ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Είναι
απαραίτητο να αγκαλιάσουμε τις παραδόσεις μας με τους τοπικούς μας θρύλους που
στερεώνουν μέσα μας τις ιερές αλυσίδες του αίματος που μας δένουν με τους
προγόνους και γεννούν το όραμα και την προοπτική , για ένα καλλίτερο μέλλον
Πρέπει να γνωρίζουμε την
Πολιτιστική-Πολιτισμική κληρονομιά της περιοχής μας (Φυσικό και Ανθρωπογενές
Περιβάλλον).
Όλες αυτές οι δεκάδες αποστολές των παιδικών- εφηβικών δραστηριοτήτων, (που δυστυχώς δεν βιώνουν οι νέοι μας), στο σπίτι, στο σχολείο, στο μπαξέ, στα ζώα ,στο φύλαγμα των γαλιών στον κάμπο με τις ακρίδες, στα κτήματα, στο κυνήγι, στο ψάρεμα, στο αυλάκι, στη λάντζα, στο πηγάδι, στο ποτάμι, στην καλαμωτή, στο αγώγι, στις γιορτές, στο γάμο, στα βαφτίσια, στο πανηγύρι, στα διαπροσωπικά παιχνίδια, στους αγώνες της καθημερινότητας για επιβίωση, αποτελούν ακόμη αναφορά στην σκέψη μας και στη ζωή μας για έναν απλό λόγο.
