ΜΕΡΟΣ Τέταρτο και τελευταίο
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΩΝ ΦΥΣΙΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1836 ΜΕΧΡΙ
ΣΗΜΕΡΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ,ΓΥΜΝΑΣΙΟ, ΛΥΚΕΙΟ
ΤΟΥ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ-ΒΙΟΛΟΓΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ, ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ,ΤΚ
24002,ΤΗΛ.2724071016
Tα
φυσιογνωστικά μαθήματα δηλώνουν τη γνώση της φύσης και περιλαμβάνουν: Τη
φυσική, χημεία, γεωγραφία-ανθρωπογεωγραφία, γεωλογία-ορυκτολογία, βοτανική ή
φυτολογία, ζωολογία, ανθρωπολογία-υγιεινή,και βιολογία. Θα περιγράψουμε την ιστορία των
νόμων, φυσιογνωστικών τμημάτων, διδακτικών εγχειριδίων και ο αναγνώστης
μελετητής, να προβληματιστεί και εξάγει
τα συμπερασματά του.
Ο εκπαιδευτικός νόμος της 31ης Δεκεμβρίου
1836 στις 2 βαθμίδες το τριτάξιο ελληνικό σχολείο και τετρατάξιο γυμνάσιο
καθόριζε 15 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα με κύρια μαθήματα τη φυτολογία-ζωολογία
και ελάχιστα τη φυσική, καθώς και το πανεπιστήμιο του Όθωνα δεν έλαβε ιδιαίτερη
φροντίδα, για τις φυσικές επιστήμες. Πέρασαν 70 χρόνια, για να ιδρυθεί η
φυσικομαθηματική σχολή που η διδακτέα ύλη και οι σκοποί διδασκαλίας
καθορίζονται για πρώτη φορά με το νομοθετικό διάταγμα του 1897 με 16 ώρες
διδασκαλίας την εβδομάδα, για τη διδασκαλία των φυσικών στη μέση εκπαίδευση.
Οκτώ ώρες ήταν για τη φυσική και οι υπόλοιπες για τη φυτολογία-ζωολογία.
Η
ίδρυση της φυσικομαθηματικής σχολής το 1905,στο πανεπιστήμιο Αθηνών, η
διδασκαλία του μαθήματος της χημείας 2
ώρες την εβδομάδα από το 1909, η ίδρυση του διδασκαλείου της μέσης εκπαίδευσης,
το 1910, και η ίδρυση του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1926, μπορούν να
θεωρηθούν σημαντικά μέτρα, για τη βελτίωση της διδασκαλίας των φυσικών
επιστημών στη μέση εκπαίδευση.
