ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ 1922 - 1928 .132 Μαθητές και μαθήτριες του σχολείου με τόπο γέννησης τη Βαλύρα

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Το Ελληνικό σχολείο Βαλύρας λειτούργησε τα έτη 1922-28, και στη συνέχεια το Ημιγυμνάσιο 1929-1937.Το κτίριο που στεγάζει σήμερα το δημοτικό και νηπιαγωγείο Βαλύρας κτίστηκε το 1924 και πριν στεγάζονταν στις οικίες Σταυριανόπουλου, Τσώνη, και Καρύδη. Έχουμε στο αρχείο μας μια δισέλιδη επιστολή του τότε μαθητή Αλέξη Σιάγκρη, που μας περιγράφει πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Στη λειτουργία του Ελληνικού σχολείου φοίτησαν συνολικά 1017 μαθητές από 32 χωριά  και οι μαθητές-τριες που φοίτησαν από το χωριό μας ήταν συνολικά 132.

Σε συνεργασία με το Μεροπαίο πολιτικό μηχανικό Γιάννη Ρήγα όλα τα αρχεία των σχολείων της Βαλύρας τα έχει  μετατρέψει σε μορφή εξέλ και τον ευχαριστώ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ. ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ.

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Με τον Παναγιώτη Θωμόπουλο συναντηθήκαμε στη Βαλύρα πριν μερικά χρόνια ,αφού είχε μελετήσει  για το φραγκόσυκο στην ιστοσελίδα μου και του είχα μαζέψει μερικά. Διαπίστωσε ότι του έκαναν πολύ καλό στην υγεία του και του έγινε όραμα ζωής να ασχοληθεί με το φραγκόσυκο , και  του γνώρισα τον παλιό μαθητή μου στην Πάτρα Γιώργο Σειραγάκη ο οποίος έχει εργαστήριο ανάλυσης και πιστοποίησης τροφίμων και ποτών στην Αγία Παρασκευή στην Αθήνα.

Τελικά έγινε ένας επιχειρηματίας -επαγγελματίας με πρώτη ύλη το φραγκόσυκο, και εύχομαι να βρεθούν και άλλη μιμητές και με άλλα καινοτόμα προϊόντα με πρώτη ύλη το φραγκόσυκο.Η καλλιέργεια της φραγκοσυκιάς δεν απαιτεί πολλά έξοδα και εργατοώρες.Χρειάζεται προσοχή στην συγκομιδή του φραγκόσυκου.

Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΘΑΜΥΡΙΣ.ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.

 Πέρα στις πλατιές πεδιάδες της μακρινής Θράκης, η άνοιξη είχε φτάσει για τα καλά. Οι ημέρες είχαν μεγαλώσει, τα ηλιοτρόπια είχαν ψηλώσει κοιτάζοντας συνέχεια τον Ήλιο, και τα βουβάλια στους βάλτους αναμασούσαν τεμπέλικα το χορτάρι. Στις πυκνόφυλλες λεύκες τα πουλιά έφτιαναν τίς φωλιές τους.

Εκείνο το πρωινό, σ ‘ένα χωριουδάκι ανατολικά του Νέστου, ένας νέος ψηλός με κατάξανθα μακριά μαλλιά, βγήκε στο δρομάκι. Ξοπίσω του η ηλικιωμένη γυναίκα με τον μακρύ της χιτώνα τον ακολούθησε.
-Ώστε γιέ μου θα φύγεις; τον ρώτησε με φωνή τρεμάμενη.
- Ναι μητέρα, πρέπει να φύγω. Ο Βασιλιάς της Οιχαλίας με κάλεσε στα μεγάλα Μυστήρια που θα γίνουν στην αρχή του φθινόπωρου στο Καρνάσιο άλσος της Ανδανίας. Θα παίξω λύρα και θα τραγουδήσω στην τελετή της έναρξης και λήξης. Η Μεσσηνία μάνα μου είναι τόσο μακριά που δεν το βάνει ο νους σου και πρέπει να ξεκινήσω τώρα που είναι Άνοιξη για να είμαι εκεί στην αρχή του φθινόπωρου.