Υπάρχει κάτι μαγικό στην Πόλη και από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα
εδώ, μου πλάνεψε την καρδιά και την σκέψη. Αυτό δεν είναι ούτε οι
εμπορικοί της δρόμοι με την πολυκοσμία, ούτε οι κεφτέδες και τα κεμπάπ,
ούτε τα δερμάτινα και οι ναργιλέδες. Αυτή η, αρχικά απροσδιόριστη,
μαγεία οφείλεται στην Ιστορία και στα Ιερά χώματα τούτης της γής και
κάθε φορά που προσπαθώ να συλλάβω στην σκέψη μου την Κωνστα
ντινούπολη σαν έννοια, κυριεύομαι από δέος και ρίγη συγκίνησης. Μια
βροχερή και παγερή μέρα σαν κι αυτή αποφάσισα να έρθω σε άμεση
επαφή με τα χώματα των προγόνων μας καθώς θέλησα να εισέλθω
στα υπόγεια και κρυμμένα μυστικά της Κωνσταντινούπολης.
Η Ιστορία της Βασιλεύουσας ξετυλίγεται συνεχώς μπροστά στα μάτια
μου και στην ιστορική χερσόνησο συναντώ συχνά πολλά τέτοια
στοιχεία. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το τμήμα του Ιπποδρόμου
και συγκεκριμένα αυτό των πεσσών που στήριζαν την Σφενδόνη,
το μέρος που βρισκόνταν η στροφή του Ιπποδρόμου.