ΓΙΑΝΝΗΣ Δ.ΛΥΡΑΣ: ΒΑΛΥΡΑ:ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ-ΔΗΜΑΡΧΩΝ, 1970-2014

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

ΒΑΛΥΡΑ:ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ-ΔΗΜΑΡΧΩΝ, 1970-2014

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Το τριήμερο της αποκρηάς ,στις 1-3\3\2014, επισκέφθηκα το χωριό μας, τη Βαλύρα, και τσίκνησα με το μαθητή μου Γιάννη Λινάρδο. Διαπίστωσα από το σπίτι του, οτι το αυλάκι, απέναντι στο νεόκτιστο ναο Αγιο Κωνσταντίνο, γίνεται δρόμος και ετοιμάζεται η τσιμεντοστρωσή του. Το έργο να γίνει , αλλά να γίνει σωστά. Οι σωλήνες που έχουν τοποθετηθεί, έχουν ανάποδη κλίση. Έτσι αφενός τα λιμνάζοντα νερά θα είναι εστία μόλυνσης για το χωριό, αφετέρου σε περίπτωση επαναλειτουργίας του αυλακιού, του νερόμυλου και του ποτίσματος των κτημάτων και του κάμπου ( έργο ρωμαικής κατασκευής, κατα τον αείμνηστο καθηγητή και ακαδημαικό Αθανάσιο Πανάγο), το κόστος θα είναι αρκετά μεγαλύτερο, ενώ αν γίνει τώρα το έργο, το κόστος συγκριτικά θα είναι πολύ μικρότερο.

Ας το λάβει υπόψη της η εκλεγμένη τοπική και δημοτική αρχή, και να μην γκρινιάζουμε όταν γίνουν τα χειρότερα, όπως έγινε την Κυριακή προς τη Δευτέρα, που το νερό εβρεχε ασταμάτητα και έγιναν διάφορες ζημιές,σε κτήματα, καλλιέργειες και σπίτια. Το έργο να γίνει, αλλά να γίνει σωστά.

Αναδημοσιεύω και την ανάρτηση που είχε γίνει τον Σεπτέβριο του 2011, μνημονεύοντας και τους αδελφούς Κόνιαρη Ηλία και Βασίλη, που δώρισαν το οικόπεδο, για να στεγαστεί το κοινοτικο κατάστημα της Βαλύρας.

Με αφορμή τα δημοσιεύματα στην ηλεκτρονική εφημερίδα ITHOMI NEWS του συνεργάτη μου (και παλιού μαθητή μου) Λινάρδου Ιωάννη και Κωνσταντίνου Κανελλόπουλου θα περιγράψω αυτά που αναφέρω στον τίτλο μου: Διοικητικές μεταβολές στην περιοχή μας από την Ενετοκρατία μέχρι σήμερα, και έργα και ημέρες των προέδρων-δημάρχων, 1970-2014 .

Όταν δούλευα φοιτητής την περίοδο του ’70 , στα έργα της ΑΤΕ ΑΛΙΑΚΜΩΝ και τα γραφεία της ήταν στην Αλωπεκής ,στο Κολωνάκι, γινόταν αμμοληψία από το ποτάμι Μαυροζούμενα, για να γίνουν τα έργα του αναδασμού. Στην περιοχή του Μύλου φάνηκαν τα θεμέλια αρχαίας γέφυρας η οποία έχει μείνει στα αζήτητα από τότε καθώς και τα θεμέλια άλλης αρχαίας γέφυρας, πάνω από τον Κάκκαβο και καμάρα αρχαίας γέφυρας στο χωριό Αριστοδήμειο, την οποία αναφέρει ο Γιάννης Αναπλιώτης (Τουριστικός οδηγός Μεσσηνίας, Καλαμάτα 1970, σελίδα 126). Η Δέση, το Αυλάκι, οι Καμάρες, οι Νερόμυλοι, παλιά σπίτια,.εξώπορτες με καμάρες, η χειμερινή και θερινή οικία που έμενε επί τουρκοκρατίας ο Τζαφέρ Αγάς ,βυζαντινά εκκλησάκια, πηγάδια, παλιά λιοτρίβια κ.λ.π., έχουν μείνει και αυτά στα αζήτητα, από το 1970 μέχρι και σήμερα. Ο τελευταίος απερχόμενος δήμαρχος του Δήμου Ιθώμης με το νόμο Καποδίστρια , είχε όραμα να επαναφέρει τη λειτουργία του αυλακιού και όταν μετά τη μεγάλη ξηρασία –πυρκαγιές ,το 2007 ,καθάρισαν το ποτάμι και ξαναφάνηκαν τα θεμέλια του παλιού γεφυριού και το κτίριο του μύλου, δεν έγινε καμιά προσπάθεια συντήρησης, διάσωσης και προβολής. Τουναντίον έβαλε με ανάποδη κλίση σωληνώσεις στο αυλάκι, ήθελε να κάνει το αυλάκι δρόμο, και η αισθητική του γεφυριού στο σπίτι του Λινάρδου χάλασε παντελώς, ενώ το γεφύρι του Αγίου Αθανασίου εξαφανίστηκε , δημιουργώντας ένα δρόμο τερατούργημα.

Οι Νιοχωρίτες ήταν πιο έξυπνοι από εμάς που από το νερό της Μαυροζούμενας με 20 ευρώ το χρόνο ο κάθε ιδιοκτήτης, και με πλαστικό υπόγειο δίκτυο ύδρευσης, αρδεύουν τα κτηματά τους. Εμείς με τη Δέση, που είναι έργο Ρωμαικής εποχής, θα μπορούσαμε να έχουμε ύδρευση, άρδευση, ενέργεια, οικολογικό βιότοπο-πάρκο και με πολλαπλές δραστηριότητες ψυχαγωγίας-άθλησης.

Με τον Καλλικρατικό νόμο πήγαμε διοικητικά στο νέο δήμο Μεσσήνης. Το παλιό όνομά του ήταν Λίμναι , Λιμνοχώρι, μετά Νησί, και αργότερα με το όνομα Μεσσήνη με το Β.Δ.19 Αυγούστου 1867. Πολλοί έλληνες ακόμη δεν μπορούν να προσδιορίσουν τη Μεσσήνη από την Αρχαία Μεσσήνη. Ο νέος δήμος Μεσσήνης με τον Καλλικράτη, ενσωμάτωσε πλήρως τον Καποδιστριακό δήμο Ιθώμης και κατ’ επέκταση την Αρχαία Μεσσήνη. Όλοι έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης, γιατί όταν μίλησα το 2003 στην Αρσινόη για το όρος Εύα δεν πάτησε κανείς πόδι, από την Αρχαία Μεσσήνη, και όταν μίλησα το 2004 στην αρχαία Μεσσήνη συνέβη το ίδιο με τους κατοίκους της Αρσινόης. Όταν δε, μίλησα στη γενέτειρα του νυν δημάρχου Μεσσήνης κυρίου Στάθη Αναστασόπουλου, το 2006, για ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων, (Πάμμισο, Πλάτανο, Ναό Παμμίσου κ.λ.π.) κοινών εκδηλώσεων, και διαδημοτικών συνεργασιών, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», από την τότε τοπική αυτοδιοίκηση.Έφυγε το καλοκαίρι και μόνο μια παράσταση δόθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης στο Στάδιο, από το Εθνικό Θέατρο, η θεατρική παράσταση με τίτλο: «Οι Σκηνοβάτες», με πολλούς από τους θεατές να διαμαρτύρονται, γιατί την τελευταία στιγμή κατάβρεξαν το χωματόδρομο του αρχαιολογικού χώρου, ο οποίος σε πολλά σημεία είχε νερά και λάσπες, καθώς και η μεγάλη διάρκεια παραμονής να μπουν στον αρχαιολογικό χώρο, γιατί υπήρχε μια και μόνο είσοδος.

Συμφωνώ να έχει ο καθένας μας τις απόψεις του σε πράγματα που μας χωρίζουν, όποια και αν είναι αυτά, αλλά θα πρέπει να γίνουμε ένα σώμα μια γροθιά σε πράγματα που μας ενώνουν. Εάν ο νέος Καλλικρατικός δήμος Μεσσήνης έχει σκοπό-στόχο να παροπλίσει την Αρχαία Μεσσήνη, να γνωρίζει ότι υπάρχουν τοπικές δυνάμεις, που πάντα θα τον στηρίζουν και προβάλλουν ,τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Τέλος, στο σκουπιδότοπο κακώς έγινε η εναπόθεση-αποκομιδή των τσιμεντοσωλήνων, από άλλη περιοχή.

Το παρακάτω κείμενο και φωτογραφικό υλικό τεκμηριώνουν αυτά που γράφω, και θα ήθελα ο νέος Καλλικρατικός δήμος με τον πολιτιστικό του τομέα, να διοργανώσει μια διημερίδα ή συνέδριο, για να συντάξουμε ένα νέο πολιτιστικό πρόγραμμα σε χρόνια βάση, από την επόμενη χρονιά 2011-12, και να δημιουργηθεί θεσμικό όργανο για την Αρχαία Μεσσήνη, ο οποίος να διαχειρίζεται μαζί με τις εφορείες αρχαιοτήτων, το νέο Καλλικρατικό δήμο Μεσσήνης, επιστημονικούς φορείς και ειδικούς επιστήμονες, τον Αρχαιολογικό Χώρο Αρχαίας Μεσσήνης, με συνέδρια ,σεμινάρια, δράσεις, δραστηριότητες, εκδηλώσεις, ξεναγήσεις σχολείων υποχρεωτικά, κ.λ.π., όλο το χρόνο, στα πλαίσια των ετήσιων εκδηλώσεων ‘’ΙΘΩΜΑΙΑ-ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ’’.Προηγουμένως και τα 2 χωριά Αρσινόη και Αρχαία Μεσσήνη, να τα βρουν μεταξύ του, γιατί είναι κρίμα τις δύσκολες ημέρες που ζούμε να τις κάνουμε δυσκολότερες.

Οι αδυναμίες και ανεπάρκειες των νέων Καλλικρατικών δήμων
Οι υποψήφιοι δήμαρχοι που δεν διαθέτουν δεσμούς με τις επιμέρους τοπικές κοινωνίες που συνιστούν τους νεοδημιουργούμενους ΟΤΑ ,θα υποχρεωθούν να προσφύγουν στους μηχανισμούς των κομμάτων για να υποστηρίξουν την υποψηφιότητά τους, αναλαμβάνοντας ευνόητες δεσμεύσεις. όχι πάντα σύμφωνες με τα συμφέροντα των περιοχών τους.
Η οικονομική ασφυξία φαίνεται θα διαιωνιστεί και στους νέους ΟΤΑ. Γιατί η κυβέρνηση πέραν του «τρυκ» της αθροιστικής παρουσίασης των πόρων που προτίθεται να διαθέσει, είναι ελάχιστα μεγαλύτεροι από τις σημερινές ετήσιες επιχορηγήσεις και δεν δείχνει διατεθειμένη να δαπανήσει πραγματικά περισσότερα χρήματα στηρίζοντας το νέο δημιούργημά της. Χωρίς ριζική φορολογική μεταρρύθμιση και αν οι ΟΤΑ δεν αποκτήσουν υγιείς πρωτογενείς πόρους, πάντα η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα βρίσκεται στο έλεος των διαθέσεων της εκάστοτε κυβερνήσης.

Είναι φανερή η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού ικανού να υποστηρίζει στελεχικά τη νέα προσπάθεια. Με το υπάρχον σήμερα προσωπικό οι νέοι δήμοι δεν πρόκειται να κάνουν πολλά. Ούτε οι διορισμοί ακατάρτιστων υπαλλήλων αποτελούν λύση. Έπρεπε αν ο σχεδιασμός ήταν σοβαρός να έχει προβλεφθεί ένα αναγκαίο χρονικό πλαίσιο για την προπαρασκευή στελεχών ώστε αυτά να εισέλθουν στην Τ.Α. έτοιμα να προσφέρουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους. Από τα παραπάνω προκύπτει πως από το πρόγραμμα «Ι. Καποδίστριας», στο πρόγραμμα Καλλικράτης, δεν αντέχει σε καμία σοβαρή επιστημονική κριτική. Παρουσιάζει εξόφθαλμες αδυναμίες και ανεπάρκειες που το καθιστούν θνησιγενές. Εκείνο που απλώς μένει. είναι ότι δια της προωθήσεώς του η κυβέρνηση απλώς εξυπηρετεί τις μικροκομματικές της σκοπιμότητες και το πολύ-πολύ ικανοποιεί τις δήθεν «εκσυγχρονιστικές» εμμονές της. Η οργάνωση των κοινοτήτων 1828-1831Η πολιτική οργάνωση της κοινωνίας στην Ελλάδα βασίστηκε στην οικογένεια. Οι οικογένειες συνδέονται με δεσμούς αίματος και δεσμούς αμοιβαίων συμφερόντων. Για να φροντίζουν τις υποθέσεις τους , όλα τα μέλη της κοινότητας συγκεντρώνονται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Μάρτη για να εκλέξουν τους δημογέροντες ,δικαστές που το ονομά τους αναφέρεται στα ποιήματα του Ομήρου. Αρχίζουν με την εκφώνηση της έκθεσης των Δημογερόντων για τη διοίκηση της περασμένης χρονιάς και κάνουν έπειτα τον έλεγχο των λογαριασμών. Μετά προτείνονται στην συνέλευση αποφάσεις που πρέπει να εφαρμοστούν την επόμενη χρονιά και τελειώνουν με την επικύρωση των δημογερόντων στο λειτουργημά τους ή την αλλαγή τους. Οι παραιτηθέντες προτείνουν άλλους τους οποίους η κοινότητα έχει το δικαίωμα να απορρίψει ή να ζητήσει άλλους υποψηφίους.Ο αριθμός των δημογερόντων ποικίλει ανάλογα με τις ανάγκες της κοινότητας. Διαλέγουν 1 για τα χωριά και 3 για τις πόλεις, οι οποίοι μοιράζονται την εποπτεία και τον έλεγχο της τοπικής εξουσίας, την αγορανομία και τα κοινοτικά έσοδα.{Μ. Μοσχοβάκη. Το δημόσιο δίκαιο στην Τουρκοκρατία Αθήνα 1884}.Οι δημογέροντες ή κοτσαμπάσηδες παραδίνανε στους Τούρκους τα ποσά που τους ζητούσαν και δεν τους ενδιέφερε για τα ποσά που έμεναν στους κοτσαμπάσηδες. Συχνά δημιουργούνταν αναταραχές ,φόνοι και εξόντωση χωριών και οικογενειών όταν δεν τα έβρισκαν στη μοιρασιά. Η λαϊκή διοίκηση των κοινοτήτων μετατράπηκε σε μια κυβερνητική μηχανή που τη κινούσε το χέρι του αρχηγού του κράτους. Κάθε χρόνο οι εκλεγμένοι δημογέροντες έλεγχαν την αστυνομία ,τα τελωνεία και όλη τη διοίκηση, με ένα ληξίαρχο που φύλαγε τις διαθήκες και τα συμφωνητικά των οικογενειών και του εμπορίου. Οι δημογέροντες είχαν στη διαθεσή τους 30 ενόπλους και έπαιρναν ο καθένας 2 γρόσια την ημέρα. Οι δημογέροντες ήταν υποχρεωμένοι όπως και τα μέλη των επιτροπών να κάνουν απολογισμό της διαχειρισής τους , που ήταν σχεδόν φανταστικός, με αποτέλεσμα να γεννηθούν και να πληθύνουν τα κακά ,οι διασπαθίσεις και καταπιέσεις ,επειδή οι κακοί δημογέροντες έκαναν πολλές φορές του κεφαλιού τους ,ικανοποιώντας τα πάθη και την απληστία τους. Τα χωριά, μοναστήρια, κωμοπόλεις και πόλεις πρέπει να συνενωθούν σε διαμερίσματα ή διοικήσεις και αυτές με τη σειρά τους σε επαρχίες. Όπως κάθε διοίκηση έχει επίσκοπο και νομάρχη έτσι και η επαρχία θα έχει έναν αρχιεπίσκοπο και έναν έπαρχο ή κυβερνήτη , με ένα συμβούλιο διοριζόμενο και μισθοδοτούμενο από την κυβέρνηση και ένα στρατιωτικό κυβερνήτη. Οι νομάρχες θα υπάγονται στον έπαρχο και οι δημογέροντες στον νομάρχη. Με ένα διάταγμα στις 9 Φεβρουαρίου του 1830 εκχώρησε για ταμεία των επαρχιών 7 διαφορετικούς φόρους (Φ. Τίρς. Τομ Α σελ.188-9 ) τους οποίους θα χρησιμοποιούσαν για την επιδιόρθωση εκκλησιών, σχολείων, νοσοκομείων δημοσίων κτιρίων, υδραγωγείων μύλων, καναλιών γεφυρών δρόμων κ.λ.π
1^{ος φόρος. 5 λεπτά για κάθε πρόβατο ,κατσίκι και αρνί. 20 λεπτά για
χοίρους και άλλα μεγάλα ζώα. Εξαιρούνται τα ζώα που ηταν για μεταφορές
και όργωμα.}
2ος φόρος. 5% για εισοδήματα από σπίτια –καταστήματα
3ος φόρος. 3 φοίνικες το μήνα για εμπόρους κρασιών-ποτών.
4ος φόρος. 9% στα ενοίκια πανδοχείων καφενείων και χανίων , ενώ ο ιδιοκτήτης 9% στο ποσό που έπαιρνε από το ακίνητο.
5ος φόρος. 20 λεπτά ανα χιλιάδα τούβλα από ιδιώτη και 40 λεπτά από δημόσια επιχείρηση.4 λεπτά ανα στατήρα ασβέστη και 10 λεπτά για το γύψο.
6ος φόρος. 2-8 φοίνικες το μήνα για κάθε ψαρόβαρκα και
7ος φόρος. 1-4 φοίνικες για οτιδήποτε φορτίο μεταφερόταν στην αγορά για πούλημα.
Τα χρήματα από τους φόρους των εισοδημάτων ξόδευε η κυβέρνηση για τις ανάγκες ολόκληρου του έθνους ,αλλά ελάχιστα ξαναγύριζαν στη πηγή για να εξυπηρετηθούν οι οποιεσδήποτε ανάγκες των τοπικών κοινωνιών των επαρχιών. Η είσπραξη φόρων από φοροεισπράκτορες και η προσωπική εργασία διατηρήθηκε στις κοινότητες μέχρι τη δεκαετία του 1970..Επιβάλλεται η συνένωση των επαρχιών σε μια κεντρική εξουσία για να πατάσσονται οι καταχρήσεις και για τις παρανομίες θα πρέπει να υπάρχει μια γενική ανώτατη εξεταστική επιτροπή η ονομαζόμενη γερουσία , που θα αποτελείται από 2 συμβούλια και το ένα θα εκλέγεται από το κυβερνήτη και το άλλο από το λαό . Η εκλογή θα γινόταν σε κάθε επαρχία από ολους του δημογέροντες των χωριών ,πόλεων και διοικήσεων. Οι 16 έπαρχοι ήταν άσχετοι με τις τοπικές υποθέσεις και είχαν στη διαθεσή τους μια υπαλληλία απαθή ,αμαθή και αδιάφορη. Φυλάκιζαν πολλές φορές τους φοροεισπράκτορες οσοι δεν μπορούσαν να εξοφλήσουν στην κυβέρνηση την τιμή της δεκάτης . Επίσης η κυβέρνηση κατείχε ολους σχεδόν τους μύλους γιατί ήταν η κύρια πηγή εσόδων. Υπολογίζεται ότι από τους 6000 μύλους το κράτος είχε τους 5500.
Οι εθνικές γιορτές περιελάμβαναν την 1η ημέρα αφιερώματα σε εκείνους που σκοτώθηκαν αγωνιζόμενοι για την ελευθερία στην πατρίδα, την 2η για παρελάσεις και γυμναστικές επιδείξεις , την 3η για αρματοδρομίες και ιπποδρομίες και οι υπόλοιπες σε λυρικά έργα χορωδίες, τραγωδίες και κωμωδίες.

Φρ. Τίρς. Η εποχή του Καποδίστρια 1828-1831 . Τόμοι Α,Β. Εκδ. ΤΟΛΙΔΗ.

Στις 15-12-1825 στο ΝΤΕΛΙΜΕΜΙ [ΑΙΘΑΙΑ] εξελέγησαν ως πληρεξούσιοι της επαρχίας ΕΜΠΛΑΚΙΩΝ οι: Π. ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ,ΑΝΤ ΠΕΡΡΩΤΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ.[ ΠΑΠΑΤΣΩΝΗ ΠΑΝ Απομνημονεύματα σελ.114-115 ]

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΠΟΥ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟ 1843 στη ΜΕΣΣΗΝΙΑ*

1. ΔΗΜΟΣ ΕΥΑΣ

ΠΑΝ. ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ

ΙΩΑΝ. ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ

ΓΑΛ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ

ΝΙΚ. ΛΕΓΓΕΡΗΣ

2. ΔΗΜΟΣ ΟΙΧΑΛΙΑΣ

ΑΛ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Α.ΠΑΝΟΥ

ΙΩΑΝ.ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ

ΚΩΝ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ

3. ΔΗΜΟΣ ΑΝΔΑΝΙΑΣ

Γ. ΑΛΕΥΡΑΣ

Ν. ΜΠΑΛΝΤΑΣ.

ΚΩΝ.ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ

ΝΙΚ. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

4. ΔΗΜΟΣ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ

ΕΥΓΕΝ. ΚΑΛΑΜΑΡΙΩΤΗΣ

ΙΩΑΝ ΚΑΛΟΦΩΛΙΑΣ

5. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ

Γ.ΜΠΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΝΓ.ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

Γ. ΚΑΣΤΑΝΑΣ

ΧΑΡ. ΦΛΩΡΟΣ

*ΦΕΚ. Αριθ. Φυλ.17, 8-6-1843 σελ.77α

ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟ 1850 ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΟΥΣ*

^Α	^{ΟΝΟΜΑ ΔΗΜΟΥ}	^{ΚΑΤΟΙΚΟΙ}
¹	^{ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ}	⁶²⁶³
²	^{ΑΛΑΓΟΝΙΑΣ}	³⁶³²
³	^ΑΡΙΟΣ	²⁵⁷³
⁴	^ΕΡΑΝΗΣ	²⁸³⁹
⁵	^{ΦΛΕΣΣΙΑΔΟΣ}	⁴⁷⁰⁹
⁶	^{ΤΡΙΠΥΛΑΣ}	⁴³²⁰
⁷	^{ΑΥΛΩΝΟΣ}	²⁴⁰¹
⁸	^ΔΩΡΙΟΥ	³⁴⁵⁶
⁹	^ΠΥΛΟΥ	³⁰³²
¹⁰	^{ΒΟΥΦΡΑΔΟΣ}	³⁷¹⁶
¹¹	^{ΜΕΘΩΝΗΣ}	²³⁶⁷
¹²	^{ΚΟΛΛΩΝΙΔΩΝ}	³⁴⁸⁵
¹³	^{ΚΟΡΩΝΗΣ}	²⁰⁶⁴
¹⁴	^{ΠΑΜΙΣΟΥ}	⁴⁷⁶⁹
¹⁵	^ΕΥΑΣ	²⁹⁸⁴
¹⁶	^{ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ}	²⁵⁶⁹
¹⁷	^{ΟΙΧΑΛΙΑΣ}	⁴¹⁴⁰
¹⁸	^ΙΘΩΜΗΣ	²⁸²³
¹⁹	^{ΑΝΔΑΝΕΙΑΣ}	⁴²⁴⁵
²⁰	^{ΛΕΥΚΤΡΟΥ}	⁶⁶²⁴
²¹	^{ΚΑΡΔΑΜΥΛΗΣ}	³⁰¹⁶
²²	^ΑΒΙΑΣ	⁵¹⁹⁰

^{*ΦΕΚ. Αριθ. Φυλ.25,5\8\1850 σελ.93-94}

^{Οι
δήμοι που καταργήθηκαν το 1840 και εντάχθηκαν σε άλλους δήμους είναι:
ΤΡΙΚΚΗΣ, ΤΙΜΑΘΕΙΑΣ, ΤΟΜΕΩΣ, ΣΚΑΡΜΙΓΚΑΣ, ΠΡΟΑΣΤΕΙΟΥ, ΘΟΥΡΙΑΣ, ΒΙΑΝΤΟΣ,
ΑΜΦΕΙΑΣ, ΑΙΠΕΙΑΣ, ΠΟΛΙΧΝΗΣ, ΒΕΛΥΡΑΣ, ΥΑΜΕΙΑΣ, ΣΤΕΝΥΚΛΗΡΟΥ και ΔΕΡΡΩΝ.
Πριν το 1840 0 αριθμός των}

^{δήμων στη Μεσσηνία ήταν 36.}

^{ΔΗΜΟΙ ΚΑΙ ΕΠΑΡΧΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΠΡΙΝ ΤΟ 1840}

^{ΙΣΤΟΡΙΚΑ (Μακρυγιάννης)}

^{Ο
Μακρυγιάννης* με τον οξύτατο πολιτικό του λόγο μας περιγράφει για τους
βαβαροκράτες που έφερε μαζί του ο Όθωνας στην Ελλάδα. Αυτείνοι αφεντάδες
μας και μείς ειλωτές τους . Πήραν τα καλλίτερα υποστατικά ,τις
καλλίτερες θέσες, τους σπιτότοπους ,στα υπουργεία βαρείς μιστούς.
Δανείζουν τα χρηματά τους 2 και 3% το μήνα , παίρνουν υποθήκες – σ’ ένα
χρόνο και λιγότερον κάνει 10 και το παίρνει 1 ,γίναν ολοι διοχτήτες.
Κριταί αύτείνοι, αφεντάδες αυτείνοι, οπου να πάνε οι Ελληνες ολο ξυλιές
τρώνε. Η φτώχεια άξηνε, λίγο φταίξιμο να κάνει ο αγωνιστής, χάψη. Άλλος
επι ζωγής, άλλος κόψιμον με την τζελοτίνα……γιόμωσαν οι χάψες του
κράτους. Να δώσετε εις τους απλούς 50 στρέμματα γης και κατ’ αναλογία να
πάτε μέχρι το βαθμό του χιλίαρχου, γιατί τα μοναστήρια κατέχουν το 1\4
του ελληνικού εδάφους. Η ελέω Θεού μοναρχία που επιβλήθηκε στη χώρα από
τις προστάτιδες δυνάμεις , στεριώνει πιο πολύ τις φεουδαρχικές δυνάμεις
στην εξουσία. Μας κατάργησαν την τοπική αυτοδιοίκηση και μας εφάρμοσαν
τα συστήματα του βαβαρικού φεουδαρχισμού. Η επανάσταση της 3ης
Σεπτεμβρίου του 1843 είχε πρωταγωνιστή το Μακρυγιάννη που υποχρέωσε τον
Όθωνα να παραχωρήσει σύνταγμα και να αντικαταστήσει τους βαβαροκράτες
στις διάφορες θέσεις που κατείχαν από Έλληνες.}

^{ΦΥΛΛΟ 83 ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΡΑΤΙΚΉΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΟ 1830

Η Πελοπόννησος διαιρείται στη Ρωμανία, Αχαϊα, Μεσσηνία και Λακωνία . Η Μεσσηνία χωρίζεται όπως δείχνει ο παρακάτω πίνακας.}

Περιοχή	Κατοικημένα χωριά	Αφανισμένα χωριά	Μοναστήρια	Οικόγένειες	Ψυχές	Στρέμματα
Νεόκαστρο	25	4	--	512	2068	683456
Μεθώνη	51	3	2	664	2679	331313
Κορώνη	62	6	2	1127	4295	1314592
Ανδρούσα	66	10	3	1600	6642	1314592
Καλαμάτα	24	2	5	1228	4801	307072
Λεοντάρι	60	14	2	1257	4981	797328
Καρύταινα	124	15	5	3080	12207	2125584
Φανάρι	64	6	5	1458	6268	1142672
Αρκαδιά	88	12	6	2562	10222	1432336

^{Στα αρχεία
και τις βιβλιοθήκες της Βενετίας υπάρχει πλούσιο υλικό για την ιστορία
της Πελοποννήσου για τον αριθμό και τα ονόματα των επαρχιών}
^{Η πυκνότητα του πληθυσμού της Πελοποννήσου μεταξύ των ετών 1700-1940 που έχει έκταση 21049 Κm2 ήταν:}

ΕΤΟΣ	ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ	ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ανα Κm2
1700	176844	8,4
1821	400000*	19
1829	336366**	16
1839	439749	20,9
1879	715708	34
1907	727298	44
1940	1169559	55,6

^{*, ** . Στοιχεία κατ’ εκτίμηση.}

^{ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ}

^{Η
πρώτη τουρκική κατάκτηση της Πελοποννήσου έγινε μετά την άλωση της
Κωνσταντινούπολης το 1460 γιατί το Δεσποτάτο του Μωρέως είχε τη τύχη της
πρωτεύουσας. Το 1865 ο Ενετός Μοροζίνης κατέλαβε τη Μεσσηνία και η
ενετική κατοχή κράτησε μέχρι το 1715. Ο Francesco Grimmani ήταν
προνοητής δηλαδή πολιτικός και στρατιωτικός κυβερνήτης και έκανε
καταγραφή των κατοίκων. Οι περιοχές με τους κατοίκους ήταν αντίστοιχοι
το 1700.}

^{Κυπαρισία 9057}
^{Ολυμπία 5458}
^{Καλαμάτα 4385}
^{Λεοντάρι 4925}
^{Καρύταινα 11813}
^{Ναυαρίνο 1797}
^{Μεθώνη 2689}
^{Η περιοχή
Ανδρούσας είχε 69 χωριά και 3 μοναστήρια. Είχε 1427 οικογένειες και 5573
κατοίκους από τους οποίους οι 2969 ήταν άνδρες και 2613 γυναίκες. Για
το χωριό Τζεφερεμίνη (Βαλύρα) ο αριθμός των ηλικιών ανδρών γυναικών
αναλυτικά είναι}
^{Οικογένειες 55}
^{Αριθμός κατοίκων 234}
^{Άνδρες 97}
^{Γυναίκες 137}
^{Ηλικία Άνδρες Γυναίκες}
^{1-16 40 69}
^{16-30 13 32}
^{30-40 23 18}
^{40-50 11 12}
^{50-60 11 6}
^{>60 5 -}

^{Παρατηρούμε
τη λεπτομέρεια και σχολαστικότητα του προνοητή Grimmani με την οποία
είχαν οργανώσει οι Ενετοί την υποδουλωμένη Ελλάδα για να εισπράττουν
τους φόρους. Το φορολογικό σύστημα ήταν δυσβάσταχτο και οι φόροι ήταν
πάρα πολλοί. Φόρος σφαζομένων ζώων, φόρος παραγωγής σιταριού, λαδιού,
κρασιού, ρυζιού, φόρος βοσκής, επιτηδεύματος, ψαρέματος, ενοικιάσεως
“ντιβαριών” (ιχθυοτροφείων) και αμμοληψίας. Όλοι οι φόροι βγαίνανε σε
δημοπρασία και όποιος έδινε τα περισσότερα ενοικίαζε την είσπραξη φόρου
για ένα χρόνο. Οι Βενετικές εκφράσεις στις δημοπρασίες ήταν με τον
κήρυκα “αλά ούνα”, “αλά ντούε”, “αλά τρε”.}

^{Η
δεύτερη Βενετοκρατία κράτησε 27 χρόνια (1687-1714) ενώ η πρώτη κράτησε
από το 1209-1540. Έφεραν μαζί τους ειδικούς που πίεζαν το λαό να
“ξελογγώνει” τον τόπο, να κάνουν φυτουργίες σε μεγάλη κλίμακα από
λεμονοπορτόκαλα, αμπέλια, ελιές, καπνό, να φτειάχνουν αλυκές,
“ντιβάρια”(ιχθυοτροφεία) εργοστάσια ρακής, καλλιέργειες ρυζιού και
βαμβακιού με την οδηγία του γεωπόνου Γραδενίνο. Διόρθωσαν τα προχώματα
του Παμίσου, το αρδευτικό και αποχετευτικό σύστημα με χαντάκια,
οργάνωσαν ιπποκίνητα λειτουρβιά, νερόμυλους, μεταξουργία, ανέπτυξαν το
εμπόριο με τη “Μπαρμπαριά” (Αφρικάνικα λιμάνια), δημιούργησαν υπηρεσία
αγροφυλακής (Μεϊντάνι), χωροφυλακής (λογχοφόρων), ταχυδρομική υπηρεσία
που διεύθυνε ο βενετός συνταγματάρχης Ροτάλης, οργάνωσαν δικαστήρια,
διώρισαν δικαστές και δικηγόρους και καθιέρωσαν τα εμποροπανήγυρα που
διατηρούνται μέχρι σήμερα.}
^{Για την οργάνωση
του τόπου εκαυχιόταν και έλεγαν. Παραλάβαμε το Μωρηά δίχως δρόμους,
δίχως γεφύρια, δίχως να έχουν ιδέα τι θα πει τροχοφόρο με σπιτάκια
ξύλινα και πρόχειρα. Παραλάβαμε τον Μωρηά από τους Τούρκους ερείπιο που
μέσα τον βόσκησε η φωτιά και τον φτιάξαμε τώρα μια πλούσια χώρα.}
^{Έφεραν
τοπογραφικά συνεργεία που τα διεύθυνε ο Βαν Ντυκ. Κατέγραψαν όλα τα
κτήματα, χέρσα, λόγγους, εισπράττοντας από τους καλλιεργητές 3 σολδία το
στρέμμα για αμοιβή καταμέτρησης. Αφού συνταχτηκε το κτηματολόγιο, με
απόφαση του συμβουλίου των δέκα, καταργείται η ατομική ιδιοκτησία, τα
χτήματα περιέχονται στο Βενετικό δημόσιο και στέλνεται στο Μωριά
οικονομική υπηρεσία με τη διεύθυνση του καταστικατόρου Γρίττη για να
νοικιάζει τα χτήματα στη δημοπρασία για 1-5 χρόνια με κατώτερη προσφορά
ετησίου ενοικίου το 10% της αξίας της παραγωγής της προηγούμενης
χρονιάς.}
^{Οι φόροι που
κατέβαλλε η Βενετία τη περίοδο αυτή ήταν 10% επί της ακαθαρίστου
γεωργικής προσόδου. Τους φόρους τους έβγαζαν σε δημοπρασία και Βενετοί
επιχειρηματίες οι πρόκριτοι Μεσσήνιοι χτυπούσαν τη δημοπρασία και}
^{αναλάμβαναν την
είσπραξη. Ο “Προβεδούρος” Έμμος σε μια αναφορά του γράφει πως τόσο πολύ ο
λαός στενοχωριότανε όταν έβλεπε τα συνεργεία των φορατζήδων ώστε “η
παρηγοριά της συγκομιδής γινότανε απελπισία”, ο λαός άρχισε ν’ αρνείται
παλικαρίσια να μην πληρώνει φόρους και να προκαλούν τους ενοικιαστές
φοροεισπράκτορες. Οι φόροι που εισέπρατταν οι Βενετοί από το Μωρηά
έφτανε τα 500.000 ριάλια το χρόνο, ενώ οι Τούρκοι κατά τον Γκριμάνη δεν
ξεπερνούσαν τα 250.000. Oι Μωραΐτες έφερναν σε δύσκολη θέση τους
αρμοστές της Βενετίας και σε μια αναφορά του Γκριμάνη η ευθύνη για όλες
τις καθυστερήσεις ανάπτυξης ήταν οι ραγιάδες. Ο Βενετός παπάς Φρα Παύλος
Σάπρι κάνοντας προτάσεις στη Βενετία γράφει. Οι Έλληνες είναι άπιστοι
και θα περάσουνε πάλι κάτω από το ζυγό των τούρκων, που τελικά δεν βγήκε
ψεύτης. Να τους μεταχειριστείτε σαν άγρια θηρία. Ξεριζώστε νύχια,
δόντια, ξεφτιλίστε τους και πάρτε τους κάθε φονικό όργανο.}
^{Στην απογραφή
του 1690 οι επαρχίες Καλαμάτας, Νησιού, Ανδρούσας, Ναυαρίνου, Μεθώνης
και Κορώνης είχαν 225 κατοικημένα χωριά (69 είχε η Ανδρούσα), 10
μοναστήρια, κατεστραμμένα χωριά 23, κάτοικοι Μεσσηνίας 22765 και 5401
οικογένειες. Όλη η Πελοπόννησος είχε 86464 κατοίκους δηλαδή πυκνότητα
3,9 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.}
^{Ο κάμπος της
Μεσσηνίας ήταν γονιμότατος και εύφορος. Παρήγαγε κάθε είδους δημητριακά.
Στης εκβολές του Παμίσου είχε πολύ ψάρεμα και νοικιαζόταν για
ιχθυοτροφείο. Η αρχαία Μεσσήνη με το κάστρο της που είχε κύκλο 6 μίλλια
που ο περιηγητής Αββάς Φρουμέντιος είδε 72 πύργους όρθιους με αρκετό
δρόμο πλάτος πάνω στα τείχη. Τους διέλυσαν οι κάτοικοι της περιοχής
παίρνοντας άκοπα την πέτρα για να χτίσουν τα σπίτια τους. Η περιοχή
παρήγαγε μαλλιά, τυρί, μέλι, σιτάρι, μετάξι, σύκα, σταφίδα, καπνά,
βαμβάκι, ρύζια, έχει δε και πολλά κοπάδια ζώα, που βόσκουν στο σπουδαίο
κάμπο. Οι κάτοικοι είναι αγρότες δίχως πολιτισμό.}
^{Την εποχή της
δεύτερης τουρκοκρατίας 1715-1770 άλλαξαν τη διοικητική διαίρεση της
Μεσσηνίας. Την χώρισαν σε 9 βιλαέτια που διατηρήθηκαν μέχρι το 1821. Ένα
από τα 9 βιλαέτια ήταν το βιλαέτι Ιμπλακίων ή Εμπλακίων και Μικρομάνης
που ήταν μια λωρίδα κλείνοντας την Τζεφεριμίνη και Μελιγαλά και
εισχωρούσε μέχρι των δήμων Ιθώμης και Αριστομένη.}
^{Κατά την απογραφή του ενετού Γκριμάνι το 1689 τα χωριά του δήμου Ιθώμης είχαν πληθυσμό που φαίνεται από το παρακάτω πίνακα.}

^{ΠΕΡΙΟΧΗ}	^{ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ}		ΑΝΔΡΕΣ						Γ Υ Ν Α Ι Κ Ε Σ
						ΗΛΙ	ΚΙ	ΕΣ		ΗΛΙ	ΚΙ	ΕΣ
ΧΩΡΙΑ		ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ	1-16	16-30	30-40	40-50	50-60	>60	1-16	16-30	30-40	40-50	>50	^ΣΥΝΟΛΟ
2ΧΑΣΑΜΠΑΣΑ		22	22	8	6	8	5	3	13	8	4	6	3	86
4ΜΑΥΡΟΜΑΤΙ		37	22	16	14	5	4	4	18	21	8	3	2	117
7ΛΕΖΙ		08	3	3	4	1	-	-	7	5	1	1	-	26
12ΒΟΥΡΝΑΖΙ		07	3	3	2	1	2	2	6	1	1	1	1	23
18ΤΖΕΦΕΡΕΜΙΝΙ		55	40	13	23	11	5	5	69	³²	18	12	6	234
45ΖΕΡΜΠΙΣΙΑ		21	11	6	7	4	7	7	11	11	4	4	5	70
48ΣΙΜΙΖΑ		19	13	8	3	2	4	4	11	12	1	2	3	60
54ΚΕΦΑΛΗΝΟΥ		34	18	15	6	5	2	2	26	16	4	6	-	106
^{3ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ}			12	14	7	8	4	8	-	-	-	-	-	55
^ΛΟΥΜΙ*														313

^{Ο
παραπάνω πίνακας μας δείχνει την απογραφή του Ενετού Γκριμάνι το 1689
των χωριών του δήμου ΙΘΩΜΗΣ. Η αρίθμηση των χωριών είναι όπως στο
πρωτότυπο. Τότε η περιοχή Ανδρούσας είχε 69 χωριά και 3 μοναστήρια Η
δεύτερη απογραφή έγινε από το στρατηγό Μαιζώνα το 1830 από τη Γαλλική
αποστολή και η πρώτη επίσημη απογραφή από το Ελληνικό κράτος έγινε το
1844}

^{Από
τα αρχεία της Βενετίας και αρχείο ΝΑΝΙ υπάρχουν στην εθνική βιβλιοθήκη
μας σχετικά έγγραφα με τη φορολογία και τους φοροεισπράκτορες που
εισέπρατταν τη δεκάτη για λογαριασμό της Βενετίας}

^{Ενετική απογραφή εκκλησιαστικής περιουσίας 1697-1700 των Κ .ΝΤΟΚΟΥ και}

^{Βyz Neyg jahr bucher}

^{*To Λούμι ανήκε στη περιοχή Μεθώνης κατά την Β΄Ενετοκρατία ΔΙΕΕ τόμος Β σελίδα 715}

^{Η δεύτερη
απογραφή έγινε από το στρατηγό Μαιζώνα το 1830 από τη Γαλλική αποστολή
και η πρώτη επίσημη απογραφή έγινε από το ελληνικό κράτος το 1844. Με το
στρατό του Μαιζώνα ήρθαν και τρεις επιστημονικές αποστολές.}

^{Μιας τοπογραφίας, γεωλογίας, βοτανικής και εντομολογίας.}

^{Μιας αρχαιολογίας και ιστορίας.}

^{3 Μιας καλών τεχνών}
^{Τα αρχεία
Βενετικά με τη φορολογία που επέβαλαν την ίδια εποχή οι Βενετσιάνοι.
Πρόκειται για φοροεισπράκτορες που εισέπρατταν τη δεκάτη για λογαριασμό
των ενετών. Αναφέρονται ονοματεπώνυμα φορολογουμένων και τα χρηματικά
ποσά που κατέβαλαν σε ρεάλια (από το Ισπανικό real = Βασιλικός = προϊόν
είσπραξης φόρων)}

^{Ο
Μαιζώνας “κατέλαβε” το Μωρηά δίχως να πέσει μια ντουφεκιά και ο λαός
του έκανε μεγάλη υποδοχή με δάφνες σε όλες τις Μεσσηνιακές πόλεις και
χωριά απ’ όπου περνούσε. Συναντήθηκε προσωπικά με τον Ιμπραήμ και του
εγγυήθηκε ότι ο ελληνικός στόλος δεν θα πείραζε τα οπλιταγωγά του, όταν
έφευγαν για την Αίγυπτο. Ο Μπραίμης αποχώρησε στις 4/9/1828 μαζί με τα
όπλα, λάφυρα παίρνοντας και αρκετούς αιχμαλώτους νέους και νέες μωραΐτες
και μωραΐτισες. Όταν αργότερα η Ελληνική κυβέρνηση ήρθε σε
διαπραγματεύσεις για την επιστροφή τους με καταβολή λύτρων, ξαναγύρισαν
τμηματικά περίπου 800 σε κακά χάλια που τα ονόματά τους αναφέρονται στη
“Γενική Εφημερίδα” της ίδιας εποχής. Απ’ αυτούς ένα μεγάλο ποσοστό ήταν
Μεσσήνιοι.}

^{ΣΥΣΤΑΣΗ ΔΗΜΟΥ}

^{Με
την απελευθέρωση του Ελληνικού κράτους , το 1833 με το νόμο « περί
συστάσεως δήμων » το κράτος διαιρέθηκε σε 10 νομούς .Οι νομοί
διαιρέθηκαν σε 42 επαρχίες και αύτές με τη σειρά τους σε δήμους.}

^{Με
το ΒΔ της 17 Αυγούστου 1840 ο Δήμος Δερών καταργήθηκε και τα δύο χωριά
υπήχθησαν στο Δήμο Οιχαλίας. Η Σκάλα ορίσθηκε σαν έδρα του Δήμου
Οιχαλίας αλλά αργότερα με παρέμβαση των αδελφών Γιάννη και Περικλή
Μπούτου ,παππούδες του Γιάννη Μπούτου ,έδρα ορίστηκε ο Μελιγαλάς. Με το
νόμο « ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ »η ΒΑΛΥΡΑ έγινε έδρα του επανασυσταθέντος δήμου
ΙΘΩΜΗΣ. Στη ΜΕΣΣΗΝΙΑ έγιναν 29 δήμοι και 2 κοινότητες , ενώ πριν ήταν 8
δήμοι 272 κοινότητες και 496 οικισμοί. Το οικόπεδο της κοινότητας Βαλύρας, που στεγάστηκε το κοινοτικό γραφείο, είναι δωρεά των αδελφών Ηλία και Βασίλη Κόνιαρη, καθώς και μέρος της επέκτασης του κοιμητηρίου της Βαλύρας.}
^{Τώρα οι δήμοι είναι 6 και ο νέος δήμος Μεσσήνης έγινε απο τη συννένωση των 8 προυπαρχόντων δήμων.}
^{Στην ΕΛΛΑΔΑ έγιναν 900 δήμοι και
133 κοινότητες, ενώ πριν ήταν 434 δήμοι, 5343 κοινότητες και 12.548
οικισμοί.}

^{ΑΡΧΗΓΟΣ ή ΗΓΕΤΗΣ}

^{Ηγέτης είναι εκείνος που τον ακολουθούν έθελοντικά και πρόθυμα πολλά άτομα και του έχουν έμπιστοσύνη.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ.*Σύλληψη όράματος,διαδοσή του και συνδεσή του με τις καθημερινές εργασίες του, δίνοντας σε αυτές νόημα.

*Ενδυνάμωση,άνάπτυξη,παρακίνηση και έμψύχωση συνεργατών.

*Επιβράβευση ατόμων.

*Δημιουργία ομάδας και καλού κλίματος σε αυτήν.

*Διαμόρφωση στόχων και σχεδίων για υλοποίηση.

*Βελτίωση ατομων, μέσων, διαδικασιών,συστημάτων και καινοτομιών.

*Παρακολούθηση περιβάλλοντος και αξιοποίησης εύκαιριών που υπάρχουν σε αυτό.

*Ηανάπτυξη παιδείας.ΠΗΓΕΣ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΗΓΕΤΗ*Δύναμη είναι η πιθανότητα που
εχει ο άνθρωποςνα επιβάλλει τις δικές του έπιθυμίες μέσα από μια
κοινωνική σχέση,παρα την άντίσταση που συναντά

*Επιρροή είναι η άλλαγή σκέψης ,ιδεών,ενεργειών και συμπεριφοράς ενός
άνθρώπουκαι προκύπτει από την επίδραση της δύναμης που ασκείται

*Εξουσίαειναι το νομιμο δικαίωα που εχει κάποιος να εξασκει τη δυναμή του.ΠΗΓΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ}

^{Η δύναμη της ανταμοιβής και της τιμωρίας .

Η δύναμη της αναφοράς προτύπων.

Η δύναμη των είδικών.

Η δύναμη των πληροφοριών.ΠΡΟΤΥΠΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ*Αυταρχικό.Αποφασίζει μόνος του.

Δημοκρατικό.Λαμβάνει υποψην τις ανάγκες και την γνώμη των άλλων συνεργατων τουγια τη λήψη αποφάσεων

*.

ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Δινεται προσοχή στο σχεδιασμόκαι ύλοποίηση του έργουκαι ορίζονται με σαφήνεια οι ρόλοι τα καθήκοντα και οι ύποχρεώσεις.

ΑΝΑΓΚΕΣ ΑΤΟΜΟΥ*Βιολογικές.

*Ανάγκες για άσφάλεια.

*Κοινωνικές.

*Ανάγκες άναγνώρισης.

*Ανάγκες όλοκλήρωσης.Ηπαρακίνηση εχει στόχο να άναλάβουν εύθύνες,να
ανταποκρίνονται στα καθηκοντά τους,να ύλοποιούν έργο,να πετυχαίνουν
στόχους και γενικά να αποδιδουν.Εξουσιοδοτικό προτυπο. Σε πολλά θέματα
άποφασίζουν οι συνεργάτες του.ΟΜΑΔΑ*Ομάδα σχηματίζουν δυο ή περισσότερα
άτομα που άναπτύσσουν σχέσεις μεταξύ τουςγια να πετύχουν κοινούς
στόχουςκαι άναγνωρίζουν ότι άνήκουν στην ιδια ομαδα.

*Λειτουργικές ομάδες.Η συνθεσή τους παραμένει σταθερή διαχρονικά.

*Οριζόντιες διατμηματικές ομάδες.

*Στην ομάδα οι ικανότητες,δημιουργική σκέψηκαι οι προσπάθειεςτων άτόμων συνδυάζονται αποτελασματικά.

*Δημιουργούνπρουποθάσεις για την ίκανοποίηση κοινωνικών άναγκώνκαι ορισμένων άναγκών του «εγω»και της αυτοολοκλήρωσης.

*Συμβάλλει στην έπίτευξη του συντονισμούκαι της άντιμετώπισης της πολυπλοκότητας.

*Αποτελεί αναπτυξιακή διαδικασία για τα μέλη της.Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ*Από τα μέλη

*Από τους κανόνες –διαδικασίες –μεθόδους.

*Από την υπαρξη κοινώνστόχων -οραμάτων*

*Από τον ήγέτη.

*Από το κλίμα-επικοινωνία.

*Επικοινωνία είναι η διαδικασία μεταβίβασης πληρφοριών ,ιδεών

συναισθημάτων και ενεργειών για να επηρεάσει την κατάσταση και
συμπεριφορά των άλλων.Η επικοινωνία διακρίνεται σε κάθετη και οριζόντια.

*Πηγή,κώδικας,μήνυμα,κανάλι,σύλληψη κωδικας δέκτη,κατανόηση ή αποτέλεσματα τα στοιχεία της επικοινωνίας...}

^{Ο
Δήμος Δερρών κατά τη σύστασή του αποτελείτο από τα χωριά Σκάλα (έδρα)
και Βαλύρα. Δήμαρχος διορίστηκε ο παλαιός πρόκριτος και φιλικός Αναγ.
Πουλόπουλος από τη Σκάλα. Στη διάρκεια του Αγώνα διετέλεσε κατ’
επανάληψη δημογέροντας, μέλος της επαρχίας Εμπλακίων. Ο αδελφός του
Θεοδωράκης Πουλόπουλος, μαζί με τους πρόκριτους της Πελοποννήσου και το
Δημήτριο Υψηλάντη, στη Μονή Καλτεζών στις 26 Μαϊου 1821, υπογράφουν τα
αυτεπισταλέντα σχέδια οργανισμού. (Παπατσώνη Παναγιώτη Απομνημονεύματα
σελίδες 17, 18, 31 και 42) και εισπράκτορας ο Γ. Νικολακόπουλος (ΓΑΚ αρ.
φυλ 80 28 Δεκέμβριος 1 παρ. 36 εως 23) από τη Σκάλα. Απόγονοι του
Πουλόπουλου είναι ο συνταξιούχος δημοσιογράφος Θεόδωρος Μαργαρίτης που
έχει γράψει την ιστορία-λαογραφία της Σκάλας Μεσσηνίας ,τα αδέλφια Άννα,
Μιχάλης, Ευσταθία και Γιώργος Πουλόπουλος, τα αδέλφια Στέλιος και
Μιχάλης Βασιλόπουλος , που η μάνα τους Μαρία είχε αδελφό το Δημοσθένη
πατέρα της Άννας, ο οποίος ήταν γιός του Μιχάλη, εγγονός του
Πουλόπουλου. Το σπίτι της Άννας κτίστηκε με υλικά από τη Γαλλία. Έμεινε
εκεί ο Κολοκοτρώνης κατά το πέρασμά του από την Βαλύρα . Είναι τριώροφο
καθώς και το σπίτι του Παπασαραντόπουλου που ήταν το κονάκι του
Τζεμερεμίν Αγά. Το σπίτι του Γεωργίου Βασιλόπουλου ήταν δίπλα στην
πλατεία του χωριού στο δρόμο προς Πλατύ [ τώρα ιδιοκτησία των αδελφών
Λιοντήρη που το γκρέμισαν πρόσφατα ], ήταν πανδοχείο και είχε
διανυκτερεύσει δύο φορές ο Βασιλιάς Όθωνας όταν επισκέφθηκε την Ιερά
Μονή Βουλκάνου το 1840 και το 1862.}

^{Το
1833 τα Βαυαρικά αποσπάσματα του Φέδερ αφάνισαν εξ ολοκλήρου τον Δήμο
Δερρών ενεργούντα εναντίον εκείνων, μερικοί από τους οποίους διαμένουν
στην περιφέρεια Μελιγαλά, διότι ζωοτροφούν με πολυποίκιλα φαγητά και
τρώγουν όρνιθες, γάλους, σκοτώνουν δε και χοίρους.( Αθηνά αρ. φύλου 678,
16, 1 παρ. 38 σελ 3672γ). Στον εμφύλιο του 1848 ο Τζεφερεμινέος
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΥΚΟΣ ξεσήκωσε τους δυσαρεστημένους Έλληνες μέχρι την Κορινθία.
[ Ιστορία Τρικκάλων Κορινθίας, Σπύρου Γ.Σταυρόπουλου σελ 632-634, ΓΑΚ
Φ258, ένθετο Ελευθεροτυπίας τεύχος 47.}

^{Στα
1839 δήμαρχος υπηρετούσε ο Βασίλης Λινάδρος από τη Βαλύρα και έδρα του
Δήμου ήταν η Βαλύρα (εδ. Αθηνών Αιών φυλ. 170, 12/6/1840 σελ. 3). Στο
φύλλο της εφημερίδας Βαλύρα υπάρχει αναλυτική περιγραφή στη βιογραφία
του Λινάρδου, του οποίου η φωτογραφία και η φουστανέλλα του με όλο τον
εξωπλισμό της σώζονται στο σπίτι του συγχωρεμένου Ξενοφώντα
Καρτερολιώτη.}

^{Το
σπίτι της έδρας του δήμου ΔΕΡΡΩΝ βρίσκεται στην περιοχή ¨ΚΡΗΤΙΚΟΡΟΥΓΑ¨
στη Σκάλα. Ήταν και έδρα του Ειρηνοδικείου Δερρών και στρατηγείο από τον
πρωθυπουργό Γ. Κουντουριώτη κατά την παραμονή του στη Σκάλα το 1825.}

^{Κατά
το Μάϊο του 1839 ο Δήμαρχος Βασίλης Λινάρδος δια των εθνοφυλάκων του
κατόρθωσε να παγιώσει την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής του και να
συλλάβει το ληστή Κουμπαρούλη. (εδ. Αθηνών Αιών αρ. φ. 160 5/5/1840 σελ.
3).}

^{Στις 8 Μαρτίου1838 διορίστηκε εισπράκτορας από τη Βαλύρα ο παλαιός άγωνιστής Αναγ. Καρτερολιώτης}

^{4. ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ - ΣΥΣΤΑΣΗ ΔΗΜΟΥ - ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ}

^{territori,
τα γεωγραφικά οριά τους ,ο πληθυσμός και η πυκνοτητά του καθώς και
σημαντικές πληροφορίες για την οργάνωση και τη λειτουργία της διοίκησης
της βενετικής κυριαρχίας. Στην απογραφή του προνοητή του Grimani η
Πελοπόννησος είχε 176884 κατοίκους. Οι βενετοί τους καζάδες που ήταν επί
τουρκοκρατίας τους ονόμασαν territori. Η διοικητική διαίρεση
αντικατόπτριζε τη κοινωνική και χωροταξική πραγματικότητα της εποχής.
Χώρισαν την Πελοπόννησο σε 4 μεγάλους νομούς (provincie) Ρωμανία, Αχαΐα,
Μεσσηνία και Λακωνία αρχικά και μετά σε 7 ,(Κορώνη,Γαστούνη και
Μάνη).Τους νομούς χώρισαν σε επαρχίες ,όπου η Πελοπόννησος είχε συνολικά
26 επαρχίες. Ο νομός Μεσσηνίας είχε τις επαρχίες :Αρκαδιά, Φανάρι,
Καλαμάτα, Ανδρούσα, Καρύταινα, Ναυαρίνο, Κορώνη και Μεθώνη}

^{ΔΗΜΟΣ ΒΕΛΥΡΑΣ}

^{Εδρα ΜΗΛΑ}

^{Χωριά:ΖΕΡΜΠΙΣΙΑ , ΛΟΥΜΙ, ΧΡΥΣΟΒΑ, ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ.}

^{Δήμαρχος διορίστηκε ο Α ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ή ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ, αξιωματικός.}

^{Καταργήθηκε το 1840 και εντάχθηκε στο ΔΗΜΟ ΙΘΩΜΗΣ}

^{ΔΗΜΟΣ ΔΕΡΩΝ}

^{Εδρα ΣΚΑΛΑ}

^{Χωριά: ΣΚΑΛΑ, ΤΖΑΦΕΡΕΜΙΝΙ,}

^{Δήμαρχος
διορίστηκε ο πρόκριτος και φιλικός ΑΝ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ από ΣΚΑΛΑ και
εισπράκτορας ο Γ. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ από ΣΚΑΛΑ. Το 1839 δήμαρχος ήταν ο
Τζαφερεμινέος ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ. Ήταν συνγκατηγορούμενος με τους ΑΡ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑ και Γ.ΠΕΡΡΩΤΗ για στάση κατά του Βαβαρικού καθεστώτος.
Καταργήθηκε το 1840 και εντάχθηκε στο δήμο Οιχαλίας. Η ΣΚΑΛΑ ήταν
πρωτεύουσα Οιχαλίας μέχρι το 1860 γιατί ο πλούσιος ΚΟΝΤΟΣ εξαγόρασε το
δημοτικό συμβούλιο και έτσι έγινε έδρα του δήμου, ο ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ.}

^{ΔΗΜΟΣ ΥΑΜΕΙΑΣ.}

^{Έδρα ΠΕΝΤΙΑ ή ΠΟΝΤΙΑ(Τρίκορφο)}

^{Χωριά: ΚΛΙΜΑ ΜΑΓΓΑΝΙΑΚΟ, ΚΥΝΗΓΟΥ, ΔΡΑΪΝΑ, ΖΑΓΑΡΕΝΑ, ΠΟΥΛΙΤΣΙ, ΜΑΝΕΣΙ, ΞΕΡΟΚΑΣΙ, ΡΑΔΟΥ, ΚΑΤΩ ΝΤΑΛΑΚΛΗ.}

^{Δήμαρχος διορίστηκε ο πρόκριτος ΑΝΑ. ΣΚΟΥΦΗΣ και εισπράκτορας ο Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ.}

^{Καταργήθηκε το 1840 και εντάχθηκε στο ΔΗΜΟ ΙΘΩΜΗΣ}

^{Το όνομα από την αρχαία επαρχία ΥΑΜΕΙΑ που είχε διαιρέσει ο βασιλιάς Κρεσφόντης τη Μεσσηνία.}

^{ΔΗΜΟΣ ΣΤΕΝΥΚΛΗΡΟΥ}

^{Εδρα ΜΕΛΙΓΑΛΑ}

^{Χωριά:ΖΕΖΑ, ΜΑΓΟΥΛΑ, ΑΛΗΤΟΥΡΙ, ΖΕΥΓΟΛΑΤΙΟ, ΣΟΛΑΚΙ,}

^{Δήμαρχος
διορίστηκε ο αξιωματικός ΠΑΝ. ΜΠΟΥΤΟΣ και εισπράκτορας ο Ν.
ΔΕΛΙΓΙΑΝΝΗΣ.Το δημοτικό συμβούλιο υπογράφει ψήφισμα υπέρ των ΑΡ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑ και Γ.ΠΕΡΡΩΤΗ. Δημαρχιακός πάρεδρος ηταν ο Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ.
Καταργήθηκε το 1840 και εντάχθηκε στο ΔΗΜΟ ΙΘΩΜΗΣ}

^{ΟΙΧΑΛΙΑΣ ΔΗΜΟΣ}

^{Έδρα ΟΙΧΑΛΙΑ}

^{Χωριά 21}

^{Διορίστηκε
δήμαρχος ο ΑΝΓ. ΣΤΑΘΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ που ήταν τυφλό όργανο του βαβαρικού
καθεστώτος. Το 1841 δημαρχιακός πάρεδρος ήταν ο ΠΑΝ. ΜΠΟΒΗΣ από το
ΤΖΑΦΕΡΕΜΙΝΙ.Το 1846 στο δημοτικό συμβούλιο ήταν και ο Θ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ.}

^{ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ}

^{Στο
δήμο ΙΘΩΜΗΣ πρώτος διορισμένος δήμαρχος ηταν ο Γ. ΜΠΑΛΟΠΟΥΛΟΣ από
ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΙ και τελευταίος εκλεγμένος δήμαρχος ηταν ο ΑΝΔΡΕΑΣ
ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗΣ από ΖΕΡΜΠΙΣΙΑ.(Βλέπε αναλυτικά παρακάτω.)}

^{ΕΠΑΡΧΙΑ ΜΙΚΡΟΜΑΝΗΣ}

^{Συστάθηκε
ως καζάς (διοικητική περιφέρεια) κατά την τουρκοκρατία και διατηρήθηκε
ως το 1833 που συστάθηκαν οι νέοι δήμοι. Την επαρχία ΜΙΚΡΟΜΑΝΗ
αποτελούσαν τα χωριά: Μικρομάνη,Κ αμάρι, Καλάμι , Αντικάλαμος,
Κωνσταντίνοι, Σ τενύκλαρος, Τζαφερεμίνι, Φίλια, Σπανοχώρι και Κεραστάρι.}

^{ΕΠΑΡΧΙΑ ΑΝΔΡΟΥΣΗΣ}

^{Την
επαρχία ΑΝΔΡΟΥΣΗΣ αποτελούσαν τα χωρια:ΑΝΔΡΟΥΣΑ, ΔΡΑΓΚΑ, ΧΑΛΒΑΤΣΟΥ,
ΛΟΗ, ΣΤΡΕΦΙ, ΚΥΝΗΓΟΥ, ΠΟΛΕΝΑ, ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΙ πάνω και κάτω, ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ,
ΣΙΑΜΑΡΙ , ΜΑΓΓΑΝΙΑΚΟ, ΖΑΓΑΡΕΝΑ, ΔΑΡΑ, ΜΗΛΙΩΤΗ, ΒΛΑΣΗ, ΝΤΑΛΑΚΛΗ,
ΖΕΡΜΠΙΣΙΑ, ΜΟΥΣΤΑΦΑΜΠΑΣΑ, ΒΑΣΙΛΑΔΑ, ΚΑΛΑΜΑΡΑ, ΣΠΙΤΑΛΙ, ΑΛΗΤΣΕΛΕΠΗ,
ΓΑΡΑΤΖΑ, ΑΓΡΙΛΟΒΟΥΝΟ, ΔΑΣΟΧΩΡΙ, ΜΑΛΤΑ, ΜΑΤΖΑΡΙ, ΜΠΟΥΓΑ, ΜΗΛΑ, ΖΕΖΑ,
ΜΠΕΤΣΙ, ΓΚΟΛΕΜΙ και ΜΠΟΥΡΝΑΖΙ,}

^{Είχε συσταθεί κατά την τουρκοκρατία και διατηρήθηκε κατά την ενετοκρατία που την αποτελούσαν 68 χωριά και 3 μοναστήρια.}