Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΑΛΥΡΑΣ 1890-1966

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ. 2724071016

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΒΑΛΥΡΑΙΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1890-1966 ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΥΡΩ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

1923-24.ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ-ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ

Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε ειπεί ότι στους γονείς μου οφείλω το ζην και στους δασκάλους μου το ευ ζην.

Ποιος από εμάς δε θυμάται τα πρώτα μαθητικά χρόνια στο δημοτικό σχολείο και ειδικά την πρώτη τάξη του δημοτικού, που όλα τα παιδιά μαζί επαναλαμβάναμε το γράμμα που μας έλεγε η δασκάλα και το απόγευμα ή το βράδυ στο χαρτονάκι κεντούσαμε το γράμμα κεφαλαίο και μικρό με το αντίστοιχο ζωάκι με διαφορετικό χρώμα κλωστής.

Ποιος δεν θυμάται τα δύο φυλάκια, το ένα δίπλα στο σχολείο και το άλλο δίπλα στις γραμμές στα οποία κρυβόμαστε και παίζαμε τους κλέφτες και αστυνόμους.

Ποιος δε θυμάται τα μαθητικά συσσίτια με το γάλα σκόνη και το κίτρινο τυρί σαπουνέ;

Ποιος δε θυμάται τους σχολικούς κήπους, τα μαθήματα ιχνογραφίας ,καλλιγραφίας με το μελάνι, τις πέννες και το στυπόχαρτο που γίνονταν τα χέρια μας και τα ρούχα μας έγχρωμα τρώγοντας ξύλο από τους δασκάλους και γονείς μας;

Ποιος δεν θυμάται την τιμωρία όρθιοι στον πίνακα, η το ξύλο με τη βέργα ή το να γράψουμε ένα κείμενο ή λέξεις πολλές φορές γιατί δεν το ξέραμε, ή δεν το προφέραμε καλά;

Ποιος δεν θυμάται τους ήρωες του 1821 στις αίθουσες διδασκαλίας και τους πίνακες με τα διάφορα φυτά και ζώα της πατρίδας μας;

Στους δασκάλους που με δίδαξαν στο δημοτικό σχολείο και σε αυτούς που δεν με δίδαξαν, θα αφιερώσουμε σε τρεις συνέχειες μνημονεύοντας τους με μικρά βιογραφικά ,αντίστοιχα έγραφα, φωτογραφικό υλικό και ΦΕΚ.

Τιμούμε την εν ζωή δασκάλα Ευτυχία Κυριακοπούλου και μνημονεύουμε τους βαλυραίους δασκαλους Θεόδωρο Καυκούλα και Γαρυφαλλια Καρύδη που έφυγαν πρόωρα από τη ζωή οι οποίοι μας βλέπουν από ψηλά και χαίρονται.

H πρώτη μας ανάρτηση που έγινε στις 4\8 είχε τίτλο τα ελληνικά αλφαβητάρια-αναγνωστικά του δημοτικού, η δεύτερη ανάρτηση που έγινε στις 7\8 είχε τίτλο τα φυσιογνωστικά μαθήματα του δημοτικού, και η τρίτη ανάρτηση που έγινε 11\8 είχε τίτλο τη μελέτη περιβάλλοντος-φυσικός κόσμος.

Στις τέσσερις επόμενες αναρτήσεις θα μνημονεύσουμε τους δασκάλους που υπηρέτησαν στη Βαλύρα ως δάσκαλοι ή και διευθυντές του δημοτικού σχολείου Βαλύρας.

Η τέταρτη ανάρτηση περιγράφει τις δασκάλες Παναγιώτα Βρεττού (Καρύδη), από Ύδρα, μετέπειτα σύζυγο του βαλυραίου Παναγιώτη Καρύδη, την κόρη της Χρυσούλα και τους πρώτους δάσκαλους του δημοτικού σχολείου Βαλύρας Ιωάννη Δημητρακόπουλο από Τεγέα, Δημήτριο Καρακίτσο από Βαλύρα και Δημήτριο Θεοφιλόπουλο του Κωνσταντίνου, από Λάμπαινα.

Σε επόμενες αναρτήσεις θα αναφερθούμε και στους υπόλοιπους Βαλυραίους δασκάλους και πιο συγκεκριμένα .

Στην πέμπτη ανάρτηση θα περιγράψουμε τους 4 βαλυραίους δασκάλους Νικόλαο Νιφόρο του Λεωνίδα, Γεώργιο Γεωργόπουλο του Ιωάννη, Αλέξιο Λιοντήρη του Βασιλείου και Παναγιώτη Βίγκο .

Στην έκτη ανάρτηση θα περιγράψουμε τους δασκάλους Χρίστο Καρτερολιώτη του Ιωάννη, από Βαλύρα και Κυριακοπούλου Ευτυχία, από Καλαμάτα.

Στην έβδομη και τελευταία ανάρτηση θα περιγράψουμε τις δασκάλες Αντιγόνη Νέζη και Ελένη Τζαβάρα από Μελιγαλά, την Πηνελόπη Μπακοπουλου, από Μαυρομμάτι (Αρχαία Μεσσήνη) και την Αφροδίτη (Αφρούλα) Σταθά από Βαλύρα.

Σε όλες τις αναρτήσεις θα υπάρχει πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό, διάφορα στοιχεία από το δημοτικό σχολείο Βαλύρας, έγραφα, ΦΕΚ, ιστορικά γεγονότα, συμβόλαια, πρακτικά της κοινότητας Βαλύρας κ.λ.π.

Στα μαθητικά μου χρόνια η πρώτη δασκάλα στην Πρώτη δημοτικού ήταν η Αφροδίτη (Αφρούλα ) Σταθά. Στη Δευτέρα τάξη είχα την Ελένη Τζαβάρα ,από Μελιγαλά, στην Τρίτη τάξη είχα την Πηνελόπη (Πόπη) Μπακοπούλου, από το Μαυρομμάτι Ιθώμης ,στην Τετάρτη και Πέμπτη την Ευτυχία Κυριακοπούλου, από Καλαμάτα και στην Πέμπτη και έκτη το βαλυραίο Χρίστο Καρτερολιώτη.

Το δημοτικό σχολείο Βαλύρας στεγάστηκε σε διάφορα οικήματα της Βαλύρας. Αρχικά στεγάστηκε στην οικία των αδελφών Σταυριανόπουλου ,εκεί που είναι τώρα η οικία και το σούπερ μάρκετ Μακρή (υπάρχει φωτογραφία μαθητών που κάνουν γυμναστικές επιδείξεις), στη συνέχεια στην οικία του Γεωργίου Καρύδη, κάτω από το σταθμό,,στην οικία του Κώστα Τσώνη, δίπλα στο σταθμό, στην οικία του Παναγιώτη Καρύδη το δημοτικό θηλέων, όταν η Κυριακούλα διορίστηκε στη Βαλύρα, και τέλος από το 1936, εγκαταστάθηκε στο χώρο που στεγάζεται σήμερα.

Περίοδος του βασιλιά Όθωνα

1834. Γίνεται η οργάνωση των δημοτικών σχολείων με 7χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Το 4χρονο δημοτικό στηρίζεται στον πατριωτισμό των δημάρχων-κοινοταρχών-γονιών. Διατηρήθηκε μέχρι το 1929,γιατί μετά το δημοτικό έγινε εξατάξιο. Προβλέπεται 2 φορές την εβδομάδα η πρακτική διδασκαλία στην αγρονομία, κηπουρική, δενδροκομία, βομβυκοτροφία και μελισσοκομία για τα αγόρια, και για τα κορίτσια το εργόχειρο.

Θεμελιώθηκε το εκπαιδευτικό σύστημα 3 βαθμίδων. Όμως από τους κύκλους του παλατιού αγνοήθηκε η Ελληνική πραγματικότητα και τα νομοθετικά στηρίχτηκαν στις ουμανιστικές και κλασικιστικές τάσεις που επικρατούσαν τότε στη δυτική Ευρώπη, με αποτέλεσμα την αποτυχία τους στην πρακτική εφαρμογή.

Η αλληλοδιδακτική μέθοδος εφαρμόστηκε και συνεχίστηκε και σ’ αυτή την περίοδο. Στο δημοτικό σχολείο τα διδασκόμενα μαθήματα ήταν Κατήχηση, στοιχεία της Ελληνικής ,ανάγνωση, γραφή, αριθμητική τα μέτρα και τα σταθμά της εποχής, γραμμική ιχνογραφία, φωνητική μουσική και όπου ήταν δυνατόν στοιχεία γεωγραφίας, Ελληνικής ιστορίας και από τις φυσικές επιστήμες τα αναγκαία.

Η μέση εκπαίδευση περιλάμβανε τα Ελληνικά σχολεία και τα γυμνάσια.

Όσον αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση το 1837 άρχισε να λειτουργεί το Πανεπιστήμιο του Όθωνος με τους 52 μαθητές : 8 Θεολογία , 22 Νομική, 4 Ιατρική, 18 φιλοσοφική και με 57 τακτικούς ακροατές.

1862-1892

Καθιερώνεται η συνδιδακτική* μέθοδος και εγκαταλείπεται η αλληλοδιδακτική.

* Ο δάσκαλος διδάσκει όλους τους μαθητές και όλα τα μαθήματα .

ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΑΛΥΡΑΣ 1906-1966

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 1906-1913 ΑΠΟ ΤΕΓΕΑ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ 1913-1929 ΑΠΟ ΛΑΜΠΑΙΝΑ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΦΟΡΟΣ 1929-1940 ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ 1940-1958 ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑ

ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 1958-1966 ΑΠΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Χρόνια που δίδαξαν στο σχολείο

Δ. ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ 1906-1920 ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ 1922-1958

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΝΕΖΗ 1951-1957 ΑΠΟ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΤΑΘΑ 1955-1977 ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑ

ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 1955-1966 ΑΠΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑ

ΕΛΕΝΗ ΤΖΑΒΑΡΑ 1955-1965 ΑΠΟ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

ΜΙΚΡΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

Ιωάννης Δημητρακόπουλος, από Τεγέα

Από το αρχείο του σχολείου εμφανίζεται να υπηρετεί ως διευθυντής στο πλήρες Δημοτικό Σχολείο Αρρένων από το σχολικό έτος 1906 έως και το σχολικό έτος 1920. Υπάρχει σε μαθητική φωτογραφία του 1907 οι δύο δάσκαλοι Δημητρακόπουλος και Καρακίτσος, που έχουμε σε παλιά ανάρτηση τη φωτογραφία αυτή, με τα ονοματεπώνυμα όλων των μαθητών, μικρά βιογραφικά, ιστορικό, και οι πιο πολλοί συμμετείχαν στη Μικρασιατική Εκστρατεία, και ορισμένοι θυσιάσθηκαν για την πατρίδα.

Στο βιβλίο μου με τίτλο: Δήμος Ιθώμης Μεσσηνίας, ένα οδοιπορικό στο χρόνο και στο χώρο, σελίδες 54-58 περιγράφουμε το ιστορικό της φωτογραφίας με τα πρόσωπα.

Δημήτριος Καρακίτσος του Χρίστου , από Βαλύρα, γεννηθείς το 1867

Με το ΦΕΚ 306\23-11-1890, σελίδα 1214, δι’ υπουργικής απόφασης εκδοθείσης ενταύθα υπ’ αριθμον 19090, από 22-11-1890, διορίζεται ο δημοδιδάσκαλος Δημήτριος Ν. Καρακίτσος, εις το εν Μαυρομματίω ,του δήμου Ιθώμης, αργούν δημοτικόν σχολείον.

Ο δάσκαλος Δημήτριος Καρακίτσος, το έτος 1912 έφτιαξε τον κατάλογο των οικογενειών των βαλυραίων, καθώς και τον τόπο καταγωγής τους. Έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Βαλύρα, στα φύλλα 9 και 10, στη σελίδα 4 του πρώτου χρόνου κυκλοφορίας της εφημερίδας Βαλύρα, το 1983.

Με την 8\19-4-1914, απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, ο δημοδιδάσκαλος του δημοτικού σχολείου αρρένων κύριος Δημήτριος Καρακίτσος#, ορίστηκε πρώτος γραμματέας της κοινότητας Βαλύρας με μηνιαίο μισθό 15 δραχμές. Εφημερίδα Βαλύρα,φύλλο 114-5, έτος 10^ο 1993.Με την ίδια απόφαση απεφασίσθη να στεγαστεί η κοινότητα στην ιδιωτική οικία του Δ. Καρακίτσου, έναντι μισθώματος 20 δραχμών.

# Στο βιβλίο του Γιάννη Δ. Λύρα με τίτλο: Ένα οδοιπορικό στο χρόνο και το χώρο, Βαλύρα 2005, Μέρος Τέταρτο, σελίδες 84-104

Η Βαλύρα έγινα κοινότητα με βάση το ΦΕΚ262\31-8-1912, με πρώτο πρόεδρο το διδάκτορα ιατρό Γεώργιο Γεωργακόπουλο, με ψήφους 4 ,έναντι 2 του Αναστασίου Καρύδη.

O εξαδελφός του Αριστείδης Καρακίτσος σκοτώθηκε το 1913 στον ελληνοβουλγαρικό πόλεμο, του οποίου σώζεται η φωτογραφία , και η αδελφή του Κωνσταντίνα, είχε παντρευτεί τον Αθανάσιο Λιοντήρη και απόκτησαν τα παιδιά Αριστείδη και Νίκο.Είχαν και μια αδελφή καλόγρια στην Τήνο, την Μελανή.

Στη μαθητική φωτογραφία του 1907 , που έχουμε αναρτήσει με όλα τα ονόματα και με μικρά βιογραφικά οι εικονιζόμενοι δάσκαλοι Δημητρακόπουλος και Καρακίτσος, είναι με το μαθητή και μετέπειτα δάσκαλο και διευθυντή του δημοτικού σχολείου Βαλύρας, Χρίστο Καρτερολιώτη στην τρίτη σειρά, ένατος.

Από το αρχείο του σχολείου εμφανίζεται να υπηρετεί ως δάσκαλος στο Πλήρες Δημοτικό Σχολείο Αρρένων από το σχολικό έτος 1906 έως και το 1921 .

Δημήτριος Κωνσταντίνου Θεοφιλόπουλος, από Λάμπαινα

Ο εφημέριος Ελισαίος, που υπηρετούσε στη Λάμπαινα είχε μια κόρη, την οποία πάντρεψε με το δάσκαλο από Μάνη το γένος Αναστασιάδη. Ο εφημέριος είχε μεγάλη περιουσία την οποία ο Αναστασιάδης κληρονόμησε στη συνέχεια .Γαμπρός του Αναστασιάδη έγινε ο δάσκαλος Δημήτριος Θεοφιλόπουλος του Κωνσταντίνου. Αδέλφια του ήταν ο Λεωνίδας και ο Γιάννης. Είχε και την αδελφή Ευτυχία, την οποία παντρεύτηκε ο Γεώργιος Στρατής από Βαλύρα. Παιδιά του ήταν ο Ηλίας και Κωνσταντίνος. Το σπίτι του είναι στην επάνω Λάμπαινα φτάνει μέχρι την πλατεία και σε ένα τμήμα του μένει ο Βαλυραίος Δημήτρης Λινάρδος

Από το αρχείο του σχολείου εμφανίζεται να υπηρετεί ως διευθυντής στο πλήρες Δημοτικό Σχολείο Αρρένων από το σχολικό έτος 1920 – 30 .

Κυριακούλα Βρεττού-Καρύδη , από Ύδρα.

Η Κυριακούλα Βρεττού του Δημητρίου, γεννήθηκε στην Ύδρα 9-12-1879. Οταν υπηρετούσε στη Βαλύρα παντρεύτηκε τον βαλυραίο Παναγιώτη Καρύδη. Ο πατέρας της ήταν ναυτικός και ήταν ανιψιά του Παύλου Κουντουριώτη. Απόκτησαν 13 παιδιά τα 7 εν ζωή.

1.Χρυσούλα, 6-5-1899. Δασκάλα που υπηρέτησε και αυτή στο δημοτικό σχολείο Βαλύρας

2.Θεμιστοκλής, 13-1-1905 .Απόφοιτος ανωτάτης εμπορικής

3.Γιώργος, 6-7-1907. Δικηγόρος

4.Κωνσταντίνος, 16-6-1908. Απόφοιτος σχολαρχείου

5.Ελένη.19-3-1911. Γαλλική φιλολογία

6.Αναστάσιος, 9-4-1915. Δικηγόρος

7.Πολυξένη, 3-9-1920. Φοιτήτρια νομικής. Δεν τελείωσε, λόγο του θανάτου του πατέρα της Παναγιώτη.

Υπηρέτησαν μάνα και κόρη στα σχολεία (Τζεφερεμίνη) Βαλύρα, Οιχαλία (Αλητσελεπή), Μερόπη και αλλού.

Από το αρχείο του σχολείου εμφανίζεται να υπηρετεί ως δασκάλα και διευθύντρια στο Πλήρες Δημοτικό Σχολείο Θηλέων εν Τζεφερεμίνη από το σχολ. Έτος 1920 – 29 , που καταργήθηκε το τμήμα θηλέων και στη συνέχεια ως δασκάλα το σχολ. Έτος 1930 – 31.

Γεννήθηκε το 1879 αφού στο Γενικό Έλεγχο 1930 – 31 ( 15 Ιουνίου 1931 ) δηλώνει ηλικία 51 ετών και έγγαμη. Σπούδασε στο Αρσάκειο Διδασκαλείο Αθηνών και έλαβε το πτυχίο της το έτος 1899 . Όταν σκοτώθηκε ο πατέρας της τα τρία κορίτσια έμειναν εσώκλειστα και σπούδασαν στο διδασκαλείο Αθηνών. Πριν τη Βαλύρα πρέπει να υπηρέτησε και σε άλλα σχολεία αφού το 1931 είχε το βαθμό γραμματέως α΄ με χρόνια υπηρεσίας 32 έτη και 2 μήνες και μηνιαίο μισθό 3.408 δραχμές .

Χρυσούλα Παν. Καρύδη, 6-5-1899, από Βαλύρα

Η Χρυσούλα ήταν το πρώτο παιδί από τα 7 του Παναγιώτη Καρύδη και της Κυριακούλας Βρεττού, η οποία σπούδασε και αυτή δασκάλα στην Τρίπολη και δίδαξε όπως και η μάνα της στη γενετειρά της ,στο δημοτικό σχολείο Βαλύρας

Από το αρχείο του σχολείου εμφανίζεται να υπηρετεί ως δασκάλα από το σχολικό έτος 1931 –35. Με βάση τις χρονολογίες διαπιστώνουμε ότι μάνα και κόρη δίδασκαν ταυτόχρονα στο σχολείο της Βαλύρας και θα είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που δύο μέλη της οικογενείας να διδάσκουν στο ίδιο σχολείο. Εμφανίζεται να υπηρετεί και το σχολικό έτος 1945 – 46 .

Γεννήθηκε στη Βαλύρα 6-5-1899 αφού στο Γενικό Έλεγχο 1932 –33 ( 12 Ιουνίου 1933 ) δηλώνει ηλικία 32 ετών και άγαμος. Σπούδασε στο Διδασκαλείο Τρίπολης και έλαβε το πτυχίο της το έτος 1923 με βαθμό Λίαν Καλώς . Πριν τη Βαλύρα πρέπει να υπηρέτησε και σε άλλα σχολεία αφού τον Ιούνιο 1933 είχε το βαθμό Γραμματέως β΄ με χρόνο υπηρεσίας 9 έτη και 10 μήνες και μηνιαίο μισθό 2.180,80 δραχμές.

Η Οικία τους χρησίμευσε, πριν γίνει το σχολείο ως διδακτήριο του δημοτικού σχολείου Βαλύρας.

Το φωτογραφικό υλικό των δασκάλων Κυριακούλας και Χρυσούλας Καρύδη. το παραχώρησε ο συμμαθητής μου Παναγιώτης Καρύδης και η ξαδέλφη του Ροζη Καρύδη τους οποίους και ευχαριστώ και από το προσωπικό μου αρχείο.

Το Τζεφερεμίνι Κοινότητα – Νέο όνομα

Ο παγιωμένος τρόπος τοπικής διοίκησης στο πλαίσιο των Δήμων του 1840 άρχισε να ξεπερνιέται με την ανάπτυξη του οδικού δικτύου και την ολοκλήρωση των οικισμών-γειτονιών σε ένα ενιαίο πολεοδομικό και εμπορικό σύνολο . Στα 1912 (ΦΕΚ 262 31/8/1912) με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης Ε. Βενιζέλου νομοθετείται σαν κύτταρο της τοπικής αυτό-διοίκησης η Κοινότητα . Επίσημος στόχος της μεταρρύθμισης αποτέλεσε το ξεπέρασμα των δυσλειτουργιών του παλιού θεσμού . Το πραγματικό της όμως πολικό περιεχόμενο ήτανε η επιθυμία του Βενιζέλου να διευκολύνει την είσοδο στον πολιτικό στίβο νέων δυνάμεων με σύγχρονες αντιλήψεις παραμερίζοντας τα παραδοσιακά κοτζαμπάσικα τζάκια .

H Μεσσηνία σχημάτισε 187 νέες κοινότητες και το χωριό Τζεφερεμίνι είχε αύξοντα αριθμό 67. Αναγνωρίστηκαν και 47 νέες κοινότητες που είχαν λιγότερους από 300 κατοίκους ,αλλά διέθεταν δημοτικό σχολείο. Επίσης έγιναν προσαρτήσεις συνοικισμών σε δήμους και κοινότητες.

Πρώτος προσωρινός πρόεδρος ορίστηκε ο Γεωργ. Γεωργακόπουλος (Γούναρης) ο νεαρός τότε γιατρός του χωριού, που ήταν διδάκτορας από το 1902, με βαθμό άριστα , του οποίου έχουμε κάνει αφιέρωμα στην ιστορία του πανεπιστημίου Αθηνών. Για πρώτη φορά η κοινωνία του χωριού είχε την δυνατότητα να εκφραστεί η θέληση της απαλλαγμένης από την πίεση των Κοτζαμπάσηδων της περιοχής στις εκλογές πού ακολούθησαν τον Φλεβάρη του 1914 . Το πρώτο Κοινοτικό Συμβούλιο πού εξελέγη αποτελούνταν από τους .

Γεωργακόπουλος Δημ. Γεώργιος

Δουραμάκος Δημ. Παναγιώτης

Καρύδης Αναστάσιος

Μπόβης Στέφανος Ιωάννης

Σταυριανόπουλος Δημήτριος

Το οποίο στην συνεδρίαση της 27/3/1914 εξέλεξε Πρόεδρο τον Γεωργ. Γεωργακόπουλο . Στις 14/4/1914 με πράξη του Κ.Σ ορίστηκε η σφραγίδα της κοινότητας .Ήτανε κυκλική στον περιμετρικό της δακτύλιο αναγράφονταν ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΤΖΕΦΕΡΕΜΙΝΙΟΥ και στο κέντρο της έφερε το βασιλικό στέμμα . Στην ίδια συνεδρίαση αποφασίστηκε να προσληφθεί σαν γραμματέας της κοινότητας ο δάσκαλος Δημήτριος Καρακίτσος (γεννηθείς το 1867) με 15 δραχμές το μήνα και να στεγαστεί στην οικία του η κοινότητα έναντι 20 δραχμών το μήνα .

Το χωριό πήρε το νέο όνομά του από την αρχαία ονομασία του Μαυροζούμενα (Βαλύρας ) το οποίο σύμφωνα με την παράδοση σχετίζεται με μύθο του Θάμυρη . Από όσα είναι γνωστά η αλλαγή του ονόματος του χωριού δεν περιλαμβάνονταν στις προτάσεις της Κρατικής επιτροπής για την μετονομασία των Κοινοτήτων . Σε αυτό συνηγορεί και η πλατιά διαδομένη άποψη πως το νέο όνομα ΒΑΛΥΡΑ του χωριού προτάθηκε στο Κ.Σ και υιοθετήθηκε (ΦΕΚ 306^Α22/12/1927, το οποίο αναφέρεται στη μετονομασία των Μεσσηνιακών χωριών οπότε το όνομα Τζεφερεμίνη.έγινε Βαλύρα), από αυτό τον πρώτο γραμματέα και δημοδιδάσκαλο του χωριού Βαλύρα, Δημήτριο Καρακίτσο .

Γ. ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ 1914-1998

α/α	Ονοματεπώνυμο	Έτος	Παρατηρήσεις
1.	Γεώργιος Δ. Γεωργακόπουλος	1914	2 μήνες,1919,1920,1934,39-42,1953
2.	Πανάγ. Δ. Δουραμάκος ή Ντουραμάκος	1914	4 μήνες
3.	Αναστάσιος Καρύδης	1914	6 μήνες,1916,1918,1923-4-5
4.	Ιωάννης Μπόβης	1915
5.	Αναστάσιος Καρύδης	1916
6.	Στασινός Βασιλόπουλος	1916
7.	Γεώργιος Γεωργακόπουλος	1917
8.	Αναστάσιος Καρύδης	1918
9.	Γεώργιος Δ. Γεωργακόπουλος	1919
10.	Γεώργιος Δ. Γεωργακόπουλος	1920
11.	Ιωάννης Μπόβης	1921
12.	Δημήτριος Σταυριανόπουλος	1922
13.	Αναστάσιος Καρύδης	1923
14.	Αναστάσιος Καρύδης	1924
15.	Αναστάσιος Καρύδης	1925
16.	Ιωάννης Σιάγκρης`	1926
17.	Ηράκλ. Σπυρόπουλος	1927
18.	Σπύρ. Καρτερολιώτης	1928
19.	Κων/νος Μακρής	1929
20.	Κων/νος Μπόβης	1930
21.	Αντώνιος Παπαδόπουλος	1931
22.	Μιχ. Πουλόπουλος	1932
23.	Κων/νος Μάκρης	1933
24.	Γεώργιος Δ. Γεωργακόπουλος	1934
25.	Κων/νος Κολιόπουλος	1935
26.	Σταύρος Μπόβης	1936
27.	Δημήτριος Τσάμης	1937	1937 - 1938
28.	Γεώργιος Δ. Γεωργακόπουλος	1939	1939 -1942 Απρίλιος
29.	Αθανάσιος. Μυλωνάς	1942	Απρ. 1942 - Δεκ. 1942,1945
30.	Γεώργιος Ματσούκας	1943
31.	Αθανάσιος Μυλωνάς	1945	1945 - Ιουλ. 1946
32.	Λεωνίδας Μπακόπουλος	1946	1946-Δεκ.1946
33.	Γεώργιος Φωτεινός	1947
34.	Δημήτριος Ι. Γεωργακόπουλος	1948
35.	Ελευθέριος Βίγκος	1949	1949 - 1950
36.	Γεώργιος Δ. Γεωργακόπουλος	1951
37.	Παντελής Τσάμης	1952
38.	Γεώργιος Στρατής	1953	1953-1954 ,1955-1956, 1957-1961
39.	Αναστάσιος Κ. Μακρής	1955	μέχρι Ιούλιο 1955
40	Γεώργιος Στρατής	1955	Ιούλιος – Σεπτέμβριος 1955
41.	Νικόλαος Μπόβης*	1955	Σεπτ. 1955 - 1956
42.	Γεώργιος Στρατής	1957	1957-1961
43.	Σωτήριος Καρτερολιώτης	1962	1962-Ιουλ 1964
44.	Περικλής Καρύδης	1964	Αυγ. 1964- Μάιος 1968
45.	Αριστείδης Μακρής	1968	Ιούνιος 1968. - Ιουλ. 1974
46	Χρήστος Δ. Γεωργακόπουλος	1974	Ιουλ. 1974 - Μάιο 1975
47	Παναγιώτης Λιοντήρης	1975	Ιουν. 1975 - 1982
48	Αθανάσιος Δημόπουλος	1983	1983 - 1990
49	Αριστείδης Λιοντήρης	1991	1991 - 1994
50.	Αριστείδης Διαμαντόπουλος	1995	1995 - 1998

Διαπιστώνουμε ότι από την οικογένεια Καρύδη ο πατέρας Καρύδης Αναστάσιος και ο γιός του Περικλής (που είχε αδελφό τον Παναγιώτη που παντρεύτηκε τη δασκάλα Κυριακούλα Βρεττού με καταγωγή ,από την Ύδρα) χρημάτισαν πρόεδροι της κοινότητας Βαλύρας.

Όταν πέθαναν ο δικηγόρος Γεώργιος Καρύδης και η αδελφή του Πολυξένη Καρύδη, στην κηδεία τους έπαιζε η μπάντα της Καλαμάτας.

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΥΔΗ

Μετά την απόφαση της κήρυξης της Επανάστασης, κανείς Έλληνας δεν έμεινε αδιάφορος. Άνδρες και γυναίκες παιδιά και γέροι ξεσηκώθηκαν και ο καθένας με τον τρόπο του, πολεμούσε με ανθρωποθυσία, το βάρβαρο καταχτητή. Ενθαρρυμένοι δε και οι υπερασπιστές του Τζεφερεμινίου ανέλαβαν ενεργό δράση εναντίον ολοκλήρου της Τουρκικής φρουράς.

Ημέρα και νύχτα παρενοχλούσαν τους Τούρκους και ουδέποτε διέκοψαν τις εφόδους τους. Σκοπός τους ήταν ή διά παντός τρόπου εξόντωση των Τούρκων και η κατάληψη του χωριού (οχυρό Μπιζάνι) γιατί θα εξασφαλίζετε ή παραπέρα αναδιοργάνωση των δυνάμεων και των γύρω χωριών, αλλά και το συνεχές κυνήγημα των Τούρκων.

Ο Αγώνας ήτο άνισος από απόψεως δυνάμεων ,μέσων και εφοδίων λόγω όμως της σοβαρότητας έσπευσαν και από άλλα μέρη, ήτοι από Μεγαλόπολη – Άνω Κούρταγα – Σούλι, Δερβένι της Αρκαδίας αλλά και εκ Μεσσηνιακής Μάνης, άνθρωποι γενναίοι γνήσιοι Έλληνες θαρραλέοι και εξαίρετοι πολεμιστές – φέροντες πλήρη οπλισμό και τροφή και ενωθέντες μετά των πολεμιστών του Τζεφερεμινίου οι οποίοι επί επτά μήνες πολιορκούσαν τους Τούρκους.

Οι Τούρκοι από τη πεισματική αντίσταση των Ελλήνων αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη θέση των Μπιζάνι και να τραπούν σε φυγή ακολουθώντας την βόρεια έξοδο του χωριού καταφεύγοντες στα χωριά Αλητούργη – Μίλα και Κάστρο ενωθέντες εκεί με τους Τούρκους του τρομερού εις αγριότητα Δευτέρ Αγά. Αλλά και ο Δευτέρ Αγάς αυτήν την τύχη είχε.

Η πορεία των Ελλήνων υπήρξε ακάθεκτη, το κίνημα αστραπιαία διαδίδεται και οι Τουρκικές φρουρές η μία μετά την άλλη έπεφταν στα χέρια των Ελλήνων. Μεταξύ των οπλαρχηγών ήταν και οι αδελφοί Κων/νος και Σταυριανός Καρύδης που ελευθέρωσαν τη Βαλύρα από τον Τζεφέρ Αγά και τα άλλα πέντε αδέλφια Ιωάννης, Θόδωρος ή καπετάν Πόρτας, Σπύρος, Βασίλειος και Αναστάσιος πολέμησαν σε πολλές μάχες στο Μοριά

Aπό την πρώτη ημέρα επαναστάτησαν οι κάτοικοι του χωριού και οι αδελφοί Σταυριανός και Κωνσταντής Καρύδης. Η προέλευσης τους όμως κατά τον στρατηγό Καρύδη Ιωάννη φέρεται το χωριό Σάλεση της επαρχίας Μεγαλουπόλεως. Εκτός των ανωτέρω δύο αδελφών υπήρχαν και άλλοι πέντε αδελφοί: ο Ιωάννης που έδρασε στην περιοχή Σπάρτης, ο Θεόδωρος ή Καπετάν Πόρτας ο οποίος έδρασε στην Τρίπολη και Βαλτέτσι ο Σπυρίδων που έδρασε στην Ζάκυνθο και οι Βασίλειος και Αναστάσιος δράξαντες στην Λευκάδα και Πρέβεζα.

Έτσι απελευθερώθηκε το χωριό μας Τσεφερεμίνιο και από αυτή την πρόοδο προέκυψε το θέμα της αξιοποίησης της περιοχής αλλά και της εγκατάστασης ανθρώπων, που θα πραγματοποιούσαν με την εργασία τους την καλλιέργεια της γης.

Την πρώτη βέβαια εγκατάσταση πραγματοποίησαν οι αδελφοί Σταυριανός και Κωνσταντής Καρύδης οι οποίοι υπήρξαν στρατιωτικοί και πολιτικοί παράγοντες του τόπου.

Στους εκλογικούς καταλόγους που είχαμε δημοσιεύσει των ετών 1847,1865 και 1873 καθώς και στο μητρώο αρρένων της κοινότητας Βαλύρας υπάρχει το επίθετο Καρύδη με πολλά μικρά ονόματα που ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολλές οικογένειες που μένουν κυρίως στο Μπιζάνι, περιοχή της Βαλύρας, στο βόρειο τμήμα του χωριού.

1907.ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ

1923-24.ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ-ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ

ΦΩΤΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 1920 ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟ-ΚΑΡΑΚΙΤΣΟ

ΦΩΤΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 1920 ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ

ΦΩΤΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 1920. ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΛΟΥ.ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ-ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ, Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΦΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΡΥΔΗ

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ-ΚΑΡΥΔΗ-ΝΙΦΟΡΟΣ

1951. Η ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΚΑΡΥΔΗ

1940.Η ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΚΑΡΥΔΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ

Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΡΥΔΗ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΗΣ

Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΡΥΔΗ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΣ

Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΡΥΔΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΣ

1950.ΛΟΥΤΡΑΚΙ Η ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΚΑΡΥΔΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΓΟΝΑ ΤΗΣ ΒΑΣΩ,ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ

ΡΕΙΓΚΛΙΑ ΜΑΝΗΣ. Η ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΗΣ

Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΑΠΟ ΥΔΡΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΒΡΕΤΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ 6 ΦΟΡΕΣ