Αφιερωμένο σε όσους έχουν εν Χριστώ προφητικό χάρισμα
Στον ματαιόφρονα κόσμο μας , γεννήθηκε λίγο πριν από τον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Αριοχώρι Μεσσηνίας ,ένα ευλογημένο παιδί, με προφητικό χάρισμα από τα γεννοφάσκια του, το οποίο έμελλε να υπηρετήσει την Παναγία Βουλκανιώτισσα με των παθών του τη νέκρωση, με τον ενάρετο βίο του και να φυλάξει απαρασάλευτους τους νόμους, κανόνες και τύπους της μοναχικής πολιτείας, όσους του παρέδωσαν οι τρισμακάριοι αδελφοί του , οι οποίοι προηγήθηκαν αυτού.
Ο πατήρ Νικόδημος, από τη παιδική του ηλικία, δεν φαινόταν ότι μπορούσε να συμπορευτεί με τα δεδομένα του κοσμικού βίου, μία ακατανίκητη δύναμη τον ωθούσε προς την ένωση με τον Υπεριούσιο Θεό, γι΄ αυτό απείχε από τα εγκόσμια για την ωφέλεια της ψυχής του. Παράλληλα, δεν ήθελε να συμπορευθεί με τον κόσμο ούτε ως ιερέας, όταν του το πρότειναν. Η μόνη του επιθυμία ήταν να απομονωθεί και να υπηρετήσει τον κύριο μέσα από τον μοναχισμό, γι΄ αυτό πίκρανε τη πατρική του οικογένεια αρχικά, αφού τους άφησε για την αγαπημένη του μητέρα, την Υπεραγία Θεοτόκο. Όμως, στη πορεία πολύ τους χαροποίησε, αφού ευλόγησε ολόκληρες γενιές , όχι μόνο αδελφών μοναχών, αλλά συγγενών του και κοσμικών πιστών, που είχαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν από κοντά. Έδρασε ως θείο πρότυπο και σανίδα σωτηρίας στη ζωή πολλών ανθρώπων, τους οποίους καθοδήγησε και οικοδόμησε θεάρεστα. Ο λόγος του ήταν μελίρρυτος και μεστός, με υψηλά νοήματα, τα οποία απλοποιούσε και καθιστούσε κατανοητά, με καθημερινά παραδείγματα, στους κοσμικούς ανθρώπους όταν τους καθοδηγούσε , αλλά και στους νεότερους αδελφούς του, στην Ιερά Μονή του Βουλκάνου.
