23. ΤΟΝΩΣΗ
Έτσι βρεθήκαμε εν διαστάσει
Η απουσία φαντάζει στην σκέψη
Κόκκινο κάλεσμα αιωρούμενο,
Χωρισμένου από την αρένα
Πρώην ταυρομάχου ετοιμοπόλεμου:
Το σώμα σημαδεύει φανερά η εγκατάλειψη,
Η θωπεία αρνητικού κορεσμού καταντά ανυπόφορος
Και εκεί που όλα συνωμοτούν με το λήθαργο,
Φωνή από τον εαυτό του εσώτερο, πηγάζουσα από φορτισμένα ιόντα ευεργετικής πρόθεσης,
Με κατευνάζει σιγανά δηλώνοντάς μου με τόνωση:
Επανέφερε στην τάξη τον κόσμο σου
Λουζοντάς τον με νερά καθάρια.
Απάλυνε τη θυμική διάθεση που κρύβεται μέσα σου,
Πίνοντας στο μέτρο το υγρό πνεύμα που καίει,
Αλλά μην ξεχάσεις στην απώτατη συνέχεια,
Ότι μερικές γυναίκες είναι από θέση άστατες,
Όπου νερό και φωτιά εάν έχουν εντός τους γόνιμο σύμπραξη,
Αφήνουν να πλαγιάσει δίπλα τους ερωτική φλεγόμενη έξαψη,
Από άνδρες που σέβονται ουσιαστικά τις έννοιες
Των συμπληρωματικών και των αντιθέσεων.
