TA MAΝΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΜΠΟΥΣ ΒΑΛΥΡΑ-ΜΕΛΙΓΑΛΑ*-ΣΟΛΑΚΙ. ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ-ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

Το μεγαλύτερο και καλύτερο σούπερ μάρκετ των παιδικών μας χρόνων ήταν η ίδια η φύση. Χωρίς καθόλου χρήματα μάθαμε να ζούμε ψαρεύοντας, κυνηγώντας και βοτανίζοντας, ζώντας έτσι τις εποχές, τη χλωρίδα-πανίδα της κάθε εποχής, αποχτούσαμε δεξιότητες, και είμαστε γεμάτοι αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και ευτυχία, γιατί από αυτές τις δραστηριότητες, εκτός τα προς το «ΖΕΙΝ», εξασφαλίζαμε και το χαρτζιλίκι μας, και πραγματοποιούσαμε τα παιδικά μας όνειρα, αγοράζοντας τα περιοδικά της εποχής και πηγαίνοντας στην Καλαμάτα κινηματογράφο στην ΗΛΕΚΤΡΑ.

ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ Συνομιλίες Οδυσσέα και Ναυσικάς. ΑΣΤΡΑΙΑ

Ο Οδυσσέας φθάνει στο νησί των Φαιάκων, στην ακτή των Αλκίνοων ανθρώπων ναυαγισμένος μετά από πολύμερη πάλη με τα άγρια κύματα του Ποσειδώνος. Ως λέων ορεσίτροφος, συναντά την Ναυσικά που εμφανίζεται ομοία με την Άρτεμη και της μιλά με λόγια μειλίχια για το πιο όμορφο δένδρο τον Φοίνικα που είδε στην Δήλο στον βωμό του Απόλλωνος στα ταξίδια του τα αστρικά στον οίνοπα πόντο της κοσμικής θάλασσας της Αντίληψης.

Ο Φυλετικός Χάρτης της Αρχαίας Ελλάδας

ΘΕΣΣΑΛΙΑ: Στη Θεσσαλία, σύμφωνα με τον Όμηρο, κατοικούσαν οι καλούμενοι Πελασγοί, απ΄όπου κατάγονταν τα 4 ελληνικά φύλα (= οι Δωριείς, οι Αιολείς, οι Αχαιοί και οι Ίωνες) που μαζί με τους επήλυδες Δαναούς, Καδμείους ή Θηβαίους  κ.α. αποτέλεσαν μετά τα Τρωικά το ελληνικό έθνος.  Οι Θεσσαλοί μετονομάστηκαν σε Αιολείς από το κοινό βασιλιά τους τον Αίολο, ο οποίος ήταν γιος του Έλληνα. Ο Όμηρος (Ιλιάδα Β, Κατάλογος νηών) ονομάζει τη Θεσσαλία Άργος Πελασγικόν με τις εξής περιοχές: Άλον, Τρηχίνα , Αλόπην, Ελλάδα και  Φθίαν:  «οι τ’ εΙχον Φθιην ηδ’ Ελλάδα καλλιγυναικα,Μυρμιδονες δε καλευντο και Έλληνες και Αχαιοί, των αυ πεντήκοντα νεων ην αρχός Αχιλλεύς.»  (Ιλιάδα B 681 – 685)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Στη Μακεδονία κατοικούσαν οι Μακεδόνες, Πελασγικής καταγωγής. Οι Mακεδόνες και οι Σπαρτιατες ήσαν φυλλα των Δωριέων και κείνοι των Πελασγων.  Ο Ησίοδος (Ηοίαι, 1-6) αναφέρει  ότι οι Μακεδόνες ονομάστηκαν έτσι από τον πρώτο βασιλιά τους το Μακηδόνα, αδελφό του Μαγνη, του Έλληνα και του Γραικού.  Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Α, 57- 58 και Η, 43), οι Μακεδόνες και οι Σπαρτιάτες (σωστότερα αυτοί που κατέβησαν με τους Ηρακλείδες και κατέλαβαν τους Αχαιούς και Δαναούς στην Πελοπόννησο = οι Δωριείς) ανήκουν  στο «Δωρικό τε και Μακεδνόν έθνος», που πρώτο ξέκοψε από τους βάρβαρους Πελασγούς και αποτέλεσε ξέχωρο έθνος, το Ελληνικό έθνος και μετά ακολούθησαν κι άλλα βάρβαρα φύλα.