ΚΟΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΕΝΥΚΛΑΡΟΥ-ΜΑΓΟΥΛΑΣ 1904-1929

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ***

Το κοινό δημοτικό σχολείο του χωριού Στενύκλαρος ήταν τετρατάξιο, δηλαδή είχε τις 4 πρώτες τάξεις του δημοτικού. Οι μαθητές ήταν από τα χωριά Στενύκλαρο και Μαγούλα. Από τη σχολική χρονιά 1912-13 υπογράφει ο δάσκαλος Παναγιώτης Βίγκος με καταγωγή από Βαλύρα και τη σχολική χρονιά 1904-5 στο μαθητολόγιο, το πρώτο όνομα είναι του Χαρίλαου Βίγκου, ετών 13, τάξη Τετάρτη και το 1928 είναι το όνομα Ιφιγένεια Βίγκου, (μια από τις 4 κόρες του), ετών 7, τάξη πρώτη. Δώρησε την οικία του στο χωριό Στενύκλαρο η οποία έγινε πλατεία που έχουμε φωτογραφίσει και την παρουσιάζουμε στην ανάρτηση αυτή.

Ένα οδοιπορικό της Στενύκλαρου Μεσσηνίας,

                                              ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Ένα οδοιπορικό στο χώρο, στο χρόνο και στη ζωή του χωριού μας, της Στενύκλαρου Μεσσηνίας, ένα ταξίδι που ξεκίνησε απ' το χωριό και κατέληξε σ' αυτό: να τι είναι το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.

Είναι η αγάπη μου για το χωριό που γεννήθηκα, που έζησα τα παιδικά μου χρόνια, που τελείωσα το δημοτικό σχολείο και το γυμνάσιο. Είναι οι παιδικοί συμμαθητές και φίλοι, τα έργα και οι ημέρες των γονέων και των παππούδων μου, που έζησα από κοντά.

Είναι ο υπερήφανος χαρακτήρας των Αλητουραίων, η ιστορική τοποθεσία του χωριού μας, ο Αϊ Γιάννης με τα γάργαρα νερά του, η ζωοδόχος πηγή του χωριού με τα καταπράσινα ποτιστικά το καλοκαίρι, όπου μια φορά το χρόνο, την Άνοιξη, το γυμνάσιο Μελιγαλά έκανε ολοήμερη εκδρομή, όπως και τα δημοτικά σχολεία των γύρω χωριών. Είναι ακόμη ο ποταμός Ξάστερο, που έφερνε τη ξαστεριά στις καρδιές μας και έφθανε με τον αύλακα της οικογένειας Μαρμαρά σε απόσταση 7 χιλιομέτρων μέχρι τον Άγιο Θανάση ποτίζοντας στο πέρασμα του 1000 περίπου στρέμματα και κινώντας το νερόμυλο του προπάππου μου γέρο Γιάννη Μαρμαρά (βλ. σελ. 84).