ΓΙΑΝΝΗΣ Δ.ΛΥΡΑΣ: ΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ, ΤΕΛΗ 20ου - ΑΡΧΕΣ 21ου ΑΙΩΝΑ.(ΧΡΟΝΟΣ-ΧΩΡΟΣ-ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ) ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

ΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ, ΤΕΛΗ 20ου - ΑΡΧΕΣ 21ου ΑΙΩΝΑ.(ΧΡΟΝΟΣ-ΧΩΡΟΣ-ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ) ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Οι φωτογραφίες προσφέρονται ίσως περισσότερο από τις κινούμενες εικόνες για απομνημόνευση, γιατί είναι καθαρά μια φέτα χρόνου, όχι μια ροή. Κάθε φωτογραφία είναι μια προνομιακή στιγμή η οποία έχει μετατραπεί σε ένα κομψό αντικείμενο, που μπορεί κανείς να φυλάξει και να κοιτάξει ξανά.

Το φωτογραφικό αυτό υλικό είναι αφιερωμένο στην Πάτρα, στην οποία έζησα 43 χρόνια σαν φοιτητής, φροντιστής και καθηγητής (στο Τρίτο Γυμνάσιο), γιατί πιστεύουμε ότι το παρελθόν πρέπει να μείνει ζωντανό στη μνήμη και να παραπέμπει στις ρίζες που κρατούν στέρεο κάθε πολιτισμό και αποτελούν αφετηρία κάθε εξέλιξης και προόδου.

Μέσα από τη διαδοχή των εικόνων συνειδητοποιούμε τις αλλοιώσεις, πολιτιστικές, οικολογικές, κοινωνικές, που προκλήθηκαν στο χώρο που ζούμε.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα δείτε τη δουλειά μας με την ίδια αγάπη που την είδαμε και εμείς, πως θα συγκινηθείτε και θα νοσταλγήσετε πρόσωπα, γεγονότα , στιγμές και καταστάσεις που πέρασαν, τα τελευταία σαράντα χρόνια.

Οι σημερινοί άνθρωποι των μεγάλων αστικών κέντρων και προπάντων οι νέοι αποκομμένοι από το φυσικό τους περιβάλλον και τις πολιτιστικές τους ρίζες, κινδυνεύουν, όπως και τα δένδρα να μείνουν ατροφικά και να πεθάνουν. Γιατί η μοίρα των ανθρώπων είναι σαν την μοίρα των δένδρων. Αν δεν τα φροντίσουμε όσο και όπως πρέπει, ούτε αναπτύσσονται, ούτε φυσικά καρποφορούν.

Με τον όρο εξέλιξη εννοούμε τις ποιοτικές και ποσοτικές αλλαγές που γίνονται, με την πάροδο του χρόνου. Η πορεία της εξέλιξης άλλοτε γίνεται με γρήγορους και άλλοτε με αργούς ρυθμούς. Όμως, από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, μέχρι σήμερα, ιστορικές κοινωνικές, οικονομικές, τεχνολογίες, επιστήμες, επικοινωνίες, ιδεολογίες, εκπαίδευση, ψυχαγωγία, πλαστικό χρήμα, κ.λ.π., μεταβάλλονται με γρήγορους ρυθμούς. Οι πόλεμοι, αλλαγή συνόρων, εμφύλιοι, οικονομικοί μετανάστες, αλλαγή πολιτειακού, δημιουργία-διάλυση νέων κρατών, ο μεγάλος αδελφός, κατασπατάληση φυσικών πόρων, ρύπανση περιβάλλοντος, πολυεθνικές, καρτέλ, μονοπώλια, ολιγοπώλια περιορισμός χλωρίδας-πανίδας, αλλαγή κλίματος, με συνέπειες μεγαλύτερο ρυθμό από φυσικές καταστροφές, στον πλανήτη Γή. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αστικά κέντρα όπου στο τόπο, ο χώρος, οι άνθρωποι, και τα φαινόμενα, συνεχώς μεταβάλλονται. Ένα από τα αστικά κέντρα, είναι και η Πάτρα, το τρίτο της Ελλάδος. Βάζουμε το ερώτημα; Πως θα μπορέσουν οι σημερινοί κατοικοί της και επισκέπτες, να γνωρίσουν και βιώσουν το παρελθόν της πόλης, όπου ο χώρος της μεταβάλλεται συνεχώς, ειδικά μετά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ένας μπούσουλας είναι οι παλαιές και νέες φωτογραφίες και οι διάφοροι οδηγοί που έχουν εκδοθεί, από τους οποίους, μπορούμε να κατανοήσουμε το πριν και το μετά , ή το τότε και το τώρα, η το παρελθόν με το σήμερα.

Η Πάτρα όπως και άλλα αστικά κέντρα της Ελλάδος, είχαν συγκριτικά πλεονεκτήματα για αναπτυγμένη τοπική κοινωνία, λόγο εμπορίου και βιομηχανίας. Σήμερα πολλοί από τους χώρους αυτούς έγιναν χώροι πολιτισμού, διασκέδασης, σούπερ μάρκετ, πολυκατοικίες, χωρίς να δίνουμε εξηγήσεις απαντήσεις στο πως και το γιατί. Τα δημοτικά σφαγεία, στην Ακτή Δυμαίων, έγιναν κέντρα διασκέδασης και πολιτισμού, ο Λαδόπουλος, το οργανωτικό κέντρο για την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2006, μέρος του εργοστασίου ,του αεριόφωτος είναι τα κτίρια της Δ.Ε.Υ.Α.Π., η Πιρέλλι και η Πατραϊκή ζητούν τρόπους αξιοποιησής τους, ο ποταμός Διακονιάρης έγινε οδός Ελευθερίου Βενιζέλου και τώρα ξαναφτιάχνεται για να ενώσει το νέο λιμάνι με την περιμετρική, τα εργοστάσια Κρητικού, Μάμου , Μίσκο και ο μύλος Λιάλιου έγιναν σούπερ μάρκετ, η παλιά λαχαναγορά ,τέρμα Κορίνθου, έγινε πλατεία και το Έβδομο Λύκειο, το παγοποιείο του Κακούρη στην ακτή Δυμαίων , είναι το σημερινό Πράκτικερ και του Γερούση στην Κορίνθου Μαιζώνος Πολυκατοικίες, ενώ δίπλα τα εργοστάσια Μαραγκόπουλου και Ντρέσκο περιμένουν την αξιοποιησή τους , θυμίζοντας ότι κάποτε είχε μελίσσι από κόσμο. Πολλά άλλα είναι ερειπωμένα και αναζητούν νέους τρόπους χρήσης τους Από την Ηρώων Πολυτεχνείου μέχρι την Ακτή Δυμαίων το εμπόριο και η βιομηχανία ήταν στο ζενίθ μέχρι το 1985 λόγο του οδικού δικτύου, λιμανιού και σιδηροδρόμου. Μετά άρχισε η αποβιομηχάνιση.

Με την περιμετρική , μίνι περιμετρική, γέφυρα Ρίου- Αντιρίου,, την Π.Α.Θ.Ε και Ιόνια οδό, το νέο λιμάνι, τον κιβωτισμό του Διακονιάρη και Γλαύκου, τις παραγλαύκιες οδούς, το Παμπελοποννησιακό στάδιο, και το νέο αρχαιολογικό μουσείο στην Ν.Ε.Ο Πατρών, θα δείξει στο άμεσο μέλλον, αν η Πάτρα βελτιώνοντας τις υποδομές της, θα καλυτερεύσει και η ποιότητα ζωής των κατοίκων της .

Θεωρήσαμε υποχρέωση και καθήκον, με το φωτογραφικό αυτό υλικό, που εμπεριέχει πολλά γνωστά πράγματα και γεγονότα, μας ενώνουν με δεσμούς αγάπης για τον τόπο μας, να γνωρίσουμε το παρελθόν, τις ρίζες μας και του προγόνους μας, ώστε ο ομφάλιος λώρος να συνεχίζει την τροφοδοσία και συνέχιση της ζωής.

Σας παραδίνουμε ένα πληροφοριακό υλικό για να βιώσετε, γνωρίσετε και συνδέσετε το παρελθόν και το παρόν της πόλης των Πατρών