Αν προσπαθήσετε στη Βαλύρα να μάθετε ποιο ήταν το πραγματικό όνομα του Συφορούλια ,μάλλον θα πρέπει να πάτε στο Δημαρχείο για ενημέρωση. Το παρανόμι του ήταν και το κύριο όνομά του, αφού σε καθημερινή βάση τον έβρισκε και από μία συμφορά και μονολογούσε καταπονημένος “συφορά μου συφορά μου “ ασταμάτητα. Δεν υπήρξε σχεδόν ούτε μία ημέρα στη ζωή του που να μην εμπλακεί σε έκτακτα και απρόβλεπτα συμβάντα, ορισμένα τα οργάνωναν συστηματικά μέλη του κοινωνικού του περίγυρου για να διασκεδάζουν ακούγοντας τον να ωρύεται, επαναλαμβάνοντας “συφορά μου συφορά μου”, άλλα ήταν τυχαία γεγονότα, πάντως τα πιο σημαντικά τα προγραμμάτιζε ο ίδιος ο διάβολος , ως χθόνιος δαίμονας, για να σπάει κατά καιρούς τη μονοτονία του ,εκτός Παραδείσου. Τον αγαπούσε δε τόσο ο δαίμονας του θανάτου, που τον ήθελε μεζέ στα λημέρια του , με συνοπτικές διαδικασίες. Ένας άνθρωπος με θετική ενέργεια αναμένεται να προσελκύσει τη θετική ενέργεια του Σύμπαντος, αντίστοιχα όταν κάποιος δέκα φορές την ημέρα οδύρεται και αναστενάζει λέγοντας ¨συφορά μου”, δηλαδή τι κακό με βρήκε, δεν μπορεί παρά να είναι εραστής της συμφοράς, οπότε όχι άδικα φέρει το όνομα Συφορούριας.