“Θέλει
αρετήν και τόλμην η ελευθερία”
Το
όραμα ενός κόσμου, που τον συνθέτουν οι ιδέες της ανδρείας, της δικαιοσύνης,
της ελευθερίας και βέβαια της φιλοπατρίας, είναι το θεμελιώδες πρότυπο στις
περίφημες Ωδές του μεγάλου μας ποιητή Ανδρέα
Κάλβου. Όταν έχει
κάποιος αρετή, πολεμάει χωρίς φόβο για την ελευθερία, περιφρονώντας την σκλαβιά,
τον πόνο και τον θάνατο.
Αυτή
η ποιητική σκέψη, που ποιεί κόσμον, εκφράζεται μοναδικά στο περίφημο
ποίημά του «Εις Σάμον,» όπου στο πρώτο τετράστιχο λέει: «Όσοι το χάλκεον
χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και
τόλμην η ελευθερία».
Ο
φόβος, εδώ, παρουσιάζεται σαν τον προσωποποιημένο ανελέητο δυνάστη του λαού,
το χάλκεον χέρι που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ανδράποδα.