ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
ΤΚ 24002, ΤΗΛ.2724071016
Ο Καρπός του Έρωτα
Ένα μόριο οξυγόνου υδρογόνο αγαπούσε
Στα παράθυρα του πόνου στην καλή του τραγουδούσε:
«Ο πυρήνας μου για σένα ηλεκτρόνια σου τραβάει
και έτσι τώρα απεγνωσμένα το δικό σου αναζητάει.
Πρώτη μέρα που σε είδα σε ένα μόριο αμμωνίας
Δεν μου έδωσες ελπίδες και έτσι ζω στην αγωνία
Οξυγόνο αν μ’ αγαπήσεις, τότε πια θα ευτυχήσω
Μα μονάχο σαν μ’ αφήσεις
Στο νερό θα αυτοκτονήσω»!!!
ΔΕΣΠΟΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Σε πολλές τροπικές χώρες, άνθρωποι και ζώα δεν έχουν αρκετό νερό, με συνέπεια να πεθαίνουν από την έλλειψή του.
Το νερό μπορεί να αποτελέσει αιτία πολλών ασθενειών, όταν γίνεται διαχωρισμός του πόσιμου από το μολυσμένο το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Πολλές γεωργικές και βιομηχανικές δραστηριότητες αντλούν μεγάλες ποσότητες νερού και το επιστρέφουν μολυσμένο στη φύση. Έτσι το νερό γίνεται επικίνδυνο και μπορεί να προκάλεσε ασθένειες σε μεγάλους πληθυσμούς.
Το γλυκό νερό είναι ένας σπάνιος φυσικός πόρος καθώς αντιπροσωπεύει το 4% περίπου πολικών αποθεμάτων νερού της Γης. Όμως το 25% αυτής της μικρής ποσότητας είναι διαθέσιμο σαν πόσιμο.
Το νερό που βρίσκεται σε φυσικές υπόγειες δεξαμενές χρησιμοποιείται για την κάλυψη ποικίλων αναγκών, σε διάφορα σημεία του κόσμου. Έτσι το νερό λιγοστεύει.
Τα νερά των ποταμών χρησιμοποιούνται στη γεωργία και τη βιομηχανία. Η κακή διαχείρισή τους όμως, οδηγεί στην αποξήρανση πολλών ποταμών κάθε χρόνο.
Διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες μειώνουν την ικανότητα του εδάφους να απορροφά νερό. Έτσι, προκαλούνται πλημμύρες.
Η επιστημονική έρευνα είναι το μόνο μέσον για την κατανόηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων γι’ αυτό και πρέπει να αποτελεί την βάση κάθε περιβαλλοντικής πολιτικής.
Στη Βίβλο, στο έβδομο κεφάλαιο περί Εξόδου και στα εδάφια 21 έως 24 έχουμε την αρχαιότερη ίσως αναφορά στο φαινόμενο αυτό: «… και μετεβλήθησαν εις αίμα πάντα τα ύδατα του ποταμού και τα οψάρια τα εν τω ποταμώ ετελεύτησαν και ο ποταμός εβρώμισεν, ώσπερ οι Αιγύπτιοι δεν ηδύνατο να πίωσιν ύδωρ εκ του ποταμού και ήτο αίμα καθ’ όλην την γην της Αιγύπτου… και συνεπληρώθησαν επτά ημέραι, αφού ο Κύριος εκτύπησεν τον ποταμόν».
Νερό!
Που θανατώνεις τη φωτιά, ξεδιψάς τις γλώσσες, τα φυτά, τα ζώα, τα βουνά, καθαρίζεις ψυχές και σώματα, αναζητώντας το νερό της Στυγός, ονειρεύεσαι ταξίδια στην βροχή, στο ποτάμι, στα χιόνια, στα σύννεφα. Γίνεσαι παιχνίδι και αγίασμα στη ζωή και στο θάνατο. Γίνεσαι οξυγόνο και κατακλυσμός. Γίνεσαι κολυμβήθρα, φως, θεραπευτής. Έγινες ποίημα, μουσική, τραγούδι, χορός και πίνακας . Είσαι η ίδια η ζωή .
Έτσι
Το νερό, αντικείμενο λατρείας από τα πανάρχαια χρόνια, είναι σύμβολο μιας ατέλειωτης δυναμικής ροής και του ίδιου του σύμπαντος κόσμου.
Το νερό, είναι αστείρευτη πηγή ζωής και δύναμης. Ένα στοιχείο που εξασφαλίζει, την αθανασία. Το «Αθάνατο Νερό» ως πίστη ακόμη, φωλιάζει στα λαϊκά ένστικτα που είναι τα ίδια αρχέγονα ένστικτα, που κάποτε οδήγησαν στη λατρεία των ποταμών και των λιμνών. Στη λατρεία του Ποσειδώνα.
Το νερό, άπιαστο πάντα και λαγαρό, το σύμβολο της ζωής, η ίδια η ζωή, πρέπει να είναι για πάντα αντικείμενο της ανθρώπινης μέριμνας, για την αιώνια υπαρξή μας στη:
« Γη το γαλάζιο πλανήτη».
Πηγάδια Βαλύρας (100)
Στα πηγάδια, με τις φαγωμένες πέτρες στο στόμιο τους, από τις πολλές τριχιές, που σέρνονταν πάνω τους, για άντληση νερού με το μπουγέλο, μαθαίναμε όλα τα νέα του χωριού. Τα πηγάδια ήταν για όλους μας τόπος ψυχοθεραπείας, συνάντησης, σχολίων, κουτσομπολιού και λακριντί. Συντροφιά μας καθημερινή το μαγκάνι, ο μπουγέλος, το τσιγκέλι, η γούρνα , η λαήνα και τα δοχεία σε πλήρη δράση για την προμήθεια νερού απαραίτητου για τη λάτρα του σπιτιού, τα ζώα και τις διάφορες άλλες ανάγκες.
- 1.Είσοδο Βαλύρας από Σκάλα προς Λάμπαινα. (25)
Σαραντοπούλου, Λεούση, Πουλοπούλου, Νιονιού, Χριστοπούλου, Ηλιοπούλου, Τσαγκάρη (2), Θεοδωροπούλου, Σιάγκρη (2), Παπασαραντοπούλου, Δημοπούλου, Λιοντήρη, Σταυριανόπούλου, Βασιλόπουλου, Λινάρδου, Σταθά, Λάγιου ,Περιβολάρη, Καρτερολιώτη, Γεωργακοπούλου, Γκομέση, Παναϊτσα ,Θεοδωρόπουλου
- 2. Από ρέμμα Μπαλάνι προς Φερμάνι (18)
- Μακρή, Λινάρδου, Χριστάνη, Μπαλάνι, Μπάκα, Τσώνη, Σταθμού, Βότρυς, Καρύδη, Μπάκα, Γκομέση (3), Γεωργακοπούλου, Λαμπροπούλου, Τσώνη, ΛιοντήρηΘ., Τσαγκάρη Α
- 3. Από Άγιο Δημήτρη προς Πλατύ (30)Μπόβη, Τσάμη, Βασιλοπούλου, Σωτήροπούλου, Φειδά, Μπουρoλιά, Ματσούκα, Καρτερολίωτη, Γεωργακοπούλου, Λύρα, Μπαρακάρη, Ξυδοπούλου, Χριστάκη, Μανιάτη, Γρίβα, Καυκούλα, Μακρή, Μπότσικα, Μπακοβασίλως, Βίγκου, Μακρή, Γεωργακοπούλου, Αγρίλια, Βαλτοκλησιάς, Αγγελακοπούλου, Βίτσου, Καρύδη, Λινάρδου, Καρύδη, Μπότσικα.
- Από Άγιο Αθανάσιο προς Άγιο Νικόλαο (11)
Πουλογιάννη, Μακρή, Τσαγκάρη (2), Μπατάλια (3), Νικολοπούλου (2), Μπάκα, Μπουρίκα
- Ράχες
Πολύδωρου, Φειδά, Καρατζά (2), Μπόβη, Χριστάκη
- Ποτιστικά (4)
Καρυά, Κοινοτικό, Λεβέντη, Αργυροπούλου
- Από Πουλόπουλου προς δρόμο Πλατύ (12)
Μπουρίκα, Θεοδωρακοπούλου, Λινάρδου, Τσώνη, Σταυράνοπουλου, Γανιές, Βίγκου, Μπουζαλά, Σταυριανοπούλου, Καρτερολιώτη, Αμπελίσιο, Μπάκα
-Αγιος Νικόλαος (5) Νικολόπουλος, Μπάκας , Μπατάλιας(2) Τσαγκάρη
Πηγάδια με μάγγανο(5)Γεωργακόπουλου, Σιάγκρη, Τσαγκάρη, Νικολόπουλου, Λιοντήρη
- Βρύσες-πηγές
Ντελή, Τσαγκάρη, Τζούμη, Παναίτσα, Δαβίλα ,Κουρετείκα, Γοργορέμα, Γυφτορέμα, Μαντά, Πλατώνα
-Πηγάδια γύρω από την Γύρω από την πλατεία(9).Λύρα,Βασιλόπουλου,Σταυριανόπουλου,Λιοντήρη,Ματσούκα,Μπουρολιά,Μπότσικα, Καρτeρολιώτη ,Γεωργακόπουλου
- Πολλά από τα πηγάδια καταστράφηκαν, άλλα έγιναν βόθροι, αλλά είναι παροπλισμένα και ελάχιστα χρησιμεύουν για ύδρευση- άρδευση.
- Toυ Μπαλάνι το πηγάδι κατασκευάστηκε από τον Τζεφερεμίν Άγά
- Το Ξεροπήγαδο στο Μπιζάνι που δεν έβγαλε ποτέ νερό το 1888.
- Το πηγάδι του Λύρα κατασκευάστηκε το 1902.
- Το πηγάδι του Γεωργακόπουλου κατασκευάστηκε το 1906.
