Της Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη-Τσαγκάρη
''Απίστευτο και όμως αληθινό'', τα τρένα στη Μεσσηνία έπαψαν να περνούν. Δεν τα βλέπω και δεν τα’ ακούω να περνούν και να σφυρίζουν στις ράγες που είναι κοντά στο σπίτι μου και μου λείπουν πολύ. Το ίδιο λείπουν και σε πάρα πολλούς, σ’ όλους μπορώ να πω όσους μένουν στα χωριά απ’ όπου περνούσαν τα τρένα.
Γίναμε όλοι πιο φτωχοί οικονομικά, μα περισσότερο συναισθηματικά. Τώρα δεν μας μένει τίποτε άλλο από το να θυμόμαστε <<περασμένα μεγαλεία>>.
Γίναμε όλοι πιο φτωχοί οικονομικά, μα περισσότερο συναισθηματικά. Τώρα δεν μας μένει τίποτε άλλο από το να θυμόμαστε <<περασμένα μεγαλεία>>.
Το τρένο που εμφανίστηκε στη Μεσσηνία, στις αρχές του αιώνα που πέρασε αγαπήθηκε απ’ όλους μας. Γεννήθηκα εκεί στα μέσα μπορώ να πω, του αιώνα που πέρασε και γνωρίζω πόσο αγαπήθηκε το τρένο από τη γενιά μου, τις γενιές που προηγήθηκαν και τις επόμενες γενιές. Γνώρισε την αποδοχή, την αγάπη και πολλές δόξες. Ταξίδεψαν με αυτό πρίγκιπες και βασιλιάδες, ντόπιοι και ξένοι πρωθυπουργοί, Βενιζέλος, Κλεσμανώ και πολλοί άλλοι, καθώς και άνθρωποι φτωχοί. Μέσο μαζικής συγκοινωνίας ασφαλές, φτηνό και οικολογικό.
