ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΤΗΣ 17ης Νοεμβρίου 1973

                                              Αθήνα 17^η Νοεμβρίου 2018                        

                      ΕΙΣ ΜΝΗΝΗ των Μιχάλη Γουνελά και Κυριάκου Σταμέλου

            Τις στέρφες, από αξίες και ιδανικά, τούτες ημέρες, δεν θα ολισθήσουμε στην φενάκη της αντιπαλότητας περί του «τις πταίει» και με ΟΥΔΕΝΑΝ επιδιώκουμε αντιπαράθεση για την υποτιθέμενη «αυθόρμητη» «εξέγερση του Πολυτεχνείου», αλλά θα καταγίνουμε με τις συνέπειες του πολυτεχνείου που είναι ακόμη ενεστώτες και ενεργές και που στοιχίζουν υπέρμετρα στην καθημαγμένη  μας πατρίδα.

Υπό τον απόλυτο σεβασμό στην υπέρτατη αξία του ανθρώπου, έχουμε ιερή υποχρέωση και ύψιστο καθήκον προς την νεολαία του σήμερα και του αύριο που αγωνίζεται διεκδικώντας την πραγμάτωση των ονείρων τους στον μολυσμένο κόσμο της Νέας Τάξης και της Παγκοσμιοποίησης των ιμπεριαλιστών, τον κόσμο του σκληρού ανταγωνισμού, του εγωκεντρισμού της ανασφάλειας και της αβεβαιότητα, τον κόσμο όπου επιλεκτικά εφαρμόζεται το Διεθνές Δίκαιο, τον κόσμο των φανατισμών και των συγκρούσεων, τον κόσμο όπου διευρύνονται οι κοινωνικοοικονομικές ανισότητες, όπου δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα περιθώριο, να επικρατήσουν αγοραίες αξίες στη ζωή των ανθρώπων, να εμφυσήσουμε αισιοδοξία και νέα αυτοπεποίθηση για το μέλλον.