Οι Εξηντάρηδες Γαμπροί στη Βαλύρα , με τις Ευλογίες του Θεού

  Αφιερωμένο στις χήρες γιαγιάδες μας

       Αν αναρωτηθούμε τι βασικό ,κοινό γνώρισμα , είχε ο Μπαρμπαλιάς και ο καθ. Γιάννης Λύρας στη Βαλύρα, θα διαπιστώσουμε ότι και οι δύο προήλθαν από μία μεγάλη αγάπη, μεταξύ μιας πολύ νέας γυναίκας, κι ενός εξήντα  χρονών και άνω καρπερού συζύγου. Η σαράντα ετών και άνω διαφορά ,μεταξύ των συζύγων, δεν στάθηκε εμπόδιο στη συμπόρευση του βίου τους. Αυτό το όφειλαν στον Θεό, που ευλόγησε τον γάμο τους και φώτισε τον νου τους. Στόχος μας δεν είναι να ενθαρρύνουμε στην εποχή μας παρόμοιες ενώσεις, αλλά να  κατανοήσουμε τα σχέδια του Θεού, πίσω από αυτά τα συζυγικά σχήματα.

     Κατά την εποχή του 1920-1930, πολλοί μετανάστες επέστρεψαν πίσω  στην Ελλάδα, αρκετά ευκατάστατοι, αλλά υπερήλικες. Σύναπταν γάμους με νέες γυναίκες και  απέκτησαν πολυμελή οικογένεια. Αυτή ήταν η περίπτωση του Ανδρέα και της  Ευθυμίας, με την εξαίρεση ,ότι η Ευθυμία, ήταν η ίδια ευκατάστατη, αλλά μονόφθαλμη. Αγάπησε πολύ τον άντρα της και  τον μνημόνευε, μέχρι το τέλος του βίου της. Υπήρχαν όμως και ευκατάστατοι  κύριοι, που μετά την χηρεία τους  , ιδίως αν  ήταν άτεκνοι, παντρεύονταν   μία νέα γυναίκα, που τους άρεσε, για να κάνουν οικογένεια, όπως ο Δημήτρης και η Αγγελική.