ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ .ΣΚΑΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΒΑΛΥΡΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΩΝ ΑΝΩ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΜΑΣΤΟΡΟΙ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ, ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ, ΤΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΙΔΕΡΟΥ

Οι ανώνυμοι μάστοροι της πέτρας  του ξύλου, του σίδερου και του τσιμέντου  έχουν αφήσει τα ίχνη τους,την αρχιτεκτονική κληρονομιά στο χωριό μας Βαλύρα  Μεσσηνίας. Τότε επειδή δεν υπήρχαν τα μεταφορικά μέσα που υπάρχουν σήμερα και η τυποποίηση των κατασκευών  τα τα τότε μεταφορικά μέσα ήταν κυρίως  ζώα άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια,  τα οποία μετέφεραν πέτρες, άμμο, ασβέστη, νερό, ξύλα, καλάμια, κεραμίδια και ότι άλλο χρειάζεται ,για να κτιστεί ένα σπίτι, και τα σχέδια γίνονταν επί τόπου. Τα υπομονετικά τετράποδα δούλευαν κανονικοί εργάτες , όλη μέρα,και θα έπρεπε τουλάχιστον να τρέφονται καλά.

Το βλέπετε; Δεν θά 'χετε την τύχη ποτέ να το ξαναδείτε.

 Ούτε εσείς, ούτε οι απόγονοί σας. Ούτε κανείς άλλος ποτέ πια.(Εικόνες)

Αυτό που βλέπετε ήταν ο επιβλητικός ναός του Δία - Βάαλ στην αρχαία πόλη της βασίλισσας Ζηνοβίας.
Εκεί όπου κατέληγαν οι ταξιδιώτες και οι έμποροι που περνούσαν από την περίλαμπρη πολιτεία της Παλμύρας για αιώνες. Έλληνες, Ρωμαίοι, Ιουδαίοι, Ασσύριοι, Φοίνικες, ανατολίτες, όλες οι φυλές της οικουμένης ξαπόσταιναν στο πλούσιο βασίλειο στην όαση αυτή καταμεσής της ερήμου. Διάσχιζαν την κεντρική λεωφόρο της πόλης, ανάμεσα σε περιστύλια, σπίτια, καταστήματα και στοές για φτάσουν στον μεγάλο ναό που φωτίζονταν από τις δάδες και τα λυχνάρια. Όσο γύρω η έρημος άναβε τα άστρα της.