Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΝΟΜΟΥ

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΒΛΑΣΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,1848-1920 

ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ»

  TOY ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

 Έπρεπεν οι υπέρ της μη παραπομπής εις δίκην-διότι περί αθωώσεως μόνον εις τον Τηλέγραφον επιτρέπεται να ομιλή-ενός πρώην υπουργού των Στρατιωτικών ψηφίσαντες την παρελθούσαν Τετάρτην να φέρουν και προσωπίδα ακόμη δια να κρύψωσι τα μούτρα των και να γίνη πράγματι μυστική ψηφοφορία. Αυτού του περί ευθύνης υπουργών νόμου προηγήθη, αν ενθυμήσθε, επιλήσμονες Αθηναίοι, μισή σχεδόν επανάστασις, δι’ ην εάν δεν έρρευσεν αίμα, μελάνης όμως τόνοι ολόκληροι κατηναλώθησαν. Και όταν εψηφίσθη, είχεν ονομασθή, σύμφωνα προς την πολιτικήν γλωσσολογίαν, η ηθική κατάκτησις της επαναστάσεως. Ε! Πλέον υπουργός δεν θα κλεψη. -Ούτε τελεία νόμου μπορεί πλέον να παραβιασθή. Ενόμιζες ότι οι πτωχοι Νικολόπουλος και Βαλασσόπουλος, οίτινες επι τέλους είχαν βουτήξει μόνον εις τις τσέπαις μερικών Επισκόπων, των κατ’ εξοχήν αυτών βουτηχτών, είχαν ξεράνει πάσαν πηγήν πλούτου και κλοπής επομένως, διότι αυτή είναι κοριτσάκι εκείνου, πάντες δ’ επιστευον ότι οι μέλλοντες υπουργοί και αν ήθελον να κλεψουν δεν θα ηδύναντο και αν ηδύναντο δεν θα ήθελον.