ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ «ΠΟΙΗΤΗ» ΜΙΜΗ ΜΠΟΥΖΑΛΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 

Τ.Κ.24002, ΤΗΛ.2724071016

 Ο Mίμης Μπουζαλάς  ήταν ένας  Βαλυραίος  ζωντανός άνθρωπος γεμάτος κέφι και αισιοδοξία και δινόταν πολύ στους νέους και τα μικρά παιδιά. Ήταν γεμάτος ανθρωπιά ,καλοσυνάτος  και το αποδεικνύουν οι δυο φωτογραφίες η μια που έχει δώσει στους πιτσιρικάδες να τρώνε καρπούζι παραγωγής του και η άλλη στο μοναστήρι που έχει συγκεντρώσει, στην πραμάτεια του όλους τους Μπιζανιώτες. Στενοχωρήθηκε όταν του πέταξαν κατά λάθος ένα σακί φωτογραφίες  και τον καθησύχασα, γιατί είχα αντιγράψει πολλές από αυτές που πετάχτηκαν, δινοντάς του τα αντίγραφα. Απεβίωσε πριν 3 χρόνια, πλήρης ημερών, αφήνοντας σε εμάς τις φωτογραφίες του, τα ποιηματά του και τα στιχάκια του.

Το προσόν του μπάρμπα Μίμη ήταν να δημιουργεί ποιήματα και στιχάκια, από τα οποία πολλά έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Βαλύρα. Τα ποιήματα «η  Κλεοπάτρα»  και «ο Σεισμός της Καλαμάτας, το 1986», είναι από τα πλέον συγκινητικά. Παρουσιάζουμε το ποίημα η δεντρογαλιά που είναι λαογραφικού περιεχομένου και συνοδεύεται από  μια σπάνια συλλεκτική φωτογραφία.

Η ΔΕΝΤΡΟΓΑΛΙΑ

Έπεσα να κοιμηθώ

 το ντάλα μεσημέρι

Και η γυναίκα ήρθε να μου πει

 ένα άσχημο χαμπέρι.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΛΑΚΗ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟ (ΤΣΟΥΡΟΥΧΗ)

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 

ΤΚ 24002,ΤΗΛ.2724071016

Ο Λάκης Μπακόπουλος ή Τσουρούχης  παιδικός  και αχώριστος  φίλος μου μέχρι σήμερα, είχε πολλές αδυναμίες-αγάπες. Τον αθλητισμό, το μπάνιο στον Πάμμισο, τα πρόβατα με το επάγγελμα του τσοπάνη, τις γυναίκες, το παίξιμο της φλογέρας   που την έφτιαχνε μόνος του χωρίς γλωσσίδιο από τρίχρονο καλάμι, τη μελέτη της φύσης-ζώων-ανθρώπων, και τον οικολογικό τρόπο ζωής του.

Τελειώνοντας το δημοτικό, δεν συνέχισε γυμνάσιο, γιατί ο πατέρας του ήταν φυματικός, ο αδελφός του Μπάμπης πήγαινε στο γυμνάσιο Μελιγαλά και έπρεπε ο Λάκης να μείνει στο σπίτι να φροντίζει τα του σπιτιού, των κτημάτων και των ζώων, και να βοηθά τη μητέρα του Σταυρούλα. Φθάνοντας στα δεκαεννιά του κάνει την επανάστασή του. Φεύγει για Βραζιλία που εκεί μένει ο θείος του Νίκος, αδελφός του πατέρα του. Επιστρέφει για να υπηρετήσει τη «Μαμά Πατρίδα» 26 μήνες,  με μαλλιά μακριά, σκουλαρίκι στο αυτί, κομποσκοίνια στα χέρια, πρωτόγνωρα, για ένα μικρό χωριό.