ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Ο κάμπος της Βαλύρας που αρδευόταν από το αυλάκι και τον ποταμό Πάμισο ήταν η γη της ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ, στα παιδικά μας χρόνια, με τις πολλές και διαφορετικές καλλιέργειες, ειδικά τους ορυζώνες, το ψάρεμα, κυνήγι, μπάνιο στο Μεγάλο Μάτι, και τα πολλά τσαρδάκια που ζούσαν πολλές οικογένειες ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Η μεγάλη εξόρμηση γινόταν με τα γαλιά που τα πηγαίναμε στον κάμπο για να φάνε ακρίδες, και να τα πουλήσουμε στα πανηγύρια του Σεμπτεμβρίου.
Κάνοντας φωτορεπορτάζ τις πηγές στον ποταμό Πάμισο στις 16-9-2018, ένιωσα ανάμικτα συναισθήματα, και μεγάλη απαγοήτευση.. Το μόνο καλό που υπάρχει σήμερα είναι ότι υδρεύονται ορισμένες κοινότητες, ενώ η άρδευση υπολειτουργεί λόγο ΓΟΕΒ, και κακής λειτουργίας του, ο κάμπος της Βαλύρας είναι χέρσος, δεν φυλάει κανείς πλέον γαλιά, και κάποτε αυτήν την εποχή οι ορυζώνες ήταν στο φόρτε τους, μαζί με άλλες διαφορετικές καλλιέργειες.