Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 
ΤΚ 24002 , ΤΗΛ. 2724071016

Το μεγαλύτερο και καλύτερο σούπερ μάρκετ των παιδικών μας χρόνων ήταν η ίδια η φύση. Χωρίς καθόλου χρήματα μάθαμε να ζούμε ψαρεύοντας, κυνηγώντας και βοτανίζοντας, ζώντας έτσι τις εποχές, τη χλωρίδα-πανίδα της κάθε εποχής, αποχτούσαμε δεξιότητες, και είμαστε γεμάτοι αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και ευτυχία, γιατί από αυτές τις δραστηριότητες, εκτός τα προς το «ΖΕΙΝ», εξασφαλίζαμε και το χαρτζιλίκι μας, και πραγματοποιούσαμε τα παιδικά μας όνειρα, αγοράζοντας τα περιοδικά της εποχής και πηγαίνοντας στην Καλαμάτα κινηματογράφο στην ΗΛΕΚΤΡΑ. Είναι 3 βιωματικά αυτοτελή διηγήματα των παιδικών μας χρόνων , με πρώτο το ψάρεμα.
Το ψάρεμα στο ποτάμι -αυλάκι με φλόμο, αλεβούρι, ασβέστη, λαμαρίνες, ασυτελίνη, καλαμωτές, κόφες, δίχτυα, βρόχια, κοφίνες, αγκίστρια, καβούλα, πεταχτό, δυναμίτη κ.λ.π και το κυνήγι στον κάμπο με δόκανα, αγκίστρια, ή λάστιχο, ήταν για μας τρόπος ζωής, το καλοκαίρι.
Ήταν τρεις στην παρέα. Η συμφωνία κλείστηκε.Το πρωινό της άλλης ημέρας θα πήγαιναν στο διπλανό χωριό να κόψουν αλεβουρι,για να φλωμόσουν την Πινημένη.Χώρισαν και πήγαν για ύπνο. Η αγωνία δεν τον άφηνε να κοιμηθεί. Η ώρα είναι 4. Σηκώνεται σα γάτα παίρνει το σακκί και μια ψαλίδα και πάει να πάρει το ποδηλατό του.Το ένα λάστιχο είναι ξεφούσκωτο.Φοβάται να γυρίσει πίσω για να πάρει την τρόμπα, μήπως τον ακούσουν και βγαίνει έξω στο δρόμο. Ακούγεται το γαύγισμα του σκύλου του. Το καλόπιασμα τον ησυχάζει. Θέλει να καβαλήσει το ποδηλατό του και να φύγει γρήγορα. Τελικά το πάει με τα πόδια και ο σκύλος από κοντα. Στη δεύτερη στροφή ο σκύλος ορμά σεναν άλλον. Τα γαυγίσματα δυναμώνουν. Ο φίλος του πετάγεται στο παράθυρο. Του λέει δεν θα πάει μαζί του, γιατί το έμαθαν οι δικοί του. Τα σκυλιά ησύχασαν ακούγοντας τις διαταγές των αφεντικών τους. Πως τόμαθαν οι δικοί σου. Να, χτές το βράδυ που το συζητάγαμε μας άκουσε ο σαμαράς και το είπε στους δικούς μου. Καλύτερα να αφήσουμε το αλεβούρι και να πάμε με το δίκτυ και τις κόφες . Δος μου την τρόμπα του ποδηλάτου σου και θα πάω μόνος μου.Εγώ φταίω που σας είπα το μυστικό μου, για το αλεβούρι. Πήγαινε μόνος σου μιας και ξέρεις το μέρος και μόλις γυρίσεις πάμε μαζί και το ρίχνούμε στο ποτάμι. Καλά , μόλις θα γυρίσω θα συναντηθούμε στο λιοτρίβι του Μακρή, θα το κρύψουμε και θα αποφασίσουμε πότε θα το κόψουμε στο ποτάμι. Παίρνει την τρόμπα, φουσκώνει το ποδήλατο και φεύγει με το σκύλο του.
Η απόσταση είναι κάπως μακρυνή. Η αγωνία αυξάνει όσο πλησιάζει στο άλλο χωριό.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Βαλύρα ...στα χρόνια τα παλιά:Κυνηγώντας και μαζεύοντας άγρια χόρτα και μαγιοβότανα

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 
ΤΚ 24002, ΤΗΛ.2724071016

Το μεγαλύτερο και καλύτερο βιολογικό-οικολογικό σούπερ μάρκετ, των παιδικών μας χρόνων, ήταν η  ίδια η φύση. Χωρίς καθόλου χρήματα μάθαμε να ζούμε ψαρεύοντας, κυνηγώντας και βοτανίζοντας, ζώντας έτσι τις εποχές, τη χλωρίδα-πανίδα της κάθε εποχής, αποχτούσαμε δεξιότητες, και είμαστε γεμάτοι αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και ευτυχία, γιατί από αυτές τις δραστηριότητες, εκτός τα προς το «ΖΕΙΝ», εξασφαλίζαμε και το χαρτζιλίκι μας, και πραγματοποιούσαμε τα παιδικά μας όνειρα, αγοράζοντας τα περιοδικά της εποχής και πηγαίνοντας στην Καλαμάτα κινηματογράφο στην ΗΛΕΚΤΡΑ.
 Είναι  βιωματικά αυτοτελή διηγήματα των παιδικών μας χρόνων,  με πρώτη ανάρτηση  στο διαδίκτυο, τo «Ζητείται Συγκάτοικος»,  δεύτερη ανάρτηση το ψάρεμα,  και η τρίτη το κυνήγι και μαζεύοντας άγρια χόρτα και μαγιοβότανα .

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Οι καλοκαιρινές Λίμνες στο ποτάμι Μαυροζούμενα ή Βαλύρα

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 
ΤΚ 24002, ΤΗΛ.2724071016
Ερχόμενοι από Ζέζα (Ανθούσα) προς Βαλύρα μέσα από το ποτάμι υπάρχει ένας μικρός οικισμός τα Δανηλέϊκα. Αριστερά είναι ένα πέτρινο γεφύρι και ο μύλος του Καραβίτη, ενώ παρακάτω είναι ο παλιόμυλος που ανήκε στο μοναστήρι του Βουλκάνου.Το καλοκαίρι όταν σταματά η ροή στο ποτάμι σχηματίζονται οι λίμνες όπου εκεί κάναμε μπάνιο, ψαρεύαμε, βάζαμε λινάρι, καλάμια, λυγιές, ποτίζαμε κτήματα και  ζώα , πλέναμε τα χειμωνιάτικα ρούχα και ζώα. 
Οι λίμνες με τη σειρά είναι :
Μαρινέϊκα , Μαύρη, Κάκαβος , Δέση, Κοτρόνια , Γκρεμίνα, Μπουζαλά,
Μούλκια(άνω-κάτω) Στρογγυλή , Μακρυά, Μαντά, Μύλος, Θεοφιλένας, Γύρες, Κατάστημα, Πινημένη, Κουβέλια, Διπόταμα.
To ποτάμι ήταν πηγή ζωής, διατροφής, πλούτου, για το χωριό , γιατί κάθε σχεδόν λίμνη είχε την καλαμωτή της με την οποία έπιαναν ψάρια, χέλια, καβούρια, κινούσε τους 2 νερόμυλους που άλεθαν τα σιτηρά και με το αυλάκι, ποτίζαμε τους μπαξέδες και τα ρύζια του κάμπου.
Με τα έργα του αναδασμού (στην εποχή της Χούντας) πολλές από τις λίμνες άλλαξαν τη μορφή τους λόγο της αμμοληψίας που γινόταν.

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΤΟ 1834-ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛEΣΜΑΤΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
ΤΚ 24002, ΤΗΛ.2724071016

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Μεσσηνιακή επανάσταση του 1834 είναι μία σημαντική, αν και αγνοημένη,  στιγμή της ελληνικής ιστορίας, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη κοινωνική επανάσταση αλλά και για την πρώτη διεκδίκηση Συντάγματος από τον ελληνικό λαό.
Η ιστορία είναι ασφαλώς η  μεγάλη  μας δασκάλα. Οι λαοί αντλούν δύναμη  και αποκτούν αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση από το βάθος της.
Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες τη δασκάλα μας που σίγουρα είναι ανώτερη απ΄ όλες τις άλλες δεν την αφήσαμε να μας τα διδάξει. και το χειρότερο: πολλές φορές βάζουμε τα διδάγματα της Ιστορίας στα αζήτητα, για να εξυπηρετήσουμε σκοπιμότητες και ιδεολογήματα. Ορισμένα γεγονότα τα εξωραΐζουμε και άλλα τα υποβαθμίζουμε ή τα αποσιωπούμε τελείως, με αποτέλεσμα να μετατρέπουμε την ιστορία σε προπαγάνδα.
Μας ειρωνεύονται συχνά οι ξένοι. Το ζούμε αυτό και στις μέρες μας. Το χειρότερο είναι ότι αν αντιλαμβανόμαστε ότι εμείς τους δίνουμε τέτοια δικαιώματα με τη συμπεριφορά μας.
Είναι πολλές οι αναλογίες των εποχών. Και τότε, πιο δικαιολογημένα ασφαλώς , ο λαός μας αναζητούσε πυξίδα. Η καταφυγή στους «έξω» ποτέ δεν μας βοήθησε, γιατί  εμείς δεν ακούμε τη δασκάλα μας, την Ιστορία μας, και έτσι σήμερα είμαστε στο μεσοπρόθεσμο και στο μνημόνιο, που μας επέβαλλε η τρόικα.
Μας ειρωνεύονταν, και μας ειρωνεύονται συχνά οι ξένοι. Το ζούμε αυτό και στις μέρες μας. Το χειρότερο είναι ότι αν αντιλαμβανόμαστε  εμείς  ό,τι τους δίνουμε τέτοια δικαιώματα, με τη συμπεριφορά μας.
Ένα από αυτά που έχουν σκόπιμα υποβαθμιστεί από τη διδασκόμενη Ιστορία είναι  και η Μεσσηνιακή Επανάσταση του 1834. (όπως έγινε και πριν λίγα χρόνια με την ιστορία του δημοτικού που έγραψε η κυρία Ρεπούση). Ένα ιστορικό γεγονός που συνέβαλε όσο λίγα στη θεμελίωση του νεοελληνικού κράτους.
Πέρασαν 177 χρόνια, από τη Μεσσηνιακή Επανάσταση του 1834 και  η ιστορία επαναλαμβάνεται, για 11η φορά, στις μέρες μας. Ο κομματικός συνδικαλισμός, οι ημέτεροι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί σε  διάφορα γραφεία , (γιατί δεν άντεχαν τη διδασκαλία στην τάξη του σχολείου ή γιατί ήθελαν να λουφάρουν), οι υπερχρεωμένοι ΟΤΑ και  ΔΕΚΟ, οι ρουσφετολογικοί διορισμοί , ο δανεισμός της χώρας με τα διάφορα πακέτα και δάνεια, πολλά νοικοκυριά να ζουν με δανεικά, η κακοδιαχείριση-κατασπατάληση χρημάτων, η μη κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, τα σκάνδαλα Χρηματιστηρίου-Βατοπεδίου-Υποβρυχίων-Στημένα Παιχνίδια Ποδοσφαίρου κ.λ.π. και η ατιμωρησία των καταχραστών του δημοσίου χρήματος  , φτάσανε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, ζητώντας και πάλι την έξωθεν βοήθεια, από τους «Προστάτες-Δυνάστες»  ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, γιατί μας αποκρύπτουνε την αλήθεια για το ΑΕΠ και Εθνικό μας Χρέος, κάνοντας η εκάστοτε κυβέρνηση εικονικούς προϋπολογισμούς.
Η Μεσσηνιακή Επανάσταση δεν έχει προβληθεί όσο της αξίζει,  και οι διάφορες εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο, στις 15 Σεπτεμβρίου, στη γενέτειρα του πρωταγωνιστή της επανάστασης, Γιάννη Γκρίτζαλη, στο Άνω Ψάρι Τριφυλίας, δεν προβάλλουν τα αίτια που οδήγησαν στην επανάσταση  και ποιες ήταν στη συνέχεια οι συνέπειες. Ότι γίνεται σήμερα στις μέρες μας από το ΔΝΤ. ΕΕ και ΕΚΤ(οι Γερμανοί ξανάρχονται)  έγινε ακριβώς το ίδιο , και το 1834, από τους βαβαροκράτες «προστάτες-δυνάστες», παρουσία του ανώριμου  τότε παιδιού, βασιλιά  Όθωνα, που μας τον έφεραν οι ξένες δυνάμεις ,μετά τη δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια.
Ήταν Ιούλιος του 1834, όταν στη Μεσσηνία ξέσπασε η κοινωνικοοικονομική επανάσταση με αιτήματα: την αποφυλάκιση των αγωνιστών Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα,  την παραχώρηση συντάγματος, την κατάργηση της βαριάς φορολογίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Επικεφαλής της επανάστασης ήταν ο Μητροπέτροβας κι ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης, κι οι δυο τους μέχρι θανάτου πιστοί στον Κολοκοτρώνη και το απόδειξαν στον εμφύλιο του 1825 που ήταν μαζί φυλακισμένοι στην Ύδρα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΑΠΗ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΚΑΛΑΘΟΠΛΕΚΤΙΚΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Τ.Κ. 24002, ΤΗΛ. 2724071016
Μια από τις δημοφιλείς αναρτήσεις μας, είναι το λαογραφικό θέμα « Καλαθοπλεκτική-Καλαμοπλεκτική»,  και ο υπεύθυνος του μοναδικού μουσείου καλαθοπλεκτικής στην Ελλάδα, με έδρα την Κομοτηνή, Αντώνης Λιάπης,  αφού μας αναζήτησε και επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά,, έστειλε εδώ τους συνεργάτες του, τη Λιανοπούλου Λένα με τον άνδρα της Γιάννη.  Αφού τους φιλοξενήσαμε και ξεναγήσαμε στον Πάμμισο, Αρχαιολογικό χώρο Αρχαίας Μεσσήνης, είδαν από κοντά την καλαμωτή στα Μούλκια με την οποία πιάνουμε ψάρια στο ποτάμι Μαυροζούμενα, επισκεφθήκαμε τον παλιό  καλαθοπλέκτη Γιάννη Φάβα, από το Αριστοδήμειο,  και τους δώρισε ένα δίχρωμο καλάθι. Φωτογράφισαν το καλάθι μινιατούρα που έχει φτιάξει ο δάσκαλος, από τη Λάμπαινα Γιάννης Αργυρόπουλος, που έχει ακόμη μέσα τα είδη μοδιστρικής  της μητέρας του και έχει μεγάλη συναισθηματική αξία. Εγώ τους δώρισα παλιά καλάθια και ένα πανέρι κατασκευασμένο από σχοίνο, μια φλογέρα, μια καλαθούνα, ένα ψαθί και ένα χελοκόφινο. Η φλογέρα είναι κατασκευή του φίλου μου Τσουρούχη (Λάκη Μπακόπουλου), από τρίχρονο καλάμι και παίζει χωρίς γλωσσίδιο, η καλαθούνα ήταν δωρεά της Χριστίνα Καραλέκα, από το χωριό Ηλέκτρα,  προίκα της πεθεράς της στην οποία φύλαγαν το ψωμί, το χελοκόφινο ήταν κατασκευής του Παναγιώτη Αδαμόπουλου και το ψαθί ήταν άγνωστης κατασκευής, από κάποιο χωριό της Αιτωλοακαρνανίας. Όλα τα είδη προσφέρθηκαν δωρεάν και με πολύ αγάπη, γιατί έχουν ένα ιερό σκοπό, στο μουσείο που θα τοποθετηθούν. Τέλος τους προσφέραμε τα τοπικά προϊόντα που παράγει η Μεσσηνιακή γη, και γεμάτοι εμπειρίες, έφυγαν ευχαριστημένοι για  να τα παραδώσουν στον Αντώνη Λιάπη. Παρακάτω βάζουμε την απάντηση του Αντώνη, και είμαστε πάντοτε ανοικτοί σε τέτοιου είδους συνεργασίες  να προσφέρουμε γνώσεις και υλικά από όποιον φορέα ή ιδιώτη μας ζητηθεί. Η απάντηση του υπεύθυνου του λαογραφικού μουσείου, κυρίου  Αντώνη  Λιάπη είναι η παρακάτω:
Κύριε Γιάννη, μου έφερε η Λένα τα καλάθια και σε ευχαριστώ θερμά. Πλέον σε θεωρούμε συνεργάτη και μέλος του μουσείου.
Σου στέλνω φωτο των καλαθιών (φλογέρας και ψάθας). Το κάθε ένα έχει λάβει αρίθμηση (από το 1 έως το 10) .
Σε παρακαλώ αν έχεις την καλοσύνη για το κάθε κομμάτι, εφόσον υπάρχουν στοιχεία, θα ήθελα τις παρακάτω πληροφορίες, για να μπουν στο αρχείο του μουσείου:
1) Πώς ονομάζεται το καλάθι
2) Τί χρήση είχε
3) Από τί υλικό είναι κατασκευασμένο
4) Πότε κατασκευάστηκε
5) Από ποιόν κατασκευάστηκε
6) Το όνομα (διεύθυνση και τηλέφωνο) αυτού που το δώρησε στο μουσείο
7) λοιπές πληροφορίες

Με εκτίμηση

Αντώνης

Αφού έγιναν οι διευκρινίσεις που ζητήθηκαν,  του ευχηθήκαμε καλή επιτυχία στο έργο του, να είναι γερός, και  να συνεχίζει  να εμπλουτίζει το μουσείο με νέα σπάνια λαογραφικά αντικείμενα, τιμώντας έτσι το πολιτισμό,  τη λαογραφία, και τις ρίζες μας.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Τα πηγάδια της Βαλύρας-Νοσταλγικές αναμνήσεις-Μια χούφτα νερό και πολύ αγάπη

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
ΤΚ 24002, ΤΗΛ.2724071016

Ο Καρπός του Έρωτα

Ένα μόριο οξυγόνου υδρογόνο αγαπούσε
Στα παράθυρα του πόνου στην καλή του τραγουδούσε:
«Ο πυρήνας μου για σένα ηλεκτρόνια σου τραβάει
και έτσι τώρα απεγνωσμένα το δικό σου αναζητάει.
Πρώτη μέρα που σε είδα σε ένα μόριο αμμωνίας
Δεν μου έδωσες ελπίδες και έτσι ζω στην αγωνία
Οξυγόνο αν μ’ αγαπήσεις, τότε πια θα ευτυχήσω
Μα μονάχο σαν μ’ αφήσεις
Στο νερό θα αυτοκτονήσω»!!!

ΔΕΣΠΟΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Σε πολλές τροπικές χώρες, άνθρωποι και ζώα δεν έχουν αρκετό νερό, με συνέπεια να πεθαίνουν από την έλλειψή του.
Το νερό μπορεί να αποτελέσει αιτία πολλών ασθενειών, όταν γίνεται διαχωρισμός του πόσιμου από το μολυσμένο το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Πολλές γεωργικές και βιομηχανικές δραστηριότητες αντλούν μεγάλες ποσότητες νερού και το επιστρέφουν μολυσμένο στη φύση. Έτσι το νερό γίνεται επικίνδυνο και μπορεί να προκάλεσε ασθένειες σε μεγάλους πληθυσμούς.
Το γλυκό νερό είναι ένας σπάνιος φυσικός πόρος καθώς αντιπροσωπεύει το 4% περίπου πολικών αποθεμάτων νερού της Γης. Όμως το 25% αυτής της μικρής ποσότητας είναι διαθέσιμο σαν πόσιμο.
Το νερό που βρίσκεται σε φυσικές υπόγειες δεξαμενές χρησιμοποιείται για την κάλυψη ποικίλων αναγκών, σε διάφορα σημεία του κόσμου. Έτσι το νερό λιγοστεύει.
Τα νερά των ποταμών χρησιμοποιούνται στη γεωργία και τη βιομηχανία. Η κακή διαχείρισή τους όμως, οδηγεί στην αποξήρανση πολλών ποταμών κάθε χρόνο.
Διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες μειώνουν την ικανότητα του εδάφους να απορροφά νερό. Έτσι, προκαλούνται πλημμύρες.
Η επιστημονική έρευνα είναι το μόνο μέσον για την κατανόηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων γι’ αυτό και πρέπει να αποτελεί την βάση κάθε περιβαλλοντικής πολιτικής.
Στη Βίβλο, στο έβδομο κεφάλαιο περί Εξόδου και στα εδάφια 21 έως 24 έχουμε την αρχαιότερη ίσως αναφορά στο φαινόμενο αυτό: «… και μετεβλήθησαν εις αίμα πάντα τα ύδατα του ποταμού και τα οψάρια τα εν τω ποταμώ ετελεύτησαν και ο ποταμός εβρώμισεν, ώσπερ οι Αιγύπτιοι δεν ηδύνατο να πίωσιν ύδωρ εκ του ποταμού και ήτο αίμα καθ’ όλην την γην της Αιγύπτου… και συνεπληρώθησαν επτά ημέραι, αφού ο Κύριος εκτύπησεν τον ποταμόν».
Νερό!
Που θανατώνεις τη φωτιά, ξεδιψάς τις γλώσσες, τα φυτά, τα ζώα, τα βουνά, καθαρίζεις ψυχές και σώματα, αναζητώντας το νερό της Στυγός, ονειρεύεσαι ταξίδια στην βροχή, στο ποτάμι, στα χιόνια, στα σύννεφα. Γίνεσαι παιχνίδι και αγίασμα στη ζωή και στο θάνατο. Γίνεσαι οξυγόνο και κατακλυσμός. Γίνεσαι κολυμβήθρα, φως, θεραπευτής. Έγινες ποίημα, μουσική, τραγούδι, χορός και πίνακας . Είσαι η ίδια η ζωή .
Έτσι
Το νερό, αντικείμενο λατρείας από τα πανάρχαια χρόνια, είναι σύμβολο μιας ατέλειωτης δυναμικής ροής και του ίδιου του σύμπαντος κόσμου.
Το νερό, είναι αστείρευτη πηγή ζωής και δύναμης. Ένα στοιχείο που εξασφαλίζει, την αθανασία. Το «Αθάνατο Νερό» ως πίστη ακόμη, φωλιάζει στα λαϊκά ένστικτα που είναι τα ίδια αρχέγονα ένστικτα, που κάποτε οδήγησαν στη λατρεία των ποταμών και των λιμνών. Στη λατρεία του Ποσειδώνα.
Το νερό, άπιαστο πάντα και λαγαρό, το σύμβολο της ζωής, η ίδια η ζωή, πρέπει να είναι για πάντα αντικείμενο της ανθρώπινης μέριμνας, για την αιώνια υπαρξή μας στη:

« Γη το γαλάζιο πλανήτη».

Πηγάδια Βαλύρας (100)
Στα πηγάδια, με τις φαγωμένες πέτρες στο στόμιο τους, από τις πολλές τριχιές, που σέρνονταν πάνω τους, για άντληση νερού με το μπουγέλο, μαθαίναμε όλα τα νέα του χωριού. Τα πηγάδια ήταν για όλους μας τόπος ψυχοθεραπείας, συνάντησης, σχολίων, κουτσομπολιού και λακριντί. Συντροφιά μας καθημερινή το μαγκάνι, ο μπουγέλος, το τσιγκέλι, η γούρνα , η λαήνα και τα δοχεία σε πλήρη δράση για την προμήθεια νερού απαραίτητου για τη λάτρα του σπιτιού, τα ζώα και τις διάφορες άλλες ανάγκες.

  • 1.Είσοδο Βαλύρας από Σκάλα προς Λάμπαινα. (25)
Σαραντοπούλου, Λεούση, Πουλοπούλου, Νιονιού, Χριστοπούλου, Ηλιοπούλου, Τσαγκάρη (2), Θεοδωροπούλου, Σιάγκρη (2), Παπασαραντοπούλου, Δημοπούλου, Λιοντήρη, Σταυριανόπούλου, Βασιλόπουλου, Λινάρδου, Σταθά, Λάγιου ,Περιβολάρη, Καρτερολιώτη, Γεωργακοπούλου, Γκομέση, Παναϊτσα ,Θεοδωρόπουλου
  • 2. Από ρέμμα Μπαλάνι προς Φερμάνι (18)
  • Μακρή, Λινάρδου, Χριστάνη, Μπαλάνι, Μπάκα, Τσώνη, Σταθμού, Βότρυς, Καρύδη, Μπάκα, Γκομέση (3), Γεωργακοπούλου, Λαμπροπούλου, Τσώνη, ΛιοντήρηΘ., Τσαγκάρη Α
  • 3. Από Άγιο Δημήτρη προς Πλατύ (30)Μπόβη, Τσάμη, Βασιλοπούλου, Σωτήροπούλου, Φειδά, Μπουρoλιά, Ματσούκα, Καρτερολίωτη, Γεωργακοπούλου, Λύρα, Μπαρακάρη, Ξυδοπούλου, Χριστάκη, Μανιάτη, Γρίβα, Καυκούλα, Μακρή, Μπότσικα, Μπακοβασίλως, Βίγκου, Μακρή, Γεωργακοπούλου, Αγρίλια, Βαλτοκλησιάς, Αγγελακοπούλου, Βίτσου, Καρύδη, Λινάρδου, Καρύδη, Μπότσικα.
  • Από Άγιο Αθανάσιο προς Άγιο Νικόλαο (11)
Πουλογιάννη, Μακρή, Τσαγκάρη (2), Μπατάλια (3), Νικολοπούλου (2), Μπάκα, Μπουρίκα
  • Ράχες
Πολύδωρου, Φειδά, Καρατζά (2), Μπόβη, Χριστάκη
  • Ποτιστικά (4)
Καρυά, Κοινοτικό, Λεβέντη, Αργυροπούλου
  • Από Πουλόπουλου προς δρόμο Πλατύ (12)
Μπουρίκα, Θεοδωρακοπούλου, Λινάρδου, Τσώνη, Σταυράνοπουλου, Γανιές, Βίγκου, Μπουζαλά, Σταυριανοπούλου, Καρτερολιώτη, Αμπελίσιο, Μπάκα
-Αγιος Νικόλαος (5) Νικολόπουλος, Μπάκας , Μπατάλιας(2) Τσαγκάρη
Πηγάδια με μάγγανο(5)Γεωργακόπουλου, Σιάγκρη, Τσαγκάρη, Νικολόπουλου, Λιοντήρη
  • Βρύσες-πηγές
Ντελή, Τσαγκάρη, Τζούμη, Παναίτσα, Δαβίλα ,Κουρετείκα, Γοργορέμα, Γυφτορέμα, Μαντά, Πλατώνα
-Πηγάδια γύρω από την Γύρω από την πλατεία(9).Λύρα,Βασιλόπουλου,Σταυριανόπουλου,Λιοντήρη,Ματσούκα,Μπουρολιά,Μπότσικα, Καρτeρολιώτη ,Γεωργακόπουλου

  • Πολλά από τα πηγάδια καταστράφηκαν, άλλα έγιναν βόθροι, αλλά είναι παροπλισμένα και ελάχιστα χρησιμεύουν για ύδρευση- άρδευση.
  • Toυ Μπαλάνι το πηγάδι κατασκευάστηκε από τον Τζεφερεμίν Άγά
  • Το Ξεροπήγαδο στο Μπιζάνι που δεν έβγαλε ποτέ νερό το 1888.
  • Το πηγάδι του Λύρα κατασκευάστηκε το 1902.
  • Το πηγάδι του Γεωργακόπουλου κατασκευάστηκε το 1906.

Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ, ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Τ.Κ.24002, ΤΗΛ.  2724071016  2724071016

Η εφημερίδα Βαλύρα κυκλοφόρησε το 1982 και έκλεισε το 1999. Ο σύλλογος των Βαλυραίων της Αθήνας έχει το όνομα <ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ>. Ιδρύθηκε το 1982 και διατηρείται στα χαρτιά όταν έκλεισε η εφημερίδα <ΒΑΛΥΡΑ> το 1999.Το 1982 δημιουργήθηκε και ο φιλοπροοδευτικός σύλλογος <ΘΑΜΥΡΙΣ>.
Αποδελτίωση των 100 φύλλων της εφημερίδας Βαλύρα.*
-Απόκριες
-Γκραβούρες Βουλκάνου: 95-7(2) 116-7(4) 64-5(3).
-Θάμυρις :1, 2, 5, 11, 12, 18, 29-30, 31-2, 54-5(1), 76-7(1), 95-7(4), 86-7(1), 35-7(4), 120-1(4), 146(5).
-Καταστροφές : 1, 43-3, 84-5, 146.
-Κοινοτικές εκλογές : 2, 3, 37, 82-5, 127-8,(1,3) 102, 101, 84-5.
-Παρουσίαση χάρτη Βαλύρας 96(3).
-Επιτροπή αγώνα 96(4).
-Μαθητική φωτογραφία 1935 147(3).
-Δήμος Δερρών 82-3(4).
-Μικροϊστορικά : 6(2), 10(2), 11(4), 12(3), 15(3), 16(3), 17(4), 19(4), 112-3(6), 118-9(3), 140 (Λινάρδος + ιστορία βαλύρας).
-Liotr;ibi Q 68-9.
-Σκουπιδότοπος
-Ξεροπήγαδο :42-3(2).
-Αγροτικός συνεταιρισμός : 4, 5, 20, 44-5(1).
-Ποταμός Πάμισος : 138 (1,4).
-Ναοί Βαλύρας : 2(4),
-Ποιήματα Βαλύρας: 4(2), 6(2), 8(2), 9(1), 15(1), 17(2), 19(1), 31-2(3), 33(4), 38-9(1), 70-1(1), 33-4 (2), 37(3), 58(2), 68-9(2), 95(5), 134(3), 138(2).
-Μητρώο αρρένων Βαλύρας : 106-109
-Ξενιτειά: 18(4) – 50-1-(2)
-Συμβόλαιο 1849: 102-3(4)
-Αστέρας Βαλύρας: 29-30, 72-3(3), 122 (213) φωτογραφίες 2(4), 112-3(5), 102(95-96 Δεθνικής) 136(3)
-Έκθεση Γιάννη Λύρα: 92,93,94,95,97
-Ευρωεκλογές
-Καταγωγή Βαλυραίων:9-11
-Πολιτικές προτιμήσεις: 21-2(4), 68-9 (14), 72-3(114), 116-7(4), 144(115)
-Κυνήγι Λαγού:82-3 (3)
-Πανηγύρι
-Λαϊκή τέχνη
-Παιχνίδια
-Ημιγιμνάσιο: 102-3(4)
-Σύλλογος γυναικών 96(1)
-Αυλάκι-Τουρκοκρατία 112-3(2)
-Πολεμιστές Μπουρολιάς Δημήτρης 1891-1944, Παπαϊοάννου Ιωάννης 1896-1984 123-4(3)
-Θέατρο αναμνήσεις 88-9(3,4)
-Αγία Τριάδα: 1(4) Ρέμμα Αγίου Δημητρίου 59-60(2)
-Βιογραφικό Γεωργίου Γεωργακόπουλου – Γυρολόγοι 92-94

*
Το πρώτο νούμερο δείχνει τον αριθμό του φύλλου της εφημερίδας ΒΑΛΥΡΑ και το νούμερο σε παρένθεση δείχνει τη σελίδα της εφημερίδας.
: 134 (2)
74-5 (4) Τσουκάλια 76-7 (2) Αγγειοπλαστική 78-9(2), Γυρολόγοι 92-4 (2), Σαμαράς 82-3(2)
: 82-3(4)
123-4(4)
: 42, 15-20, 38-9.
Όλα τα τεύχη της εφημερίδας Βαλύρα και όλες οι δημοσιεύσεις στην εφημερίδα Εβδομάδα της Πάτρας υπάρχουν σε δερματόδετους τόμους και είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε ερευνητή. Επίσης μπορεί όλο το αρχείο και των δυο εφημερίδων να ψηφιοποιηθεί, αρκεί να αναλάβει κάποιος φορέας το κόστος, έτσι ώστε η ιστορία της εφημερίδας Βαλύρα να είναι στο διαδίκτυο και προσβάσιμη σε κάθε Βαλυραίο ο οποίος θέλει να μάθει το τι έγινε στα είκοσι χρόνια της κυκλοφορίας της, εντός και εκτός Ελλάδος, αλλά και στο χωριό μας και την περιοχή μας.
: 40-1(3) 54-5(3) 86-7(4).
Στις πρώτες αρχαιρεσίες που έγιναν στο τέλος Μαρτίου του 1982 το νέο διοικητικό συμβούλιο αποτελούσαν οι:
Βασίλης Κόνιαρης , πρόεδρος
Παναγιώτης Αδαμόπουλος , αντιπρόεδρος
Άρτεμις Τσάμη , γραμματέας
Ηλίας Θεοδωρακόπουλος , ταμίας και
Χρίστος Παπαγεωργίου-Γρηγόρης Μπουρολιάς , μέλη.
Ο σύλλογος στεγάστηκε δωρεάν στο διαμέρισμα του 5ου ορόφου στην οδό Αισχύλου 27, προσφορά του Ηλία Κόνιαρη. Μαζί με τον αδελφό του Βασίλη έκαναν δωρεάν και το οικόπεδο όπου στεγάστηκε η κοινότητα σε ιδιόκτητο πλέον κτίριο και πρώτος πρόεδρος που το εγκαινίασε ήταν ο πρόεδρος Παναγιώτης Λιοντήρης ,μετά τις πρώτες εκλογές από την πτώση της χούντας το 1975. Aπέξω από το κοινοτικό κατάστημα υπάρχει μαρμάρινη επιγραφή που γράφει: Το οικόπεδο τούτο εδωρήθη από ΒΑΣΙΛΗ και ΗΛΙΑ ΚΟΝΙΑΡΗ.

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΗ, ΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. ΠΩΣ ΠΡΟΗΛΘΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΒΑΛΥΡΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ 24002, ΤΗΛ. 2724071016

Στην κάθε εποχή της ανθρωπότητας υπάρχουν άνθρωποι Άξιοι, Ικανοί, του Είναι και του Γίγνεσθε και άνθρωποι Ανάξιοι, Ανίκανοι του Δήθεν και του Φαίνεσθε. Αυτά καθορίζονται, επηρεάζονται και προσδιορίζονται από τους παράγοντες Κληρονομικότητα και Περιβάλλον(φυσικό και ανθρωπογενές). Ανάλογα με τη διαφοροποίηση των τριών πυλώνων μας που είναι η Πίστη, το Συναίσθημα και η Λογική οδηγούμεθα στις δυο παραπάνω κατηγορίες ανθρώπων. Δηλαδή και γεννιόμαστε και γινόμαστε. Αυτά σύμφωνα με την  επιστήμη που σπούδασα, τη ΒΙΟΛΟΓΙΑ.
  Η αγάπη μας,  για τη γενέθλια  πρέπει να μεγαλώνει  και να την μεταλαμπαδεύουμε  στους απογόνους μας, για να αγαπούν και αυτοί την πατρώα γη. Να μην ξεχαστούν πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις και πράγματα που έχουν σχέση με την υπαρξή μας, στον τόπο που γεννηθήκαμε.
Η πορεία της εξέλιξης του καθενός μας , ακολουθεί το  δρόμο της,  και ωφέλησε  τους καλούς που είχαν αξίες, οράματα και ιδανικά  και έβλαψε αυτούς  που είχαν στο μυαλό τους, στις σκέψεις, ιδέες  και πράξεις τους την καταστροφή και αδικία.
Το παρελθόν ενός τόπου έχει μεγάλη  ιστορική σημασία για το παρόν και το μέλλον του. Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του τόπου του, του χωριού του, της οικογενείας  του, που διακόπτει  τη συνέχεια  με το χθες είναι καταδικασμένος. Είναι λυπηρό που ο τόπος μας έχει ιστορία, κληρονομιά, πλούτο,  δόξα, ομορφιά, δύναμη που   να μην έχει καταλογογραφηθεί τον 21ο αιώνα,  όλο αυτό το υλικό σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή   από τους ειδικούς επιστήμονες, για να μπορεί ο καθένας μας να έχει άμεση πρόσβαση στην ενημέρωση-πληροφόρηση-γνώση-έρευνα.
Είναι ντροπή να λέμε ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και να τους  αγνοούμε παντελώς. Θα πρέπει το υπουργείο παιδείας, οι νέοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες να δώσουν κίνητρα σε φοιτητές-μελετητές-ερευνητές, να καταγράψουν την τοπική ιστορία κάθε περιοχής, από τα διάφορα αρχεία, για το καλό της Πατρίδας μας και του Ελληνικού  Έθνους και να βλέπουμε με αισιοδοξία το μέλλον.
Τέλος η σύνδεση της τοπικής με τη γενική ιστορία,  το τρίπτυχο χώρος- χρόνος-φαινόμενα, τα κείμενα, οι περιγραφές, το φωτογραφικό υλικό, οι χάρτες, θα δώσουν στον αναγνώστη τη δυνατότητα να γνωρίσει, κατανοήσει, αγαπήσει, και σεβαστεί τον πλούτο της περιοχής μας.
 Η ερευνητική εργασία πρωτογενούς υλικού  συνιστά αντικείμενο έρευνας από  ειδικούς και με σκοπό τη διοργάνωση σεμιναρίων, συνεδρίων, εκθέσεων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, διαλέξεων και εκδηλώσεων, με στόχο τη βιωματική μάθηση-γνώση και ενσωμάτωση της μνημειακής-πολιτιστικής-πολιτισμικής κληρονομιάς, στην καθημερινή μας ζωή.


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΙΩΝΑ ΚΕΦΑΛΑ,ΑΠΟΓΟΝΟ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΕΦΑΛΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ ΣΤΟ ΜΑΝΙΑΚΙ ΤΟ 1825
Από τη Λάμπαινα (Λέζι) είναι ο Ίωνάς Κεφάλας. Το βιβλίο του έχει τίτλο: Η ιστορία της Μεσσηνίας Τομ. Α 1935 σελ. 339 .Έχει  τα παρακάτω δημοσιευμένα ποιήματα, τα οποία έχουμε όλα μαζί  σε δερματόδετο τόμο τα οποία κάποτε θα πρέπει να εκδοθούν, για να τιμηθεί, διασωθεί, και προβληθεί, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό..Το ποιήμα με τίτλο: «Πως προήλθε το όνομα του ποταμού και του χωριού Βαλύρα», το έγραψε το 1939 στις 23\4 και το αφιερώνει στο δάσκαλο Νιφόρο, τον οποίο έχουμε σε μαθητική φωτογραφία και την έχουμε αναρτημένη στο διαδίκτυο καθώς και τα ονόματα των μαθητών.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ - ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
 ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
 ΤΚ 24002, ΤΗΛ.2724071016
Με την ανάρτηση της ομιλίας μου που έγινε στο Διαβολίτσι Μεσσηνίας, στις 26-8-2011, στο θεατράκι Σταθία Κωνσταντακοπούλου, στα πλαίσια των εκδηλώσεων του 3ου Ανδάνειου Δρόμου με τίτλο: «Τα Μυστήρια της Ανδανίας (Καταστατικό-Ιστορικό-Τελετουργικό-Μυητικό-Εννέα Μούσες-Φιλοσοφία Αριθμών), θα περιγράψουμε Διεπιστημονικά το Συμβολισμό του Σταυρού, ο οποίος είναι ένα διαχρονικό, συμπαντικό σύμβολο πολλών λαών, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, και  σε λίγες ημέρες, στις 14 Σεπτεμβρίου τιμάται από την εκκλησία, η μνήμη του.
Ο συμβολισμός είναι ένα όργανο γνώσης καθώς και η πιο αρχαία και θεμελιώδης έκφραση, μια μέθοδος που αποκαλύπτει όψεις της πραγματικότητας οι οποίες ξεφεύγουν από άλλους τρόπους έκφρασης. Απλώνεται στους αιώνες και έχει την ικανότητα, να περικλείει μέσα σε λίγες συμβατικές γραμμές, τις σκέψεις αιώνων και τα όνειρα της ανθρώπινης φυλής. Το σύμβολο δεν μπορεί να δημιουργηθεί τεχνητά ή να επινοηθεί, για κάποια καθαρώς προσωπική ερμηνεία ή ιδιοτροπία. Προχωρά πέραν του ατόμου στο καθολικό και είναι έμφυτο στη ζωή του πνεύματος. Είναι η εξωτερική ή κατώτερη έκφραση της ανώτερης αλήθειας και αποτελεί ένα μέσο μετάδοσης πραγματικοτήτων και είναι το κλειδί για μια περιοχή μεγαλύτερη από το ίδιο και μεγαλύτερη από τον άνθρωπο που τη χρησιμοποιεί. Ο παραδοσιακός συμβολισμός υποθέτει ότι το ουράνιο είναι αρχέγονο  και ότι το γήινο δεν είναι παρά μια αντανάκλαση ή εικόνα του. Ο συμβολισμός είναι θεμελιώδης  για τη σκέψη και το τέλειο σύμβολο πρέπει  να ικανοποιεί το πνεύμα, το νου,  και τα συναισθήματα.  

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

ΒΑΛΥΡΑ:ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ-ΔΗΜΑΡΧΩΝ, 1970-2011

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ-ΔΗΜΑΡΧΩΝ, 1970-2011
ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002,ΤΗΛ 2724071016
Με αφορμή τα δημοσιεύματα στην ηλεκτρονική εφημερίδα ITHOMI NEWS του συνεργάτη μου (και παλιού μαθητή μου) Λινάρδου Ιωάννη και Κωνσταντίνου Κανελλόπουλου θα περιγράψω αυτά που αναφέρω στον τίτλο μου: Διοικητικές μεταβολές στην περιοχή μας από την Ενετοκρατία μέχρι σήμερα, και έργα και ημέρες των προέδρων-δημάρχων, 1970-2011 .
Όταν δούλευα φοιτητής την περίοδο του ’70 , στα έργα της ΑΤΕ ΑΛΙΑΚΜΩΝ και τα γραφεία της ήταν στην Αλωπεκής ,στο Κολωνάκι, γινόταν αμμοληψία από το ποτάμι Μαυροζούμενα, για να γίνουν τα έργα του αναδασμού. Στην περιοχή του Μύλου φάνηκαν τα θεμέλια αρχαίας γέφυρας η οποία έχει μείνει στα αζήτητα από τότε καθώς και τα θεμέλια άλλης αρχαίας γέφυρας, πάνω από τον Κάκκαβο και καμάρα αρχαίας γέφυρας στο χωριό Αριστοδήμειο, την οποία αναφέρει ο Γιάννης Αναπλιώτη (Τουριστικός οδηγός Μεσσηνίας, Καλαμάτα 1970, σελίδα 126). Η Δέση, το Αυλάκι, οι Καμάρες, οι Νερόμυλοι, παλιά σπίτι .εξώπορτες με καμάρες, η χειμερινή και θερινή οικία που έμενε επί τουρκοκρατίας ο Τζαφέρ Αγάς ,βυζαντινά εκκλησάκια, πηγάδια, παλιά λιοτρίβια κ.λ.π., έχουν μείνει και αυτά στα αζήτητα, από το 1970 μέχρι και σήμερα. Ο τελευταίος απερχόμενος δήμαρχος του Δήμου Ιθώμης με το νόμο Καποδίστρια κύριος Κώστας Γεωργακόπουλος είχε όραμα να επαναφέρει τη λειτουργία του αυλακιού και όταν μετά τη μεγάλη ξηρασία –πυρκαγιές ,το 2007 ,καθάρισαν το ποτάμι και ξαναφάνηκαν τα θεμέλια του παλιού γεφυριού και το κτίριο του μύλου, δεν έγινε καμιά προσπάθεια συντήρησης, διάσωσης και προβολής. Τουναντίον έβαλε με ανάποδη κλίση σωληνώσεις στο αυλάκι, ήθελε να κάνει το αυλάκι δρόμο, και η αισθητική του γεφυριού στο σπίτι του Λινάρδου χάλασε παντελώς, ενώ το γεφύρι του Αγίου Αθανασίου εξαφανίστηκε , δημιουργώντας ένα δρόμο τερατούργημα.