Αφιερωμένο στους Βαλυραίους ήρωες του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου
Η Βαλύρα ανέδειξε ήρωες τόσο κατά την
απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό, όσο και
στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανάμεσα
στα τιμώμενα πρόσωπα του χωριού μας περιλαμβάνεται και ο νεαρός
σαγματοποιός και εκπαιδευτής αλόγων
Δημήτρης Κατσίρης , ο οποίος έπεσε υπέρ Πατρίδος στα Ελληνοαλβανικά
σύνορα. Η πρόσοψη του παλιού
σιδηρουργείου του αείμνηστου Μπαρμπαλιά αποτελεί ένα μικρό μέρος από τη
προπολεμική οικία που κληρονόμησε η Ευσταθία Γρίβα από τον πατέρα της Δημήτριο
και είναι ο χώρος που είδε το φως της ζωής του ο ήρωας Δημήτρης
Κατσίρης.
Ο Δημήτριος Γρίβας, ο παππούς του Δημήτρη Κατσίρη, ήταν ένας ευκατάστατος Βαλυραίος κτηματίας με σεβαστή ακίνητη περιουσία, που την μοίρασε στην κόρη του Ευσταθία που απέκτησε από τον πρώτο του γάμο, και στα άλλα τέσσερα παιδιά του, Γιώργο , Κωνσταντίνο , Μαρία και Γιαννούλα, από τον δεύτερο γάμο του. Μετά τον ιερό ναό του Αγίου Κων/νου και Ελένης, οδεύοντας προς την γέφυρα της Βαλύρας, ακολουθεί το σιδηρουργείο του Μπαρμπαλιά, που ήταν το σπίτι της Ευσταθίας, στη συνέχεια της αδελφής της Μαρίας, κατόπιν ήταν το αρχοντικό του παππού Δημήτρη Γρίβα, που το κληρονόμησε ο γιος του Κωνσταντίνος και στη συνέχεια το σπίτι του Γιώργου Γρίβα. Η αδελφή τους Γιαννούλα πήρε την περιουσία της σε χρήματα και παντρεύτηκε στη Λάμπαινα. Η Ευσταθία, εκτός από το σπίτι στη Βαλύρα, κληρονόμησε από τους γονείς της και τρία στρέμματα ελιές στις Ξιφάρες, προς τη Λάμπαινα, κτήμα με κατάλληλο χώρο για το γύμνασμα των αλόγων του γιου της Δημήτρη Κατσίρη.
