Ο όχι και τόσον ‘Πανάρετος” και η Μαυροφορούσα Υπεραγία Θεοτόκος της Βαλύρας
Αφιερωμένο σε εκείνους που σεβάστηκαν και προστάτευσαν τα ιερά και όσια του τόπου μας.
Κατά τα σκοτεινά χρόνια της δεκαετίας του 1980 , περίοδο λεηλασίας των ιερών εικόνων της Μεσσηνίας από τους μητροπολιτικούς ναούς και τα ξωκκλήσια των χωριών της Μεσσηνίας, ιδίως της Βαλύρας, σατανικός νους ήταν ο ακατονόμαστος Μητροπολίτης Μεσσηνίας και πρωτοπαλίκαρο ο όχι και τόσον ‘Πανάρετος” ,μοναχός του Βουλκάνου ,με έναν οδηγό κι ένα μικρό φορτηγό .Περιφέρονταν από χωριό σε χωριό, με τις ευλογίες του Δεσπότη, και συνέλεγαν όλες τις παλιές εικόνες, δήθεν για συντήρηση και τοποθέτηση στο Μουσείο στη Καλαμάτα, όπως θυμούνται οι κάτοικοι των χωριών της Μεσσηνίας. Ο νέος τότε μοναχός “Πανάρετος”, χωρίς διάκριση, πειθήνιο όργανο της μεγαλύτερης μαφίας που γνώρισε ποτέ η Μεσσηνία στον εκκλησιαστικό χώρο, όργωσε ,χειρότερα από τον Ιμπραήμ, πολλά ιερά εκκλησάκια στα χωριά και τους αφαίρεσε τον θείο στόλο τους, επιστρέφοντας με θησαυρούς προς αξιολόγηση στη Μονή του Βουλκάνου, όπου ανενόχλητος ο “δεινός ιεράρχης”, με στόχο την ανακαίνιση και συντήρηση των Μονών και των ναών, είχε καταντήσει τον οίκο της Παναγιάς οίκο εμπορίου.
