Όπως είναι γνωστό από την αρχαία ελληνική μυθολογία, η Αμάλθεια ήταν η τροφός του Δία στο Ιδαίο Άντρο, όπου τον είχε κρύψει η μητέρα του η Ρέα για να γλυτώσει από τον πατέρα του, Κρόνο, ο οποίος έτρωγε τα παιδιά του. Άλλοτε περιγράφεται ως νύμφη Υάδα και άλλοτε ως κατσίκα, από το κέρας της οποίας τρεφόταν ο Δίας με γάλα και μέλι.
Η λέξη Αμάλθεια: α- στερητικό + μάλθος [= έλλειψη, στέρηση (βλ. μαλθακός)], οπότε η αρχική σημασία της λέξης ήταν η μη στέρηση και κατά συνέπεια η γενναιοδωρία.