ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΡΑΜΠΑΓΑ» ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣΑΤΥΡΙΚΗ ΕΤΟΣ Α,ΠΕΜΠΤΗ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1879, ΑΡΙΘΜΟΣ 53

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

TOY ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΔΙΑΤΙ ΡΑΜΠΑΓΑΣ

...........................................................
........................................................... 
Διότι τι εστί ραμπαγάς; Παλιάνθρωπος! Ουδεμίαν έχει αρχήν, αίσθημα ουδέν, χαρακτήρα ουδένα. Φορεί πρωσοπείον, ταινίας, κοσμήματα, ράκη, αστέρας. Του λείπουν μόνον οι κωδωνίσκοι.
Εις τας δύο ακριβώς βλέπει την πατρίδα κινδυνεύουσα λέγει οτι αγαπά αυτήν.
 Εις τας δύο  και πέντε λεπτά τον βλέπεις εισπνέοντα τα μύρα μιας οδαλίσκης
.Εις τας τρείς μετρά  ως φιλάργυρος του Μολιέρου τους θησαυρούς του.
Εις τας τέσσερας εξέρχεται εις εκδρομάς, οσφραινόμενος ως κύων ασελγής πανταχού θηλυκα.
Εις τας πέντε τρώγει , και αν ακούει, εξω λαόν ζητωκραγαύζοντα, αυτός διατάσσει συγχρόνων νέον όψον, κανοί το δέκατον όγδοον ποτήριον, φωνάζει και αυτός: Ζήτω!

Εις τας εξ αποθεούται, φαντάζεται λαούς νέους και θησαυροφυλάκια.
Εις τας επρά πίπτει εις αποζώωσιν και 
Εις τας οκτώ κοιμάται.Και το πρωί εγείρεται  σωτήρ της πατρίδος, νυχθημερόν υπερ αυτής εργαζόμενος. Ιδού Ραμπαγάς .
...............................................
.................................................... 

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΔΟΦΟΡΟΥΣ

Και πέραν των απόκρεω

Φορείτε προσωπίδαν,

Φορείτε την, φορείτε την

Αν δεν εξαγαγιάζη,

Σώζει της πόρνης την μορφήν,

Φρουρεί την παλλακίδα

Και υπ’ αυτήν θρασύτερον

Το αίσχος οργιάζει!

ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ *

Είχομεν ποτέ ως κυβέρνησιν εν θωρακωτόν της ξηράς, φοβερόν θωρακωτόν με κανόνια των 100 τόνων, με θώρακαν οκτώ δακτύλων πάχους. Εις την επίθεσιν ήτο Κατασστροφή, εις την άμυναν ήτο Δουίλιος,  σφαίρας δεν ηξεύρομεν πόσων λιτρών εδέχετο το θεριακωτόν μας, ως τας εκ καουτσούκ σφαίρας των παιδίων, όταν δε ήθελε να επιτεθεί, δεν είχε αναγκη να κινηθεί ΄ή να σφαιροβολήσει, ήνοιγε την θυρίδα του πυροβοστασίου και-

-Ιδέτε ,έλεγεν

Ο εχθρός εζαλίζετο και υπεχώρει.

Τοιούτο θωρακωτό ήτο η οικουμενική*.’Επνευσε όμως ψηλός αρωματώδης ,άνεμος αυλικός, και το θωρακωτόν εκείνο που ετρόμαζεν τον κόσμο μόνον δια της θέας εκαραβοτσακίσθηκε  και ανετράπη , όπως ανατρέπεται από του ύψους μαρμαρίνης κλίμακος  εραστής, τον οποίο διώκει σύζυγος.

Τοιούτο ψευδοθωρακωτόν ήτο εκείνο. Δεν ήτο θωρακωτόν , αλλά γελοιογραφία θωρακωτού. Τα αληθή θωρακωτά μάχονται , δεν αποσυντίθενται. Εκείνο διελύθη, έκαστος δεν εσύναξε το κομμάτια του και ο μεν τα πήρεν  εις την Τουρλίδα, ο δε εις Ιάσιον,  ο δε τα εφόρτωσεν άνωθεν του ζαχαροπλαστείου Σόλωνος, ως κομφέτα γαμπρού χάσαντος την γυναίκα του, και φυλασσοντος αυτά  δια να τα σερβίρη εις την νέαν εκλεκτήν της καρδίας του.

Δύο όμως σανίδες, η μία δρύινη, η άλλη σκωληκόβρωτος, ησπάσθησαν αλλήλας  και είπον.

-Με σηκώνεις

-Σε σηκώνω

-Και συ με σκεπάζεις;

-Σε σκεπάζω.

Αι σανίδες εκείνες εκκολήθησαν με ότι κόλλαν εύρον, κατήρτισαν εν άξεστον σλέπι και το σλέπι εκείνο ρυμουλκεί την Ελλάδα.

Πού;

Εις την Βρωμολίμνην των Μεθάνων.

Και ο Θεός που ηξεύρει που αλλού.

Και ο Θεός που ηξεύρει που την οδήγησεν πριν αγκυροβολήση στα Μέθανα.

Άμα επιβιβάσθη επί του σλεπίου αυτού η Ελλάς, ήκουσε τους αυτοσχεδίους πλοιάρχους του σλεπίου να την ερωτώσι;

-Και τώρα, φιλτάτη, που να σε οδηγήσωμεν; Θέλετε να κάμωμεν την περιοδείαν του κόσμου εντός 80 ημερών;

Η Ελλάς εγέλασε.

Πολύ μακρυά σας φαίνεται είπον οι πλοίαρχοι.Να σας οδηγήσωμεν λοιπόν εις την νότιον Αμερικήν, ίνα ιδρύσητε καμίαν εκατοντάδα νέων δημοκρατιών.

Η Ελλάς και πάλιν εμειδίασε.

-Λοιπόν εις την Αφρικήν, εις την μέσην Ασίαν, εις την Αβυσσινίαν, εις το Μαρόκο,όπου θέλετε.

Η Ελλας εξακολουθεί να μειδιά.

-Βλέπομεν επιτέλους τω είπον ότι δεν έχετε όρεξιν ταξειδίου. Ώστε να κάμωμεν μια σερενάδαν μέχρι Κωνσταντινουπόλεως, ε;

Η Ελλάς και πάλιν εμειδία.

Τότε εις τον Παγασητικόν κόλπον, εις το Ιόνιον πέλαγος, εις τα νερά μας. Εδώ πλέον μειδιάσης, δεν μειδιάσης , θα πάμεν.

Η Ελλάς δεν είπε τίποτε, αλλά μίλιον δεν διύνησε το σλέπι και οι πλοίαρχοι κάτωχροι εφώναζον. Οπίσω, οπίσω!

Έκτοτε εσκέπτοντο να της κάμουν μίαν ευάρεστον έκπληξιν , να τη προετοιμάσουν κανέν αιφνίδιο ταξείδι.

Ποίον ήτο αυτό;

Αφού την επιποθύμησαν από αισχος και αηδία, ο αρχοιπλοίαρχος άρχιζε να φωνάζει. Αέρα!

Και την έσυραν στα λουτρά των Μεθάνων.

Όταν επανήλθε και ο δεύτερος πλοίαρχος και ήκουσεν ότι ο προισταμενός του είναι στη Βρωμολίμνη, κατ’ αρχας εζήτησε να λάβει την θέσιν του, αλλ’ έπειτα απελπισθείς;

-Μέθανα, φώναξε και αυτός μετ’ απελπισίας.

Και τώρα είναι εκεί και οι δύο.

Κάθεται ο εις προς τα νώτα του άλλου. Δύο υπηρέται με μεγάλα σάρωθρα τους αερίζουν.

Αυτοί δε νώτον προς νώτον σκέπτονται να απαντήσουν εις το υπόμνημα της Τουρκίας!

Εικών!

*Κυβέρνηση  που σχηματίστηκε στις 26-5-1877, από το ναύαρχο Κωνσταντίνο Κανάρη.