Αφιερωμένο σε όσους αγάπησαν πολύ τον Θεό και τον Πλησίον
Το σωτήριον έτος 1878, γεννήθηκε ένας άξιος απόγονος της γνωστής οικογενείας του Τρύφωνος Βίγκου στη Βαλύρα ,ονόματι Παναγιώτης, ο οποίος έμελλε να υπηρετήσει ως δάσκαλος και ιεροψάλτης ,με πολλή αγάπη και αφοσίωση τον Θεό και τον συνάνθρωπο ,στην ευλογημένη περιοχή της εύφορης κοιλάδας της Στενύκλαρου. Ο Παναγιώτης , διακρινόταν από τη παιδική του ηλικία για τις υψηλές νοητικές του ικανότητες, ήταν παράλληλα μία ευαίσθητη καλλιτεχνική προσωπικότητα, με αγνά ιδεώδη , άνευ δόλου αισθήματα, όσον αφορούσε τη κοινωνική συμμετοχή και προσφορά του. Όμως ,πάνω από όλα αγαπούσε τον Θεό με πίστη, υπομονή και ταπείνωση, γι΄ αυτό δρομολόγησε την έφεσή του στο τραγούδι , εκπαιδευόμενος καταλλήλως στη Βυζαντινή Μουσική , κοντά σε έναν παλιό και πολύ έμπειρο ιεροψάλτη στη Στενύκλαρο, τον οποίο είχε γνωρίσει τις Κυριακές και στις εορτές , όταν συνόδευε, ως δάσκαλος , τους πενήντα μαθητές του Δημοτικού Σχολείου, στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου.
