Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μακρινό χωριουδάκι, επάνω στα βουνά, ήτανε ένα
ωραίο πέτρινο σπίτι και εκεί ζούσαν δυο μικρά αδελφάκια, η Ποπίτσα και ο
Σωτήρης, μαζί με τους γονείς τους . Ήτανε μια ωραία και ευτυχισμένη οικογένεια,
που δεν της έλειπε τίποτα. Η Ποπίτσα πήγαινε στην δεύτερη τάξη του δημοτικού
και ο Σωτηράκης , ένα χρόνο μικρότερος πήγαινε στην πρώτη τάξη.
Το χωριουδάκι τους ήταν πολύ μικρό, δεν είχε σχολείο και έτσι τα παιδιά
πήγαιναν στο σχολείο δίπλα σε ένα μεγαλύτερο χωριουδάκι.
Επειδή επάνω στα ορεινά χωριά ήταν όλα ήρεμα και ήσυχα, χωρίς κινδύνους και οι
γονείς τους είχαν πολλές δουλειές με τα χτήματα και με τα ζώα, τα άφηναν να
πηγαίνουν μόνα τους με τα ποδαράκια τους στο σχολείο, άλλωστε δεν ήταν και μακρυά,
μόνο μισή ώρα…
