Για την άρδευση κτημάτων-κήπων των παιδικών μου χρόνων σε μεγαλύτερη κλίμακα ήταν το αυλάκι, τα πηγάδια, η γούβα, η λάτζα, το μαγγανάκι, η τρόμπα, οι μηχανές πετρελαίου (που ήταν ελάχιστες στη Βαλύρα), και το μαγγανοπήγαδο Νόρια. Για να λειτουργήσει το μαγγανοπήγαδο Νόρια χρειαζόταν κάποιο ζώο άλογο γαιδούρι ή μουλάρι, το οποίο έκανε περιστροφική κίνηση γύρω από το πηγάδι, και ήταν συνδεδεμένο με ιμάντες για να γίνεται στη συνέχεια η άντληση του νερού. Έχουμε μια φωτογραφία από το μαγγανοπήγαδο του Σιάγκρη ,στη Βαλύρα.Αυτά τώρα έχουν ξεχαστεί γιατί υπάρχουν νέα και διαφορετικά συστήματα γύρω από την άρδευση, όλα αυτόματα με τη χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας, χρονοδιακόπτες, ρύθμιση παροχής νερού, κομπιούτερ κ.λ.π..Τα γράφουμε για να μην ξεχαστούν.
