ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
Tα πανηγύρια στο Μελιγαλά 8\9, Κυπαρισσία 14\9, και Μεσσήνης 20\9 ήταν στα παιδικά γυμνασιακά μου χρόνια μια μεγάλη γιορτή θρησκευτική και εμπορική.Είναι ακόμη χαραγμένα σημαντικά γεγονότα στη μνήμη μου, στα τρία αυτά πανηγύρια. Η μεγάλη μας αγωνία ήταν, να μην λιώσει ο πάγος του ψυγείου , στη διάρκεια της ημέρας, για να υπάρχει κρύο και δροσερό νερό, για τους πανηγυριώτες και να πωληθεί η πραμάτεια. Το πανηγύρι στο Μελιγαλά συνέπιπτε ταυτόχρονα με τις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις των ανεξεταστέων, με την αγωνία αυτών και των γονιών τους στο κατακόρυφο, για την προαγωγή ή την απόρριψη.
Στο πανηγύρι της Κυπαρισσίας ήταν η καρτερική υπομονή και Ολύμπια γαλήνη στο να πάρεις νερό από τις βρύσες που υπήρχαν κοντά στη θάλασσα και να το μεταφέρεις στο χώρο του πανηγυριού, σε μακρινή απόσταση, και να μην χυθεί σταγόνα.
