Έργα και ημέρες
1833-1974...
Η βασιλεία ήταν θεσμός από την αρχαιότητα όπου ο ανώτατος εκλεγμένος άρχοντας του κράτους ήταν ο βασιλιάς (βάση + Λαός). Οι μορφές της βασιλείας ήταν:
• Απόλυτη μοναρχία. Ρυθμιστής όλων ο βασιλιάς
• Συνταγματική μοναρχία. Παραχωρούνται δικαιώματα στο λαό
• Βασιλευόμενη Δημοκρατία. Ο βασιλιάς υπακούει στη θέληση του λαού
Χρονολογίες Δημοκρατίας –Μοναρχίας στην Ελλάδα
1821-1833: Α’ Ελληνική Δημοκρατία
1924-1935: Β΄ Ελληνική Δημοκρατία
1974 - ….. : Γ΄Ελληνική Δημοκρατία. Ανώτατος άρχοντας ο πρόεδρος
1833-1843: Απόλυτη μοναρχία του Όθωνα
1844-1863 : Α’ Βασιλευόμενη Δημοκρατία
1863 : Άφιξη του Γεωργίου του Α’
1947-1967 :Β’ Βασιλευόμενη Δημοκρατία
Βασιλείς Ελλάδος 1833-1974
1. Όθωνας 1833-1862
2. Γεώργιος Α’ 1863-1913
3. Κων/νος Α’ 1913-1917, 1920-1922
4. Αλέξανδρος 1917-1920
5. Γεώργιος Β’ 1922-3, 1935 –1947
6. Παύλος 1947-1964
7. Κων/νος Β’ 1964-1967
Δημοψηφίσματα για την κατάργηση ή επαναφορά της Βασιλείας.
Δημοψήφισμα. Θεσμός του συνταγματικού δικαίου με τον οποίο το εκλογικό σώμα, δηλαδή ο λαός, καλείται να αποφασίσει για ένα σπουδαίο ζήτημα με ένα «ναι» ή ένα «όχι». Στις 8/12/1974 ο ελληνικός λαός αποφάσισε με δημοψήφισμα το πολίτευμα της χώρας να είναι συνταγματική προεδρική δημοκρατία.
Χρονολογία: Είδος δημοψηφίσματος
1920 –Επαναφορά βασιλείας
1924- Κατάργηση …
1935- Επαναφορά …
1946-Επαναφορά …
1969-Κατάργηση …
1974- οριστική κατάργηση Βασιλείας
Η βασιλεία στην νεώτερη Ελλάδα
Στη Δ΄Εθνοσυνέλευση στο Άργος
11/6/1832 και στο Ναύπλιο 9-13/7/1832 και 14/7-20/8/1832 επικύρωνε με το Β’ ψήφισμα στις 27/7/1832 την εκλογή του Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδος με την έγκριση των τριών προστάτιδων δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία). Πρόεδρος της συνέλευσης ήταν ο Πανούτσος Νοταράς και αντιπρόεδρος ο Αλεξ. Μαυροκορδάτος.
Με την άφιξη του Όθωνα οι βαυαροί που ήρθαν μαζί του στην Ελλάδα, καταδυνάστευαν τους Έλληνες με αποτέλεσμα να γίνουν πολλά επαναστατικά κινήματα και οι εμφύλιοι του 1848 και 1862.
Σ’ αυτά βοήθησαν και πολλοί ρουσφετολόγοι πολιτικοί που δημιούργησαν τη γνωστή «καμαρίλα». Ο Βαυαρός ταγματάρχης Μαξιμιλιανός Φέδερ έγινε διάσημος όταν αναμείχθηκε στη διανομή των αριστείων των αγωνιστών του 1821, δημιουργώντας πολλά παράπονα στους αγωνιστές. Το 1840 οι 14 δήμοι της επαρχίας Μεσσήνης έγιναν 6. Οι δήμοι Βελύρας και Υάμειας ενσωματώθηκαν στο δήμο Ιθώμης και οι δήμοι Δερών και Στενυκλήρου ενσωματώθηκαν στο δήμο Οιχαλίας. Αυτό έγινε γιατί οι δήμαρχοι Ιθώμης και Οιχαλίας ήταν αφοσιωμένοι στον Όθωνα. Μην ξεχνάμε ότι τους νομούς Μεσσηνίας –Λακωνίας επισκεφτόταν τακτικά ο Όθωνας, τη δε μονή Βουλκάνου είχε επισκεφτεί 3 φορές και είχε διανυκτερεύσει στο χωριό μου (Βαλύρα Μεσσηνίας).
Όθωνας 1833-1862
Η εκλογή του Όθωνα έγινε με τη συνθήκη του Λονδίνου την οποία υπέγραψαν οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις, Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας στις 7 Μαΐου 1832. Το άρθρο 4 της συνθήκης έγραφε: Η Ελλάδα κάτω από την κυριαρχία του Όθωνα και την εγγύηση των 3 αυλών θα είναι κράτος μοναρχικό και ανεξάρτητο. Οι Α. Μιαούλης, Κ. Μπότσαρης και Δ. Πλαπούτας πήγαν στο Μόναχο και πρόσφεραν στον Όθωνα το στέμμα. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Βασιλιά της Βαυαρίας του Λουδοβίκου του Α’ και της βασίλισσας Θηρεσίας. Στις 6 Φεβρουαρίου το 1833 έφτασε στην Ελλάδα και αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο, σε ηλικία 18 ετών. Στην περίοδο της αντιβασιλείας, ώσπου να ενηλικιωθεί, φυλακίστηκαν πολλοί αγωνιστές του 1821. Την 1-12-1834 ο Όθωνας εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με διάταγμα στις 18/9/1834, όπου η Αθήνα οριζόταν πρωτεύουσα της Ελλάδος. Την 1-6-1835 ανέλαβε τη βασιλεία και το 1836 παντρεύτηκε την Αμαλία. Οι αντιβασιλείς Ιωσήφ Αρμανσπεργ και Ιγνάτιος Φον Ρούντχαρτ είναι γραμμένοι στα αρχεία του κράτους ως πρωθυπουργοί της Ελλάδος.
Στις 3-3-1843 οι πολιτικοί Μεταξάς, Λόντος και Ζωγράφος με τους στρατιωτικούς Μακρυγιάννη και Καλλέργη οδήγησαν το στρατό σε επανάσταση με αιτήματα την παραχώρηση συντάγματος και τη σύγκλιση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Στις 13-8-1844 δημοσιεύτηκε το νέο σύνταγμα που ίσχυσε μέχρι το 1862.
Οι διάφορες εξεγέρσεις οδήγησαν τον Όθωνα σε φυγή στο εξωτερικό με το αγγλικό ατμόπλοιο «Σκύλλα» στις 11-10-1862 και πέθανε στις 12-7-1867.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ «ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ»ΣΤΗΝ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ.
Ο λαός της Αθήνας μαζί με μονάδες στρατού που είχαν επαναστατήσει τη νύχτα της 3ης Σεπτεμβρή του 1843,απαιτεί από τον Οθωνα να παραχωρήσει σύνταγμα . Ετσι αρχίζει η συνταγματική περιοδος της Βασιλείας του Οθωνα όπου κύριο έργο της εθνοσυνέλευσης (8 Σεπτεμβριου 1843-Μαρτίου 1844)είναι η σύνταξη και ψήφιση του συντάγματος.
Μετά την απόλυτη μοναρχία 1833-1843 ήρθε η συνταγματική μοναρχία (1844-1862). Η απολυταρχική κυβέρνηση του Όθωνα οδήγησε στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 που υποχρέωσε τον Όθωνα να υποσχεθεί την παραχώρηση συντάγματος. Το νέο σύνταγμα ψηφίστηκε από την εθνική συνέλευση το Μάρτιο του 1844 και ο Όθωνας ορκίστηκε να το σεβαστεί. Δεν τήρησε όμως τον όρκο του, και εκμεταλλευόταν κάθε περίσταση για να μην εφαρμόσει τις διατάξεις του συντάγματος. Δεν μπορούσε να εκτιμήσει τους κινδύνους από την πολιτική αυτή. Έτσι τον Οκτώβριο του 1862 ξέσπασε επανάσταση σε επαρχιακές περιοχές που κήρυξε έκπτωτο τον Όθωνα και αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να εγκαταλείψει την Ελλάδα..Το γένος Βίττελσβαχ φεύγει όριστικά από την Έλλάδα.
Μετά την έξωση του Όθωνα εκλέχθηκε βασιλιάς ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Δανίας, Χριστιανού Θ΄,ο Γεώργιος Α΄ από τη βασιλική οικογένεια Γλύκσμπουργκ.
Η Βασιλεία του Γεωργίου Α΄ κράτησε ως το 1909. Ο νέος βασιλιάς ήρθε στην Ελλάδα στις 17 Νοεμβρίου 1863. Το Μάρτη του 1864 υπογράφηκε συνθήκη παραχώρησης στην Ελλάδα των νησιών του Ιονίου, σύμφωνα με προηγούμενη υπόσχεση της Αγγλίας. Το Νοέμβριο του 1864 τέθηκε σε ισχύ το νέο σύνταγμα, που θέσπισε το πολίτευμα της βασιλευόμενης δημοκρατίας.
Κατά την α δεκαετία της βασιλείας του Γεωργίου, επικράτησε πολιτική φαυλοκρατία, με κύριο γνώρισμα της, τις αλλεπάλληλες αλλαγές των κυβερνήσεων. Οι κυβερνήσεις αυτές ήταν κατά κανόνα αυλικές και η κοινοβουλευτική στήριξη τους ήταν τεχνητή. Ο Βασιλιάς έκανε κατάχρηση των δικαιωμάτων της διαλύσεως της βουλής και οι εκλογές, διεξάγονταν όχι για να εκδηλωθεί η θέληση του λαού, αλλά για να επιτευχθεί με θεμιτά μέσα, η απροσχημάτιστη πολιτική εξόντωση των αντιπάλων της κυβερνήσεως που διενεργούσε τις εκλογές. Την έννοια του βασιλιά είχε κυρίως ο Δημ. Βούλγαρης.
Εκφραστής της λαϊκής αγανάκτησης για την κατάσταση αυτή έγινε ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο οποίος έριξε απροκάλυπτα την ευθύνη στο βασιλιά. Η προσπάθεια να διωχτεί ο Τρικούπης όχι μονάχα απέτυχε, αλλά τελικά του ανατέθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης και η διενέργεια εκλογών. Οι εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 1875 ήταν πραγματικά υποδειγματικές. Ο Γεώργιος υποσχέθηκε ότι θα σεβαστεί τη θέληση της πλειοψηφίας της βουλής.
Ύστερα ακολούθησε μια περίοδος ανάπτυξης χάρη στην πολιτική του Τρικούπη. Ο συνεχής όμως δανεισμός και η βαριά φορολογία οδήγησε τη χώρα σε πτώχευση και λαϊκή δυσαρέσκεια.
Το 1909 έχουμε την επανάσταση των αξιωματικών στο Γουδί. Αίτημα των αξιωματικών της επαναστάσεως του 1909, ήταν η αναδιοργάνωση του στρατού και του στόλου. Αντί όμως να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη αυτή κατέφυγαν στα πολ.ιτικά κόμματα και αυτά με τη σειρά τους στον πρωθυπουργό της Κρήτης, Ε. Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος μετά την θριαμβευτική εκλογή του ως βουλευτής της ελληνικής βουλής, ήρθε στην Αθήνα, ήρθε στη βουλή, σχημάτισε κυβέρνηση και διενέργησε εκλογές.
Μεταξύ των Βαλκανικών πολέμων, το Μάρτη του 1913 δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Γεώργιος Α΄ και στο θρόνο του ανέβηκε ο γιος του και διάδοχος Κων/νος Α΄. Τον Κων/νο διαδέχτηκε ο γιος του Αλέξανδρος που πέθανε τον Οκτώβριο του 1920. Τον ίδιο χρόνο τα κόμματα της ενωμένης αντιπολίτευσης σχημάτισαν κυβέρνηση και με δημοψήφισμα ξανάφεραν στο θρόνο τον Κων/νο.
Στις 13 Αυγούστου 1922 στρατιωτικό κίνημα ανάγκασε τον Κων/νο να παραιτηθεί υπέρ του διαδόχου Γεωργίου Β΄.
Το Δεκέμβριο του 1923 η επανάσταση έκανε εκλογές στις οποίες δεν πήραν μέρος τα αντιβενιζελικά κόμματα. Επικράτησαν τα δημοκρατικά στοιχεία το Μάρτη του 1924 επέβαλαν αβασίλευτη δημοκρατία. Το 1926 διενεργήθηκαν νέες εκλογές μετά από τις οποίες επιτεύχθηκε ο σχηματισμός οικουμενικής κυβερνήσεως. Το 1928 έγιναν πάλι εκλογές στις οποίες ο Ελ. Βενιζέλος πέτυχε μεγάλη πλειοψηφία και σχημάτισε κυβέρνηση για μια τετραετία.
Την 1η Μαρτίου 1935 ξέσπασε κίνημα δημοκρατικό. Το κίνημα όμως δεν πέτυχε και τον Οκτώβριο του 1935 με δημοψήφισμα αποφασίστηκε η επιστροφή του Βασιλιά, η οποία εγκρίθηκε και με το δημοψήφισμα. Η πολιτική όμως αστάθεια και η συνεργασία φιλελεύθερων-κομμουνιστών εξανάγκασε το Γεώργιο Β΄ στην αναστολή της ισχύος ορισμένων βασικών άρθρων του συντάγματος και στην ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας στον Ιωάννη Μεταξά (4 Αυγούστου 1936). Έτσι επιβλήθηκε η δικτατορία του Μεταξά. Το 1944 ο ΕΛΑΣ(εθνικός λαϊκός απελευθερωτικός στρατός) επιχείρησε πραξικόπημα για να καταλάβει την εξουσία αλλά δεν τα κατάφερε.
Αργότερα έχουμε την επάνοδο του κοινοβουλευτισμού, τον εμφύλιο και την 1η Απρίλη 1947 έχουμε το θάνατο του Γεωργίου Β΄ και στο θρόνο ανεβαίνει ο νεότερος αδερφός του Παύλο. Τον διαδέχτηκε ο γυιός του Κωνσταντινος, ο τελευταίος βασιλιάς της νεώτερης Ελλάδος. Η βασιλεία καταργήθηκε οριστικά με δημοψήφισμα του Ελληνικού λαού που έγινε στις 8-12-1974.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ
Ο Μακρυγιάννης με τον οξύτατο πολιτικό του λόγο μας περιγράφει για τους βαβαροκράτες που έφερε μαζί του ο Οθωνας στην Ελλάδα. Αυτείνοι αφεντάδες μας και μείς ειλωτές τους . Πήραν τα καλλίτερα υποστατικά ,τις καλλίτερες θέσες, τους σπιτότοπους ,στα υπουργεία βαρείς μιστούς. Δανείζουν τα χρηματά τους 2 και 3% το μήνα , παίρνουν υποθήκες – σ’ ένα χρόνο και λιγότερον κάνει 10 και το παίρνει 1 ,γίναν ολοι διοχτήτες.Κριταί αύτείνοι, αφεντάδες αυτείνοι, οπου να πάνε οι Ελληνες ολο ξυλιές τρώνε. Η φτώχεια άξηνε,λίγο φταίξιμο να κάνει ο αγωνιστής, χάψη. Άλλος επι ζωγής, άλλος κόψιμον με την τζελοτίνα……γιόμωσαν οι χάψες του κράτους.Να δώσετε εις τους απλούς 50 στρέμματα γης και κατ’ αναλογία να πάτε μέχρι το βαθμό του χιλίαρχου,γιατί τα μοναστήρια κατέχουν το 1\4 του ελληνικού εδάφους.Η ελέω Θεού μοναρχία που επιβλήθηκε στη χώρα από τις προστάτιδες δυνάμεις , στεριώνει πιο πολύ τις φεουδαρχικές δυνάμεις στην εξουσία.Μας κατάργησαν την τοπική αυτοδιοίκηση και μας εφάρμοσαν τα συστήματα του βαβαρικού φεουδαρχισμού. Η επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 ειχε πρωταγωνιστη το Μακρυγιάννη που υποχρέωσε τον Οθωνα να παραχωρήσει σύνταγμα και να αντικαταστήσει τους βαβαροκράτες στις διάφορες θέσεις που κατείχαν από Ελλήνες.
Δεν ήθελα χρήματα και βιό
Ήθελα σύνταμα για την πατρίδα μου
Να κυβερνηθεί με νόμους
κι’ όχι με το ¨ετζι θέλω¨΄.
ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ
14/10/1848 Παραιτείται η κυβέρνηση Γ. Κουντουριώτη και ο Όθωνας αναθέτει το σχηματισμό νέου υπουργείου στο ναύαρχο Κ. Κανάρη. Η κυβέρνηση ανασχηματίστηκε 3 φορές, δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην εξουσία από τις ραδιουργίες αυλικών και στις 12/12/1849 παραιτήθηκε, όπου ο Όθωνας ανάθεσε κυβερνήτη τον Αντώνη Κριεζή. Η κυβέρνηση αυτή έμεινε στην εξουσία ολόκληρη την τετραετία.
Το Σεπτέμβριο του 1850 ο Όθωνας προκηρύσσει νέες εκλογές στέλνοντας τους αντίπαλους της κυβέρνησης Κριεζής εκτός Ελλάδος. Ο Α. Μαυροκορδάτος διορίζεται πρεσβευτής από Παρίσι, ο οποίος κέρδισε τη πρωθυπουργία και άργησε να έρθει ν΄ αναλάβει. Στο διάστημα αυτό κυβερνούσε ο Καλλέργης γιατί ο Κανάρης ήταν γέρος και άβουλος. Στις 22/9/1853 ο Μαυροκορδάτος παραιτείται και ο Όθωνας αναθέτει στο Δημ. Βούλγαρη στις 29/9/1855 νέα κυβέρνηση. Στις 15/2/1856 ο Όθωνας διαλύει τη βουλή και προκηρύσσει νέες εκλογές που έγιναν με βία, τρομοκρατία και ο Βούλγαρης μιμήθηκε τον Κωλέττη. Έγιναν επεμβάσεις, ξυλοδαρμοί, καλπονοθεύσεις με εμπνευστή και οργανωτή την ¨Αυλή και καμαρίλα¨ για να βγαίνει τα αρεστό κόμμα σ΄ αυτήν.
Το Σεπτέμβριο του 1856 έγιναν νέες βουλευτικές εκλογές τις οποίες κερδίζει ο Βούλγαρης τον οποίο αναγκάζει σε παραίτηση ο Όθωνας στις 13/11/1857 και ορίζει νέο πρωθυπουργό τον Υδραίο Αθανάσιο Μιαούλη αντίπαλο του Βούλγαρη.
Στις 10/10/1862 αρχίζει η επανάσταση και στις 12/10/1862 ο Όθωνας και η Αμαλία επιβιβάστηκαν στο αγγλικό πολεμικό πλοίο ¨Σκύλλα¨ έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν. Ο Όθωνας από το καράβι συνέταξε προκήρυξη στον Ελληνικό λαό που δημοσιεύτηκε τρεις μέρες αργότερα στη κυβέρνηση. Ήλπιζε ότι οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις θα τον ξανάφερναν στην Ελλάδα αλλά βγήκε γελασμένος.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΘΩΝΑΣ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΒΟΥΛΚΑΝΟΥ
Απόσπασμα επιστολής της Μεσσηνίας μηνολογουμένης 29-5-1840.
Εφημερίδα της Αθήνας «Αθήνα» φύλλο 721 , 5-6-1840 , σελίδα 1847.
Σε φανερώνω προς γνώσιν σου ότι ο Βασιλεύς την 25 αναχωρήσας από Καλάμας διανυκτεύρευσε εις Τζαφερεμίνην, καθ΄ οδόν του έδωκαν αναφοράς συσσωματομένοι πολλοί, φωνάζοντες να κάμη έλεος και να δώση ακρόασιν εις τα κατά των αρχών παράπονά των, εβγήκαν και άλλοι εναντίοι εις εν μέρος δώσαντες αναφοράς υπέρ των Αρχών και εκφράζοντες ότι αυτά όλα είναι κινήματα του Δαρειώτου και Παπατσώνη οδηγημένων από τους Δελιγιαννέους. Ο Βασιλεύς με αποστροφήν είπεν έφιππος ιστάμενος, έχετε αποδείξεις και περιστατικά και μη δυνηθέντες να είπωσι τι εσιώπησαν κατακρυφθέντες.
Από το Τζεφερεμίνιον αναχωρώντας, την 26 καθ΄ οδόν πάλι επαρουσίασαν αναφοράς κατά των αρχών εις το Χάνι της Τσακώνας. Εκεί παρουσιάσθη και εις Δήμαρχος λέγοντας ότι έχουν ευχαρίστησιν από τα αρχάς και αυτά είναι κινήματα του Δαρειώτη, Παπατσώνη, Μπενάκη.
Τότε το πλήθος όλο εφώναζε κατ΄ αυτού ότι είναι σύντροφος και αυτός και άλλοι δήμαρχοι ακόμη εις τα πράξεις του Διοικητού και άλλων σχετικών, ότι είχον συντροφίας εις τον πνοιμιακόν φόρον και άλλα πάμπολλα έμπροσθεν του Διοικητού Σούτζου, παρουσιάσαντες απόφασιν του Διοικητικού Δικαστηρίου παράνομον.
Ο Βασιλεύς εδιόρισε τον Προβελέγγιον και έλαβε πληροφορίες από τους όσους κατά των αρχών είχον παράπονα, ώστε ο Προβελέγγιος έφθασε μετά δύο μέρες εις τα Δερβένια, όπου έκαμεν ο Βασιλεύς το πρόγευμα.
2ος εμφύλιος Σπαραγμός 1832-43
Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια(27-9-1831) έγινε προσωρινή κυβερνηση από τον αδελφό του Αυγουστίνο ,Κολοκοτρώνη και Κωλλέτη η οποία στη συνέχεια διαλύθηκε και τα 3 κόμματα Γαλλικό (Κωλλέτης) Ρωσσικό (Κολολοτρώνης) και Αγγλικό (Μαυροκορδάτος) άρχισαν μεταξύ τους να τρώγονται για τη κατάκτηση της εξουσίας.Ετσι χωρίστηκαν σε καποδιστριακούς και αντικαποδιστριακούς.Ο Κολοκοτρώνης οχυρώθηκε στο Βαλτέτσι και οι αντικαποδιστριακοί Γρίβας και Χατηχρήστος κατέλαβαν την Τριπολιτσά.Στις 29-6-1832 εγινε η πρώτη εμφύλια σύγκρουση και από τους καποδιστριακούς σκοτώθηκαν 30 και τραυματίστηκαν 17 ,ενώ από τους αντικαποδιστριακούς σκοτώθηκαν 40 και τραυματίστηκαν 22 καταλαμβ΄΄ανοντες οι Καποδιστριακοί την Τριπολοτσά.Στις 10 Ιουλίου έγινε νέα σύγκρουση και στις 5 Αυγούστου έγινε κατάπαυση των εθνικών εμφυλίων συγκρούσεων.Στη Καλαμάτα, Παλαιά Ελλάδα και πολλές επαρχίες της Πελοποννήσου επικρατούσε γενική αναρχία, εμφύλιοι πόλεμοι ,λεηλασίες ,ληστείες και φόνοι.Στις 25-1-1833 θα ερχόταν ο βασιλιάς Οθωνας στην Ελλάδα οπότε σταμάτησαν οι εμφύλιοι και αλλοι πήγαν να τον υποδεχτούν και αλλοι πήγαν στα μέρη τους.
Το 1833 ¨περί συστάσεως των δήμων και κοινοτήτων του κράτους¨διορίστηκαν δήμαρχοι που ηταν αφοσιωμένοι στους βαυαροκράτες . Οταν εγιναν οι πρώτες δημοτικές εκλογές σε οσους δήμους εκλέχτηκαν αντίθετοι ,τους κατήργησαν. Ετσι οι 14 αρχικοί δήμοι της επαρχίας Μεσσήνης από 14 που ηταν αρχικά έγιναν 6.
Στις 7-7-1834 ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης καταγόμενος από το Ψάρι Τρυφιλίας πήγε στην Κυπαρισσία και συνέλαβε το διοικητή Δημητριο Χριστίδη και τον μετέφερε αυθημερόν στο Ψάρι φυλακιζοντάς τον.Στη συνέχεια εξέδωσε επαναστατικάς προκηρύξεις για την αποφυλακιση του στρατηγού Κολοκοτρώνη και του γυιού του Γενναίου καθώς και πολλών αλλων ως αναρχικών κατά της αντιβασιλείας (Στον 1ο εμφύλιο 1823-1825 ο Γκρίντζαλης με τον Κολοκοτρώνη και πολλούς άλλους αγωνιστές, κλείστηκαν στις 6-2-1825 στη μονή του προφήτη Ηλία, στην Υδρα).Τις αποδέχτηκαν ο πεθερός Μητροπέτροβας και Τζαμαλής οι οποίοι πήγαν στην Καλαμάτα και στατοπεύδεσαν.Εκεί ηταν ο βαυαρος Μαξιμιλιανός Φέδερ με 1500 βαυαρούς στρατιώτες και 15 τηλεβόλα.Ο Γκριντζαλης με 800 αρκάδες απέτυχε να συλλάβει το διοικητή της Ανδρίτσαινας Λυκούργο Κρεστενίτη και έφυγε προς Πύργο , Γαστούνη ,Βοστίτσα ,Καλάβρυτα και οχυρώθηκε στο χωριό Σόλα ή Σόλι.Απεστάλη από την τότε κυβέρνηση ο συνταγματάρχης Σμαλτς ,με 4000 βαυαρούς στρατιώτες ,1000 ιππείς,30 τηλεβόλα και 3000 μισθοφόρους.Φθάνοντας στις 27 Ιουλίου ζητά τα οπλα των ανταρτών και αφού δεν τα παρέδωσαν,την άλλη ημέρα 5 φορές οι Αρκάδες πολεμήθηκαν από παντού , εχοντας πολλούς νεκρούς και από τις δυο πλευρές.Στις 30 Ιουλίου βλέποντας ο Γκρίντζαλης τη λυσσώδη ορμή των κυβερνητικών στρατευμάτων και στερούμενος πολεμοφοδίων, τροφών και νερού διέσχισε ξιφήρης τον κυβερνητικό στρατό ,κρύφτηκε στη δασώση περιοχή ,χάνοντας 230 στρατιώτες.Στη συνέχεια κατευθύνεται στο Μέγα Σπήλαιο, Βοστίτσα ,Γαστούνη, Φανάρι και με 3 οπαδούς του κρύφτηκε στο Ψάρι.Συνελήφθηκε στις 12 Αυγούστου και φυλακίστηκε στη Κυπαρισσία. Ο Γρίβας ελευθέρωσε το Χρηστίδη και τους άλλους κρατούμενους και πήγαν στην Κυπαρισσία οπου ανέλαβαν τα καθηκοντά τους.Στη συνέχεια ο Γρίβας συνάντησε τον Σμάλτς στοους Κωνσταντίνους Μεσσηνίαςκαι με 12000 στρατιώτες,35 τηλεβόλα κινήθηκαν στην Καλαμάτα που είχαν στρατοπεδεύσευ οι Μητροπέτροβας και Τζαμαλής, εχοντας μαζί τους 1600 αντάρτες.Συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν από το συνταγματάρχη Φέδερ στο Νεόκαστρο , ολοι οι επαναστάτες. Ο Τζαμαλής καταδικάστηκε και τουφεκίστηκε στο Νεόκαστρο , ο Μητροπέτροβας καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση ,αργότερα αμνηστεύθυκε ,πήγε στη Γαράντζα και πέθανε στι΄ς 12-3-1838 σε μεγάλη ηλικία.Ογιαννάκης Γκρίντζαλης ηταν ο νεώτερος χιλίαρχος του αγώνα καταδικάστηκε σε θάνατο ,μη δεχόμενος να του δέσουν τα μάτια και ο ιδιος έδωσε το σύνθημα να τον σκοτώσουν.Αργότερα ο Οθωνας ζήτησε ποια χάρη θέλει να κάνει στη χήρα γυναίκα του και αυτή του ζήτησε μια καμπάνα που δεν είχε η εκκλησία του χώριού ,η οποία σώζεται στο καμπαναριό της εκκλησίας και είναι η μικρότερη. Κάθε χρόνο οι φορείς της περιοχής γιορτάζουν στις 15 Σεπτεμβρίου τη μνήμη τους για τον αγώνα και τη λευτεριά που πρόσφεραν στη πατρίδα μας.
Στις 20-5-1835 ενηλικιώθηκε ο Οθωνας και ανέλαβε τα βασιλικά του καθήκοντα. Στην Αθήνα και άλλες πόλεις εγιναν δοξολογίες και εορταστικές εκδηλώσεις. Οι πιο πολλοί Ελληνες πίστεψαν πως αρχίζει μια νέα περίοδος για τα κακά που βρήκαν την Ελλάδα(διωγμοί αγωνιστών, ακρίβεια ζωής και συμπεριφοράς βαυαρών στους Ελληνες) από την αντιβασιλεία.
Τώρα όλα θα τελειώσουν, ελεγαν θα διώξει τους αντιβασιλείς και θα βάλει στη κυβέρνηση μυαλομένους και καλούς. Όλα θ’ αλλάξουν.
Ο Οθωνας έδωσε χάρη στο Κολοκοτρώνη και πολλούς αλλους αγωνιστές,και ο γυιός του Γενναίος εγινε υπασπιστής του Οθωνα. Ο Οθωνας που κημδεμονευόταν από τον Αρμανσπεργκ και ήθελε να τον κάνει γαμπρό του,μετέτρεψε την Ελλάδα σε επαρχία της Βαυαρίας. Ο Οθωνας ηταν πνευματικά καθυστερημένος ,λιγο κουφός ,επασχε από σεξουαλική ανεπάρκεια και από το σοϊ του βγήκαν πολλοί τρελλοί, ηλίθιοι και έκφυλοι και πέθανε μισότρελλος στη βαυαρία μετά την εκθρονισή του από την Ελλάδα το 1862.Από τα μέσα του 1835 στην Αθήνα ,Ρούμελη και Μοριά ξέσπασαν αντάρτικα κινήματα Πολλοι μισούσαν τον Αρμανσπεργκ για το νόμο της δασονομίας που απαγέρευε να ξεχερσώσουν τά δάση και τιμωρούνταν οσοι έβαζαν πυρκαγιές.Οι αγρότες όχι μόνο δεν συμμορφώθηκαν ,αλλα σκότωσαν τους βαυαρούς δασοφύλακες.Ο λαός τους αντάρτες τους έλεγε αγωνιστές, ενώ τα οργανα της εξουσίας που ηταν ΒΑΥΑΡΟΚΡΆΤΕΣ τους αποκαλούσαν λήστές.Οι πιο πολλοί καπετάνιοι ηταν παλιοί αγωνιστές και είχαν προσχωρήσει πολλοί ληστής που είχαν κάνει φόνους και ληστείες.Φτάσαμε έτσι στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου οπου υποχρεώθηκε ο Οθωνας στη παραχώρηση του συντάγματος και το πολίτευμα να είναι η συνταγματική μοναρχία
3ος Εμφύλιος σπαραγμός 1848
Οι παλιοί αγωνιστές και αξιωματικοί του στρατού έκαναν ανταρσία κατά του αστυνομικού κράτους του Όθωνα. Το σύνταγμα παραβιαζόταν και η Βουλή δεν εκπροσωπούσε τη θέληση της πλειοψηφίας του λαού. Η κυβέρνηση ήταν πιόνι της βασιλικής αυλής γι’ αυτό και οι Αντάρτες στην Πελοπόννησο και Ρούμελη έγιναν δεκτοί από το λαό σαν απελευθερωτές. Στη Μεσσηνία ο Γ. Περρωτής κατέλαβε τη Καλαμάτα χωρίς να λυθεί μύτη. Ελευθέρωσε 120 υπόδικους – κατάδικους που ήταν φυλακισμένοι. Οι αρχές καταλύθηκαν και διορίστηκαν νέες. Ο νομαρχεύων Οιτύλου και Μονεμβασιάς Δαρειώτης μπήκε σε ένα καϊκι και έφυγε. Η επανάσταση στη Μεσσηνία έκανε τεράστια εντύπωση σ’ όλο το Μωριά. Στη συνέχεια άρχισε η ανταρσία στην Κόρινθο και Ρούμελη και η κυβέρνηση θορυβήθηκε. Στις 29-4-48 η εφημερίδα «Ο φίλος του λαού» γράφει: Τίποτα δεν έχεις, τα πάντα σου λείπουν, διαφθορά παραλυσίας ανέχεια, χρεωκοπία, πενία, αυθαιρεσία και άρχοντες οι χαμερπίστεροι και αντιδανώτεροι άνθρωποι σε καταδυναστεύουν. Ιδού τι σε επροίκισε 15 χρόνον κυβερνητικόν σύστημα. Τι λοιπόν μέλει γενέσθαι; Τις είναι αρμόδιος να σκεφθεί περί της διορθώσεως και θεραπείας αυτών. Σεις διδάξατε την 3η Σεπτεμβρίου στα έθνη και όλη η Ευρώπη σας εμιμήθη…
Η Βουλή συνεδριάζει (27/4) και εγκρίνεται πίστωση 100.000 δραχμών για την στρατολογία ατάκτων. Η αντιπολίτευση των Μαυροκορδατικών θορυβείται για τη μονιμοποίηση του εμφυλίόυ και την καταστροφή της υπαίθρου.
Στη Μεσσηνία εναντίον του Περρωτή κινήθηκαν οι: Α. Μαυρομιχάλης, Χαρ. Μαυρομιχάλης, δρ. Κορφιστάδης. Ι.Θ. Κολοκοτρώνης, ο Παναγιώτης Νοταράς και ο Παπατσώνης.
Ο τελευταίος είχε μεγάλη περιουσία στην Εύα (Ναζήρι) καθώς και ο γυιός του Κολοκοτρώνη Γιάννης τις πηγές και μύλους (αλευρόμυλους) του χωριού Πηδήματας (από εκεί υδρεύεται η Καλαμάτα) που την εποχή εκείνη ήταν όπως οι πολυεθνικές σύμερα. (Υπάρχει στη διάθεση μας τα προικοσύμφωνο 4 σελίδων της Ζωίτσας σύζυγο Γιάννη Κολοκοτρώνη στον υποψήφιο σύζυγο Παναγιώτη Μανέτα), όπου μέρος του θα δημοσιεύσουμε στις επόμενες συνέχειες.
Σε 15 μέρες ο Περρωτής και οι 15 φυγάδες του Βουλκάνου (Περιοχή του όρους Ιθώμη μεταξύ των χωριών Βαλύρα – Μαυρομάτι όπου υπάρχουν τα δύο μοναστήρια καθολικό και νέο), πέρασαν στα Κύθηρα και μετά στη Ζάκυνθο όπου τα Ιόνια νησιά ήταν Αγγλικής κατοχής. (Παραδόθηκαν στην Ελλάδα το 1864 από τους Άγγλους).
Η κατάρρευση του αντάρτικο οφειλόταν στην ανωριμότητα των τοπικών συνθηκών, στη σοβαρή έλλειψη συντονιστικού πολιτικού οργάνου που θα κατηύθυνε τον αγώνα, οι ηγέτες δεν πρόσεξαν την φτωχοαγροτιά γιατί οι προκηρύξεις τους ήταν στην υπερκαθαρεύουσα και τα συνθήματα «Ελευθερίες του Λαού» και « Τήρηση του Συντάγματος» δεν συγκινούσαν το λαό να πάρει τα όπλα και να χύσει το αίμα του. Έπρεπε κύριο σύνθημα τους να δηλώσουν ότι θα μοιράσουν τις εθνικές γαίες και το σύνθημα τους, θα έπιανε. Επίσης έλειπε ο ηγέτης ο οποίος θα είχε όνομα και μυαλό για να συντονίσει όλες τις ενέργειες έχοντας υπόψην του την εσωτερική κατάσταση της χώρας, τη ψυχολογία του λαού, τις ανάγκες των διάφορων περιοχών της χώρας, τις κομματικές αντιπαραθέσεις και τα εξωτερικά γεγονότα.
*Στο βιβλίο του Αθανάσιου Γρηγοριάδου (1793-1871) σελίδες 143-148 και 152-167 κάνει σύντομη περιγραφή των εμφυλίων πολέμων στη Πελοπόννησο.
ΣΥΣΤΑΣΗ ΔΗΜΟΥ ΔΕΡΩΝ
Ο Δήμος Δερών κατά τη σύστασή του αποτελείτο από τα χωριά Σκάλα (έδρα) και Βαλύρα. Δήμαρχος διορίστηκε ο παλαιός πρόκριτος και φιλικός Αναγ. Πουλόπουλος από τη Σκάλα.Στη διάρκεια του Αγώνα διετέλεσε κατ’ επανάληψη δημογέροντας μέλος της επαρχίας Εμπλακίων. Ο αδελφός του Θεοδωράκης Πουλόπουλος, μαζί με τους πρόκριτους της Πελοποννήσου και το Δημήτριο Υψηλάντη, στη Μονή Καλτεζών στις 26 Μαϊου 1821, υπογράφουν τα αυτεπισταλέντα οργανισμού σχέδια. (Παπατσώνη Παναγιώτη Απομνημονεύματα σελίδες 17, 18, 31, 42) και εισπράκτορας ο Γ. Νικολακόπουλος (ΓΑΚ αρ. φυλ 80 28 Δεκέμβριος 1 παρ. 36 εως 23) από τη Σκάλα.
- Στα 1833 τα Βαυαρικά αποσπάσματα του Φέδερ αφάνισαν εξ ολοκλήρου τον Δήμο Δερρών ενεργούντα κατά των εξ εκείνων, οι οποίοι διαμένουν στην περιφέρεια Μελιγαλά διότι ζωοτροφούν με πολυποίκιλα φαγητά και τρώγουν όρνιθες, γάλους, σκοτώνουν δε και χοίρους.( Αθηνή αρ. φύλου 678, 16, 1 παρ. 38 σελ 3672γ).
- Στα 1839 δήμαρχος υπηρετούσε ο Βασίλης Λινάδρος από τη Βαλύρα και έδρα του Δήμου ήταν η Βαλύρα (εδ. Αθηνών Αιών φυλ. 170, 12/6/1840 σελ. 3). Στο φύλλο της εφημερίδας Βαλύρα υπάρχει αναλυτική περιγραφή στη βιογραφία του Λινάρδου του οποίου η φωτογραφία σώζεται στο σπίτι του συγχωρεμένου Ξενοφώντα Καρτερολιώτη.
- Το σπιτι της έδρας του δήμου ΔΕΡΩΝ βρίσκεται στην περιοχή ¨ΚΡIΤΙΚΟΡΟΥΓΑ¨ στη Σκάλα,από την κριτική που ασκούσαν στην αλάνα πάνω σε δυο μεγάλα κοτρώνια. Ηταν και έδρα του Ειρηνοδικείου Δερών και στρατηγείο από τον πρωθυπουργό Γ. Κουντουριώτη κατά την παραμονή του στη Σκάλα το 1825.
- Κατά το Μάϊο του ιδίου χρόνου ο Δήμαρχος Βασίλης Λινάρδος δια των εθνοφυλάκων του κατόρθωσε να παγιώσει την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής του και να συλλάβει τον ληστή Κουμπαρούλη. (εδ. Αθηνών Αιών αρ. φ. 160 5/5/1840 σελ. 3).
- Στις 8 Μαρτίου1838 διορίστηκε είσπράκτορας από τη Βαλύρα ο παλαιός άγωνιστής Αναγ. Καρτερολιώτης
Με το ΒΔ της 17 Αυγούστου 1840 ο Δήμος Δερρών καταργήθηκε και τα δύο χωριά υπήχθησαν στο Δήμο Οιχαλίας. Η Σκάλα ορίσθηκε σανέδρα του Δήμου Οιχαλίας αλλά αργότερα με παρέμβαση των αδελφών Γιάννη και Περικλή Μπούτου ,παππούδες του Γιάννη Μπούτου ,έδρα ορίστηκε ο Μελιγαλάς.
Ο 4ος εμφύλιος και η εκθρόνιση του Όθωνα το 1863
Το μεγάλο κίνημα της Στρατιωτικής φρουράς της Αθήνας τη νύχτα της 9ης Οκτωβρίου το 1862, κήρυξε έκπτωτο τον Όθωνα, ο οποίος έτυχε να απουσιάζει περιοδεία στην επαρχία και βρισκόταν εκείνη την ημέρα στην Καλαμάτα.
Η ρομαντική δυναστεία των Βιτελσμπάν και μαζί με αυτήν η “ρομαντική εποχή της Ελληνικής ιστορίας”, όπως την αποκαλεί ο Νίκος Σβορώνος, τερματίζεται. Αρχίζει η μεταπολίτευση και τελειώνει την ημέρα της άφιξης του νέου Βασιλιά Δανού πρίγκιπα Γουλιέλμου Γεωργίου Γλύξμπουργκ στις 17 Νοεμβρίου 1863. Η περίοδος των 14 μηνών χαρακτηρίζεται από τους ιστορικούς σαν κατ’ εξοχήν περίοδος αναρχίας.
Οι ζωηρές αντιθέσεις των κομμάτων, οι αντίπαλοι στρατιωτικοί παράγοντες, οι ξένες επεμβάσεις κι η Αγγλία με τη φιλοτουρκική της πολιτική, προκάλεσαν στη χώρα συνεχείς ταραχές, ανωμαλίες και αντιδυναστικές συνομωσίες. Το 1863 συνοδεύεται από ακατανόμαστα εγκλήματα και λεηλασίες. Οι εφημερίδες της εποχής περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που επικρατούσε και έμεινε παρομοίωση που αλησμόνητη η φράση του λαού “Τι το κάναμε εδώ πέρα 1863;”
Παρόμοια ήταν και η κατάσταση στην άνω Μεσσηνία. Οι τοπικοί κομματάρχες ασχολούνταν με την εξόντωση των αντιπάλων τους α-διαφορώντας αν αυτό ήταν σε βάρος του τόπου. Έτσι είχαν συνηθίσει επί Όθωνα που πέθανε μισότρελος στη Βαυαρία.
Για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών τις δεκαετίες 1860-1870 ο Ν. Π. Τσιλίκας γράφει: Αι εκλογαί διεξήγοντο μετά φανατισμού, εκέρδιζε ο υποψήφιος δήμαρχος ή βουλευτής που διέθετε οπαδούς οπλοφόρους οι οποίοι τρομοκρατούσαν τους αντιπάλους εκλογείς οι οποίοι απέφευγαν να ψηφίσουν ή προχωρούσαν στα εκλογικά τμήματα επιτιθέμενοι και πυροβολούντες κατά των καταλαμβανόντων τις εισόδους των χωριών που ενεργούντο οι εκλογές, σαν να επρόκειτο να καταλάβουν οχυρά σε ώρα μάχης. Από αυτές τις αιματηρές συγκρούσεις άλλοι εφονεύοντο και άλλο τραυματίζοντο.
Ανάλογη γραπτή μαρτυρία υπάρχει για τις εκλογές βίας και νοθεί-ας στις βουλευτικές του 1865 που κέρδισε ο συνδυασμός του Α. Κουμουνδούρου και διορίστηκε για πρώτη φορά πρωθυπουργός.
Πρόκειται για τη “Μαύρη Βίβλο” που εξέδωσε ο αντίπαλος συνδυασμός αποτελούμενος από τους Α. Νικολαΐδη, Ι. Παπατσώνη και Κ. Αντωνόπουλο.
Στη “Μαύρη Βίβλο” σελίδα 62 καταγγέλλεται ότι “πλην των ανωτέρω επετράπη η ψηφοφορία προς τους Πανάγου Ματσούκα εκ Τσεφερεμινίου, Γ.Χ.Τράγου εκ Κατσαρού, Παρασκευά Μακρή εκ Μελιγαλά, και Παύλο Κολοζώνη εκ Σκάλα.
Όσοι δεν ανήκουν στο κόμμα Κουμουνδούρου αποκλείονταν της ψηφοφορίας και τους ξυλοκοπούσαν άγρια.
Για τη νοθεία η “Μαύρη Βίβλος” καταγγέλλει: “Το εσπέρας της τρίτης ημέρας της ψηφοφορίας ήτοι την Κυριακήν, εξέλαβον εκ του ναού βιαίως τους αντιπροσώπους μας, η δε επιτροπή μήνυσε εκ τω ναώ μετά του υποψηφίου Περικλή Μπούτου και των ροπαλοφόρων αυτού άνοιξαν τας κάλπας και αφού εξήγαγαν όσους ψήφους ήθελον εκ του ναι και τους έριψαν εντός του κιβωτίου του όχι, όσοι έφερον τα ονόματα των υποψηφίων αντιπάλων του Κουμουνδούρου.
Από το μητρώο αρρένων Βαλύρας 1823-1900 ο Ματσούκας Ανδρέας του Παναγιώτη γεννήθηκε το 1844. Με βάση τα στοιχεία αυτά θα πρόκειται για τον πατέρα του, του οποίου δεν έχουμε στοιχεία μέχρι στιγμής.
Λόγος του θρόνου του βασιλιά ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Α΄
Συνεδρία της 11ης Αυγούστου του 1875
Συντάκτης ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ-Πρωθυπουργός.
Απαιτών ως απαραίτητον προσόν των καλουμένων παρ’ εμού
Εις τη κυβέρνησην του τόπου την δηλωμένην προς αυτούς
Εμπιστοσύνην της πλειοψηφείας των αντιπροσώπων του εθνους
Απεκδέχομαι ινα η βουλή καθιστά εφικτήν την ύπαρξην του προσόντος τούτου,
Ου ανευ αποβαίνει αδύνατος η εναρμόνιος λειτουργία του πολιτεύματος
ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α
Στις 18/3/1863 ο Ζ. Βάλβης πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης ανακοίνωσε ότι οι τρεις δυνάμεις πρότειναν ως βασιλιά τον πρίγκιπα της Δανίας Γουλιέλμο – Γεώργιο. Η συνέλευση εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:
Ψήφισμα ΚΕ
Η εν Αθήναις Β εθνική των Ελλήνων Συνέλευσης.
Άρθρο 1. Αναγορεύει παμψηφεί τον πρίγκηπα της Δανίας Χριστιαν – Γουλιέλμου – Φερδινάνδου – Αδόλφου – Γεώργιο δευτερότοκο υιών του πρίγκιπα Χριστιανού της Δανίας, συνταγματικού Βασιλέα των Ελλήνων υπό το όνομα Γεώργιος Α΄, Βασιλεύς των Ελλήνων.
Άρθρο 2. Οι νομικοί διάδοχοι αυτού θέλουσι πρεσβεύει του ορθόδοξου ανατολικού δόγματος.
Άρθρο 3. Τριμελής εκλεγόμενη επιτροπή από της συνελεύσεως θέλει μεταβεί τις Κοπεγχάγη και προσφέρει αυτό εν ονόματι του Ελληνικού έθνους του στέμματος.
Στις 17/10/1863 στον Πειραιά ο ατμοδρώμωνας ¨Έλλης¨ ( προ Αμαλίας) φέρνει το νέο Βασιλιά με κυβερνήτη το Δημήτριο Σαχτούρη και εξέδωσε προκήρυξη στον Ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση υπέβαλλε την παραίτηση της διορίστηκε νέα που διατηρήθηκε μέχρι τις 20/2/1864. Κατά το πρώτο χρόνο της βασιλείας του Γεωργίου Α΄ έγινε η ένωση Ιονίων νησιών με την Ελλάδα και η κατάργηση ψήφιση του νέου συντάγματος στις 17/11/1864. Ορίστηκαν εκλογές στις 14/5/1865 με πρωθυπουργό τον Αλεξ. Κουμουνδούρο τις οποίες και κέρδισε. Η βουλή είχε 181 βουλευτές. Κράτησε δύο χρόνια και επτά μήνες. Στις 11 Οκτωβρίου στη βουλή έγινε συζήτηση για το νομοσχέδιο ¨περί σχηματισμού¨ πόρων για συντήρηση – βελτίωση της συγκοινωνίας ξηράς – θάλασσας.
Καταψηφίστηκε με 75 ψήφους κατά και 69 υπέρ παραιτήθηκε.Ακολουθούν .βραχύβιες κυβερνήσεις Δεληγιώργη Βούλγαρη, Κουμουνδούρου.Στις 16-5-1869 τις εκλογές κέρδισε η κυβέρνηση Ζαϊμη ο οποίος παραιτείται στις 9-7-1970.Ο βασιλιάς αναθέτει την κυβέρνηση στο Δεληγιώργη ο οπίος κλείνει την βουλή στις 31-3-1873 για 40 ημέρες ο οποίος παραιτείται και στις 9-2-1874 σχηματίζει κυβέρνηση ο Δημ. Βούλγαρης, ο οποίος οργίασε στις εκλογές που έγιναν στις 23-6-1874.Η τρομοκρατία που εξαπέλυσε θύμιζε τουρκοκρατία.Τα όργανα εξουσίας έδερναν,φυλάκιζαν,εξόριζαν,δίκαζαν και καταδίκαζαν.Οι υπουργοί του Βούλγαρη παραβίαζαν το σύνταγμα, τους νόμους και κάθε κανόνα ηθικής.Οι 81 βουλευτές ονομάστηκαν στηλίτες.
Γύρω στο 1875 λειτουργούσαν 95 ατμοκίνητες βιομηχανικές μονάδες κι απασχολούσαν 7.342 εργάτες.Τα εργοστάσια ήταν:στο Πειραιά 24,Αθήνα 11, Σύρο 9,Πάτρα 7,και σε επαρχιακά κέντρα 19.Η περίοδος 1875-81 φέρει την προσωπική σφραγίδα του Κουμουνδούρου.Το 1881 έγινε η συνένωση Θεσσαλίας και Άρτας με την Ελλάδα και στις 20-12-1881 γίνονται νέες εκλογές απο τον Α. Κουμουνδούρο αντίπαλο του Χαριλάου Τρικούπη.Ο Τρικούπης σε σύνολο 244 έβγαλε 129 βουλευτές και ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Χ. Τρικούπη.Ο Αλ.Κουμουνδούρος εξαφανίστηκε γρήγορα απο την πολιτική σκηνή,πέθανε στις 26-2-1883. Πεθαίνουν το 1887 οι Βούλγαρης και Κανάρης, το 1879 πεθαίνει ο Δεληγιώργης και το 1880 ο Ζαιμης.Με τους θανάτους αυτούς ενισχύθηκε περισσότερο η θέση του Χ. Τρικούπη.Προχώρησε στα μεταρρυθμιστικά του σχέδια χωρίς να φοβάται τις βασιλικές παρεμβολές.Η μακρότερη κοινοβουλευτική πρωθυπουργία ήταν του Δεληγιώργη το 1872-74 που μόλις ξεπέρασε τον ενάμισυ χρόνο, ενώ ο Τρικούπης ξεπερνά τα 3 χρόνια,εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο στην κοινοβουλευτική ιστορία.
Ξεσπά η οικονομική κρίση το 1883-1884, όπου η άνοδος των τιμών μεταξύ 1882-1884 έφτανε το 30% με ταυτόχρονο κύμα απεργιών.Το 1885 ανατρέπεται κυβερνηση Τρικούπη και στις 7-4-1885 πραγματοποιήθηκαν νέες εκλογές με αντίπαλο τον Θ.Δεληγιάννη.Οι Κουμουνδούρος, Δεληγιώργης, Βούλγαρης και Ζαϊμης είχαν εκλείψει από την πολιτική σκηνή.Το σύστημα των πέντε κομμάτων του 1880 παραχωρούσε τη θέση του σ΄ένα δικομματικό σύστημα.Στις εκλογές του 1885 σε σύνολο 45 εδρών οΤρικούπης πήρε 56,ο Δεληγιάννης 184 και οι δημοκράτες 5.ΟΤρικούπης ονόμασε το κόμμα του "Νεωτερικό" και ο Δεληγιάννης "Εθνικό" .Η κυβέρνηση Δεληγιάννη σχηματίστηκε στις 19-4-1985.Στις 26 Απριλίου οι πέντε πρώτες δυνάμεις Αυστρία,Αγλία,Ρωσία,Γερμανία,Ιταλία διέταξαν τον αποπλου παντός ελληνικού πλοίου οπότε παραιτήθηκε.Ο Χαρίλαος Τρικούπης πέτυχε την πλειοψηφία χάρη στην αυτομόληση των βουλευτών του Δεληγιάννη στις 9-5-1886 .Καθιέρωσε την ευρεία αντί της στενής περιφέρειας και μείωσε τους βουλευτές από 245 σε 150.Στις εκλογές 4-1-1887 ο Τρικούπης έβγαλε 90 από τος 150 βουλευτές.Η νέα βουλή ήταν μιά από τις μακροβιότερες στην ελληνική κονοβουλευτική ιστορία και μπόρεσε να συνεχίσει και ολοκληρώσει το θεσμικό και οικονομικό του έργο και τα έτη 1887,1890 η βουλή ονομάστηκε ''σιδηροδρομική'' γιατί θεμελίωσε το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας.
Στις εκλογές της 14ης Οκτωβρίου 1890 χάνει τις εκλογές o Χ.Τρικούπης.Τις κερδίζει ο Δεληγιάννης και εξήγειλε δρακόντεια μέτρα λιτότητας.Στις 18-2-1892 παύτηκε η κυβέρνηση Δεληγιάννη και ανέλαβε ο οικονομολόγος Κ.Κωνσταντόπουλος.Στις εκλογές της 3-5-1892 σχηματίζει νέα κυβέρνηση ο Τρικούπης, ο οποίος επιχείρησε τη σύναψη νέων δανείων με όρους δυσμενέστατους.Ο βασιλιάς Γεώργιος τον απομακρύνει και διορίζει πρωθυπουργό το Σ.Σωτηρόπουλο με υπουργό εξωτερικών τον Δ.Ράλλη.Η οικονομία της χώρας βυθιζόυαν στο χάος και στις 30-10-1893 παραιτείται ο Σωτηρόπουλος και αναλμβάνει την κυβέρνηση ο Χ.Τρικούπης ο οποίος στις 10-12-1893 αναγνώρισε από το βήμα της βουλής το '' δυστυχώς επτωχεύσαμεν''.Ο βασιλιάς για να μη προκαλέσει νέα ένταση στον εμφύλιο σπαραγμό, διορίζει πρωθυπουργό το Νικόλαο Δεληγιάννη και με υπουργούς
πολλά αυλικά πρόσωπα.Οι εκλογές ορίστηκαν για τις16-4-1895.Κερδισε τις εκλογές ο Δεληγιάννης γιατί στη προεκλογική εκστρατεία του τα συνθήματα ήταν'' υπέρ του Στέμματος του έθνους και των θεσμών'' παρότι ήταν πολέμιος του κατεστημένου και του θρονου .Ο Τρικούπης απέτυχε να εκλεσγει και από τις 207 έδρες πήρε μόνο 15.Η νίκη του Δεληγιάννη ικανοποίησε τα ανάκτορα,τους ξένους, τους δανειστές, την ανώτερη τάξη, το λαό , το στρατό και φυσικά το λαϊκισμό.Η ήττα του Τρικούπη έδωσε το τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας και μετά από ένα χρόνο πέθανε στις Κάννες της Γαλλίας.Μεσολαβεό ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 και ξεσπά μεγάλη ηθική , κοινωνική και οικονομική κρίση.Στιςεκλογές της 7ης Φεβρουαρίου 1899 χάνει τις εκλογές και τις κερδίζει ο Γ.Θεοτόκης που ανασύνταξε το Τρικουπικό κόμμα.Στις 2-4-1899 σχηματίστηκε η πρώτη κυβέρνηση Θεοτόκη που κυβέρνησε την Ελλάδα σχεδόν επί μία δεκαετία .Με αφορμή τη μετάφραση των ευαγγελίων αρχάς Νοεμβρίου του 1901 η Αθήνα συγκλονίστηκε από αιματηρά επεισόδια μένοντας στην ιστορία ως ''Ευαγγελικά''.Εξ αιτίας αυτών πέφτει η κυβέρνηση Θεοτόκη και ο βασιλιάς αναθέτει σχηματισμό κυβέρνησης στον Αλεξ.Ζαϊμη.Ακολουθεί κυβερνητική αστάθεια με περιοδικές κυβερνήσεις Δεληγιάννη,Θεοτόκη .Στις 31-5-1905 ο Θ.Δεληγιάννης δολοφονείται μπροστά στην είσοδο της Βουλής από τον τρόφμο χαρτοπαιχτικών λεσχών Κώστα Γερακάρη με αποτέλεσμα τη διάσπαση του κυβερνητικύ κόμματος και οδηγείται η χώρα σε πρόωες εκλογές.Στις 9-6-1905 ορκίζεται η κυβέρνηση Δ.Ράλλη η οποία παραιτήθηκε στις 30-11-1905 και στις 8-12-1905 αναλαμβάνει η κυβέρνηση Θεοτόκη που διατηρήθηκε στην εξουσία έως τις 4-7-1909.Στους στρατώνες του Γουδιού στις 15 Αυγούστου 1909,250 αξιωματικοί και 2000 οπλίτες, χωροφύλακες και πολίτες διακήρυξαν το πρόγραμμα του " στρατιωτικού συνδέσμου'' με κύρια σημεία:1]Τη κατάργηση της δυναστείας και την αντικατάσταση της βασιλείας,2]Την εγκαθίδρυση στρατοκρατίας και την αλλαγή του Συντάγματος,3]Την κατάργηση κυβέρνησης 4]Την αύξηση ή την απομάκρυνση στελεχών του στρατού και του ναυτικού .Παραιτείται η κυβέρνηση Θεοτόκη σις 4-7 που ήταν ο αρχικός στόχος της συνομωσίας και αναλαμβάνει οΔ.Ράλλης .Η αδυναμία του Ράλλη να συνεννοηθεί με τους κινηματίες τον οδηγεί σε παραίτηση στο βασιλιά Γεώργιο ο οποίος έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη.Στις 28-12-1909 ύστερα από συνεννόηση του συνδέσμου, με το ατμόπολοιο 'Σιγκαπούρη'' φτάνει στον Πειραιά ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τελειώνοντας έτσι η περίοδος των πρωτοβουλιών του ''Στρατιωτικού Συνδέσμου".ΟΒενιζελος αρνήθηκε να αναλάβει την πρωθυπουργία και στις 18-1-1910 ορκίζεται η κυβέρνηση του Στεφανου Δραγούμη.Προκηρύσσονται εκλογές στις 8-8-1910 και τα παλαιά κόμμτα πήραν 200 από τις 362 έδρες.Στις 6 Οκτωβρίου ορκίστηκε η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος ανέλαβε τα Υπουργεία Στρατιωτικών και Ναυτικών.Οι εκλογές στις 28-11-1910 έδωσε στο Βενιζέλο 307 βουλευτές σε σύνολο 362.Το νομοθετικό έργο της β΄αναθεωρητικής βουλής το 1911 έθεσε τις βάσεις για την κατοχύρωση της δικαιοσύνης, την εξυγίανση της διοίκησης, την καλύτερη απόδοση των δημοσιοοικονομικών και την πληρέστερη οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων.Στις 12-3-1912 προκηρυσσονται νέες εκλογές τις οποίες κερδίζει ο Βενιζέλος.Στις 5-3-1913 ο βασιλιάς Γεώργιος βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη[από τις 29 Οκτωβρίου του προηγουμένου] και δολοφονήθηκε από το Σερραίο Αλέξανδρο Σχινά χωρίς να μάθουμε τα αίτια γιατί αυτοκτόνησε, πέφτοντας από το παράθυρο του διοικητηρίου όπου είχε μεταφερθεί για ανάκριση.Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους ο Βενιζέλος ήταν ο πρωταγωνιστής δημιουργός της μεγάλης Ελλάδος''των πέντε θαλασσών και των δύο ηπειρων''.Μετά από μία σύντομη πρωθυπουργία του 1924, διετελεσε πρωθυπουργός κατα την τετραετία 1928-932.Για τελευταία φορά σχηματισε κυβερνηση στις αρχές το 1933, αλλά μετά την ήττα του στις εκλογές του Μαρτίου του ιδίου χρόνου και την αποτυχία του κινήματος το 1935, έφυγε από την Ελλάδα και πέθανε τον επόμενο χρόνο στο εξωτερικό.
Η βασιλεία ήταν θεσμός από την αρχαιότητα όπου ο ανώτατος εκλεγμένος άρχοντας του κράτους ήταν ο βασιλιάς (βάση + Λαός). Οι μορφές της βασιλείας ήταν:
• Απόλυτη μοναρχία. Ρυθμιστής όλων ο βασιλιάς
• Συνταγματική μοναρχία. Παραχωρούνται δικαιώματα στο λαό
• Βασιλευόμενη Δημοκρατία. Ο βασιλιάς υπακούει στη θέληση του λαού
Χρονολογίες Δημοκρατίας –Μοναρχίας στην Ελλάδα
1821-1833: Α’ Ελληνική Δημοκρατία
1924-1935: Β΄ Ελληνική Δημοκρατία
1974 - ….. : Γ΄Ελληνική Δημοκρατία. Ανώτατος άρχοντας ο πρόεδρος
1833-1843: Απόλυτη μοναρχία του Όθωνα
1844-1863 : Α’ Βασιλευόμενη Δημοκρατία
1863 : Άφιξη του Γεωργίου του Α’
1947-1967 :Β’ Βασιλευόμενη Δημοκρατία
Βασιλείς Ελλάδος 1833-1974
1. Όθωνας 1833-1862
2. Γεώργιος Α’ 1863-1913
3. Κων/νος Α’ 1913-1917, 1920-1922
4. Αλέξανδρος 1917-1920
5. Γεώργιος Β’ 1922-3, 1935 –1947
6. Παύλος 1947-1964
7. Κων/νος Β’ 1964-1967
Δημοψηφίσματα για την κατάργηση ή επαναφορά της Βασιλείας.
Δημοψήφισμα. Θεσμός του συνταγματικού δικαίου με τον οποίο το εκλογικό σώμα, δηλαδή ο λαός, καλείται να αποφασίσει για ένα σπουδαίο ζήτημα με ένα «ναι» ή ένα «όχι». Στις 8/12/1974 ο ελληνικός λαός αποφάσισε με δημοψήφισμα το πολίτευμα της χώρας να είναι συνταγματική προεδρική δημοκρατία.
Χρονολογία: Είδος δημοψηφίσματος
1920 –Επαναφορά βασιλείας
1924- Κατάργηση …
1935- Επαναφορά …
1946-Επαναφορά …
1969-Κατάργηση …
1974- οριστική κατάργηση Βασιλείας
Η βασιλεία στην νεώτερη Ελλάδα
Στη Δ΄Εθνοσυνέλευση στο Άργος
11/6/1832 και στο Ναύπλιο 9-13/7/1832 και 14/7-20/8/1832 επικύρωνε με το Β’ ψήφισμα στις 27/7/1832 την εκλογή του Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδος με την έγκριση των τριών προστάτιδων δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία). Πρόεδρος της συνέλευσης ήταν ο Πανούτσος Νοταράς και αντιπρόεδρος ο Αλεξ. Μαυροκορδάτος.
Με την άφιξη του Όθωνα οι βαυαροί που ήρθαν μαζί του στην Ελλάδα, καταδυνάστευαν τους Έλληνες με αποτέλεσμα να γίνουν πολλά επαναστατικά κινήματα και οι εμφύλιοι του 1848 και 1862.
Σ’ αυτά βοήθησαν και πολλοί ρουσφετολόγοι πολιτικοί που δημιούργησαν τη γνωστή «καμαρίλα». Ο Βαυαρός ταγματάρχης Μαξιμιλιανός Φέδερ έγινε διάσημος όταν αναμείχθηκε στη διανομή των αριστείων των αγωνιστών του 1821, δημιουργώντας πολλά παράπονα στους αγωνιστές. Το 1840 οι 14 δήμοι της επαρχίας Μεσσήνης έγιναν 6. Οι δήμοι Βελύρας και Υάμειας ενσωματώθηκαν στο δήμο Ιθώμης και οι δήμοι Δερών και Στενυκλήρου ενσωματώθηκαν στο δήμο Οιχαλίας. Αυτό έγινε γιατί οι δήμαρχοι Ιθώμης και Οιχαλίας ήταν αφοσιωμένοι στον Όθωνα. Μην ξεχνάμε ότι τους νομούς Μεσσηνίας –Λακωνίας επισκεφτόταν τακτικά ο Όθωνας, τη δε μονή Βουλκάνου είχε επισκεφτεί 3 φορές και είχε διανυκτερεύσει στο χωριό μου (Βαλύρα Μεσσηνίας).
Όθωνας 1833-1862
Η εκλογή του Όθωνα έγινε με τη συνθήκη του Λονδίνου την οποία υπέγραψαν οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις, Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας στις 7 Μαΐου 1832. Το άρθρο 4 της συνθήκης έγραφε: Η Ελλάδα κάτω από την κυριαρχία του Όθωνα και την εγγύηση των 3 αυλών θα είναι κράτος μοναρχικό και ανεξάρτητο. Οι Α. Μιαούλης, Κ. Μπότσαρης και Δ. Πλαπούτας πήγαν στο Μόναχο και πρόσφεραν στον Όθωνα το στέμμα. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Βασιλιά της Βαυαρίας του Λουδοβίκου του Α’ και της βασίλισσας Θηρεσίας. Στις 6 Φεβρουαρίου το 1833 έφτασε στην Ελλάδα και αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο, σε ηλικία 18 ετών. Στην περίοδο της αντιβασιλείας, ώσπου να ενηλικιωθεί, φυλακίστηκαν πολλοί αγωνιστές του 1821. Την 1-12-1834 ο Όθωνας εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με διάταγμα στις 18/9/1834, όπου η Αθήνα οριζόταν πρωτεύουσα της Ελλάδος. Την 1-6-1835 ανέλαβε τη βασιλεία και το 1836 παντρεύτηκε την Αμαλία. Οι αντιβασιλείς Ιωσήφ Αρμανσπεργ και Ιγνάτιος Φον Ρούντχαρτ είναι γραμμένοι στα αρχεία του κράτους ως πρωθυπουργοί της Ελλάδος.
Στις 3-3-1843 οι πολιτικοί Μεταξάς, Λόντος και Ζωγράφος με τους στρατιωτικούς Μακρυγιάννη και Καλλέργη οδήγησαν το στρατό σε επανάσταση με αιτήματα την παραχώρηση συντάγματος και τη σύγκλιση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Στις 13-8-1844 δημοσιεύτηκε το νέο σύνταγμα που ίσχυσε μέχρι το 1862.
Οι διάφορες εξεγέρσεις οδήγησαν τον Όθωνα σε φυγή στο εξωτερικό με το αγγλικό ατμόπλοιο «Σκύλλα» στις 11-10-1862 και πέθανε στις 12-7-1867.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ «ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ»ΣΤΗΝ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ.
Ο λαός της Αθήνας μαζί με μονάδες στρατού που είχαν επαναστατήσει τη νύχτα της 3ης Σεπτεμβρή του 1843,απαιτεί από τον Οθωνα να παραχωρήσει σύνταγμα . Ετσι αρχίζει η συνταγματική περιοδος της Βασιλείας του Οθωνα όπου κύριο έργο της εθνοσυνέλευσης (8 Σεπτεμβριου 1843-Μαρτίου 1844)είναι η σύνταξη και ψήφιση του συντάγματος.
Μετά την απόλυτη μοναρχία 1833-1843 ήρθε η συνταγματική μοναρχία (1844-1862). Η απολυταρχική κυβέρνηση του Όθωνα οδήγησε στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 που υποχρέωσε τον Όθωνα να υποσχεθεί την παραχώρηση συντάγματος. Το νέο σύνταγμα ψηφίστηκε από την εθνική συνέλευση το Μάρτιο του 1844 και ο Όθωνας ορκίστηκε να το σεβαστεί. Δεν τήρησε όμως τον όρκο του, και εκμεταλλευόταν κάθε περίσταση για να μην εφαρμόσει τις διατάξεις του συντάγματος. Δεν μπορούσε να εκτιμήσει τους κινδύνους από την πολιτική αυτή. Έτσι τον Οκτώβριο του 1862 ξέσπασε επανάσταση σε επαρχιακές περιοχές που κήρυξε έκπτωτο τον Όθωνα και αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να εγκαταλείψει την Ελλάδα..Το γένος Βίττελσβαχ φεύγει όριστικά από την Έλλάδα.
Μετά την έξωση του Όθωνα εκλέχθηκε βασιλιάς ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Δανίας, Χριστιανού Θ΄,ο Γεώργιος Α΄ από τη βασιλική οικογένεια Γλύκσμπουργκ.
Η Βασιλεία του Γεωργίου Α΄ κράτησε ως το 1909. Ο νέος βασιλιάς ήρθε στην Ελλάδα στις 17 Νοεμβρίου 1863. Το Μάρτη του 1864 υπογράφηκε συνθήκη παραχώρησης στην Ελλάδα των νησιών του Ιονίου, σύμφωνα με προηγούμενη υπόσχεση της Αγγλίας. Το Νοέμβριο του 1864 τέθηκε σε ισχύ το νέο σύνταγμα, που θέσπισε το πολίτευμα της βασιλευόμενης δημοκρατίας.
Κατά την α δεκαετία της βασιλείας του Γεωργίου, επικράτησε πολιτική φαυλοκρατία, με κύριο γνώρισμα της, τις αλλεπάλληλες αλλαγές των κυβερνήσεων. Οι κυβερνήσεις αυτές ήταν κατά κανόνα αυλικές και η κοινοβουλευτική στήριξη τους ήταν τεχνητή. Ο Βασιλιάς έκανε κατάχρηση των δικαιωμάτων της διαλύσεως της βουλής και οι εκλογές, διεξάγονταν όχι για να εκδηλωθεί η θέληση του λαού, αλλά για να επιτευχθεί με θεμιτά μέσα, η απροσχημάτιστη πολιτική εξόντωση των αντιπάλων της κυβερνήσεως που διενεργούσε τις εκλογές. Την έννοια του βασιλιά είχε κυρίως ο Δημ. Βούλγαρης.
Εκφραστής της λαϊκής αγανάκτησης για την κατάσταση αυτή έγινε ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο οποίος έριξε απροκάλυπτα την ευθύνη στο βασιλιά. Η προσπάθεια να διωχτεί ο Τρικούπης όχι μονάχα απέτυχε, αλλά τελικά του ανατέθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης και η διενέργεια εκλογών. Οι εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 1875 ήταν πραγματικά υποδειγματικές. Ο Γεώργιος υποσχέθηκε ότι θα σεβαστεί τη θέληση της πλειοψηφίας της βουλής.
Ύστερα ακολούθησε μια περίοδος ανάπτυξης χάρη στην πολιτική του Τρικούπη. Ο συνεχής όμως δανεισμός και η βαριά φορολογία οδήγησε τη χώρα σε πτώχευση και λαϊκή δυσαρέσκεια.
Το 1909 έχουμε την επανάσταση των αξιωματικών στο Γουδί. Αίτημα των αξιωματικών της επαναστάσεως του 1909, ήταν η αναδιοργάνωση του στρατού και του στόλου. Αντί όμως να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη αυτή κατέφυγαν στα πολ.ιτικά κόμματα και αυτά με τη σειρά τους στον πρωθυπουργό της Κρήτης, Ε. Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος μετά την θριαμβευτική εκλογή του ως βουλευτής της ελληνικής βουλής, ήρθε στην Αθήνα, ήρθε στη βουλή, σχημάτισε κυβέρνηση και διενέργησε εκλογές.
Μεταξύ των Βαλκανικών πολέμων, το Μάρτη του 1913 δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Γεώργιος Α΄ και στο θρόνο του ανέβηκε ο γιος του και διάδοχος Κων/νος Α΄. Τον Κων/νο διαδέχτηκε ο γιος του Αλέξανδρος που πέθανε τον Οκτώβριο του 1920. Τον ίδιο χρόνο τα κόμματα της ενωμένης αντιπολίτευσης σχημάτισαν κυβέρνηση και με δημοψήφισμα ξανάφεραν στο θρόνο τον Κων/νο.
Στις 13 Αυγούστου 1922 στρατιωτικό κίνημα ανάγκασε τον Κων/νο να παραιτηθεί υπέρ του διαδόχου Γεωργίου Β΄.
Το Δεκέμβριο του 1923 η επανάσταση έκανε εκλογές στις οποίες δεν πήραν μέρος τα αντιβενιζελικά κόμματα. Επικράτησαν τα δημοκρατικά στοιχεία το Μάρτη του 1924 επέβαλαν αβασίλευτη δημοκρατία. Το 1926 διενεργήθηκαν νέες εκλογές μετά από τις οποίες επιτεύχθηκε ο σχηματισμός οικουμενικής κυβερνήσεως. Το 1928 έγιναν πάλι εκλογές στις οποίες ο Ελ. Βενιζέλος πέτυχε μεγάλη πλειοψηφία και σχημάτισε κυβέρνηση για μια τετραετία.
Την 1η Μαρτίου 1935 ξέσπασε κίνημα δημοκρατικό. Το κίνημα όμως δεν πέτυχε και τον Οκτώβριο του 1935 με δημοψήφισμα αποφασίστηκε η επιστροφή του Βασιλιά, η οποία εγκρίθηκε και με το δημοψήφισμα. Η πολιτική όμως αστάθεια και η συνεργασία φιλελεύθερων-κομμουνιστών εξανάγκασε το Γεώργιο Β΄ στην αναστολή της ισχύος ορισμένων βασικών άρθρων του συντάγματος και στην ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας στον Ιωάννη Μεταξά (4 Αυγούστου 1936). Έτσι επιβλήθηκε η δικτατορία του Μεταξά. Το 1944 ο ΕΛΑΣ(εθνικός λαϊκός απελευθερωτικός στρατός) επιχείρησε πραξικόπημα για να καταλάβει την εξουσία αλλά δεν τα κατάφερε.
Αργότερα έχουμε την επάνοδο του κοινοβουλευτισμού, τον εμφύλιο και την 1η Απρίλη 1947 έχουμε το θάνατο του Γεωργίου Β΄ και στο θρόνο ανεβαίνει ο νεότερος αδερφός του Παύλο. Τον διαδέχτηκε ο γυιός του Κωνσταντινος, ο τελευταίος βασιλιάς της νεώτερης Ελλάδος. Η βασιλεία καταργήθηκε οριστικά με δημοψήφισμα του Ελληνικού λαού που έγινε στις 8-12-1974.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ
Ο Μακρυγιάννης με τον οξύτατο πολιτικό του λόγο μας περιγράφει για τους βαβαροκράτες που έφερε μαζί του ο Οθωνας στην Ελλάδα. Αυτείνοι αφεντάδες μας και μείς ειλωτές τους . Πήραν τα καλλίτερα υποστατικά ,τις καλλίτερες θέσες, τους σπιτότοπους ,στα υπουργεία βαρείς μιστούς. Δανείζουν τα χρηματά τους 2 και 3% το μήνα , παίρνουν υποθήκες – σ’ ένα χρόνο και λιγότερον κάνει 10 και το παίρνει 1 ,γίναν ολοι διοχτήτες.Κριταί αύτείνοι, αφεντάδες αυτείνοι, οπου να πάνε οι Ελληνες ολο ξυλιές τρώνε. Η φτώχεια άξηνε,λίγο φταίξιμο να κάνει ο αγωνιστής, χάψη. Άλλος επι ζωγής, άλλος κόψιμον με την τζελοτίνα……γιόμωσαν οι χάψες του κράτους.Να δώσετε εις τους απλούς 50 στρέμματα γης και κατ’ αναλογία να πάτε μέχρι το βαθμό του χιλίαρχου,γιατί τα μοναστήρια κατέχουν το 1\4 του ελληνικού εδάφους.Η ελέω Θεού μοναρχία που επιβλήθηκε στη χώρα από τις προστάτιδες δυνάμεις , στεριώνει πιο πολύ τις φεουδαρχικές δυνάμεις στην εξουσία.Μας κατάργησαν την τοπική αυτοδιοίκηση και μας εφάρμοσαν τα συστήματα του βαβαρικού φεουδαρχισμού. Η επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 ειχε πρωταγωνιστη το Μακρυγιάννη που υποχρέωσε τον Οθωνα να παραχωρήσει σύνταγμα και να αντικαταστήσει τους βαβαροκράτες στις διάφορες θέσεις που κατείχαν από Ελλήνες.
Δεν ήθελα χρήματα και βιό
Ήθελα σύνταμα για την πατρίδα μου
Να κυβερνηθεί με νόμους
κι’ όχι με το ¨ετζι θέλω¨΄.
ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ
14/10/1848 Παραιτείται η κυβέρνηση Γ. Κουντουριώτη και ο Όθωνας αναθέτει το σχηματισμό νέου υπουργείου στο ναύαρχο Κ. Κανάρη. Η κυβέρνηση ανασχηματίστηκε 3 φορές, δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην εξουσία από τις ραδιουργίες αυλικών και στις 12/12/1849 παραιτήθηκε, όπου ο Όθωνας ανάθεσε κυβερνήτη τον Αντώνη Κριεζή. Η κυβέρνηση αυτή έμεινε στην εξουσία ολόκληρη την τετραετία.
Το Σεπτέμβριο του 1850 ο Όθωνας προκηρύσσει νέες εκλογές στέλνοντας τους αντίπαλους της κυβέρνησης Κριεζής εκτός Ελλάδος. Ο Α. Μαυροκορδάτος διορίζεται πρεσβευτής από Παρίσι, ο οποίος κέρδισε τη πρωθυπουργία και άργησε να έρθει ν΄ αναλάβει. Στο διάστημα αυτό κυβερνούσε ο Καλλέργης γιατί ο Κανάρης ήταν γέρος και άβουλος. Στις 22/9/1853 ο Μαυροκορδάτος παραιτείται και ο Όθωνας αναθέτει στο Δημ. Βούλγαρη στις 29/9/1855 νέα κυβέρνηση. Στις 15/2/1856 ο Όθωνας διαλύει τη βουλή και προκηρύσσει νέες εκλογές που έγιναν με βία, τρομοκρατία και ο Βούλγαρης μιμήθηκε τον Κωλέττη. Έγιναν επεμβάσεις, ξυλοδαρμοί, καλπονοθεύσεις με εμπνευστή και οργανωτή την ¨Αυλή και καμαρίλα¨ για να βγαίνει τα αρεστό κόμμα σ΄ αυτήν.
Το Σεπτέμβριο του 1856 έγιναν νέες βουλευτικές εκλογές τις οποίες κερδίζει ο Βούλγαρης τον οποίο αναγκάζει σε παραίτηση ο Όθωνας στις 13/11/1857 και ορίζει νέο πρωθυπουργό τον Υδραίο Αθανάσιο Μιαούλη αντίπαλο του Βούλγαρη.
Στις 10/10/1862 αρχίζει η επανάσταση και στις 12/10/1862 ο Όθωνας και η Αμαλία επιβιβάστηκαν στο αγγλικό πολεμικό πλοίο ¨Σκύλλα¨ έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν. Ο Όθωνας από το καράβι συνέταξε προκήρυξη στον Ελληνικό λαό που δημοσιεύτηκε τρεις μέρες αργότερα στη κυβέρνηση. Ήλπιζε ότι οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις θα τον ξανάφερναν στην Ελλάδα αλλά βγήκε γελασμένος.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΘΩΝΑΣ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΒΟΥΛΚΑΝΟΥ
Απόσπασμα επιστολής της Μεσσηνίας μηνολογουμένης 29-5-1840.
Εφημερίδα της Αθήνας «Αθήνα» φύλλο 721 , 5-6-1840 , σελίδα 1847.
Σε φανερώνω προς γνώσιν σου ότι ο Βασιλεύς την 25 αναχωρήσας από Καλάμας διανυκτεύρευσε εις Τζαφερεμίνην, καθ΄ οδόν του έδωκαν αναφοράς συσσωματομένοι πολλοί, φωνάζοντες να κάμη έλεος και να δώση ακρόασιν εις τα κατά των αρχών παράπονά των, εβγήκαν και άλλοι εναντίοι εις εν μέρος δώσαντες αναφοράς υπέρ των Αρχών και εκφράζοντες ότι αυτά όλα είναι κινήματα του Δαρειώτου και Παπατσώνη οδηγημένων από τους Δελιγιαννέους. Ο Βασιλεύς με αποστροφήν είπεν έφιππος ιστάμενος, έχετε αποδείξεις και περιστατικά και μη δυνηθέντες να είπωσι τι εσιώπησαν κατακρυφθέντες.
Από το Τζεφερεμίνιον αναχωρώντας, την 26 καθ΄ οδόν πάλι επαρουσίασαν αναφοράς κατά των αρχών εις το Χάνι της Τσακώνας. Εκεί παρουσιάσθη και εις Δήμαρχος λέγοντας ότι έχουν ευχαρίστησιν από τα αρχάς και αυτά είναι κινήματα του Δαρειώτη, Παπατσώνη, Μπενάκη.
Τότε το πλήθος όλο εφώναζε κατ΄ αυτού ότι είναι σύντροφος και αυτός και άλλοι δήμαρχοι ακόμη εις τα πράξεις του Διοικητού και άλλων σχετικών, ότι είχον συντροφίας εις τον πνοιμιακόν φόρον και άλλα πάμπολλα έμπροσθεν του Διοικητού Σούτζου, παρουσιάσαντες απόφασιν του Διοικητικού Δικαστηρίου παράνομον.
Ο Βασιλεύς εδιόρισε τον Προβελέγγιον και έλαβε πληροφορίες από τους όσους κατά των αρχών είχον παράπονα, ώστε ο Προβελέγγιος έφθασε μετά δύο μέρες εις τα Δερβένια, όπου έκαμεν ο Βασιλεύς το πρόγευμα.
2ος εμφύλιος Σπαραγμός 1832-43
Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια(27-9-1831) έγινε προσωρινή κυβερνηση από τον αδελφό του Αυγουστίνο ,Κολοκοτρώνη και Κωλλέτη η οποία στη συνέχεια διαλύθηκε και τα 3 κόμματα Γαλλικό (Κωλλέτης) Ρωσσικό (Κολολοτρώνης) και Αγγλικό (Μαυροκορδάτος) άρχισαν μεταξύ τους να τρώγονται για τη κατάκτηση της εξουσίας.Ετσι χωρίστηκαν σε καποδιστριακούς και αντικαποδιστριακούς.Ο Κολοκοτρώνης οχυρώθηκε στο Βαλτέτσι και οι αντικαποδιστριακοί Γρίβας και Χατηχρήστος κατέλαβαν την Τριπολιτσά.Στις 29-6-1832 εγινε η πρώτη εμφύλια σύγκρουση και από τους καποδιστριακούς σκοτώθηκαν 30 και τραυματίστηκαν 17 ,ενώ από τους αντικαποδιστριακούς σκοτώθηκαν 40 και τραυματίστηκαν 22 καταλαμβ΄΄ανοντες οι Καποδιστριακοί την Τριπολοτσά.Στις 10 Ιουλίου έγινε νέα σύγκρουση και στις 5 Αυγούστου έγινε κατάπαυση των εθνικών εμφυλίων συγκρούσεων.Στη Καλαμάτα, Παλαιά Ελλάδα και πολλές επαρχίες της Πελοποννήσου επικρατούσε γενική αναρχία, εμφύλιοι πόλεμοι ,λεηλασίες ,ληστείες και φόνοι.Στις 25-1-1833 θα ερχόταν ο βασιλιάς Οθωνας στην Ελλάδα οπότε σταμάτησαν οι εμφύλιοι και αλλοι πήγαν να τον υποδεχτούν και αλλοι πήγαν στα μέρη τους.
Το 1833 ¨περί συστάσεως των δήμων και κοινοτήτων του κράτους¨διορίστηκαν δήμαρχοι που ηταν αφοσιωμένοι στους βαυαροκράτες . Οταν εγιναν οι πρώτες δημοτικές εκλογές σε οσους δήμους εκλέχτηκαν αντίθετοι ,τους κατήργησαν. Ετσι οι 14 αρχικοί δήμοι της επαρχίας Μεσσήνης από 14 που ηταν αρχικά έγιναν 6.
Στις 7-7-1834 ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης καταγόμενος από το Ψάρι Τρυφιλίας πήγε στην Κυπαρισσία και συνέλαβε το διοικητή Δημητριο Χριστίδη και τον μετέφερε αυθημερόν στο Ψάρι φυλακιζοντάς τον.Στη συνέχεια εξέδωσε επαναστατικάς προκηρύξεις για την αποφυλακιση του στρατηγού Κολοκοτρώνη και του γυιού του Γενναίου καθώς και πολλών αλλων ως αναρχικών κατά της αντιβασιλείας (Στον 1ο εμφύλιο 1823-1825 ο Γκρίντζαλης με τον Κολοκοτρώνη και πολλούς άλλους αγωνιστές, κλείστηκαν στις 6-2-1825 στη μονή του προφήτη Ηλία, στην Υδρα).Τις αποδέχτηκαν ο πεθερός Μητροπέτροβας και Τζαμαλής οι οποίοι πήγαν στην Καλαμάτα και στατοπεύδεσαν.Εκεί ηταν ο βαυαρος Μαξιμιλιανός Φέδερ με 1500 βαυαρούς στρατιώτες και 15 τηλεβόλα.Ο Γκριντζαλης με 800 αρκάδες απέτυχε να συλλάβει το διοικητή της Ανδρίτσαινας Λυκούργο Κρεστενίτη και έφυγε προς Πύργο , Γαστούνη ,Βοστίτσα ,Καλάβρυτα και οχυρώθηκε στο χωριό Σόλα ή Σόλι.Απεστάλη από την τότε κυβέρνηση ο συνταγματάρχης Σμαλτς ,με 4000 βαυαρούς στρατιώτες ,1000 ιππείς,30 τηλεβόλα και 3000 μισθοφόρους.Φθάνοντας στις 27 Ιουλίου ζητά τα οπλα των ανταρτών και αφού δεν τα παρέδωσαν,την άλλη ημέρα 5 φορές οι Αρκάδες πολεμήθηκαν από παντού , εχοντας πολλούς νεκρούς και από τις δυο πλευρές.Στις 30 Ιουλίου βλέποντας ο Γκρίντζαλης τη λυσσώδη ορμή των κυβερνητικών στρατευμάτων και στερούμενος πολεμοφοδίων, τροφών και νερού διέσχισε ξιφήρης τον κυβερνητικό στρατό ,κρύφτηκε στη δασώση περιοχή ,χάνοντας 230 στρατιώτες.Στη συνέχεια κατευθύνεται στο Μέγα Σπήλαιο, Βοστίτσα ,Γαστούνη, Φανάρι και με 3 οπαδούς του κρύφτηκε στο Ψάρι.Συνελήφθηκε στις 12 Αυγούστου και φυλακίστηκε στη Κυπαρισσία. Ο Γρίβας ελευθέρωσε το Χρηστίδη και τους άλλους κρατούμενους και πήγαν στην Κυπαρισσία οπου ανέλαβαν τα καθηκοντά τους.Στη συνέχεια ο Γρίβας συνάντησε τον Σμάλτς στοους Κωνσταντίνους Μεσσηνίαςκαι με 12000 στρατιώτες,35 τηλεβόλα κινήθηκαν στην Καλαμάτα που είχαν στρατοπεδεύσευ οι Μητροπέτροβας και Τζαμαλής, εχοντας μαζί τους 1600 αντάρτες.Συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν από το συνταγματάρχη Φέδερ στο Νεόκαστρο , ολοι οι επαναστάτες. Ο Τζαμαλής καταδικάστηκε και τουφεκίστηκε στο Νεόκαστρο , ο Μητροπέτροβας καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση ,αργότερα αμνηστεύθυκε ,πήγε στη Γαράντζα και πέθανε στι΄ς 12-3-1838 σε μεγάλη ηλικία.Ογιαννάκης Γκρίντζαλης ηταν ο νεώτερος χιλίαρχος του αγώνα καταδικάστηκε σε θάνατο ,μη δεχόμενος να του δέσουν τα μάτια και ο ιδιος έδωσε το σύνθημα να τον σκοτώσουν.Αργότερα ο Οθωνας ζήτησε ποια χάρη θέλει να κάνει στη χήρα γυναίκα του και αυτή του ζήτησε μια καμπάνα που δεν είχε η εκκλησία του χώριού ,η οποία σώζεται στο καμπαναριό της εκκλησίας και είναι η μικρότερη. Κάθε χρόνο οι φορείς της περιοχής γιορτάζουν στις 15 Σεπτεμβρίου τη μνήμη τους για τον αγώνα και τη λευτεριά που πρόσφεραν στη πατρίδα μας.
Στις 20-5-1835 ενηλικιώθηκε ο Οθωνας και ανέλαβε τα βασιλικά του καθήκοντα. Στην Αθήνα και άλλες πόλεις εγιναν δοξολογίες και εορταστικές εκδηλώσεις. Οι πιο πολλοί Ελληνες πίστεψαν πως αρχίζει μια νέα περίοδος για τα κακά που βρήκαν την Ελλάδα(διωγμοί αγωνιστών, ακρίβεια ζωής και συμπεριφοράς βαυαρών στους Ελληνες) από την αντιβασιλεία.
Τώρα όλα θα τελειώσουν, ελεγαν θα διώξει τους αντιβασιλείς και θα βάλει στη κυβέρνηση μυαλομένους και καλούς. Όλα θ’ αλλάξουν.
Ο Οθωνας έδωσε χάρη στο Κολοκοτρώνη και πολλούς αλλους αγωνιστές,και ο γυιός του Γενναίος εγινε υπασπιστής του Οθωνα. Ο Οθωνας που κημδεμονευόταν από τον Αρμανσπεργκ και ήθελε να τον κάνει γαμπρό του,μετέτρεψε την Ελλάδα σε επαρχία της Βαυαρίας. Ο Οθωνας ηταν πνευματικά καθυστερημένος ,λιγο κουφός ,επασχε από σεξουαλική ανεπάρκεια και από το σοϊ του βγήκαν πολλοί τρελλοί, ηλίθιοι και έκφυλοι και πέθανε μισότρελλος στη βαυαρία μετά την εκθρονισή του από την Ελλάδα το 1862.Από τα μέσα του 1835 στην Αθήνα ,Ρούμελη και Μοριά ξέσπασαν αντάρτικα κινήματα Πολλοι μισούσαν τον Αρμανσπεργκ για το νόμο της δασονομίας που απαγέρευε να ξεχερσώσουν τά δάση και τιμωρούνταν οσοι έβαζαν πυρκαγιές.Οι αγρότες όχι μόνο δεν συμμορφώθηκαν ,αλλα σκότωσαν τους βαυαρούς δασοφύλακες.Ο λαός τους αντάρτες τους έλεγε αγωνιστές, ενώ τα οργανα της εξουσίας που ηταν ΒΑΥΑΡΟΚΡΆΤΕΣ τους αποκαλούσαν λήστές.Οι πιο πολλοί καπετάνιοι ηταν παλιοί αγωνιστές και είχαν προσχωρήσει πολλοί ληστής που είχαν κάνει φόνους και ληστείες.Φτάσαμε έτσι στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου οπου υποχρεώθηκε ο Οθωνας στη παραχώρηση του συντάγματος και το πολίτευμα να είναι η συνταγματική μοναρχία
3ος Εμφύλιος σπαραγμός 1848
Οι παλιοί αγωνιστές και αξιωματικοί του στρατού έκαναν ανταρσία κατά του αστυνομικού κράτους του Όθωνα. Το σύνταγμα παραβιαζόταν και η Βουλή δεν εκπροσωπούσε τη θέληση της πλειοψηφίας του λαού. Η κυβέρνηση ήταν πιόνι της βασιλικής αυλής γι’ αυτό και οι Αντάρτες στην Πελοπόννησο και Ρούμελη έγιναν δεκτοί από το λαό σαν απελευθερωτές. Στη Μεσσηνία ο Γ. Περρωτής κατέλαβε τη Καλαμάτα χωρίς να λυθεί μύτη. Ελευθέρωσε 120 υπόδικους – κατάδικους που ήταν φυλακισμένοι. Οι αρχές καταλύθηκαν και διορίστηκαν νέες. Ο νομαρχεύων Οιτύλου και Μονεμβασιάς Δαρειώτης μπήκε σε ένα καϊκι και έφυγε. Η επανάσταση στη Μεσσηνία έκανε τεράστια εντύπωση σ’ όλο το Μωριά. Στη συνέχεια άρχισε η ανταρσία στην Κόρινθο και Ρούμελη και η κυβέρνηση θορυβήθηκε. Στις 29-4-48 η εφημερίδα «Ο φίλος του λαού» γράφει: Τίποτα δεν έχεις, τα πάντα σου λείπουν, διαφθορά παραλυσίας ανέχεια, χρεωκοπία, πενία, αυθαιρεσία και άρχοντες οι χαμερπίστεροι και αντιδανώτεροι άνθρωποι σε καταδυναστεύουν. Ιδού τι σε επροίκισε 15 χρόνον κυβερνητικόν σύστημα. Τι λοιπόν μέλει γενέσθαι; Τις είναι αρμόδιος να σκεφθεί περί της διορθώσεως και θεραπείας αυτών. Σεις διδάξατε την 3η Σεπτεμβρίου στα έθνη και όλη η Ευρώπη σας εμιμήθη…
Η Βουλή συνεδριάζει (27/4) και εγκρίνεται πίστωση 100.000 δραχμών για την στρατολογία ατάκτων. Η αντιπολίτευση των Μαυροκορδατικών θορυβείται για τη μονιμοποίηση του εμφυλίόυ και την καταστροφή της υπαίθρου.
Στη Μεσσηνία εναντίον του Περρωτή κινήθηκαν οι: Α. Μαυρομιχάλης, Χαρ. Μαυρομιχάλης, δρ. Κορφιστάδης. Ι.Θ. Κολοκοτρώνης, ο Παναγιώτης Νοταράς και ο Παπατσώνης.
Ο τελευταίος είχε μεγάλη περιουσία στην Εύα (Ναζήρι) καθώς και ο γυιός του Κολοκοτρώνη Γιάννης τις πηγές και μύλους (αλευρόμυλους) του χωριού Πηδήματας (από εκεί υδρεύεται η Καλαμάτα) που την εποχή εκείνη ήταν όπως οι πολυεθνικές σύμερα. (Υπάρχει στη διάθεση μας τα προικοσύμφωνο 4 σελίδων της Ζωίτσας σύζυγο Γιάννη Κολοκοτρώνη στον υποψήφιο σύζυγο Παναγιώτη Μανέτα), όπου μέρος του θα δημοσιεύσουμε στις επόμενες συνέχειες.
Σε 15 μέρες ο Περρωτής και οι 15 φυγάδες του Βουλκάνου (Περιοχή του όρους Ιθώμη μεταξύ των χωριών Βαλύρα – Μαυρομάτι όπου υπάρχουν τα δύο μοναστήρια καθολικό και νέο), πέρασαν στα Κύθηρα και μετά στη Ζάκυνθο όπου τα Ιόνια νησιά ήταν Αγγλικής κατοχής. (Παραδόθηκαν στην Ελλάδα το 1864 από τους Άγγλους).
Η κατάρρευση του αντάρτικο οφειλόταν στην ανωριμότητα των τοπικών συνθηκών, στη σοβαρή έλλειψη συντονιστικού πολιτικού οργάνου που θα κατηύθυνε τον αγώνα, οι ηγέτες δεν πρόσεξαν την φτωχοαγροτιά γιατί οι προκηρύξεις τους ήταν στην υπερκαθαρεύουσα και τα συνθήματα «Ελευθερίες του Λαού» και « Τήρηση του Συντάγματος» δεν συγκινούσαν το λαό να πάρει τα όπλα και να χύσει το αίμα του. Έπρεπε κύριο σύνθημα τους να δηλώσουν ότι θα μοιράσουν τις εθνικές γαίες και το σύνθημα τους, θα έπιανε. Επίσης έλειπε ο ηγέτης ο οποίος θα είχε όνομα και μυαλό για να συντονίσει όλες τις ενέργειες έχοντας υπόψην του την εσωτερική κατάσταση της χώρας, τη ψυχολογία του λαού, τις ανάγκες των διάφορων περιοχών της χώρας, τις κομματικές αντιπαραθέσεις και τα εξωτερικά γεγονότα.
*Στο βιβλίο του Αθανάσιου Γρηγοριάδου (1793-1871) σελίδες 143-148 και 152-167 κάνει σύντομη περιγραφή των εμφυλίων πολέμων στη Πελοπόννησο.
ΣΥΣΤΑΣΗ ΔΗΜΟΥ ΔΕΡΩΝ
Ο Δήμος Δερών κατά τη σύστασή του αποτελείτο από τα χωριά Σκάλα (έδρα) και Βαλύρα. Δήμαρχος διορίστηκε ο παλαιός πρόκριτος και φιλικός Αναγ. Πουλόπουλος από τη Σκάλα.Στη διάρκεια του Αγώνα διετέλεσε κατ’ επανάληψη δημογέροντας μέλος της επαρχίας Εμπλακίων. Ο αδελφός του Θεοδωράκης Πουλόπουλος, μαζί με τους πρόκριτους της Πελοποννήσου και το Δημήτριο Υψηλάντη, στη Μονή Καλτεζών στις 26 Μαϊου 1821, υπογράφουν τα αυτεπισταλέντα οργανισμού σχέδια. (Παπατσώνη Παναγιώτη Απομνημονεύματα σελίδες 17, 18, 31, 42) και εισπράκτορας ο Γ. Νικολακόπουλος (ΓΑΚ αρ. φυλ 80 28 Δεκέμβριος 1 παρ. 36 εως 23) από τη Σκάλα.
- Στα 1833 τα Βαυαρικά αποσπάσματα του Φέδερ αφάνισαν εξ ολοκλήρου τον Δήμο Δερρών ενεργούντα κατά των εξ εκείνων, οι οποίοι διαμένουν στην περιφέρεια Μελιγαλά διότι ζωοτροφούν με πολυποίκιλα φαγητά και τρώγουν όρνιθες, γάλους, σκοτώνουν δε και χοίρους.( Αθηνή αρ. φύλου 678, 16, 1 παρ. 38 σελ 3672γ).
- Στα 1839 δήμαρχος υπηρετούσε ο Βασίλης Λινάδρος από τη Βαλύρα και έδρα του Δήμου ήταν η Βαλύρα (εδ. Αθηνών Αιών φυλ. 170, 12/6/1840 σελ. 3). Στο φύλλο της εφημερίδας Βαλύρα υπάρχει αναλυτική περιγραφή στη βιογραφία του Λινάρδου του οποίου η φωτογραφία σώζεται στο σπίτι του συγχωρεμένου Ξενοφώντα Καρτερολιώτη.
- Το σπιτι της έδρας του δήμου ΔΕΡΩΝ βρίσκεται στην περιοχή ¨ΚΡIΤΙΚΟΡΟΥΓΑ¨ στη Σκάλα,από την κριτική που ασκούσαν στην αλάνα πάνω σε δυο μεγάλα κοτρώνια. Ηταν και έδρα του Ειρηνοδικείου Δερών και στρατηγείο από τον πρωθυπουργό Γ. Κουντουριώτη κατά την παραμονή του στη Σκάλα το 1825.
- Κατά το Μάϊο του ιδίου χρόνου ο Δήμαρχος Βασίλης Λινάρδος δια των εθνοφυλάκων του κατόρθωσε να παγιώσει την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής του και να συλλάβει τον ληστή Κουμπαρούλη. (εδ. Αθηνών Αιών αρ. φ. 160 5/5/1840 σελ. 3).
- Στις 8 Μαρτίου1838 διορίστηκε είσπράκτορας από τη Βαλύρα ο παλαιός άγωνιστής Αναγ. Καρτερολιώτης
Με το ΒΔ της 17 Αυγούστου 1840 ο Δήμος Δερρών καταργήθηκε και τα δύο χωριά υπήχθησαν στο Δήμο Οιχαλίας. Η Σκάλα ορίσθηκε σανέδρα του Δήμου Οιχαλίας αλλά αργότερα με παρέμβαση των αδελφών Γιάννη και Περικλή Μπούτου ,παππούδες του Γιάννη Μπούτου ,έδρα ορίστηκε ο Μελιγαλάς.
Ο 4ος εμφύλιος και η εκθρόνιση του Όθωνα το 1863
Το μεγάλο κίνημα της Στρατιωτικής φρουράς της Αθήνας τη νύχτα της 9ης Οκτωβρίου το 1862, κήρυξε έκπτωτο τον Όθωνα, ο οποίος έτυχε να απουσιάζει περιοδεία στην επαρχία και βρισκόταν εκείνη την ημέρα στην Καλαμάτα.
Η ρομαντική δυναστεία των Βιτελσμπάν και μαζί με αυτήν η “ρομαντική εποχή της Ελληνικής ιστορίας”, όπως την αποκαλεί ο Νίκος Σβορώνος, τερματίζεται. Αρχίζει η μεταπολίτευση και τελειώνει την ημέρα της άφιξης του νέου Βασιλιά Δανού πρίγκιπα Γουλιέλμου Γεωργίου Γλύξμπουργκ στις 17 Νοεμβρίου 1863. Η περίοδος των 14 μηνών χαρακτηρίζεται από τους ιστορικούς σαν κατ’ εξοχήν περίοδος αναρχίας.
Οι ζωηρές αντιθέσεις των κομμάτων, οι αντίπαλοι στρατιωτικοί παράγοντες, οι ξένες επεμβάσεις κι η Αγγλία με τη φιλοτουρκική της πολιτική, προκάλεσαν στη χώρα συνεχείς ταραχές, ανωμαλίες και αντιδυναστικές συνομωσίες. Το 1863 συνοδεύεται από ακατανόμαστα εγκλήματα και λεηλασίες. Οι εφημερίδες της εποχής περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που επικρατούσε και έμεινε παρομοίωση που αλησμόνητη η φράση του λαού “Τι το κάναμε εδώ πέρα 1863;”
Παρόμοια ήταν και η κατάσταση στην άνω Μεσσηνία. Οι τοπικοί κομματάρχες ασχολούνταν με την εξόντωση των αντιπάλων τους α-διαφορώντας αν αυτό ήταν σε βάρος του τόπου. Έτσι είχαν συνηθίσει επί Όθωνα που πέθανε μισότρελος στη Βαυαρία.
Για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών τις δεκαετίες 1860-1870 ο Ν. Π. Τσιλίκας γράφει: Αι εκλογαί διεξήγοντο μετά φανατισμού, εκέρδιζε ο υποψήφιος δήμαρχος ή βουλευτής που διέθετε οπαδούς οπλοφόρους οι οποίοι τρομοκρατούσαν τους αντιπάλους εκλογείς οι οποίοι απέφευγαν να ψηφίσουν ή προχωρούσαν στα εκλογικά τμήματα επιτιθέμενοι και πυροβολούντες κατά των καταλαμβανόντων τις εισόδους των χωριών που ενεργούντο οι εκλογές, σαν να επρόκειτο να καταλάβουν οχυρά σε ώρα μάχης. Από αυτές τις αιματηρές συγκρούσεις άλλοι εφονεύοντο και άλλο τραυματίζοντο.
Ανάλογη γραπτή μαρτυρία υπάρχει για τις εκλογές βίας και νοθεί-ας στις βουλευτικές του 1865 που κέρδισε ο συνδυασμός του Α. Κουμουνδούρου και διορίστηκε για πρώτη φορά πρωθυπουργός.
Πρόκειται για τη “Μαύρη Βίβλο” που εξέδωσε ο αντίπαλος συνδυασμός αποτελούμενος από τους Α. Νικολαΐδη, Ι. Παπατσώνη και Κ. Αντωνόπουλο.
Στη “Μαύρη Βίβλο” σελίδα 62 καταγγέλλεται ότι “πλην των ανωτέρω επετράπη η ψηφοφορία προς τους Πανάγου Ματσούκα εκ Τσεφερεμινίου, Γ.Χ.Τράγου εκ Κατσαρού, Παρασκευά Μακρή εκ Μελιγαλά, και Παύλο Κολοζώνη εκ Σκάλα.
Όσοι δεν ανήκουν στο κόμμα Κουμουνδούρου αποκλείονταν της ψηφοφορίας και τους ξυλοκοπούσαν άγρια.
Για τη νοθεία η “Μαύρη Βίβλος” καταγγέλλει: “Το εσπέρας της τρίτης ημέρας της ψηφοφορίας ήτοι την Κυριακήν, εξέλαβον εκ του ναού βιαίως τους αντιπροσώπους μας, η δε επιτροπή μήνυσε εκ τω ναώ μετά του υποψηφίου Περικλή Μπούτου και των ροπαλοφόρων αυτού άνοιξαν τας κάλπας και αφού εξήγαγαν όσους ψήφους ήθελον εκ του ναι και τους έριψαν εντός του κιβωτίου του όχι, όσοι έφερον τα ονόματα των υποψηφίων αντιπάλων του Κουμουνδούρου.
Από το μητρώο αρρένων Βαλύρας 1823-1900 ο Ματσούκας Ανδρέας του Παναγιώτη γεννήθηκε το 1844. Με βάση τα στοιχεία αυτά θα πρόκειται για τον πατέρα του, του οποίου δεν έχουμε στοιχεία μέχρι στιγμής.
Λόγος του θρόνου του βασιλιά ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Α΄
Συνεδρία της 11ης Αυγούστου του 1875
Συντάκτης ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ-Πρωθυπουργός.
Απαιτών ως απαραίτητον προσόν των καλουμένων παρ’ εμού
Εις τη κυβέρνησην του τόπου την δηλωμένην προς αυτούς
Εμπιστοσύνην της πλειοψηφείας των αντιπροσώπων του εθνους
Απεκδέχομαι ινα η βουλή καθιστά εφικτήν την ύπαρξην του προσόντος τούτου,
Ου ανευ αποβαίνει αδύνατος η εναρμόνιος λειτουργία του πολιτεύματος
ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α
Στις 18/3/1863 ο Ζ. Βάλβης πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης ανακοίνωσε ότι οι τρεις δυνάμεις πρότειναν ως βασιλιά τον πρίγκιπα της Δανίας Γουλιέλμο – Γεώργιο. Η συνέλευση εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:
Ψήφισμα ΚΕ
Η εν Αθήναις Β εθνική των Ελλήνων Συνέλευσης.
Άρθρο 1. Αναγορεύει παμψηφεί τον πρίγκηπα της Δανίας Χριστιαν – Γουλιέλμου – Φερδινάνδου – Αδόλφου – Γεώργιο δευτερότοκο υιών του πρίγκιπα Χριστιανού της Δανίας, συνταγματικού Βασιλέα των Ελλήνων υπό το όνομα Γεώργιος Α΄, Βασιλεύς των Ελλήνων.
Άρθρο 2. Οι νομικοί διάδοχοι αυτού θέλουσι πρεσβεύει του ορθόδοξου ανατολικού δόγματος.
Άρθρο 3. Τριμελής εκλεγόμενη επιτροπή από της συνελεύσεως θέλει μεταβεί τις Κοπεγχάγη και προσφέρει αυτό εν ονόματι του Ελληνικού έθνους του στέμματος.
Στις 17/10/1863 στον Πειραιά ο ατμοδρώμωνας ¨Έλλης¨ ( προ Αμαλίας) φέρνει το νέο Βασιλιά με κυβερνήτη το Δημήτριο Σαχτούρη και εξέδωσε προκήρυξη στον Ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση υπέβαλλε την παραίτηση της διορίστηκε νέα που διατηρήθηκε μέχρι τις 20/2/1864. Κατά το πρώτο χρόνο της βασιλείας του Γεωργίου Α΄ έγινε η ένωση Ιονίων νησιών με την Ελλάδα και η κατάργηση ψήφιση του νέου συντάγματος στις 17/11/1864. Ορίστηκαν εκλογές στις 14/5/1865 με πρωθυπουργό τον Αλεξ. Κουμουνδούρο τις οποίες και κέρδισε. Η βουλή είχε 181 βουλευτές. Κράτησε δύο χρόνια και επτά μήνες. Στις 11 Οκτωβρίου στη βουλή έγινε συζήτηση για το νομοσχέδιο ¨περί σχηματισμού¨ πόρων για συντήρηση – βελτίωση της συγκοινωνίας ξηράς – θάλασσας.
Καταψηφίστηκε με 75 ψήφους κατά και 69 υπέρ παραιτήθηκε.Ακολουθούν .βραχύβιες κυβερνήσεις Δεληγιώργη Βούλγαρη, Κουμουνδούρου.Στις 16-5-1869 τις εκλογές κέρδισε η κυβέρνηση Ζαϊμη ο οποίος παραιτείται στις 9-7-1970.Ο βασιλιάς αναθέτει την κυβέρνηση στο Δεληγιώργη ο οπίος κλείνει την βουλή στις 31-3-1873 για 40 ημέρες ο οποίος παραιτείται και στις 9-2-1874 σχηματίζει κυβέρνηση ο Δημ. Βούλγαρης, ο οποίος οργίασε στις εκλογές που έγιναν στις 23-6-1874.Η τρομοκρατία που εξαπέλυσε θύμιζε τουρκοκρατία.Τα όργανα εξουσίας έδερναν,φυλάκιζαν,εξόριζαν,δίκαζαν και καταδίκαζαν.Οι υπουργοί του Βούλγαρη παραβίαζαν το σύνταγμα, τους νόμους και κάθε κανόνα ηθικής.Οι 81 βουλευτές ονομάστηκαν στηλίτες.
Γύρω στο 1875 λειτουργούσαν 95 ατμοκίνητες βιομηχανικές μονάδες κι απασχολούσαν 7.342 εργάτες.Τα εργοστάσια ήταν:στο Πειραιά 24,Αθήνα 11, Σύρο 9,Πάτρα 7,και σε επαρχιακά κέντρα 19.Η περίοδος 1875-81 φέρει την προσωπική σφραγίδα του Κουμουνδούρου.Το 1881 έγινε η συνένωση Θεσσαλίας και Άρτας με την Ελλάδα και στις 20-12-1881 γίνονται νέες εκλογές απο τον Α. Κουμουνδούρο αντίπαλο του Χαριλάου Τρικούπη.Ο Τρικούπης σε σύνολο 244 έβγαλε 129 βουλευτές και ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Χ. Τρικούπη.Ο Αλ.Κουμουνδούρος εξαφανίστηκε γρήγορα απο την πολιτική σκηνή,πέθανε στις 26-2-1883. Πεθαίνουν το 1887 οι Βούλγαρης και Κανάρης, το 1879 πεθαίνει ο Δεληγιώργης και το 1880 ο Ζαιμης.Με τους θανάτους αυτούς ενισχύθηκε περισσότερο η θέση του Χ. Τρικούπη.Προχώρησε στα μεταρρυθμιστικά του σχέδια χωρίς να φοβάται τις βασιλικές παρεμβολές.Η μακρότερη κοινοβουλευτική πρωθυπουργία ήταν του Δεληγιώργη το 1872-74 που μόλις ξεπέρασε τον ενάμισυ χρόνο, ενώ ο Τρικούπης ξεπερνά τα 3 χρόνια,εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο στην κοινοβουλευτική ιστορία.
Ξεσπά η οικονομική κρίση το 1883-1884, όπου η άνοδος των τιμών μεταξύ 1882-1884 έφτανε το 30% με ταυτόχρονο κύμα απεργιών.Το 1885 ανατρέπεται κυβερνηση Τρικούπη και στις 7-4-1885 πραγματοποιήθηκαν νέες εκλογές με αντίπαλο τον Θ.Δεληγιάννη.Οι Κουμουνδούρος, Δεληγιώργης, Βούλγαρης και Ζαϊμης είχαν εκλείψει από την πολιτική σκηνή.Το σύστημα των πέντε κομμάτων του 1880 παραχωρούσε τη θέση του σ΄ένα δικομματικό σύστημα.Στις εκλογές του 1885 σε σύνολο 45 εδρών οΤρικούπης πήρε 56,ο Δεληγιάννης 184 και οι δημοκράτες 5.ΟΤρικούπης ονόμασε το κόμμα του "Νεωτερικό" και ο Δεληγιάννης "Εθνικό" .Η κυβέρνηση Δεληγιάννη σχηματίστηκε στις 19-4-1985.Στις 26 Απριλίου οι πέντε πρώτες δυνάμεις Αυστρία,Αγλία,Ρωσία,Γερμανία,Ιταλία διέταξαν τον αποπλου παντός ελληνικού πλοίου οπότε παραιτήθηκε.Ο Χαρίλαος Τρικούπης πέτυχε την πλειοψηφία χάρη στην αυτομόληση των βουλευτών του Δεληγιάννη στις 9-5-1886 .Καθιέρωσε την ευρεία αντί της στενής περιφέρειας και μείωσε τους βουλευτές από 245 σε 150.Στις εκλογές 4-1-1887 ο Τρικούπης έβγαλε 90 από τος 150 βουλευτές.Η νέα βουλή ήταν μιά από τις μακροβιότερες στην ελληνική κονοβουλευτική ιστορία και μπόρεσε να συνεχίσει και ολοκληρώσει το θεσμικό και οικονομικό του έργο και τα έτη 1887,1890 η βουλή ονομάστηκε ''σιδηροδρομική'' γιατί θεμελίωσε το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας.
Στις εκλογές της 14ης Οκτωβρίου 1890 χάνει τις εκλογές o Χ.Τρικούπης.Τις κερδίζει ο Δεληγιάννης και εξήγειλε δρακόντεια μέτρα λιτότητας.Στις 18-2-1892 παύτηκε η κυβέρνηση Δεληγιάννη και ανέλαβε ο οικονομολόγος Κ.Κωνσταντόπουλος.Στις εκλογές της 3-5-1892 σχηματίζει νέα κυβέρνηση ο Τρικούπης, ο οποίος επιχείρησε τη σύναψη νέων δανείων με όρους δυσμενέστατους.Ο βασιλιάς Γεώργιος τον απομακρύνει και διορίζει πρωθυπουργό το Σ.Σωτηρόπουλο με υπουργό εξωτερικών τον Δ.Ράλλη.Η οικονομία της χώρας βυθιζόυαν στο χάος και στις 30-10-1893 παραιτείται ο Σωτηρόπουλος και αναλμβάνει την κυβέρνηση ο Χ.Τρικούπης ο οποίος στις 10-12-1893 αναγνώρισε από το βήμα της βουλής το '' δυστυχώς επτωχεύσαμεν''.Ο βασιλιάς για να μη προκαλέσει νέα ένταση στον εμφύλιο σπαραγμό, διορίζει πρωθυπουργό το Νικόλαο Δεληγιάννη και με υπουργούς
πολλά αυλικά πρόσωπα.Οι εκλογές ορίστηκαν για τις16-4-1895.Κερδισε τις εκλογές ο Δεληγιάννης γιατί στη προεκλογική εκστρατεία του τα συνθήματα ήταν'' υπέρ του Στέμματος του έθνους και των θεσμών'' παρότι ήταν πολέμιος του κατεστημένου και του θρονου .Ο Τρικούπης απέτυχε να εκλεσγει και από τις 207 έδρες πήρε μόνο 15.Η νίκη του Δεληγιάννη ικανοποίησε τα ανάκτορα,τους ξένους, τους δανειστές, την ανώτερη τάξη, το λαό , το στρατό και φυσικά το λαϊκισμό.Η ήττα του Τρικούπη έδωσε το τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας και μετά από ένα χρόνο πέθανε στις Κάννες της Γαλλίας.Μεσολαβεό ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 και ξεσπά μεγάλη ηθική , κοινωνική και οικονομική κρίση.Στιςεκλογές της 7ης Φεβρουαρίου 1899 χάνει τις εκλογές και τις κερδίζει ο Γ.Θεοτόκης που ανασύνταξε το Τρικουπικό κόμμα.Στις 2-4-1899 σχηματίστηκε η πρώτη κυβέρνηση Θεοτόκη που κυβέρνησε την Ελλάδα σχεδόν επί μία δεκαετία .Με αφορμή τη μετάφραση των ευαγγελίων αρχάς Νοεμβρίου του 1901 η Αθήνα συγκλονίστηκε από αιματηρά επεισόδια μένοντας στην ιστορία ως ''Ευαγγελικά''.Εξ αιτίας αυτών πέφτει η κυβέρνηση Θεοτόκη και ο βασιλιάς αναθέτει σχηματισμό κυβέρνησης στον Αλεξ.Ζαϊμη.Ακολουθεί κυβερνητική αστάθεια με περιοδικές κυβερνήσεις Δεληγιάννη,Θεοτόκη .Στις 31-5-1905 ο Θ.Δεληγιάννης δολοφονείται μπροστά στην είσοδο της Βουλής από τον τρόφμο χαρτοπαιχτικών λεσχών Κώστα Γερακάρη με αποτέλεσμα τη διάσπαση του κυβερνητικύ κόμματος και οδηγείται η χώρα σε πρόωες εκλογές.Στις 9-6-1905 ορκίζεται η κυβέρνηση Δ.Ράλλη η οποία παραιτήθηκε στις 30-11-1905 και στις 8-12-1905 αναλαμβάνει η κυβέρνηση Θεοτόκη που διατηρήθηκε στην εξουσία έως τις 4-7-1909.Στους στρατώνες του Γουδιού στις 15 Αυγούστου 1909,250 αξιωματικοί και 2000 οπλίτες, χωροφύλακες και πολίτες διακήρυξαν το πρόγραμμα του " στρατιωτικού συνδέσμου'' με κύρια σημεία:1]Τη κατάργηση της δυναστείας και την αντικατάσταση της βασιλείας,2]Την εγκαθίδρυση στρατοκρατίας και την αλλαγή του Συντάγματος,3]Την κατάργηση κυβέρνησης 4]Την αύξηση ή την απομάκρυνση στελεχών του στρατού και του ναυτικού .Παραιτείται η κυβέρνηση Θεοτόκη σις 4-7 που ήταν ο αρχικός στόχος της συνομωσίας και αναλαμβάνει οΔ.Ράλλης .Η αδυναμία του Ράλλη να συνεννοηθεί με τους κινηματίες τον οδηγεί σε παραίτηση στο βασιλιά Γεώργιο ο οποίος έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη.Στις 28-12-1909 ύστερα από συνεννόηση του συνδέσμου, με το ατμόπολοιο 'Σιγκαπούρη'' φτάνει στον Πειραιά ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τελειώνοντας έτσι η περίοδος των πρωτοβουλιών του ''Στρατιωτικού Συνδέσμου".ΟΒενιζελος αρνήθηκε να αναλάβει την πρωθυπουργία και στις 18-1-1910 ορκίζεται η κυβέρνηση του Στεφανου Δραγούμη.Προκηρύσσονται εκλογές στις 8-8-1910 και τα παλαιά κόμμτα πήραν 200 από τις 362 έδρες.Στις 6 Οκτωβρίου ορκίστηκε η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος ανέλαβε τα Υπουργεία Στρατιωτικών και Ναυτικών.Οι εκλογές στις 28-11-1910 έδωσε στο Βενιζέλο 307 βουλευτές σε σύνολο 362.Το νομοθετικό έργο της β΄αναθεωρητικής βουλής το 1911 έθεσε τις βάσεις για την κατοχύρωση της δικαιοσύνης, την εξυγίανση της διοίκησης, την καλύτερη απόδοση των δημοσιοοικονομικών και την πληρέστερη οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων.Στις 12-3-1912 προκηρυσσονται νέες εκλογές τις οποίες κερδίζει ο Βενιζέλος.Στις 5-3-1913 ο βασιλιάς Γεώργιος βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη[από τις 29 Οκτωβρίου του προηγουμένου] και δολοφονήθηκε από το Σερραίο Αλέξανδρο Σχινά χωρίς να μάθουμε τα αίτια γιατί αυτοκτόνησε, πέφτοντας από το παράθυρο του διοικητηρίου όπου είχε μεταφερθεί για ανάκριση.Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους ο Βενιζέλος ήταν ο πρωταγωνιστής δημιουργός της μεγάλης Ελλάδος''των πέντε θαλασσών και των δύο ηπειρων''.Μετά από μία σύντομη πρωθυπουργία του 1924, διετελεσε πρωθυπουργός κατα την τετραετία 1928-932.Για τελευταία φορά σχηματισε κυβερνηση στις αρχές το 1933, αλλά μετά την ήττα του στις εκλογές του Μαρτίου του ιδίου χρόνου και την αποτυχία του κινήματος το 1935, έφυγε από την Ελλάδα και πέθανε τον επόμενο χρόνο στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου