ΟΙ ΑΣΠΙΔΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΠΕΡΣΙΚΗ ΑΣΠΙΔΑ

Μετά την μάχη του Γρανικού έστειλε στην Αθήνα στον Παρθενώνα , σαν ανάθημα στο ιερό της Αθηνάς, κι η προστάτιδα θεά των Μακεδόνων 300 ΑΣΠΙΔΕΣ ,  Αρριανός κάνει λόγο για πανοπλίες, δηλ. ΤΡΟΠΑΙΑ,
με την επιγραφή : “Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων, από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων.”
" Μακεδόνων δὲ τῶν μὲν ἑταίρων ἀμφὶ τοὺς εἴκοσι καὶ πέντε ἐν τῇ πρώτῃ προσβολῇ ἀπέθανον· καὶ τούτων χαλκαῖ εἰκόνες ἐν Δίῳ ἑστᾶσιν, Ἀλεξάνδρου κελεύσαντος Λύσιππον ποιῆσαι, ὅσπερ καὶ Ἀλέξανδρον μόνος προκριθεὶς ἐποίει· τῶν δὲ ἄλλων ἱππέων ὑπὲρ τοὺς ἑξήκοντα, πεζοὶ δὲ ἐς τοὺς τριάκοντα. [5] Καὶ τούτους τῇ ὑστεραίᾳ ἔθαψεν Ἀλέξανδρος ξὺν τοῖς ὅπλοις τε καὶ ἄλλῳ κόσμῳ· γονεῦσι δὲ αὐτῶν καὶ παισὶ τῶν τε κατὰ τὴν χώραν ἀτέλειαν ἔδωκε καὶ ὅσαι ἄλλαι ἢ τῷ σώματι λειτουργίαι ἢ κατὰ τὰς κτήσεις ἑκάστων εἰσφοραί.

Η μεγαλύτερη σιταποθήκη στη Νορβηγία που φυλάει όλους τους καρπούς, για το τέλος του κόσμου

Βαθιά μέσα σε ένα βουνό, εκεί όπου το Νορβηγικό αρχιπέλαγος Svalbard συναντά το Βόρειο Πόλο, βρίσκεται η παγκόσμια σιταποθήκη.

Πρόκειται για ένα καταφύγιο, στις εγκαταστάσεις του οποίου γίνεται η αποθήκευση σπόρων. Το καταφύγιο είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου και σε όλες τις πιθανές φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές.

Σκοπός του είναι να αποθηκεύουν τα κατεψυγμένα αντίγραφα (back ups) από όλα τα δείγματα σπόρων, από τις συλλογές καλλιεργειών του κόσμου, καθιστώντας το θησαυροφυλάκιο το απόλυτο «ασφαλιστήριο» για την προμήθεια τροφίμων στον κόσμο.

Νίκος Καζαντζάκης!

 Νίκος Καζαντζάκης! "Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος" (ΑΦΙΕΡΩΜΑ)

Νίκος Καζαντζάκης. Μία σκέψη τουλάχιστον αντισυμβατική, απέναντι στα δεδομένα και τα στερεότυπα της εποχής. Το έργο του αναγνωρίστηκε διεθνώς. Στο εσωτερικό ωστόσο η αναγνώριση υπήρξε σιωπηρή. Ίσως τελικά και περιττή, τη στιγμή που τα λογοτεχνικά έργα του Νίκου Καζαντζάκη έχουν μεταφραστεί περισσότερο από κάθε άλλου Έλληνα συγγραφέα. Ας θυμηθούμε τη ζωή και το έργο του μέγιστου αυτού Έλληνα συγγραφέα, που πολεμήθηκε γιατ την αντισυμβατικότητα του.

Απίστευτα προηγμένη τεχνολογία στα Ομηρικά Έπη .Του Σ.Α Παϊπέτη

 Του Σ.Α Παϊπέτη

Kαθηγητή Μηχανικής του Πανεπιστημίου Πατρών

Τα Ομηρικά έπη, πριν απ’ όλα, δίδαξαν την Ελληνική γλώσσα, σε τέτοιο μάλιστα σημείο εξοχότητας, ώστε να αποτελούν κορυφαία λογοτεχνικά αριστουργήματα. Υπήρξαν ένα ευαγγέλιο για τον ελληνικό λαό, ένα ευαγγέλιο απαλλαγμένο γενικά από στοιχεία μαγείας, μεταφυσικής ή δεισιδαιμονίας. Επιπλέον μέσα από αυτά οι Ελληνες διδάχθηκαν πρότυπα τιμής, ευγενούς ανατροφής και ορθής γλώσσας.
Τα Ομηρικά έπη δίδαξαν επίσης ιστορία -την ιστορία των αρχών της μινωικής και της μυκηναϊκής εποχής- ενώ αποτελούν τον προάγγελο μιας νέας εποχής, δίνοντας στον αναδυόμενο ελληνικό λαό το στέρεο εκείνο θεμέλιο, πάνω στο οποίο οικοδόμησε έναν καινούριο πολιτισμό, παρέχοντας του ταυτόχρονα πρότυπα ορθής συμπεριφοράς, περηφάνια κι αξιοπρέπεια.
ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
H παλαιά αντίληψη, ότι η αναζήτηση επιστημονικού γνωστικού περιεχομένου στα Ομηρικά έπη είναι άσκοπη, αποδεικνύεται από τα πράγματα ανυπόστατη. Είναι γεγονός ότι σε ένα επικό ποίημα υπάρχουν πολλά δυσεπίλυτα προβλήματα στη σωστή απόδοση εννοιών, πραγμάτων και γεγονότων, ενώ η ανάμιξη του παλαιού με το νέο είναι αναπόφευκτη. Όμως υπάρχουν περιγραφές, οι οποίες για ένα ειδικό επιστήμονα ή τεχνικό, είναι αναμφίβολα εξαιρετικά αποκαλυπτικές.

ΟΜΗΡΟΣ. Ο Μάγος του Λόγου

 Ο Μάγος του Λόγου μαζί με το  μαγικό ραβδί του  και
… Η Μαγεία της Ελληνικής Γλώσσας
Στην μεταβατική εποχή που διανύουμε, όπως και στο μεταίχμιο κάθε νέας εποχής, κάτι νέο κυοφορείται, καθώς το παρόν αποσυντίθεται για να προκύψει κάτι καινούργιο.

Στην νέα αυτή εποχή, ο άνθρωπος καλείται να επαναπροσδιορίσει την θέση του, τόσο σε σχέση με τον πνευματικό του εαυτό του, όσο και με την φύση, καθώς αιώνες τώρα ακολουθεί μία πορεία αποξένωσης. Ζούμε σε έναν κόσμο που επικρατούν οι άνθρωποι της επιτυχίας και του χρήματος, και όχι της ηθικής και της αρετής, της πληροφορίας και όχι της γνώσης.

Η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να εξελίσσεται ταχύτητα, είναι φανερό όμως ότι κάτι λείπει, καθώς σε επίπεδο κοινωνίας υπάρχει κρίση αξιών, μοναξιά και ατομισμός, αποξένωση του ανθρώπου από τον εαυτό του και την φύση, ενώ η παραγωγή όλο και περισσότερων υλικών αγαθών είναι πια ο υπέρτατος σκοπός της ζωής.

Ειδικά ο νέο-Έλληνας φέρει διπλή ευθύνη στους ώμους του.

Ως συνεχιστής μίας απίστευτης πολιτιστικής κληρονομιάς οφείλει να αποκαταστήσει τον κομμένο ομφάλιο λώρο με την αρχαιοελληνική σκέψη, η οποία σε κάθε δύσκολη στιγμή της ανθρωπότητας αποτέλεσε την αφετηρία του Διαφωτισμού και της αναγέννησης, αλλά και να πρωτοστατήσει σε μία νέα αντίληψη για τον άνθρωπο, την ζωή, και τον κόσμο.