ΡΑΜΠΑΓΑΣ-ΧΑΛΑΣΟΧΩΡΗΔΕΣ-ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Το σχολείο είναι ο χώρος  όπου θα πρέπει να μαθαίνει κανείς να μελετά και όπου τα παιδιά μπορούν να προετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, να μαθαίνουν να την χειρίζονται με επιδεξιότητα και να αποκτούν τα εφόδια, για να αναλάβουν τον κόσμο του αύριο, τον κόσμο όπου οι σημερινοί ενήλικοι θα είναι πια μεσήλικες ή ηλικιωμένοι.

Η κύρια διαδικασία της μάθησης είναι να εξετάζουν  τα δεδομένα που διαθέτουν, να  ξεχωρίζουν  τα αληθινά από τα ψευδή, τα σημαντικά από τα ασήμαντα, γιατί δημιουργούνται ψευδή δεδομένα από ορισμένους, για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς.

Το σχολείο δεν είναι ένας  χώρος όπου βάζουμε τα παιδιά, για μα μην τα έχουμε στα πόδια μας στη διάρκεια της ημέρας, ούτε ένας χώρος δημιουργίας παπαγάλων. Θα πρέπει από τα μαθητικά του χρόνια να ξεχωρίζει την αλήθεια από το ψεύδος. Τα ψευδή δεδομένα μπορεί να προέρχονται από πολλές  πηγές  που θέλουν να τα πιστέψουμε μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας επιβάλλει , με απειλές , δεδομένα,  και να μας διατάσσει να τα πιστέψουμε. Δεν υπάρχει πιο δυστυχής από εκείνον που προσπαθεί να ζήσει σε ένα χάος από ψέματα, γιατί το επιζήμιο ψέμα είναι προϊόν φόβου, μοχθηρίας και φθόνου. Μπορούν να εξαναγκάσουν  τους ανθρώπους να κάνουν πράξεις απόγνωσης, να καταστρέψουν ζωές, να καταστραφεί η κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. Θα πρέπει  ο καθένας μας να μάθει να τα διακρίνει και να τα απορρίπτει. Όλα  αυτά θα πρέπει να μαθαίνονται  από νωρίς στο σχολείο , γιατί  διαπιστώνουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε γιατί στο σχολείο δεν διδάσκεται η αληθινή ιστορία. Κανείς δεν μας ανέφερε  για τους εμφυλίους μετά την επανάσταση του 1821, τα δάνεια της Ελλάδος από τους «προστάτες-δυνάστες»,τη Μεσσηνιακή επανάσταση,  για το μνημόνιο του 1843, το δυστυχώς επτωχεύσαμε του Χαρίλαου Τρικούπη , τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και πολλά άλλα. Γιατί δεν αλλάζει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, γιατί δεν καταργούνται τα πολλά προνόμια των βουλευτών, γιατί να είμαστε πρώτοι μόνο στην ιχθυοκαλλιέργεια και εξάγουμε μάλιστα τεχνολογία και τεχνογνωσία, και να μην είμαστε πρώτοι σε όλους τους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής και από εξαγωγική χώρα που ήμασταν σε προϊόντα να γίνει εισαγωγική, οπότε φεύγει πολύ χρήμα, χάνονται θέσεις εργασίας και ερημώνει η ύπαιθρος και η περιφέρεια; Μέτρησα τις ημέρες των Χριστουγέννων που ήμουν στην Αθήνα, στην λεωφόρο  Κηφισίας στην Αθήνα, στη διαδρομή από λεωφόρο Αλεξάνδρας  μέχρι Μαρούσι 195 πωλείται –ενοικιάζεται ,και μεταξύ αυτών 2 μεγάλα εμπορικά κέντρα ,κοντά στον κινηματόγραφο  Δαναό, μεταξύ των παράλληλων δρόμων Πανόρμου –Κηφισίας. Τι θα απογίνουν όλοι αυτοί οι ιδιοκτήτες και ενοικιαστές; Οι περικοπές μισθών-συντάξεων-εφάπαξ, κούρεμα ομολόγων και χαράτσια,  έχουν  σε πολλές ελληνικές οικογένειες δημιουργήσει αρρυθμίες με δυσάρεστες  συνέπειες ,αλλά το όνειρο δεν θα πρέπει να σβήσει,  για να μην μας πάρει η κάτω βόλτα, όπως έχει πάρει πολλούς.

Αγώνες ταξικοί, αγώνες κοινωνικοί, ελευθερία, ισότητα, αξιοπρέπεια, συντροφικότητα, δημιουργικότητα, εκδικητής του άδικου είναι οι αντιστάσεις μας, που δεν κάμπτονται από την καταστολή. Οι ιδέες δεν φιμώνονται ούτε κατάσχονται. Ο αγώνας για ζωή με αξιοπρέπεια δεν ποινικοποιούνται. Συντριβή του οποιουδήποτε ολοκληρωτισμού όπου ορθώνεται.Οι ανθρώπινες σχέσεις βρίσκονται ομολογουμένως σε οικτρή κατάσταση. Σκοτεινές δυνάμεις παρεμποδίζουν την ευημερία και ευτυχία του ανθρώπου. Άνθρωποι λογικοί και νοήμονες αποδυκνείονται αναίσχυντα ηλίθιοι. Αποκλεισμός ,φτώχεια, έλλειψη εκπαίδευσης. Άτομα ανίκανα να ζήσουν μόνα τους και είναι διατεθειμένα να περάσουν με ανθρώπους που δεν συμπαθούν πραγματικα, αντί να είναι μόνοι. Άντέχει τη μοναξια  και δεν αντέχει τη συναναστροφή με ανθρώπους.Άλλοι ανήκουν στον τύπο του ερημίτη και άλλοι στον τύπο του κοινωνικού και έχει κόσρος σε ευκαιρίες, κέρδος, ή ζημία, για το συγκεκριμένο άτομο ή την ομάδα. Ήλίθιο είναι το άτομο  που προκαλεί με τις πράξεις του ζημιές, χωρίς το ίδιο να αποκομίζει ωφέλη, ενώ πιθανα υφίσταται ακόμη και ζημίες. Χάνουμε χρόνο, χρήμα, ενέργεια, διάθεση, ευεξία, όρεξη λόγο των απροσδόκητων ενεργειών κάποιου πλάσματος που δεν έχει τίποτα να κερδίσει προκαλώντας μας ταπείνωση δυσκολίες ή βλάβες. Το έν λόγο άτομο είναι ηλίθιο. Η καταστροφική του δυνατότητα έχει αυξηθεί τρομακτικά λόγο της θέσης εξουσίας που κατείχε. Ενα ποσοστό του εκλογικού σώματος είναι ηλίθιοι και οι εκλογές τους παρέχουν, μια θαυμάσια ευκαιρία για να βλάψουν όλους τους υπόλοιπους, χωρίς να κερδίσουν το παραμικρό από τις ενεργειές τους., συμβάλλοντας έτσι στη συντήρηση των ηλιθίων που κατέχουν την οποιαδήποτε εξουσία.. Η κοινωνική, πολιτική και θεσμική ισχύς μεγενθύνει το καταστρεπτικό ενός ήλίθιου που είναι επικύνδυνος και επιβλαβής. Οι ηλίθιοι βρίσκονται αναμεσά μας, βρίσκονται παντού σε όλα τα πλάτη της γης,και είναι πάντα έτοιμοι να προκαλέσουν ζημιά στους άλλους και φυσικά στον ίδιο τους τον εαυτό.
Ψυχική ευστάθεια, διάλογος, γνώσεις, στάσεις, δεξιότητες, αξίες, πνευματική-σωματική-ψυχική-κοινωνική υγεία, αλληλοσεβασμός, όραμα, ελπίδα, αισιοδοξία, ασφάλεια, ηρεμία, επάρκεια, προσδοκία, το έχειν και είναι και όχι το δήθεν και φαίνεσθαι  να μοιραζόμαστε απόψεις ,θέσεις και συναισθήματα ,για να ζούμε ευτιχισμένοι με εργασία ευτυχία, χαρά δημιουργία, αισιοδοξία και χαμόγελο εχοντας πάντοτε θετική ενέργεια και σκέψη.Υπάρχει η μια πλευρά κρίσης και η πλευρά της αλληλεγγύης. Κυριαρχούν αγάπη,πόνος, ένταση, θλίψη, ανάγκη για έλεγχο, φόβος θυμός, πίκρα, μεταπτώσεις, συναισθηματικές προσκολήσεις,απεριόριστες ενοχές. Η ζωή πλέον άλλάζει. Αγωνιάς, τρέχεις, πιέζεσαι, κλείνεσαι, χάνεις τον εαυτό σου. Ας ζούμε την κάθε ημέρα με όλες μας τις αισθήσεις., γιατι αλλάζουν καθημερινά σχέσεις, ρόλοι, αξίες, τρόποι ζωής και επιλογές. Είναι κρίμα  να παραμένει ο καθένας μας  στο δικό του μικρό, ανούσιο, απομωνομένο, έρημο, δυστυχισμένο, γεμάτο κενό και φαντάσμα, κόσμο του. Επανερχόμαστε στη ζωή,στη χαρά, στην ισορροπία, στις σχέσεις μας ,στον εαυτό μας.Να λέμε καθημερινά στον εαυτό μας έζησα, χάρηκα, αγάπησα, αγαπήθηκα, απόλαυσα απλά όμορφα καθημερινά πράγματα,λυπήθηκα, δυσκολεύτηκα,προβληματίστηκα, πένθησα, έμαθα και νιώθω πλήρης, γεμάτος, ολοκληρωμένος, ευγνώμων για τη ζωή και τις επιλογές μου.

Όπως και τώρα έτσι και τότε υπήρχαν φωνές αντίδρασης, για τα κακά δρώμενα στα κοινωνικά-πολιτικά – οικονομικά. Στα φοιτητικά μου χρόνια παρακολούθησα το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τίτλο: «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» και με δίδαξε πολλά. Γιατί  το υπουργείο παιδείας  δεν το προβάλλει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, να μάθουν οι νέοι μας τα κακώς κείμενα, ώστε να αφυπνιστούν και να γίνουν καλύτεροι από τους προγόνους τους; Γιατί δεν υπάρχει στα σχολικά εγχειρίδια το κείμενο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη  «οι Χαλασοχώρηδες», αποσπάσματα από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη  "ο Χριστός ξανασταυρώνεται" που καυτηριάζουν το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς καθώς και η ταινία του Κώστα Γαβρά la capital,που δείχνει τη διαπλοκή κυβέρνησης-τραπεζών-μεζαζόντων   και  παίζεται στους  ελληνικούς κινηματογράφους από την αρχή του έτους 2013.

Ο προπαγανδιστικός λόγος είναι για μαζική κατανάλωση και δυστυχία. Ανάμεσα σε αυτά που διαβάζουμε και σε αυτά που βιώνουμε, μεσολαβεί τεράστιο χάσμα. Επικοινωνούμε με το ξένο, το πέρα από το εγώ και το εμείς, επικοινωνούμε με το εγώ από το εμάς. Αυτή η σχέση δημιουργεί όλες τις προυποθέσεις για την αλλοτρίωση.Ο άθλιος κομματισμός καλλιεργεί το μίσος, τον ατομικισμό, τη συντεχνιακή αντίληψη, τη μισαλλοδοξία, τον αποκλεισμό των άλλων και την ισοπέδωση ανθρώπων, θεσμών, και αξιών. Να καλλιεργούμε τη νοοτροπία του νικητή και όχι της μιζέριας, καινοτομία, τόλμη, κοινωνική ευθύνη, προσφορά με κοινωνική προσπάθεια. Αγκαλιάζω, στηρίζω, και νοιάζομαι για τον άλλον, για να προοδεύσει και ευτυχήσει. Διαβάστε, ακούστε μουσική, παίξτε, ανακαλύψτε, κλείστε τις πόρτες σε πρότυπα, που θεοποιούν την πονηριά, την απάτη,  το χρήμα. Να επιβάλλουμε δικά μας πρότυπα, την ηθική, την αλληλεγγύη,να δρούμε ομαδικά και συνεργατικά και να μην πατάμε επί πτωμάτων.

Ακούμε για τη λίστα Λαγκάρντ εδώ και χρόνια, ψηφοφορίες, προανακριτικές, χωρίς να μάθουμε ποτέ τα ονόματα των φοροφυγάδων, με τα αντίστοιχα ποσά, όπως δεν μάθαμε για το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, το 2004, το κόστος των μεγάλων έργων που γίνονται στην Ελλάδα, το χρηματιστήριο, το Βατοπαίδι  και πολλά που δε μάθαμε ή δεν θα μάθουμε.

Εύχομαι, ελπίζω, ονειρεύομαι. Η φιλοσοφία του ιδανισμού μεταβάλλεται σε φιλοσοφία του πραγματισμού. Θέλουμε Ελλάδα όχι επίγεια και υπόγεια, αγωνιζόμενη και συνωμοτούσα, της επιφανείας και των υπονόμων. Ο εγκέφαλος και η καρδιά μου είναι οι ναοί μου και φιλοσοφία μου η καλοσύνη, που η ψυχή πρέπει να γεμίζει με συναισθήματα και όχι με χρήματα. Γιατί στις ημέρες μας  η ανηθικότητα επιβραβεύεται και καταξιώνεται από μερικούς, σε αντίθεση με το ήθος που παραγκωνίζεται τις περισσότερες φορές, και στην πορεία της ζωής μας συνυπάρχουν πάντα το  καλό-κακό, θετικό-αρνητικό. Η διαφοροποίηση είναι εκείνη, για να ιδεί κάποιος τι επιλέγει.

Χρειάζεται να έχουμε αισιοδοξία, ελπίδα και χαμόγελο γιατί όπως λέει μια παροιμία «Κατά τον λαό και η κυβέρνησης».  Λαός και κυβέρνησης είμαστε δύο περιστερές ως προς την λευκότητα και στην αθωότητα καθόλου δεν διαφέρουμε. Η μία φιλεί τη άλλη, εκείνη τρέφει αυτήν. Μεταξύ μας υπάρχει πλήρης κοινοκτημοσύνη. Με αγαπάς ,σε αγαπώ. Σε ληστεύω με ληστεύεις. «Όλοι μαζί τα φάγαμε», μία φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου.

Είμεθα όλοι Ραμπαγάδες εν Ελλάδι. Από του ανώτατου μέχρι του κατώτατου. Όσο ανεβαίνεις στα κοινωνικά και πολιτικά στρώματα, τόσον  ανευρίσκεις παχύτερο, φαυλότερο ραμπαγαδισμό. Έφτασες στο κατακόρυφο σημείο; Εκεί, στάσου, αποκαλύφθητι και προσαυγόρευσον τον Αρχιραμπαγάν.

 «O ΡΑΜΠΑΓΑΣ»*
ΘΕΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΡΥΓΑΣ;

ΣΤΗ ΡΑΜΠΑΓΑΔΙΑ

ΓΙΝΕ ΡΑΜΠΑΓΑΣ!

ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣ;

ΓΥΡΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ

ΝΑ ΚΑΛΟΠΕΡΝΑΣ.

ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΓΑΥΓΙΖΕΙ

ΟΞ’ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΥΛΗ

ΠΟΥ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΡΙΖΕΙ

ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΕΙΛΕΙ,

ΠΟΥ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ, ΣΤΡΗΦΕΙ

ΣΑΝ ΤΟ ΚΥΝΗΓΑΣ,

ΚΙ΄ΑΝ Τ’ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΓΛΕΙΦΕΙ

ΝΑ Ο ΡΑΜΠΑΓΑΣ

…………………………

ΒΟΥΡΛΟ ΠΟΥ ΛΙΓΑΕΙ

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΛΙΓΑΣ

ΧΕΛΙ ΠΟΥ ΓΛΙΣΤΡΑΕΙ

ΝΑ Ο ΡΑΜΠΑΓΑΣ

……………………………

ΕΙΠΑΝ ΤΟΥ ΓΕΜΒΕΤΤΑ

ΜΟΙΑΖΩ, ΑΜΗ ΔΕ:

ΡΑΜΠΑΓΑ ΠΟΡΤΑΙΤΑ

ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΙΔΕ.

……………………………….

*Κυκλοφόρησαν συνολικά 976 φύλλα από 14 Αυγούστου 1878 ως τις 4 Μαίου 1889, από τον Κλεάνθη Τριαντάφυλλο, συνεργάτη του Βλάση Γαβριηλίδη, με βίους παράλληλους.

Γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους με το ψευδώνυμο Ραμπαγάς, ο Κλεάνθης Τριαντάφυλλος γεννήθηκε στα Ξάμπελα της Σίφνου. Σε νεαρή ηλικία έζησε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία ως συνεργάτης των εντύπων Νεολόγος, Κουδουνάτος, Σάλπιγξ και Διογένης. Διώχθηκε από τις τουρκικές αρχές λόγω του καυστικού ύφους του και κατέφυγε στην Αθήνα, όπου το 1878 ίδρυσε από κοινού με το Βλάση Γαβριηλίδη το σατιρικό περιοδικό Ραμπαγάς, στο οποίο δημοσίευσαν κείμενα μεταξύ άλλων ο Κωστής Παλαμάς και ο Δημήτριος Ταγκόπουλος. Ο Ραμπαγάς προκάλεσε αντιδράσεις και οδήγησε σε φυλάκιση των εκδοτών του. Ωστόσο η έκδοση συνεχίστηκε και μετά την αποχώρηση του Γαβριηλίδη το 1870. Το 1881 έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας. Αυτοκτόνησε το 1889, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από σοβαρή ψυχική διαταραχή. Στο χώρο της λογοτεχνίας τοποθετείται με τα έμμετρα σατιρικά κείμενα που δημοσίευσε στο Ραμπαγά.