Παρασκευή 7 Μαΐου 2021

Φουντής: Ένα παρατσούκλι , με διάρκεια από τις Αρχές του 1800 Αφιερωμένο στον φίλο του Μπαρμπαλιά, Τζίμη Μητρόπουλο

 Ερχόμαστε άδειοι, φεύγουμε άδειοι, χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Η φύση δεν μας ρωτά. αδιαφορεί  για τις επιθυμίες μας, για το αν μας αρέσουν οι νόμοι της με τη νομοτελειά τους. Είμαστε υποχρεωμένοι να  τους δεχτούμε, και συνεπώς με όλα τους τα αποτελέσματα

Κανείς δεν ήλθε για να μείνει. 
Ευχόμαστε μέχρι το τέλος της ζωής μας να είμαστε όλοι με γερά πόδια και γερό μυαλό.

       Στην αγαπημένη μας Βαλύρα, όλοι, λίγο πολύ, είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε ένα παρανόμι.

Συνήθως τα αγόρια, σε παιδική ηλικία, λάμβαναν το παρατσούκλι τους , με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της προσωπικότητάς τους και ιδιάζουσες συμπεριφορές τους ή το κληρονομούσαν από τους προγόνους τους. Τα κορίτσια, συνήθως αποκαλούνταν με το υποκοριστικό του ονόματός τους.

Αν υπάρχει όμως ένα παρατσούκλι  στη Βαλύρα, που χρήζει λαογραφικής μελέτης, είναι σίγουρα το “Φουντής” ,που κληρονόμησε ο Μπαρμπαλιάς, από τον ιδιοκτήτη του πατρικού του σπιτιού, που χτίστηκε στις αρχές του 1800.