Αφιερωμένο στην ευφορία της Μεσσηνιακής γης
Η διατροφή όλων των Μεσογειακών λαών, επίσης των Βαβυλωνίων , στηρίχθηκε στη καλλιέργεια του σίτου, όπως αντίστοιχα στη Κίνα η διατροφή βασίστηκε στο ρύζι και στη Νότια Αμερική, στους Ίνκα, Μάγιας και Αζτέκους στον αραβόσιτο. Αν και τα πρωτεία για την καλλιέργεια του σίτου είχε από αρχαιοτάτων χρόνων ( από την 7η χιλιετία π.χ.) η Θεσσαλία, στους κάμπους όλης της Ελλάδας ανέμιζαν χρυσά στάχια , το ίδιο και στη Μεσσηνιακή γη, όπου υπήρχε γόνιμο έδαφος, κατάλληλο για καλλιέργεια σιτηρών. Όλα όμως τα χωράφια δεν ήταν ευλογημένα, όπως του παπά Καρύδη στη Βαλύρα!
Ο παπά Δημήτρης Καρύδης γεννήθηκε το 1869 στη Βαλύρα και ήταν ο τρίτος γιος στη σειρά, ανάμεσα σε έξι αγόρια και δύο κορίτσια, όπως διαβάζουμε στο ιστορικό αρχείο του καθ. Ιωάννη Λύρα. Ακολούθησε το ιερατικό λειτούργημα, όπως ο πατέρας του, ο οποίος ήταν ιερέας στη Βαλύρα. Αρχικά διορίστηκε στον Άγιο Ιωάννη της Μαγούλας Μεσσηνίας και στη συνέχεια διαδέχθηκε τον πατέρα του στη Βαλύρα. Η πρεσβυτέρα του Καλλιόπη καταγόταν από το Βουρνάζι , και απέκτησαν μία πανέμορφη κορούλα ,την Αγλαϊα. Ήταν ένα εξαιρετικό ζευγάρι και πρότυπο για τους κατοίκους της Βαλύρας, το οποίο άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη του στο ιστορικό γίγνεσθαι του χωριού μας ,στις αρχές του 1900. Οι παππούδες μας μάς μετέφεραν γλαφυρά τις αναμνήσεις των γονιών τους σχετικά με την αγία συμπόρευση του συγκεκριμένου ζεύγους και πόσο ο παπά Δημήτρης ήταν παράλληλα ένας καλός γεωργός , ο οποίος καλλιεργούσε αγιασμένο σίτο στο μικρό χωράφι του , στον κάμπο της Βαλύρας, που κληρονόμησε από τον άγιο πατέρα του, τον ιερέα Γεώργιο Καρύδη.
