Οι πρώτοι ευκάλυπτοι ανακαλύφθηκαν στην Τασμανία το 1788 από Γάλλο Βοτανικό. Οι πρώτες σπορές του ευκαλύπτου στην Ευρώπη έγιναν στις αρχές του 19ου αιώνα. Ο Γεωργικός Σταθμός των Αθηνών, από το 1822 δοκίμασε και πολλαπλασίασε πολλά είδη ευκαλύπτου. Η ευκάλυπτος η σφαιρόκαρπος, που είναι διαδεδομένη στην Ελλάδα , καλλιεργήθηκε πρώτα το 1864 από τον Ορφανίδη στον Βοτανικό Κήπο των Αθηνών, με μέτρια επιτυχία, λόγω του ξηρού κλίματος της Αττικής. Η Εταιρία Σιδηροδρόμων Πελοποννήσου καλλιέργησε με επιτυχία ευκαλύπτους σε όλη την Πελοπόννησο, ιδίως στη Κυλλήνη. Η Μεσσηνία, η Κρήτη και η Θεσσαλία είχαν τους περισσότερους ευκαλύπτους τον 19ο αιώνα. Φυτεύτηκαν ευκάλυπτοι και στον Μεσσηνιακό κάμπο, γιατί έχουν την ιδιότητα να απορροφούν τα ύδατα του εδάφους, να προστατεύουν από την ελονοσία, κανένα έντομο δεν τους πλησιάζει, και υγιαίνουν το περιβάλλον. Ακόμη και σήμερα εντοπίζουμε 2-3 γηραιούς ευκαλύπτους στη Βαλύρα, με μεγαλύτερο αυτόν στην οικία του Λινάρδου, που είναι περισσότερο από 120 ετών. Από τους πρώτους που φυτεύτηκαν στη Μεσσηνία ήταν κι αυτοί που βρίσκονται στη Μονή του Βουλκάνου. Οι Βαλυραίοι καλλιεργούσαν την Άνοιξη σε ξύλινα κουτιά τους σπόρους του ευκαλύπτου και όταν έβγαζε 6-8 φύλλα τον μεταφύτευαν το φθινόπωρο σε γλάστρα. Στη συνέχεια, την επόμενη Άνοιξη, τον φύτευαν στο έδαφος. Ασχέτως αν δεν υπάρχουν αρκετοί ευκάλυπτοι σήμερα στη Βαλύρα, κάθε σπίτι είχε και τον μικρό του ευκάλυπτο, για θεραπευτικούς λόγους.