Σαν σήμερα…από την τοπική ιστορία. 12 Ιανουαρίου 1921. Πέθανε ο «πατέρας» της λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης

Σαν σήμερα, στις 12 Ιανουαρίου 1921, πέθανε ο «πατέρας» της λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης.Γεννήθηκε στο χωριό Γιάννιτσα (Ελαιοχώριο Καλαμάτας) και μεγάλωσε στην Καλαμάτα, όπου και τελείωσε το σχολείο. Από τα μαθητικά του χρόνια είχε αναπτύξει ενδιαφέρον για την παραδοσιακή ζωή και, μαθητής γυμνασίου ακόμα, άρχισε να δημοσιεύει λαογραφικές μελέτες σε περιοδικά, όπως η Ευτέρπη και η Πανδώρα. 

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών φιλολογία (1868-1872) και νομικά (1874-1875) και το 1870 έγινε μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» εξέδωσε από κοινού με τον Σπυρίδωνα Λάμπρο τα Νεοελληνικά Ανάλεκτα Παρνασσού. Το 1871 βραβεύτηκε για τη μελέτη του Νεοελληνική Μυθολογία.

10 ερωτήσεις για το χρέος, από έναν Καθηγητή Πανεπιστημίου που πρέπει όλοι να διαβάσουμε!

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1.000 ευρώ.

 Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού 

του. Βάσει ποιάς λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του

 και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι

 τα 500; Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.

Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης.

Ενδεικτικά…

-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του

 ΑΕΠ της.

-Η Γαλλία πάλι με 5 έλλειμμα τρις έχει χρέος στο 188%

 του ΑΕΠ της.

-Οι ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχουν χρέος στο 94% του

 ΑΕΠ τους.

Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το

 μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος. Μετά από 

μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Πόσο ανίκανοι, πόσο αφερέγγυοι - Του Χρήστου Γιανναρά

Αναρτήθηκε την 11 Ιανουαρίου 2015, 19:14
Αρθρο του/της: Χρήστος Γιανναράς

Αυτή τη φορά η προεκλογική περίοδος είναι βραχύτατη, δεν υπάρχει χρόνος για να μελετηθεί μεθοδικά η χάραξη εκλογικής στρατηγικής των κομμάτων. Βέβαια, και όταν υπάρχει χρόνος, η στρατηγική είναι μάλλον είδος άγνωστο στον ελλαδικό πολιτικό βίο, προεκλογικά την αναπληρώνουν «επί χρήμασι» οι επαγγελματίες του εντυπωσιασμού. Τα κόμματα πουλάνε μόνο εντυπώσεις και η οργανωμένη πώληση εντυπώσεων είναι χρυσοπληρωμένο επιτήδευμα άσχετο με την πολιτική. Για τους επαγγελματίες της πλύσης εγκεφάλου των μαζών οι επαγγελίες διακυβέρνησης της χώρας και οι επαγγελίες αποτελεσματικότητας απορρυπαντικών αποβλέπουν στον ίδιο στόχο: Να κερδίσουν πελάτες, όχι να πληροφορήσουν πολίτες.