ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ-ΕΡΓΑΛΕΙΑ-ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΣ ΣΤΑΦΙΔΑΣ ΤΑ ΠΑΘΗ
Στο διαδίκτυο υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για τα επαγγέλματα, εργαλεία, μηχανές, που συνεχώς εξελίσσονται,εξαφανίζονται, παροπλίζονται ή δημιουργούνται νέα.Υπάρχουν επίσης στο διαδίκτυο εργασίες ελληνικών σχολείων, ( π.χ. του Λυκείου Γαργαλιάνων Μεσσηνίας και του 10 ου Λυκείου Πάτρας και πολλών άλλων ), που με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους, που είναι άξιες μελέτης και θα πρέπει το υπουργείο παιδείας να τις καταγράψει και τις συγκεντρώσει σε μια ιστοσελίδα, με σκοπό την προβολή και διάσωση των εργασιών αυτών.
Τα παλιά επαγγέλματα, εργαλεία, μηχανές, ευτυχώς τα διασώζει ο λαϊκός πολιτισμός, που είναι στα διάφορα μουσεία διασπαρμένα σε όλη την Ελλάδα.
Τα πάθη της σταφίδας, για τον παραγωγό ήταν καθημερινά, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, και τελικά του έμενε το σάρωμα και το φτυάρι, γιατί οι μεσάζοντες-μεταφορείς-έμποροι, του εξανέμιζαν το προϊόν.
Σε άλλη ανάρτηση θα περιγράψουμε του λιναριού τα πάθη, που στα παιδικά μας χρόνια όταν το πηγαίναμε στο ποτάμι για να μουλιάσει 15 μέρες, ήταν και ώρες μπάνιου, ψυχαγωγίας,ψαρέματος, παιχνιδιών κ.λ.π.
Τώρα δυστυχώς εισάγεται, το λινό ύφασμα, που παλιά στο χωριό το κάθε σπίτι είχε το λάκκο και τον αργαλειό του και ο λιναρόσπορος έχει μεγάλη διατροφική και φαρμακευτική-θεραπευτική αξία
Στο διαδίκτυο υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για τα επαγγέλματα, εργαλεία, μηχανές, που συνεχώς εξελίσσονται,εξαφανίζονται, παροπλίζονται ή δημιουργούνται νέα.Υπάρχουν επίσης στο διαδίκτυο εργασίες ελληνικών σχολείων, ( π.χ. του Λυκείου Γαργαλιάνων Μεσσηνίας και του 10 ου Λυκείου Πάτρας και πολλών άλλων ), που με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους, που είναι άξιες μελέτης και θα πρέπει το υπουργείο παιδείας να τις καταγράψει και τις συγκεντρώσει σε μια ιστοσελίδα, με σκοπό την προβολή και διάσωση των εργασιών αυτών.
Τα παλιά επαγγέλματα, εργαλεία, μηχανές, ευτυχώς τα διασώζει ο λαϊκός πολιτισμός, που είναι στα διάφορα μουσεία διασπαρμένα σε όλη την Ελλάδα.Τα πάθη της σταφίδας, για τον παραγωγό ήταν καθημερινά, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, και τελικά του έμενε το σάρωμα και το φτυάρι, γιατί οι μεσάζοντες-μεταφορείς-έμποροι, του εξανέμιζαν το προϊόν.
Σε άλλη ανάρτηση θα περιγράψουμε του λιναριού τα πάθη, που στα παιδικά μας χρόνια όταν το πηγαίναμε στο ποτάμι για να μουλιάσει 15 μέρες, ήταν και ώρες μπάνιου, ψυχαγωγίας,ψαρέματος, παιχνιδιών κ.λ.π.
Τώρα δυστυχώς εισάγεται, το λινό ύφασμα, που παλιά στο χωριό το κάθε σπίτι είχε το λάκκο και τον αργαλειό του και ο λιναρόσπορος έχει μεγάλη διατροφική και φαρμακευτική-θεραπευτική αξία
