Ίσως ευθύνονται για την καταστροφή της Αρχαίας Θουρίας τον 1ο μ.Χ. αιώνα Σύμφωνα με τον υδρογεωλόγο – Γεωλόγο Ευστ. Σαμπαζιώτη
Δεν είναι άγνωστα στην επιστημονική κοινότητα, αλλά χαρτογραφημένα στο γεωλογικό χάρτη του ΙΓΜΕ, τα ρήγματα στην περιοχή του Πηδήματος, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο υδρογεωλόγος – γεωλόγος, Ευστ. Σαμπαζιώτης, μιλώντας στο «Θ».
Ο κ. Σαμπαζιώτης έκανε μεταπτυχιακή διατριβή και ασχολήθηκε με τα νερά της περιοχής. Στο πλαίσιο της μελέτης του, τα αποτελέσματα της οποίας είχαν παρουσιαστεί σε ημερίδα στο «Ρεξ», ασχολήθηκε και με το συγκεκριμένο ρήγμα.
Όπως είπε, είναι μια συνέχεια της ρηξιγενούς ζώνης που ξεκινά από την Καλαμάτα και κατευθύνεται έως περίπου στα Αρφαρά, ενώ η διεύθυνσή της είναι βόρεια- βορειοδυτικά- νότια –νοτιοανατολικά. Αυτή η ρηξιγενής ζώνη οριοθετεί και τη λεκάνη της Κάτω Μεσσηνίας, δηλαδή του μεσσηνιακού κάμπου, με την ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου. Όλη αυτή η ζώνη δεν αποτελείται ευτυχώς από ένα ρήγμα, αλλά από πολλά μικρότερα, καθώς, όπως σημείωσε, αν ήταν ένα μεγάλο ρήγμα, θα κινδυνεύαμε πολύ περισσότερο.
Ενεργοποιήθηκε πριν 20.000 χρόνια
Το συγκεκριμένο ρήγμα, που έτυχε τελευταία προβολής από το «Θ», λόγω της εκεί παρουσίας του Πανεπιστημίου Πατρών και του σεισμολόγου του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών, Αθαν. Γκανά, τέμνει ασβεστόλιθους και επανενεργοποιήθηκε στα νεοτεκτονικά χρόνια, δηλαδή τα τελευταία 20.000 χρόνια.
Αυτό το καταλαβαίνουμε, όπως εξήγησε, επειδή έχει μια ζώνη μυλονιτίωσης (όταν ένα ρήγμα ενεργοποιείται, τρίβει τα πετρώματα. Αυτό το τρίψιμο δημιουργεί ένα χαοτικό σχηματισμό που είναι σαν αλεύρι). Δίπλα του παρατηρούνται και σύγχρονα κορήματα, δηλαδή νεότερες καταπτώσεις.
Όλα αυτά τα ρήγματα ή τα περισσότερα από αυτά έχουν ενεργοποιηθεί στους πρόσφατους χρόνους.
Ο ίδιος απέδωσε την έρευνα που διενεργήθηκε στην περιοχή από το Πανεπιστήμιο Πατρών, στο πλαίσιο επιστημονικών μελετών, ίσως για να διαπιστωθεί η ηλικία του ή η πιο πρόσφατη ενεργοποίησή του.
Από τα ρήγματα της περιοχής καταστράφηκε η Αρχαία Θουρία
Ο κ. Σαμπαζιώτης δε γνώριζε, κατά την έρευνα που έκανε, πότε εκδηλώθηκε τελευταία φορά σεισμός στην περιοχή. Ως γεωλόγος, χαρακτηρίζει το ρήγμα ενεργό και χωρίς μεγάλο μήκος, αλλά δεν μπορεί να προσδιορίσει την ηλικία του. «Το μόνο που μπορώ να πω με σαφήνεια, είναι ότι επειδή έκανα πρόσφατα μια επιστημονική δημοσίευση με το συνάδελφό μου Ι. Λαδά και την αρχαιολόγο Ξένη Αραπογιάννη, που είναι διευθύντρια των ανασκαφών στη Θουρία, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Γεωγραφίας που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη με θέμα την καταστροφή της αρχαίας Θουρίας, ενδέχεται να συνδέεται με τα ρήγματα της περιοχής. Από ιστορικά δεδομένα ξέρουμε ότι η αρχαία Θουρία καταστράφηκε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια περίπου, τον πρώτο μ.Χ. αιώνα.
Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η καταστροφή οφείλεται σε καταπτώσεις ογκολίθων που προκλήθηκαν από την ενεργοποίηση των ρηγμάτων της περιοχής. Αν δούμε δε τους χάρτες της μελέτης, το ρήγμα του Πηδήματος και τα άλλα της περιοχής είναι σε ευθεία με την αρχαία Θουρία. Άρα, συμπεραίνουμε ότι πριν από 2.000 χρόνια ίσως ήταν αυτό το ρήγμα ή κάποιο άλλο που έδωσε μεγάλο σεισμό στην περιοχή. Τα δε στοιχεία που έχουμε γενικότερα για την περιοχή μιλούν για σεισμούς έντασης 6 ρίχτερ, που επειδή είναι στην ξηρά μπορούν να έχουν συνέπειες», είπε χαρακτηριστικά.
Η έρευνα δε συνδέεται με σεισμό
Και πρόσθεσε: «Ο κόσμος δεν πρέπει να ανησυχεί, καθώς η διεξαγωγή έρευνας δε σημαίνει ότι θα γίνει εκεί και σεισμός. Γίνεται επιστημονική μελέτη από τις χιλιάδες που γίνονται στα Πανεπιστήμια, με αντικείμενο πεδίου».
Ανέφερε, επίσης, πως η συγκεκριμένη περιοχή έχει ανυψωθεί σημαντικά, επειδή εντοπίστηκαν θαλάσσιες αποθέσεις στην περιοχή της Κάτω Άμφειας σε υψόμετρο 460 μέτρων, από συνεχείς ενεργοποιήσεις και ίσως να είναι αυτό μια αιτία που ονομάστηκε η περιοχή Πήδημα, από γεωλογικής πλευράς, λόγω του «άλματος» που παρατηρείται.
Στο ερώτημα αν το συγκεκριμένο ρήγμα θα μπορούσε να δώσει μια μορφή ανάπτυξης στην περιοχή, απάντησε καταφατικά και πρόσθεσε πως η περιοχή του Δήμου Καλαμάτας βρίθει από γεωμορφές, που θα μπορούσαν άνετα να γίνουν επισκέψιμες, αλλά δεν υπάρχει κάποια μεγάλη μορφή, όπως π.χ. το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου, για να αποτελέσει ένα γεωλογικό πάρκο. Έφερε, μεταξύ άλλων, ως παράδειγμα το αναρριχητικό πάρκο στο Νέδοντα, που είναι ένα τεράστιο ρήγμα, για να προσθέσει πως μπορούν όλα αυτά να γίνουν επισκέψιμα, αλλά θα πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη υποδομή και οι άνθρωποι που θα κατευθύνουν τον κόσμο.
Τέλος, υπογράμμισε πως η Μεσσηνία είναι μια άκρως σεισμογενής περιοχή. Αυτή η ρηξιγενής ζώνη με τα παρακλάδια της και τα κοντινά ρήγματα έχει δώσει τους σεισμούς της Καλαμάτας το ’86, στην περιοχή της Μαντίνειας το ’44 και θα πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία στη σωστή μελέτη κατασκευής των κτηρίων και να λαμβάνονται όλα τα μέτρα πρόληψης. «Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τους σεισμούς, αλλά μπορούμε να λαμβάνουμε μέτρα πρόληψης με ελέγχους στα κτήρια», σχολίασε.
Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου