Του ιστοριοδίφη Γιάννη Δ. ΛύραΑπό το δήμο Ιθώμης έχουν κάνει καταγραφή των γεγονότων της Μεσσηνιακής ιστορίας "19" συνδημότες μας.
Κάνουν καταγραφή προσώπων που έζησαν, πολέμησαν, εξορίστηκαν και έγραψαν, φέρνοντας στο φως ,τη φρίκη του εμφυλίου και όλων των δεινών που έζησε η χώρα μας από ξένους και ντόπιους κατακτητές. Τα πρόσωπα αυτά από το δήμο Ιθώμης που ο καθένας είχε διαφορετικές εμπειρίες και βιώματα. είναι:
1. Παναγιώτης Παπαγεωργίου
2. Κωνσταντίνος Φερμάνης
3. Θανάσης Καρύδης
4. Δημήτρης και Σοφία Κοντοπανάγου
5. Γαρυφαλιά Κατσαμπάνη – Τσαγκάρη
6. Φώτιος Τσαγκάρης
7. Στέλιος Βασιλόπουλος
8. Θοδωρος Μαργαρίτης
9. Ιωνάς Κεφάλας
10. Αθανάσιος Καρύδης
11. Βασίλης Κλεφτόγιαννης
12. Βενετσάνος Κουβελάκης
13. Αννα Σιδηροκαννέλη
14. Γιαννούλης Παναγιωτόπουλος
15. Κ ων/νος Κορμάς
16. Δημήτριος Θεωδορακόπουλος
17. Γιώργου Τσώνη
18. Απόστολου Στ. Δρακόπουλου
19.Ευάγγελος Κάψιας
1. Παναγιώτης Παπαγεωργίου
Ο Παναγιώτης Παπαγεωργίου*, γεννήθηκε στο 1918 στο χωριό Βαλύρα Μεσσηνίας. Μπήκε στο Εαμικό κίνημα το 1943, ως ανταρτοεπονίτης. Σταμάτησε την αμαξοστοιχία του σιδηρόδρομου στη Βαλύρα Μεσσηνίας, που μετέφερε Ιταλούς. Μπήκε στην ομάδα κρούσης της Ο.Π.Λ.Α. Κατόπιν ανέλαβε στρατιωτικός υπεύθυνος του Εφεδρικού Ε.Λ.Α.Σ. της Βαλύρας. Το 1944 μπαίνει στην υποδειγματικήν Ε.Π.Ο.Ν. ανταρτοεπονίτης του 9ου Συντάγματος του Ε.Λ.Α.Σ. Έλαβε μέρος και διεκρίθηκε για τα΄ αγωνιστικό του θάρρος και την αυταπάρνηση, σε πολλές μάχες, ενάντια στους ναζίδες Γερμανούς και στους Γερμανοντυμένους συνεργάτες τους.
Το Μαρτιο του 1984 από τη νομαρχία Μεσσηνίας εγινε η επιτροπή κρίσης των αντιστασιακών της περιόδου 1941-44. Η εφημερίδα <ΜΑΧΗ> της Καλαμάτας στις 19-3-19θ4 εγραψε ότι από την επιτροπή κρίσης αντιστασιακών αναγνωρίστηκε ο Π. Παπαγεωργίου για την αντιστασιακή του δράση41-44που κλείστηκε στις φυλακες της Γυάρου 4,5 χρόνια. Η προθεσμία αναγνώρισης της ιδιότητας του αντιστασιακού από την επιτροπή κρίοσεως της νομαρχίας Μεσσηνίας εληγε στις 27-4-1984.Το νομοσχέδιο για την αναγνωριση της <ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΚΗΣ>ψηφίστηκε το 1982 από τον υπουργό Γ.ΓΕΝΗΜΑΤΑ.
2. Ο Κων/νος Φερμάνης γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1922 και πέθανε το 2001. Το βιβλίο έχει 306 σελίδες και 14 φωτογραφίες. Έκδοση 1990 Πειραιάς. Δεν πρόλαβε να εκδώσει τα δύο βιβλία με τίτλο «Αμαρτωλά και βρώμικα πάθη».
3.Ο Αθανάσιος Καρύδης γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1907. Επί σειρά ετών συνεργάτης της έντυπης εφημερίδας Βαλύρας.
4-5.Ο Δημήτριος Κοντοπαγάνος Ταξίαρχος Ε.Α. το 1999 τύπωσε το έντυπο με τίτλο «Αναμνήσεις από τη περίοδο της δεκαετίας 1940-49». Το αφιερώνει στους 38 συμμαθητές του στης στρατιωτικής σχολής Ευελπίδων τάξεως 1942 οι οποίοι έπεσαν κατά τη 10ετία του 1940. Έζησε τα γεγονότα του 44 στην Αθήνα (Δεκεμβριανός τον εμφύλιο του 46-49 και περιγράφει σε 35 σελίδες τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, κατοχή, εθνική αντίσταση. Δεκεμβριανά και εμφύλιο.
Κάνουν καταγραφή προσώπων που έζησαν, πολέμησαν, εξορίστηκαν και έγραψαν, φέρνοντας στο φως ,τη φρίκη του εμφυλίου και όλων των δεινών που έζησε η χώρα μας από ξένους και ντόπιους κατακτητές. Τα πρόσωπα αυτά από το δήμο Ιθώμης που ο καθένας είχε διαφορετικές εμπειρίες και βιώματα. είναι:1. Παναγιώτης Παπαγεωργίου
2. Κωνσταντίνος Φερμάνης
3. Θανάσης Καρύδης
4. Δημήτρης και Σοφία Κοντοπανάγου
5. Γαρυφαλιά Κατσαμπάνη – Τσαγκάρη
6. Φώτιος Τσαγκάρης
7. Στέλιος Βασιλόπουλος
8. Θοδωρος Μαργαρίτης
9. Ιωνάς Κεφάλας
10. Αθανάσιος Καρύδης
11. Βασίλης Κλεφτόγιαννης
12. Βενετσάνος Κουβελάκης
13. Αννα Σιδηροκαννέλη
14. Γιαννούλης Παναγιωτόπουλος
15. Κ ων/νος Κορμάς
16. Δημήτριος Θεωδορακόπουλος
17. Γιώργου Τσώνη
18. Απόστολου Στ. Δρακόπουλου
19.Ευάγγελος Κάψιας
1. Παναγιώτης Παπαγεωργίου
Ο Παναγιώτης Παπαγεωργίου*, γεννήθηκε στο 1918 στο χωριό Βαλύρα Μεσσηνίας. Μπήκε στο Εαμικό κίνημα το 1943, ως ανταρτοεπονίτης. Σταμάτησε την αμαξοστοιχία του σιδηρόδρομου στη Βαλύρα Μεσσηνίας, που μετέφερε Ιταλούς. Μπήκε στην ομάδα κρούσης της Ο.Π.Λ.Α. Κατόπιν ανέλαβε στρατιωτικός υπεύθυνος του Εφεδρικού Ε.Λ.Α.Σ. της Βαλύρας. Το 1944 μπαίνει στην υποδειγματικήν Ε.Π.Ο.Ν. ανταρτοεπονίτης του 9ου Συντάγματος του Ε.Λ.Α.Σ. Έλαβε μέρος και διεκρίθηκε για τα΄ αγωνιστικό του θάρρος και την αυταπάρνηση, σε πολλές μάχες, ενάντια στους ναζίδες Γερμανούς και στους Γερμανοντυμένους συνεργάτες τους.
Το Μαρτιο του 1984 από τη νομαρχία Μεσσηνίας εγινε η επιτροπή κρίσης των αντιστασιακών της περιόδου 1941-44. Η εφημερίδα <ΜΑΧΗ> της Καλαμάτας στις 19-3-19θ4 εγραψε ότι από την επιτροπή κρίσης αντιστασιακών αναγνωρίστηκε ο Π. Παπαγεωργίου για την αντιστασιακή του δράση41-44που κλείστηκε στις φυλακες της Γυάρου 4,5 χρόνια. Η προθεσμία αναγνώρισης της ιδιότητας του αντιστασιακού από την επιτροπή κρίοσεως της νομαρχίας Μεσσηνίας εληγε στις 27-4-1984.Το νομοσχέδιο για την αναγνωριση της <ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΚΗΣ>ψηφίστηκε το 1982 από τον υπουργό Γ.ΓΕΝΗΜΑΤΑ.
2. Ο Κων/νος Φερμάνης γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1922 και πέθανε το 2001. Το βιβλίο έχει 306 σελίδες και 14 φωτογραφίες. Έκδοση 1990 Πειραιάς. Δεν πρόλαβε να εκδώσει τα δύο βιβλία με τίτλο «Αμαρτωλά και βρώμικα πάθη».
3.Ο Αθανάσιος Καρύδης γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1907. Επί σειρά ετών συνεργάτης της έντυπης εφημερίδας Βαλύρας.
4-5.Ο Δημήτριος Κοντοπαγάνος Ταξίαρχος Ε.Α. το 1999 τύπωσε το έντυπο με τίτλο «Αναμνήσεις από τη περίοδο της δεκαετίας 1940-49». Το αφιερώνει στους 38 συμμαθητές του στης στρατιωτικής σχολής Ευελπίδων τάξεως 1942 οι οποίοι έπεσαν κατά τη 10ετία του 1940. Έζησε τα γεγονότα του 44 στην Αθήνα (Δεκεμβριανός τον εμφύλιο του 46-49 και περιγράφει σε 35 σελίδες τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, κατοχή, εθνική αντίσταση. Δεκεμβριανά και εμφύλιο.
Η γυναίκα του Σοφία τύπωσε τη ποιητική της ανθολογία (Αθήνα 2000) και εκτός των άλλων αφιερώνει ποιήματά της στους πολεμιστές που έπεσαν στα πεδία των μαχών το 1821, 1940-41, 1944 και 1946-79. Είκοσι ποιήματα αφιερώνει στους παραπάνω πολεμιστές και το σύνολο των σελίδων του εντύπου είναι 76.
6.Ο Φώτης Τσαγκάρης πήρε μέρος στο Μικρασιατικό πόλεμο.
Στον πόλεμο του 40 προσέφερε σαν γιατρός από τις τάξεις του Στρατού.
Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα απεχώρησε από τις τάξεις του Στρατού και τον Μάιον του 1941 εγκατεστάθει με την οικογένειά του στην Καλαμάτα. Το Δεκέμβριο του 1941 διορίστηκε στο ΙΚΑ Καλαμάτας. Παράλληλα έκανε και επισκέψεις σε ασθενείς στα σπίτια για να καταφέρνει μετά βίας να επιβιώνει με την οικογένειά του.
Οι Καλαματιανοί, όσοι τον θυμούνται, ακόμα μιλούν για την πραότητα, την καλοσύνη και την αφιλοκέρδειά του. Όχι μόνο, λένε, δεν έπαιρνε αμοιβή από τους φτωχούς αλλά τους βοηθούσε από το υστέρημά του.
Στα τέλη του 1942, μετά από προτροπή πολλών συμπολιτών του, έγινε Δημοτικός Σύμβουλος Καλαμάτας. Δήμαρχος ήταν τότε ο Στασινόπουλος. Στις αρχές Μαΐου 1943 έφυγε με άδεια ο Δήμαρχος και αναπληρωτής Δήμαρχος έγινε ο Φώτης Τσαγκάρης. Αργότερα έγινε Δήμαρχος.
Σαν Δήμαρχος, άνθρωπος και γιατρός πρόσφερε, απ' όπου μπορούσε και όπως μπορούσε, τις καλές του υπηρεσίες στο στενάζοντα από τη σκλαβιά, πεινασμένο λαό της Καλαμάτας και της γύρω περιοχής.
Κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για την απελευθέρωση Ομήρων και φυλακισμένων, από τους Γερμανούς, Καλαματιανών και πολλές φορές τα κατάφερε.
Τότε η ικανοποίησή του και η χαρά του ήταν μεγάλη.
Στα τέλη Ιανουαρίου 1944 μετετέθη στο ΙΚΑ της Αθήνας και στις 14-2-1944 παραιτήθηκε από τη θέση του Δημάρχου Καλαμάτας και έφυγε οικογενειακώς για την Αθήνα.
Αργότερα επέστρεψε στο ΙΚΑ Καλαμάτας απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Έζησε και πέθανε φτωχός αλλά σεβαστός απ' όλους.
Τις εντυπώσεις του, και τα βιώματά του τα χρόνια της Κατοχής, τα πικρά εκείνα χρόνια, ως Δήμαρχος Καλαμάτας ιστορεί στο βιβλίο του "Αναμνήσεις της Μεσσηνιακής Κατοχής", "Από την σκοπιάν της Δημαρχίας καλαμάτας".
Πέθανε στις 16-4-1977 και ετάφει με δαπάνη του Δήμου Καλαμάτας, τιμητικά.
7.Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη -Τσαγκάρη
Η Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη - Τσαγκάρη γεννήθηκε στο Δώριο -Τριφυλίας, από γονείς αγρότες, και σε ηλικία 7 ετών έχασε τον πατέρα της.
Τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση τελείωσε στο χωριό της. Φοίτησε για ένα χρόνο στην Πάντειο. Για λόγους πάνω απ' τη θέλησή της διέκοψε τις εκεί σπουδές της. Στη συνέχεια εισήχθει στη Σχολή Μαΐων του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα. Ως μαία εργάστηκε 17 χρόνια σε Αγροτικά Ιατρεία του τόπου της.
Πριν 29 χρόνια παντρεύτηκε με τον Δημήτριο Τσαγκάρη, υπάλληλο Υπουργείου Γεωργίας, από τη Βαλύρα, συγχωριανό μας και είναι μάνα δύο παιδιών.
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1993 και έχει εκδώσει τα πιο κάτω βιβλία:
1. "Τα Χελιδόνια", ποιήματα για παιδιά, Καλαμάτα 1993
2. "Άλλα αλήθεια και άλλα παραμύθια", Αφηγήματα -Μύθοι, Καλαμάτα 1995
3. "Στην άκρη της πόλης", Διηγήματα, Καλαμάτα 1996
4. "Διέξοδος και φυγή", ποιητική Συλλογή, Καλαμάτα 1997
5. "Οι λεύκες ξαναγέμισαν πουλιά", Διηγήματα, Καλαμάτα 1999
6. "Μύθοι -Θρύλοι -Ιστορίες", Λαογραφικά -Ιστορικά, Καλαμάτα 2001.
Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Πνευματική Ζωή", "Τριφυλιακή Εστία", "Εστία", "Έκφραση", τις εφημερίδες "Μεσσηνιακά Νέα", "Νουμάς", "Βαλύρα", "Τα Νέα των Σουλιμαίων" κ.α.
Είναι μέλος Λογοτεχνικών Σωματείων και έχει τιμηθεί με πολλές και ποικίλες Πανελλήνιες διακρίσεις. Τιμητικά Διπλώματα, Βραβεία και μετάλλια από τη Δ.Ε.Ε.Π., Βραβείο από τη "Διεθνή Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ", και βραβείο, από το "Πατερικό και Βυζαντινό Ινστιτούτο Αμερικής".
Για το έργο της έχει ανθολογηθεί σε Λογοτεχνικές Εγκυκλοπαίδειες, (Διαρκής Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τόμος 15, 1, 17 και 19, του Μιχ. Σταφυλά, (Πελοποννησιακή Λογοτεχνία, 8ος τόμος, Η Λογοτεχνία της Μεσσηνίας, σελ. 168-171) του Κων. Μ. Σταμάτη κ.α.
Ποιήματά της έχουν περιληφθεί σε αρκετές ποιητικές Ανθολογίες.
Η Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη -Τσαγκάρη μεγάλωσε σε οικογένεια με Κέντρο -Αριστερή Ιδεολογία. Άνθρωποι του στενού οικογενειακού της περιβάλλοντος, πήραν μέρος στην Αντίσταση και γι' αυτό διώχθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν.
Στα έργα της, σ' όλα τα βιβλία της, δεν χάνει ευκαιρία να αναφέρεται πολύ συχνά στον πόλεμο και τις συμφορές του, ειδικά στον εμφύλιο, και να υμνεί την Ειρήνη και τα αγαθά της.
Ειδικά στο βιβλίο της "Στην άκρη της πόλης", που οι ήρωές της είναι παιδιά του πολέμου της, στέρησης και της προσφυγιάς, ιστορεί τα πάθια και τις συμφορές του πολέμου. Είναι ένα βιβλίο καθαρά αντιπολεμικό, ένας ύμνος και μια ακόμα σημαία για την Ειρήνη.
Τα τελευταία 16 χρόνια, η Γαρυφαλλιά ζει και δημιουργεί στη Βαλύρα -Μεσσηνίας.
Ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τα παρακάτω:
"Ειρήνη" (ποίημα από τη συλλογή τα Χελιδόνια) σελ. 50
"Οι δύο φίλοι" από το βιβλίο διηγημάτων. "Στην άκρη της πόλης" σελ. 38.
Από το βιβλίο "Οι λεύκες ξαναγέμισαν πουλιά". Σελ. 52: από... "Δεκάξη χρόνων ήμουν που γίνηκε ο πόλεμος... (έως σελ. 53)... Ανάθεμά τους που τον κάνουν..."
Και σελ. 30 από "... Πέρασαν χρόνια και ο Μητσοτούρκος περνούσε καλά... (έως) ... όλοι οι πόλεμοι είναι παραλογισμός, μα οι εμφύλιοι είναι η κορφή του παραλογισμού και η πιο βαριά κατάρα..."
8.Ο Στέλιος Βασιλόπουλος είναι απόγονος του κοτσαμπάση Πουλόπουλου από Σκάλα Μεσσηνίας.
Συμμετείχε ένεργά στην έθνική άντισταση και ήταν ενας από τους πρωτεργάτες στην άνατίναξη του μεταλλείου στο Ζερμπίσια Μεσσηνίας, το όποίο προμήθευε μετάλλευμα το Γερμανικό στρατο κατοχης και ο πατέρας του ηταν έπιστάτης.
Κατέγραψε σε 37 ποιήματατα χρόνια της κατοχής,κάνοντας μιά προσπάθεια να πλατύνει τη γνώση,να δημιουργηθούν έρωτήματα,να φθάσουμε σε άναζήτηση, να διακινήσει συναισθήματα και να μάθουμε άντικειμενικά την άλήθεια για τον έμφύλιο,την κατοχή και την έθνική άντίσταση.
Ο τίτλος είναι´Μνήμες Πικρές Κατοχικές¨με ύπότιτλο ¨¨Ποιήματα Κατοχής¨Αθηνα 1985.Είναι τυπωμένο σε λευκό χαρτί και εχει 63 σελίδες.
9.Ο τίτλος του βιβλίου,Περνώντας έναν αιώνα ,γραμμένο στα αγγλικα είναι από την μετανάστρια στην Αμερική ΑΝΝΑ ΣΙΔΗΡΟΚΑΝΝΕΛΗ απόγονο του γένους ΚΑΛΑΜΠΟΚΗ ,από τη Βαλύρα
Στις 20-1-2001 λάβαμε το βιβλίο από τη συγγραφέα Άννα Σιδηροκανέλλη με τίτλο: «Περνώντας έναν αιώνα».
Η ιστορία ξεδιπλώνει και μας περνά από όλα τα κλαδιά ενός οικογενειακού δέντρου όπου περιγράφεται με λεπτομέρεια μια ελληνοαμερικανική Οδύσσεια. Η Άννα είναι παιδί μεταναστών 3ης γενιάς και αναλύει με σχολαστικότητα και γλαφυρότητα, με ρίζες πολύ βαθιές που φτάνουν σε δύο πολιτισμούς. Το βιβλίο αυτό μας οδηγεί από το παλιό κόσμο στο νέο, από ένα απλό χωριό (τη Βαλύρα Μεσσηνίας) σε μια πολυπληθή μητρόπολη στην Αμερική. Περιγραφεί τη δημιουργία από την αρχή μιας εκπληκτικής αλλαγής και ενός εκπληκτικού βήματος στα ήθη, έθιμα, κατοικία και τεχνολογία. Ξεχασμένες πρακτικές και τελετουργικά ξαναζωντανεύουν. Οι δύσκολες και νικηφόρες «μάχες» για την επιβίωση των μεταναστών για την πραγματοποίηση του αμερικανικού ονείρου είναι αναρίθμητες και έντονες. Αποτελεί ένα βιβλίο οικογενειακών ιστοριών και παράλληλα σκιαγραφεί την ανάπτυξη της Αμερικής κατά τη διάρκεια του 20 αιώνα. Ξεδιπλώνεται μια κοινωνική ιστορία που απορροφά τον αναγνώστη και απαριθμεί μια υπέροχη συλλογή από οικογενειακά πορτραίτα.
Το βιβλίο έχει 297 σελίδες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από Ελλάδα και Αμερική και είναι γραμμένο στα Αγγλικά.
Από το δήμο Ιθώμης έχουν γράψει και οι παρακάτω:
10. Από τα Ζερμπίσια ο Βασίλης Κλεφτόγιαννης.
Το βιβλίο του έχει τίτλο:
Όπως τάζησα μαρτυρία μιας βασανιστικής πορείας. Αθήνα 1994 σελίδες 235. Του απονεμηθή αναμνηστικό μετάλλιο της εθνικής αντίστασης 41-45.
Περιγράφει την εποχή 40-49 τις προσωπικές του εμπειρίες (μειχές, εξορίες, βασανισμούς, κατοχής, το ύμνο της ΕΛΑΣ, το όρκο του ΕΛΑΣΙΤΗ, τον όρκο των ταγμάτων ασφαλείας που στη Μεσσηνία δημιούργησαν οι Περρωτής - Παπαδόγγοντας και στο Μελιγαλά εγκαταστάθηκε το Μάρτιο του 44).
11.Από τη Λάμπαινα είναι ο Ίωνάς Κεφάλας. Το βιβλίο του έχει τίτλο: Η ιστορία της Μεσσηνίας Τομ. Α 1935 σελ. 339 και θα περιγράψουμε αναλυτικά σε ιδιαίτερο άρθρο.
12.Από το Μαυρομάτι ο Βενετσάνος Ι. Κουβελάκης. Το βιβλίο του έχει τίτλο: Παυσανίου Μεσσηνιακά (εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις, εικόνες, οδηγοί) Αθήνα 1959 σελ. 199.
13. Από τα η Σκάλα ο Θόδωρος Γ. Μαργαρίτης (δημοσιογράφος) έγραψε το βιβλίο με τίτλο: Η Σκάλα της Μεσσηνίας (ιστορία - Λαογραφία) εκδόσεις βιβλιογονία Αθήνα 1995 σελίδες 383.
14.Από τη Χρύσοβα Μεσσηνίας ο Γιαννούλης Παναγιωτόπουλος* το 1986 εγραψε το βιβλίο με τίτλο ¨αντίλαλοι μιας εποχής¨ και με υπότιτλο ¨αφηγήσεις πεζές και έμμετρες ενός αντάρτη δικηγόρου¨.Εχει 314 σελίδες και χωρίζεται σε 3 ενότητες {οι ρίζες (1-45),οδοιπορικό (46-298) και λίγα από τα τραγούδια μου(299-314)}. Το βιβλίο περιέχει 42 σκίτσα, 46 φωτογραφίες,34 ποιήματα ,4 τραπεζογραμμάτια της κατοχής και 34 τραγούδια.Το βιβλίο τελειώνει μ’ ένα ποιήμα που περιγράφει το σεισμό της Καλαμάτας που έγινε στις 15-9-1986.
Γεννήθηκε το 1908 στη ΧΡΥΣΟΒΑ στην οποία είχαν δώσει το όνομα ¨Μικρή Μόσχα¨.Το 1920 πήγε στο ελληνικό σχολείο στο Βαρυμπόπη και τελείωσε το γυμνάσιο ΜΕΛΙΓΑΛΑ το 1927 ,ζώντας παράλληλα βουκολικά από το μεγαλύτερο σούπερ μάρκετ τη φύση, βιώνοντας και παρατηρώντας τις εναλλαγές των εποχών ,συμμετέχοντας στις αγροτικές καλλιέργειες και διαβάζοντας παράλληλα εξωσχολικά βιβλία .ακούγοντας τις φωνές των ζώων-πουλιών και βλέποντας τις εναλλαγές των χρωμάτων στα άνθη ,καρπούς των δέντρων –φυτών.Όλα αυτά τον οδήγησαν στην γρήγορη αυτονομία του και απογαλακτοποιησή του.Εσάγεται στη νομική σχολή Αθηνών και το 1932 επιστρέφει πτυχιούχος δικηγόρος στην ΚΑΛΑΜΑΤΑ , μπαίνοντας όπως γράφει στο πεζοδρόμιο της ζωής.Από το 1933-40 συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες χωρίς ανάπαυση. Το 1936 συλλαμβάνεται από την δικτατορία ΜΕΤΑΞΑ και αναφέρει το βαλυραίο υπενωματάρχη ΜΠΑΜΠΑΛΗ που τον βοήθησε να καταστρέψει τα προοδειτικά βιβλία του ,για να μην εχει τραβήγματα (σελ162,& 1). Το 1940 στρατεύθηκε στην ΑΛΒΑΝΙΑ περιγράφοντας τον πόλεμο του 40 ,ταα χρόνια της αντιστασης ,τη δράση των ταγμάτων ασφαλείας και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.Τέλη Φλεβάρη του 45 στην Καλαμάτα καλωσόρισε τον ΠΑΝ. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ εκπρόσωπο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας ,ως εκπρόσωπος του ΕΑΜ και ο ΩΡΙΩΝΑΣ ως εκπρόσωπος του ΕΛΑΣ.Το 1967 συλλαμβάνεται από την χούντα των συννταγματαρχών και πήγε ¨<ταξείδι αναψυχής>¨ στη ΓΙΟΥΡΑ.Το 1984 αναγνωρίζεται η εθνική αντίσταση στη βουλή ομόφωνα απ’ ολες τις παρατάξεις .Στην τελευταία ενότητα αναφέρεται στη <ΦΟΝΙΣΣΑ> του ΠΑΠΑΔΙΑΜΆΝΤΗ υπονοώντας τη διχόνοια.
Κλείνει το βιβλίο του με ένα ποιήμα στο σεισμό της Καλαμάτας που ‘εγινε στις 13-9-1986 που θα εγκαινιαζόταν η ακτοπλοϊκή σύνδεση Καλαμάτας-Κρήτης.
*Ο Ι ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ έχει ανηψιό τον ΚΩΣΤΑ ΔΕΔΟΎΣΗ ,συμμαθητή μου στο ΜΕΛΙΓΑΛΑ και είναι αναπληρωτής γενικός διευθυντής στην εμπορική τράπεζα.
15. Ο Κων/νος Κορμάς από Κεφαλληνού έχει γράψει το βιβλίο με τίτλο: ¨Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΝΟΥ¨ και με υπότιτλο Ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία,Καλαμάτα Νοέμβριος 1996.
Περιέχει 21 θεματικές ενότητες ,26 ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε σύνολο 434 σελίδων.Διετέλεσε πρόεδρος του Κεφαλληνού 13 χρόνια.Το 1943 το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ του χωριού του τον πρόεδρο και αργότερα εγινε μέλος του λαϊκού δικαστηρίου.
16.Ο δάσκαλος Δημήτριος Θεοδωρακόπουλος έχει γραψει το βιβλίο με τίτλο: Ιστορία του Αγίου Φλώρου Μεσσηνίας,Αθήνα 1982, Το βιβλίο περιέχει 7 θεματικές ενότητες ,50 ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε 156 σελίδες.
17 Γεώργιος Τσώνης. Ο τίτλος του εντύπου είναι: Βαλύρα Μεσσηνίας με υπότιτλο, Ιστορική Μελέτη και περιέχει και τοπογραφικό χάρτη σε κλίμακα1\2500, Βαλύρα 2001.
18. Απόστολος Στ. Δρακόπουλος από Μαυρομμάτι. Ο τίτλος του εντύπου είναι:Το Μαυρομμάτι Ιθώμης και με υπότιτλο, Ιστορία,Λαογραφία, Χιούμορ, Ποίηση, Ιούλιος 2004.
19. Ο Ευάγγελος Κάψιας από το χωριό Ρευματιά του δήμου Ιθώμης, συγγραφέας και εκδότης, το καλοκαίρι του 2009 ολοκλήρωσε το πονημά του με τίτλο <ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΔΡΩΜΕΝΑ και υπότιτλο πολιτισμός και ανάπτυξη>.
Τα χαρακτηριστικά του βιβλίου του είναι.
Διαστάσεις 17χ24,ασπρόμαυρο
Σελίδες 267
Φωτογραφίες 121
Πίνακες 14
Χάρτες 1
ΙSΒΝ 978-960-93-2119-8
Οι θεματικές ενότητες που περιέχει το έντυπο είναι πέντε. Λαογραφία,Ιστορία, Αστυφιλία,Εθνική ανασυγκρότηση της υπαίθρου και Οικονομική Μετανάστευση.
Μαθαίνοντας κάποιος την τοπική του ιστορία, αγαπά τον τόπο του, σέβεται και τιμά τους προγόνους του και του προκαλεί το ενδιαφέρον να μάθει περισσότερα, βιώνοντας και συνδέοντας έτσι το παρελθόν, παρόν και μέλλον. Αξίζουν συγχαρτήρια στην προσπάθειά του αυτή και εύχομαι να είναι παντοτε μαχιμος και μαχητής.
6.Ο Φώτης Τσαγκάρης πήρε μέρος στο Μικρασιατικό πόλεμο.
Στον πόλεμο του 40 προσέφερε σαν γιατρός από τις τάξεις του Στρατού.
Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα απεχώρησε από τις τάξεις του Στρατού και τον Μάιον του 1941 εγκατεστάθει με την οικογένειά του στην Καλαμάτα. Το Δεκέμβριο του 1941 διορίστηκε στο ΙΚΑ Καλαμάτας. Παράλληλα έκανε και επισκέψεις σε ασθενείς στα σπίτια για να καταφέρνει μετά βίας να επιβιώνει με την οικογένειά του.
Οι Καλαματιανοί, όσοι τον θυμούνται, ακόμα μιλούν για την πραότητα, την καλοσύνη και την αφιλοκέρδειά του. Όχι μόνο, λένε, δεν έπαιρνε αμοιβή από τους φτωχούς αλλά τους βοηθούσε από το υστέρημά του.
Στα τέλη του 1942, μετά από προτροπή πολλών συμπολιτών του, έγινε Δημοτικός Σύμβουλος Καλαμάτας. Δήμαρχος ήταν τότε ο Στασινόπουλος. Στις αρχές Μαΐου 1943 έφυγε με άδεια ο Δήμαρχος και αναπληρωτής Δήμαρχος έγινε ο Φώτης Τσαγκάρης. Αργότερα έγινε Δήμαρχος.
Σαν Δήμαρχος, άνθρωπος και γιατρός πρόσφερε, απ' όπου μπορούσε και όπως μπορούσε, τις καλές του υπηρεσίες στο στενάζοντα από τη σκλαβιά, πεινασμένο λαό της Καλαμάτας και της γύρω περιοχής.
Κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για την απελευθέρωση Ομήρων και φυλακισμένων, από τους Γερμανούς, Καλαματιανών και πολλές φορές τα κατάφερε.
Τότε η ικανοποίησή του και η χαρά του ήταν μεγάλη.
Στα τέλη Ιανουαρίου 1944 μετετέθη στο ΙΚΑ της Αθήνας και στις 14-2-1944 παραιτήθηκε από τη θέση του Δημάρχου Καλαμάτας και έφυγε οικογενειακώς για την Αθήνα.
Αργότερα επέστρεψε στο ΙΚΑ Καλαμάτας απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Έζησε και πέθανε φτωχός αλλά σεβαστός απ' όλους.
Τις εντυπώσεις του, και τα βιώματά του τα χρόνια της Κατοχής, τα πικρά εκείνα χρόνια, ως Δήμαρχος Καλαμάτας ιστορεί στο βιβλίο του "Αναμνήσεις της Μεσσηνιακής Κατοχής", "Από την σκοπιάν της Δημαρχίας καλαμάτας".
Πέθανε στις 16-4-1977 και ετάφει με δαπάνη του Δήμου Καλαμάτας, τιμητικά.
7.Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη -Τσαγκάρη
Η Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη - Τσαγκάρη γεννήθηκε στο Δώριο -Τριφυλίας, από γονείς αγρότες, και σε ηλικία 7 ετών έχασε τον πατέρα της.
Τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση τελείωσε στο χωριό της. Φοίτησε για ένα χρόνο στην Πάντειο. Για λόγους πάνω απ' τη θέλησή της διέκοψε τις εκεί σπουδές της. Στη συνέχεια εισήχθει στη Σχολή Μαΐων του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα. Ως μαία εργάστηκε 17 χρόνια σε Αγροτικά Ιατρεία του τόπου της.
Πριν 29 χρόνια παντρεύτηκε με τον Δημήτριο Τσαγκάρη, υπάλληλο Υπουργείου Γεωργίας, από τη Βαλύρα, συγχωριανό μας και είναι μάνα δύο παιδιών.
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1993 και έχει εκδώσει τα πιο κάτω βιβλία:
1. "Τα Χελιδόνια", ποιήματα για παιδιά, Καλαμάτα 1993
2. "Άλλα αλήθεια και άλλα παραμύθια", Αφηγήματα -Μύθοι, Καλαμάτα 1995
3. "Στην άκρη της πόλης", Διηγήματα, Καλαμάτα 1996
4. "Διέξοδος και φυγή", ποιητική Συλλογή, Καλαμάτα 1997
5. "Οι λεύκες ξαναγέμισαν πουλιά", Διηγήματα, Καλαμάτα 1999
6. "Μύθοι -Θρύλοι -Ιστορίες", Λαογραφικά -Ιστορικά, Καλαμάτα 2001.
Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Πνευματική Ζωή", "Τριφυλιακή Εστία", "Εστία", "Έκφραση", τις εφημερίδες "Μεσσηνιακά Νέα", "Νουμάς", "Βαλύρα", "Τα Νέα των Σουλιμαίων" κ.α.
Είναι μέλος Λογοτεχνικών Σωματείων και έχει τιμηθεί με πολλές και ποικίλες Πανελλήνιες διακρίσεις. Τιμητικά Διπλώματα, Βραβεία και μετάλλια από τη Δ.Ε.Ε.Π., Βραβείο από τη "Διεθνή Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ", και βραβείο, από το "Πατερικό και Βυζαντινό Ινστιτούτο Αμερικής".
Για το έργο της έχει ανθολογηθεί σε Λογοτεχνικές Εγκυκλοπαίδειες, (Διαρκής Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τόμος 15, 1, 17 και 19, του Μιχ. Σταφυλά, (Πελοποννησιακή Λογοτεχνία, 8ος τόμος, Η Λογοτεχνία της Μεσσηνίας, σελ. 168-171) του Κων. Μ. Σταμάτη κ.α.
Ποιήματά της έχουν περιληφθεί σε αρκετές ποιητικές Ανθολογίες.
Η Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη -Τσαγκάρη μεγάλωσε σε οικογένεια με Κέντρο -Αριστερή Ιδεολογία. Άνθρωποι του στενού οικογενειακού της περιβάλλοντος, πήραν μέρος στην Αντίσταση και γι' αυτό διώχθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν.
Στα έργα της, σ' όλα τα βιβλία της, δεν χάνει ευκαιρία να αναφέρεται πολύ συχνά στον πόλεμο και τις συμφορές του, ειδικά στον εμφύλιο, και να υμνεί την Ειρήνη και τα αγαθά της.
Ειδικά στο βιβλίο της "Στην άκρη της πόλης", που οι ήρωές της είναι παιδιά του πολέμου της, στέρησης και της προσφυγιάς, ιστορεί τα πάθια και τις συμφορές του πολέμου. Είναι ένα βιβλίο καθαρά αντιπολεμικό, ένας ύμνος και μια ακόμα σημαία για την Ειρήνη.
Τα τελευταία 16 χρόνια, η Γαρυφαλλιά ζει και δημιουργεί στη Βαλύρα -Μεσσηνίας.
Ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τα παρακάτω:
"Ειρήνη" (ποίημα από τη συλλογή τα Χελιδόνια) σελ. 50
"Οι δύο φίλοι" από το βιβλίο διηγημάτων. "Στην άκρη της πόλης" σελ. 38.
Από το βιβλίο "Οι λεύκες ξαναγέμισαν πουλιά". Σελ. 52: από... "Δεκάξη χρόνων ήμουν που γίνηκε ο πόλεμος... (έως σελ. 53)... Ανάθεμά τους που τον κάνουν..."
Και σελ. 30 από "... Πέρασαν χρόνια και ο Μητσοτούρκος περνούσε καλά... (έως) ... όλοι οι πόλεμοι είναι παραλογισμός, μα οι εμφύλιοι είναι η κορφή του παραλογισμού και η πιο βαριά κατάρα..."
8.Ο Στέλιος Βασιλόπουλος είναι απόγονος του κοτσαμπάση Πουλόπουλου από Σκάλα Μεσσηνίας.
Συμμετείχε ένεργά στην έθνική άντισταση και ήταν ενας από τους πρωτεργάτες στην άνατίναξη του μεταλλείου στο Ζερμπίσια Μεσσηνίας, το όποίο προμήθευε μετάλλευμα το Γερμανικό στρατο κατοχης και ο πατέρας του ηταν έπιστάτης.
Κατέγραψε σε 37 ποιήματατα χρόνια της κατοχής,κάνοντας μιά προσπάθεια να πλατύνει τη γνώση,να δημιουργηθούν έρωτήματα,να φθάσουμε σε άναζήτηση, να διακινήσει συναισθήματα και να μάθουμε άντικειμενικά την άλήθεια για τον έμφύλιο,την κατοχή και την έθνική άντίσταση.
Ο τίτλος είναι´Μνήμες Πικρές Κατοχικές¨με ύπότιτλο ¨¨Ποιήματα Κατοχής¨Αθηνα 1985.Είναι τυπωμένο σε λευκό χαρτί και εχει 63 σελίδες.
9.Ο τίτλος του βιβλίου,Περνώντας έναν αιώνα ,γραμμένο στα αγγλικα είναι από την μετανάστρια στην Αμερική ΑΝΝΑ ΣΙΔΗΡΟΚΑΝΝΕΛΗ απόγονο του γένους ΚΑΛΑΜΠΟΚΗ ,από τη Βαλύρα
Στις 20-1-2001 λάβαμε το βιβλίο από τη συγγραφέα Άννα Σιδηροκανέλλη με τίτλο: «Περνώντας έναν αιώνα».
Η ιστορία ξεδιπλώνει και μας περνά από όλα τα κλαδιά ενός οικογενειακού δέντρου όπου περιγράφεται με λεπτομέρεια μια ελληνοαμερικανική Οδύσσεια. Η Άννα είναι παιδί μεταναστών 3ης γενιάς και αναλύει με σχολαστικότητα και γλαφυρότητα, με ρίζες πολύ βαθιές που φτάνουν σε δύο πολιτισμούς. Το βιβλίο αυτό μας οδηγεί από το παλιό κόσμο στο νέο, από ένα απλό χωριό (τη Βαλύρα Μεσσηνίας) σε μια πολυπληθή μητρόπολη στην Αμερική. Περιγραφεί τη δημιουργία από την αρχή μιας εκπληκτικής αλλαγής και ενός εκπληκτικού βήματος στα ήθη, έθιμα, κατοικία και τεχνολογία. Ξεχασμένες πρακτικές και τελετουργικά ξαναζωντανεύουν. Οι δύσκολες και νικηφόρες «μάχες» για την επιβίωση των μεταναστών για την πραγματοποίηση του αμερικανικού ονείρου είναι αναρίθμητες και έντονες. Αποτελεί ένα βιβλίο οικογενειακών ιστοριών και παράλληλα σκιαγραφεί την ανάπτυξη της Αμερικής κατά τη διάρκεια του 20 αιώνα. Ξεδιπλώνεται μια κοινωνική ιστορία που απορροφά τον αναγνώστη και απαριθμεί μια υπέροχη συλλογή από οικογενειακά πορτραίτα.
Το βιβλίο έχει 297 σελίδες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από Ελλάδα και Αμερική και είναι γραμμένο στα Αγγλικά.
Από το δήμο Ιθώμης έχουν γράψει και οι παρακάτω:
10. Από τα Ζερμπίσια ο Βασίλης Κλεφτόγιαννης.
Το βιβλίο του έχει τίτλο:
Όπως τάζησα μαρτυρία μιας βασανιστικής πορείας. Αθήνα 1994 σελίδες 235. Του απονεμηθή αναμνηστικό μετάλλιο της εθνικής αντίστασης 41-45.
Περιγράφει την εποχή 40-49 τις προσωπικές του εμπειρίες (μειχές, εξορίες, βασανισμούς, κατοχής, το ύμνο της ΕΛΑΣ, το όρκο του ΕΛΑΣΙΤΗ, τον όρκο των ταγμάτων ασφαλείας που στη Μεσσηνία δημιούργησαν οι Περρωτής - Παπαδόγγοντας και στο Μελιγαλά εγκαταστάθηκε το Μάρτιο του 44).
11.Από τη Λάμπαινα είναι ο Ίωνάς Κεφάλας. Το βιβλίο του έχει τίτλο: Η ιστορία της Μεσσηνίας Τομ. Α 1935 σελ. 339 και θα περιγράψουμε αναλυτικά σε ιδιαίτερο άρθρο.
12.Από το Μαυρομάτι ο Βενετσάνος Ι. Κουβελάκης. Το βιβλίο του έχει τίτλο: Παυσανίου Μεσσηνιακά (εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις, εικόνες, οδηγοί) Αθήνα 1959 σελ. 199.
13. Από τα η Σκάλα ο Θόδωρος Γ. Μαργαρίτης (δημοσιογράφος) έγραψε το βιβλίο με τίτλο: Η Σκάλα της Μεσσηνίας (ιστορία - Λαογραφία) εκδόσεις βιβλιογονία Αθήνα 1995 σελίδες 383.
14.Από τη Χρύσοβα Μεσσηνίας ο Γιαννούλης Παναγιωτόπουλος* το 1986 εγραψε το βιβλίο με τίτλο ¨αντίλαλοι μιας εποχής¨ και με υπότιτλο ¨αφηγήσεις πεζές και έμμετρες ενός αντάρτη δικηγόρου¨.Εχει 314 σελίδες και χωρίζεται σε 3 ενότητες {οι ρίζες (1-45),οδοιπορικό (46-298) και λίγα από τα τραγούδια μου(299-314)}. Το βιβλίο περιέχει 42 σκίτσα, 46 φωτογραφίες,34 ποιήματα ,4 τραπεζογραμμάτια της κατοχής και 34 τραγούδια.Το βιβλίο τελειώνει μ’ ένα ποιήμα που περιγράφει το σεισμό της Καλαμάτας που έγινε στις 15-9-1986.
Γεννήθηκε το 1908 στη ΧΡΥΣΟΒΑ στην οποία είχαν δώσει το όνομα ¨Μικρή Μόσχα¨.Το 1920 πήγε στο ελληνικό σχολείο στο Βαρυμπόπη και τελείωσε το γυμνάσιο ΜΕΛΙΓΑΛΑ το 1927 ,ζώντας παράλληλα βουκολικά από το μεγαλύτερο σούπερ μάρκετ τη φύση, βιώνοντας και παρατηρώντας τις εναλλαγές των εποχών ,συμμετέχοντας στις αγροτικές καλλιέργειες και διαβάζοντας παράλληλα εξωσχολικά βιβλία .ακούγοντας τις φωνές των ζώων-πουλιών και βλέποντας τις εναλλαγές των χρωμάτων στα άνθη ,καρπούς των δέντρων –φυτών.Όλα αυτά τον οδήγησαν στην γρήγορη αυτονομία του και απογαλακτοποιησή του.Εσάγεται στη νομική σχολή Αθηνών και το 1932 επιστρέφει πτυχιούχος δικηγόρος στην ΚΑΛΑΜΑΤΑ , μπαίνοντας όπως γράφει στο πεζοδρόμιο της ζωής.Από το 1933-40 συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες χωρίς ανάπαυση. Το 1936 συλλαμβάνεται από την δικτατορία ΜΕΤΑΞΑ και αναφέρει το βαλυραίο υπενωματάρχη ΜΠΑΜΠΑΛΗ που τον βοήθησε να καταστρέψει τα προοδειτικά βιβλία του ,για να μην εχει τραβήγματα (σελ162,& 1). Το 1940 στρατεύθηκε στην ΑΛΒΑΝΙΑ περιγράφοντας τον πόλεμο του 40 ,ταα χρόνια της αντιστασης ,τη δράση των ταγμάτων ασφαλείας και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.Τέλη Φλεβάρη του 45 στην Καλαμάτα καλωσόρισε τον ΠΑΝ. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ εκπρόσωπο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας ,ως εκπρόσωπος του ΕΑΜ και ο ΩΡΙΩΝΑΣ ως εκπρόσωπος του ΕΛΑΣ.Το 1967 συλλαμβάνεται από την χούντα των συννταγματαρχών και πήγε ¨<ταξείδι αναψυχής>¨ στη ΓΙΟΥΡΑ.Το 1984 αναγνωρίζεται η εθνική αντίσταση στη βουλή ομόφωνα απ’ ολες τις παρατάξεις .Στην τελευταία ενότητα αναφέρεται στη <ΦΟΝΙΣΣΑ> του ΠΑΠΑΔΙΑΜΆΝΤΗ υπονοώντας τη διχόνοια.
Κλείνει το βιβλίο του με ένα ποιήμα στο σεισμό της Καλαμάτας που ‘εγινε στις 13-9-1986 που θα εγκαινιαζόταν η ακτοπλοϊκή σύνδεση Καλαμάτας-Κρήτης.
*Ο Ι ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ έχει ανηψιό τον ΚΩΣΤΑ ΔΕΔΟΎΣΗ ,συμμαθητή μου στο ΜΕΛΙΓΑΛΑ και είναι αναπληρωτής γενικός διευθυντής στην εμπορική τράπεζα.
15. Ο Κων/νος Κορμάς από Κεφαλληνού έχει γράψει το βιβλίο με τίτλο: ¨Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΝΟΥ¨ και με υπότιτλο Ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία,Καλαμάτα Νοέμβριος 1996.
Περιέχει 21 θεματικές ενότητες ,26 ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε σύνολο 434 σελίδων.Διετέλεσε πρόεδρος του Κεφαλληνού 13 χρόνια.Το 1943 το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ του χωριού του τον πρόεδρο και αργότερα εγινε μέλος του λαϊκού δικαστηρίου.
16.Ο δάσκαλος Δημήτριος Θεοδωρακόπουλος έχει γραψει το βιβλίο με τίτλο: Ιστορία του Αγίου Φλώρου Μεσσηνίας,Αθήνα 1982, Το βιβλίο περιέχει 7 θεματικές ενότητες ,50 ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε 156 σελίδες.
17 Γεώργιος Τσώνης. Ο τίτλος του εντύπου είναι: Βαλύρα Μεσσηνίας με υπότιτλο, Ιστορική Μελέτη και περιέχει και τοπογραφικό χάρτη σε κλίμακα1\2500, Βαλύρα 2001.
18. Απόστολος Στ. Δρακόπουλος από Μαυρομμάτι. Ο τίτλος του εντύπου είναι:Το Μαυρομμάτι Ιθώμης και με υπότιτλο, Ιστορία,Λαογραφία, Χιούμορ, Ποίηση, Ιούλιος 2004.
19. Ο Ευάγγελος Κάψιας από το χωριό Ρευματιά του δήμου Ιθώμης, συγγραφέας και εκδότης, το καλοκαίρι του 2009 ολοκλήρωσε το πονημά του με τίτλο <ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΔΡΩΜΕΝΑ και υπότιτλο πολιτισμός και ανάπτυξη>.
Τα χαρακτηριστικά του βιβλίου του είναι.
Διαστάσεις 17χ24,ασπρόμαυρο
Σελίδες 267
Φωτογραφίες 121
Πίνακες 14
Χάρτες 1
ΙSΒΝ 978-960-93-2119-8
Οι θεματικές ενότητες που περιέχει το έντυπο είναι πέντε. Λαογραφία,Ιστορία, Αστυφιλία,Εθνική ανασυγκρότηση της υπαίθρου και Οικονομική Μετανάστευση.
Μαθαίνοντας κάποιος την τοπική του ιστορία, αγαπά τον τόπο του, σέβεται και τιμά τους προγόνους του και του προκαλεί το ενδιαφέρον να μάθει περισσότερα, βιώνοντας και συνδέοντας έτσι το παρελθόν, παρόν και μέλλον. Αξίζουν συγχαρτήρια στην προσπάθειά του αυτή και εύχομαι να είναι παντοτε μαχιμος και μαχητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου