Ακολουθεί η επιστολή από την ομάδα Υψηλής Αστυνόμευσης.Κίνητρο μας είναι η ανησυχία μας , για τον κίνδυνο , στην προσπάθειά μας σαν Κράτος να βγούμε από την οικονομική κρίση ( ενισχύοντας με κάθε τρόπο το Τουριστικό ρεύμα με την αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για τα διάφορα μνημεία μας ) να υιοθετήσουμε « λανθασμένα ιστορικά δεδομένα» …
στην φάση αυτή , που θα προκαλέσουν γρήγορα το παγκόσμιο χλευασμό μας ( αντί τον θαυμασμό ) και θα καταγράψουν σε βάρος μας ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΚΑΦΑ που θα μας στιγματίσει για πάντα .
Από την μεθοδική και ορθολογική μελέτη λοιπόν , των σχετικών ιστορικών δεδομένων και των ερευνών – μελετών που στηρίχθηκαν σε αυτές , με ζητούμενο , που ετάφη ο Μέγας Αλέξανδρος και τη έγινε στην Αμφίπολη και στον Λόφο Καστά , καταλήξαμε μέσα από μια ιδιότυπη αστυνομική έρευνα , στα παρακάτω .
Ξεκινούμε με μια παρατήρηση. Το τι έγινε στον Τύμβο Καστά ( κατ εμάς Μαυσωλείο για τον Μέγα Αλέξανδρου ) δεν έχει πλέον , απολύτως καμία σημασία.
Σημασία έχει ( όπως δείχνουμε ) ότι ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΑΦΟ του Μέγα Αλέξανδρου , ως Φαραώ Νεκτανεβώ ΙΙ
Ο Μ. Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ. Εκεί οι νεκροί κατά τους Ηρόδοτο, Στράβωνα και Στοβαίο δεν μουμιοποιούνταν ούτε καίγονταν αλλά θάπτονταν τοποθετημένοι μέσα σε μέλι ή κερί. Το ίδιο έγινε, όπως προκύπτει και για τη σορό του Μ. Αλεξάνδρου που ενώ προοριζόταν να ταφεί στη Μακεδονία οδηγήθηκε το 321π.Χ. από τη Δαμασκό κατά τρόπο βίαιο από τον Πτολεμαίο Α” στην Αίγυπτο (Παυσανίας, Αρριανός, Αιλιανός).
Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη κατά την πομπή μεταφοράς της σορού του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Μακεδονία, ο Πτολεμαίος στα (τότε) σύνορα Συρίας και Αιγύπτου, έκλεψε το πτώμα και το μετέφερε στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στην Μέμφιδα. Η παραπλανητική πράξη του Πτολεμαίου ήταν , να αφήσει την άμαξα με μια άλλη μούμια ως μούμια του Αλεξάνδρου για να παραπλανήσει τον Περδίκκα …. ( κρατήστε την έκφραση – άλλη μούμια ). Η σωρός του μέσα σε μία μεγαλοπρεπή άμαξα θα ερχόταν στην Ελλάδα για να ταφεί δίπλα στους άλλους Μακεδόνες βασιλείς .
Η πομπή με τη σωρό του Μ. Αλεξάνδρου ξεκίνησε από την Βαβυλώνα προς τον τόπο ταφής, ο οποίος ήταν κατά τον Παυσανία οι Αιγές στη Μακεδονία (Παυσανίας 1.6.3) ενώ κατά τον Διόδωρο Σικελιώτη (18.3.5, 18.28.2-3) ήταν η Αίγυπτος … ( εδώ είναι το κομβικό σημείο που αποπροσανατολίζει )
Εκεί ( στην Μέμφιδα όπου ο Μέγας Αλέξανδρος στέφθηκε φαραώ το 332 π.χ. και αναστήλωσε τους ναούς της) κατά τις επικρατέστερες πληροφορίες τάφηκε στην ιερή αυτή πόλη , σύμφωνα με το Μακεδονικό νόμο ο οποίος προέβλεπε καύση των νεκρών» (Παυσανίας, Πάριον Χρονικόν, Κούρτιος Ρούφος)…είναι όμως έτσι όσον αφορά τον τρόπο ταφής ;;;;;;;;
Οι ιστορικοί έχουν καταγράψει ( λογικό και αποδεκτό ) ότι οι στρατηγοί-διάδοχοι του Μ. Αλεξάνδρου αγωνίζονταν για τα δύο αυτά και πλέον χρόνια ( που η σωρός του παραμένει στην Βαβυλώνα ) για το ποιος θα πάρει το σώμα του και το τι θα γίνει με αυτό. Κάποιοι ήθελαν το σώμα του να ταφεί στη Μακεδονία, αλλά ο Πτολεμαίος, ο οποίος ήταν πολύ κοντά στον Αλέξανδρο, ήθελε να ταφεί στην Αίγυπτο (θεωρώντας ότι αυτός ήταν διάδοχος του προηγούμενου Φαραώ της Αιγύπτου , δλδ του Μ Αλέξανδρου) .
(-Κάτι που το πέτυχε και όπως είναι ξεκάθαρο τον έθαψε ως Φαραώ ( δεν θα πήγαινε κόντρα σε αυτό , αφού και αυτός «έγινε» Φαραώ ) , που σημαίνει ότι πράγματι ΕΚΛΕΨΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ .. λέτε άλλωστε να μην γνώριζε που ήταν ; Αφού το « είχε » λοιπόν το ταρίχευσε ,όπως απαιτεί το Φαραωνικό τελετουργικό . ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΕ
Διάφοροι συγγραφείς και ανάμεσά τους ο Διόδωρος, ο Κούρτιος κι ο Ιουστίνος έγραψαν , ότι ο Αλέξανδρος λίγο πριν ξεψυχήσει, προέβλεψε ή ζήτησε να γίνει μεγάλος επιτάφιος αγώνας μεταξύ των φίλων του.
O Πτολεμαίος λοιπόν , ο τελευταίος επιζών από τούς επιγόνους του Μέγα Αλέξανδρου , ο οποίος τον είχε συνοδεύσει και στην όαση, θα ενταφιάσει το ταριχευμένο σώμα του στη Σίβα τελικά .
Δεν υπήρχε όμως « πυραμίδα » για τον μεγαλύτερο Φαραώ … τον Μέγα Αλέξανδρο και η Αλεξάνδρεια ήταν ακόμα χωριό.
Την ίδια ώρα σύμφωνα με τον Κούρτιο, αρκετά χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια, από απόγονο του Πτολεμαίου, όταν κατασκευάστηκε το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο που θα τον φιλοξενούσε, γνωστό ως «Σώμα» ή «Σήμα»..
(- Και αυτό « δένει » αφού ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ αναφορές στο ενδιάμεσο για το που έγιναν οι άλλες ΔΥΟ ΤΑΦΕΣ του Φαραώ ( Μέγα Αλέξανδρου ).
Συνεπώς γίνονται δεκτά στο σημείο αυτό ΤΡΙΑ ΜΟΝΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ .
Α- ότι το ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ μεταφέρθηκε στο Μεγαλοπρεπές Μαυσωλείο όπου κατασκευάστηκε εκεί ( αργότερα ) και στη θέση του στην Σίβα τοποθετήθηκε κάποιο είδωλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή το αντίστροφο ( παρέμεινε εκεί και μεταφέρθηκε ως είδωλο στο Μαυσωλείο ), ΟΠΟΤΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΤΑΦΟΥΣ.
Β- Ότι τελικά , κατάφεραν να τον μεταφέρουν στη Μακεδονία , ΟΠΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΕΙΣ ΤΑΦΟΥΣ.
Γ- Ότι δεν κατάφεραν να μεταφέρουν το σώμα του στη Μακεδονία και αφού δεν υπάρχουν καταγραφές για τρίτη ταφή σε περιοχή εκτός Ελλάδας αυτή ( η Ταφή ) ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ … αφού ήταν Φαραώ ( βλ επομ )
Στα δυο τελευταία ενδεχόμενα , « χωράει » τάφος του στην Μακεδονία.
Να σημειώσουμε εδώ ότι η Αίγυπτος ήταν γνωστή από την αρχαιότατη εποχή ως χώρα κατασκευής καταπληκτικών ειδώλων Αιγυπτίων πριγκίπων και βασιλέων. (Διοδ. Σικελιώτης) – βιβλίο του Αιγυπτίου αρχαιολόγου Abbas Chalaby .
{ Πάμε να το διευκρινίσουμε ΚΑΛΥΤΕΡΑ . }
Ο Μ. Αλέξανδρος είχε ανακηρυχθεί Φαραώ Νεκτανεβώ ΙΙ στο ιερό του Άμμωνα Δία στην όαση Σίβα με τις αλμυρές λίμνες. Αυτό ορίζει μεγάλη τελετουργική ταφής και μια σειρά διαδικασιών μετά τον θάνατό του, υποχρεωτικής ταρίχευσης με ειδικές παραδοσιακές τεχνικές των Φαραώ που αποδείχθηκαν τέλειες, με τελετουργίες όπως του Τουταγχαμών και πολύ περισσότερο διότι ο Μ. Αλέξανδρος ήταν νικητής και Βασιλιάς όλου του Κόσμου!
Οι μεγάλοι Φαραώ ( και απορούμε γιατί δεν αναφέρονται σε αυτό οι αρχαιολόγοι ) είχαν 3 τάφους, ένα για την Ψυχή στο μέρος που αγάπησαν, ένα για το Πνεύμα στο μέρος που αναδείχθησαν Φαραώ και ένα για το Σώμα με τα προσωπικά είδη και τα κτερίσματα σε κρυφό μέρος επιβλεπόμενο και απρόβλεπτο.
ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΔΕΚΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , αφενός και αφετέρου ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ότι δεν υπάρχει πουθενά Τρίτη Ταφή.
Την Φαρωνική και πιο σημαντική για το μέλλον ,πλευρά του Μ. Αλεξάνδρου , την τίμησε ο Πτολεμαίος ο Α ( ο λεγόμενος Σωτήρ που ήταν αδελφός του Αλέξανδρου από Αρσινόη και όλη του τη ζωή σωματοφύλακάς του και ο διάδοχος Φαραώ ) με ΤΡΕΙΣ ΤΑΦΕΣ κατά το Φαραωνικό έθιμο.
1- Της Ψυχής , στην Αλεξάνδρεια όπου και ο λόφος του Πανός (Τάφος του Ηφαιστίωνα- alter ego του Μ. Αλεξάνδρου). Το σώμα του Ηφαιστίωνα μεταφέρθηκε στη Βαβυλώνα, όπου και αποτεφρώθηκε παρουσία του συνόλου του στρατού και θάφτηκε . Για την κατασκευή της ταφικής πυράς ο Αλέξανδρος γκρέμισε τα τείχη της πόλης σε έκταση 10 σταδίων (περίπου 1,8 χμ) και ανήγειρε μνημείο προς τιμήν του Ηφαιστίωνα αξίας 10.000 ταλάντων
Πρόσφατα βρέθηκε μαρμάρινο και χρυσό Μαυσωλείο στην Αλεξάνδρεια. Μέσα σε αυτό βρέθηκε μία σπασμένη κρυστάλλινη σαρκοφάγος και 37 οστά ενός ενήλικου άνδρα, τα οποία θα εξεταστούν μέσω της ανάλυσης με άνθρακα, προκειμένου να διαπιστωθεί η ηλικία τους. Το σπουδαίο εύρημα είναι αφιερωμένο στον «Βασιλιά των Βασιλέων , και κατακτητή του κόσμου , Αλέξανδρο Γ’» και φέρει επιγραφές κατά κύριο λόγο στην ελληνική γλώσσα, καθώς και μερικά αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών, το μαυσωλείο έχει έναν πολυπολιτισμικό χαρακτήρα, καθώς συνδυάζει καλλιτεχνικές και αρχιτεκτονικές επιρροές από τον ελληνικό, αιγυπτιακό και περσικό πολιτισμό. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το μαυσωλείο σφραγίστηκε τον 3ο ή τον 4ο αιώνα μ.Χ.,
Εάν όντως αποδειχτεί ότι εκεί είναι ο στρατηλάτης , τότε έχει ταφεί εκεί το σώμα τελικά .Οπότε , επαληθεύεται ο Κούρτιος, που αναφέρει ότι , αργότερα , μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια, από απόγονο του Πτολεμαίου, όταν κατασκευάστηκε το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο που θα τον φιλοξενούσε, γνωστό ως «Σώμα» ή «Σήμα»..
2- Του πνεύματος , στην όαση Σίβα στο Ναό του Άμμωνα Δία όπου έγινε Φαραώ. {{ Τον τάφο αυτόν είχε υποστηρίξει στα μέσα της δεκαετίας του 1990 πως ανακάλυψε η αρχαιολόγος Λιάνα Σουλβατζή. Σύμφωνα με την αρχαιολόγο, ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρισκόταν (ή βρίσκεται) στην Όαση Σίβα στη Αίγυπτο, στο σημείο δηλαδή που βρισκόταν το Μαντείο του Άμμωνος. Εκεί που ο Αλέξανδρος άκουσε τους ιερείς να του λένε πως είναι γιος του Διός}} Φόβοι για αναζωπύρωση του Εθνικισμού των Ελλήνων ( περίοδο με το Σκοπιανό ) και διατάραξης των Ισορροπιών που θα είχε η κυβέρνηση της Αιγύπτου με άλλα κράτη – πολιτικοί λόγοι δηλαδή – σταμάτησαν την έρευνα πριν τον νεκρικό θάλαμο .
Διπλωματικά η Αίγυπτος ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΕΧΕΙ ΤΑΦΕΙ ο Μέγας Αλέξανδρος και παράλληλα να αποδυναμωθεί η πεποίθηση αυτή στην Ελλάδα ή να την μοιραστεί μαζί της .
Έχει σχέση αυτό με τα σημερινά γεγονότα στον Λόφο Καστά ;;
Αυτό που καταγράφηκε πάντως είναι πως τα ευρήματά της στην Αίγυπτο είναι εντυπωσιακά.
3- Της ψυχής ή του «Σώματος» .. ( βλ παρακάτω )
Τόσο ο Μέγας Αλέξανδρος όσο και ο Πτολεμαίος ο Α ο Σωτήρ ήταν Φαραώ, οι τελευταίοι Φαραώ στην Ιστορία του Πλανήτη.
Ο Πτολεμαίος ως Φαραώ εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο και κανείς δεν μιλάει για αυτό. ( Σύμφωνα με τον Ερευνητή Κώστα Σκουτέρη )
Ο Πτολεμαίος ο Α ο Σωτήρ και ο γιός του και διάδοχός του Πτολεμαίος Β ο Φιλάδελφος προφανώς αρνήθηκαν να στείλουν ένα Φαραώ στην Μακεδονία ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩΝΙΚΟΥ τελετουργικού καθόσον θα αποδυναμωνόταν η δική τους Αιγυπτιακή ηγεμονία. Για αυτόν το λόγο , αλλά και για την αφοσίωση του στον Μέγα Αλέξανδρο , ονομάστηκε και ΣΩΤΗΡΑΣ.
( Η Ιστορία επαναλαμβάνετε )
Παράλληλα , η αναγγελία του θανάτου του Αλεξάνδρου ξεσηκώνει τη φιλοπόλεμη και αντιμακεδονική μερίδα του αθηναϊκού δήμου, η οποία υπερισχύει των συντηρητικών στην Εκκλησία του Δήμου. Οι Αθηναίοι αναθέτουν τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων στον Λεωσθένη. Αυτός καταλαμβάνει τις Θερμοπύλες και αρχίζει την πολιορκία του Αντίπατρου στη Λαμία (Λαμιακός Πόλεμος). Ακολουθεί ο θάνατος του Λεωσθένη έξω από τη Λαμία.
322/321 π.Χ. Αρχίζουν οι πρώτες συγκρούσεις ανάμεσα στους επιγόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Περδίκκας αμέσως μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου αναλαμβάνει, χωρίς να πάρει ιδιαίτερο τίτλο, καθήκοντα αντιβασιλέα, , επιδιώκει την ενότητα της αυτοκρατορίας , αλλά γρήγορα έρχεται σε ρήξη με τους άλλους στρατηγούς. Έπειτα από μια αποτυχημένη επιχείρηση στην Αίγυπτο δολοφονείται από το στρατηγό του Σέλευκο. Ο δρόμος για τη διάλυση της αυτοκρατορίας είναι πλέον ανοιχτός.
Την ίδια χρονιά το 321 π.Χ., έφτασαν στη Μακεδονία η βασίλισσα Ρωξάνη με το βρεφικής ηλικίας παιδί της και το 311 π.Χ. δολοφονήθηκαν από το Κάσσανδρο στην Αμφίπολη, σχετικά κοντά στη Βεργίνα (Διόδ. Σικελιώτης ΙΗ 39, 1Θ 51.4, Στράβων XVII C 794.5-9, Ιουστ. XV.2 4-5) .Η Ρωξάννη και ο γιός του Αλέξανδρου Αλέξανδρος Δ δολοφονήθηκαν από τον Κάσσανδρο στην Αθηναϊκή αποικία Αμφίπολη, κάηκαν και τα οστά τους διασκορπίστηκαν στο μέρος που κάηκαν.
Είχε προηγηθεί ο θάνατος της Ολυμπιάδας , πάλι από τον Κάσανδρο στην παραθαλάσσια πόλη του Θερμαϊκού κόλπου Πύδνα κατά πολλούς με λιθοβολισμό. Σήμερα πιθανολογείται ότι ο τάφος της βρίσκεται στον τύμβο «Τούμπα» στο μακρύγιαλο της Πύδνας, αλλά δεν έχει ακόμα ανασκαφεί.
Η Ολυμπιάδα , φαίνεται να περιορίστηκε αμέσως μετά τον θάνατο του Γιού της και από αυτά που ακολούθησαν , αποδείχτηκε ότι πολλοί ( όπως π.χ ο Κάσσανδρος , που επέτρεψε ή διέταξε τον λιθοβολισμό της και άφησε το σώμα της να σαπίσει ) έδειξαν αμέσως την εχθρικότατα τους . Αυτό σε συνδυασμό με το ότι ο Λέων της Αμφίπολης « δείχνει » άνδρα , οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να φτιάχτηκε ένα τόσο μεγάλο μνημείο για αυτήν .
Στην Παλατινή Ανθολογία ο ποιητής , ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος, ποιητής του 2ου αιώνα π. Χ, δηλαδή μόλις 200 χρόνια μετά την κατασκευή του τύμβου της Αμφίπολης, ερωτά το λιοντάρι της Αμφίπολης : «Λιοντάρι ταυρόφαγο, πες μας σε ποιανού τάφου επάνω είσαι; Ποιος ήταν αντάξιος της ανδρείας σου;». Η απάντηση σώζεται στο τελευταίο μέρος του ποιήματος – το οποίο υπάρχει και στην εισαγωγή του βιβλίου του αρχαιολόγου Όσκαρ Μπρόνεερ με θέμα “The Lion Monument of Amphipolis” που γράφτηκε το 1941 : «Δεν στέκουμαι χωρίς σκοπό εδώ, αλλά για να είμαι το σύμβολο της ανδρείας του νεκρού, που όταν ζούσε στεκόταν μπροστά στους εχθρούς λιοντάρι».
Είναι ξεκάθαρη η άποψη που είχε σχηματίσει ο ποιητής ότι επρόκειτο για Μεγάλο Άνδρα .
Η μόνη ΗΡΕΜΗ ΠΕΡΙΟΔΟ συνεπώς που θα μπορούσε να λάβει χώρα η κατασκευή ενός Τάφου ΤΈΤΟΙΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΥΣ στην Αμφίπολη , είναι , μέχρι την πρώτη διετία μετά τον θάνατό του .
Η μόνη περιοχή στην οποία μπορούσε να γίνει , είναι η Αμφίπολη , αφού , ο « συνωστισμός » Βασιλειάδων στην Βεργίνα σε συνδυασμό με το μεγαλείο του Τύμβου Καστά , τούτο δείχνει .
Η Τούμπα -«Τύμβος» – της Βεργίνας είναι η μισή από τη συγκεκριμένη τούμπα στην Αμφίπολή και έχει τρεις καμαροσκέπαστους τάφους”.
H Αμφίπολη που από 357 π.Χ. που καταλήφθηκε από τον Φίλιππο, τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ,έγινε μέρος του Βασιλείου των Μακεδόνων και παρέμεινε «σταθερά » μέχρι την πτώση του Μακεδονικού Βασιλείου από τους Ρωμαίους το 167 π.Χ., μετά από τη μάχη της Πύδνας.
O Μέγας Αλέξανδρος, όπως αναφέρει και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ήταν θαυμαστής της Αμφίπολης και σκόπευε να φτιάξει ένα μεγαλοπρεπή ναό για να τιμήσει την πόλη απ όπου απέπλευσε το 334π.χ. ο στόλος του για την εκστρατεία στην Ασία.
Η εγκατάσταση του βασιλικού νομισματοκοπείου στην Αμφίπολη και η έκδοση πλουσίων σειρών χρυσών και αργυρών νομισμάτων, καθώς και η επεξεργασία πολλών χρυσών κοσμημάτων μεγάλης τέχνης και αξίας , σε συνδυασμό με την λειτουργία ορυχείων χρυσού και αργύρου ,αποδεικνύει ότι η Αμφίπολη ήταν πολύ προηγμένη στη νομισματοκοπία. … ενθαρρύνει όμως ( σήμερα ) μια μορφή , ασυγκράτητης και επικίνδυνης σεναριολογίας και φαντασιολογίας .
Η ακμή της Μακεδονικής Δυναστείας στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στην εκμετάλλευση των χρυσωρυχείων του Παγγαίου.
Τα χρυσωρυχεία του Φιλίππου συνετέλεσαν όσο τίποτε άλλο στην κοσμοκρατορία των Μακεδόνων ενώ την αφθονία του χρυσού της Μακεδονίας αποδεικνύουν οι περίφημοι «Φιλίππειοι Στατήρες ».
Ο ΙΔΙΟΣ ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΤΥΜΒΟΣ ΚΑΣΤΑ , φαίνεται να ήταν στην πρώτη του μορφή ΟΡΥΧΕΙΟ … δεδομένο που θα « τρελάνει » τους Αρχαιολόγους .
Η πόλη φτιάχτηκε ως γνωστό ,από τους Αθηναίους για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της περιοχής. Ο χρυσός ήταν που την έβαλε στο στόχαστρο των Σπαρτιατών που την κατέλαβαν λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της και ο χρυσός ήταν αυτός που την έβαλε στο στόχαστρο του Φιλίππου.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΜΝΗΜΕΙΟΥ συνεπώς στην περιοχή , το οποίο θα αποτελούνταν από πανίσχυρα σύμβολα και θα συνδεόταν με το Μέγα Αλέξανδρο , ΘΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ σε μια περίοδο που η αυτοκρατορία « θα βαλλόταν » αμέσως μετά τον θάνατο του Στρατηλάτη.
Σημαντικό όμως είναι και το εξής :
Οι Ρωμαίοι είχαν ανακήρυξη τον Μέγα Αλέξανδρο ως τον 13ο θεό και ενσάρκωση του Διονύσου . Εμπνεόταν από αυτόν , ενώ , επισκέφτηκαν πολλοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες τον τάφο του στη Αλεξάνδρεια .
Σύμφωνα με ιστορικά αρχεία, επιφανείς επισκέπτες ήσαν ο Ιούλιος Καίσαρας, η Κλεοπάτρα, ο Οκταβιανός, Καλιγούλας, ο Αδριανός, κ.α
Σε 199 μ.Χ., ο τάφος του Αλεξάνδρου σφραγίστηκε από το ρωμαϊκό αυτοκράτορα, Σεπτίμιου Σεβήρου, στην Αλεξάνδρεια. Μέχρι το 1491 μ.Χ., μπορούμε να βρούμε αναφορά σε συγγραφείς όπως ο Λέων της Αφρικής και της Αλ-Masudi , ότι , επισκέπτονται την Αλεξάνδρεια και ατενίζουν τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ένα Μαυσωλείο συνεπώς αφιερωμένο στον Μέγα Αλέξανδρο , ήταν ιερό για τους Ρωμαίους …. και « μηχανισμός » προστασίας , απέναντι στην πανίσχυρη πολεμική τους μηχανή.
Θα μπορούσε ΟΜΩΣ ο Τύμβος Καστά να είχε φτιαχτεί για κάποιο από τους παρακάτω , όπως ;;
Ο Αντίπατρος Το 336 π.Χ., μετά τη δολοφονία του Βασιλέως Φιλίππου ,ο Αλέξανδρος του ανέθεσε την αντιβασιλεία του Βασιλείου της Μακεδονίας
Ο Φίλιππος Αρριδαίος ή αλλιώς Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας . Πνευματικά ασταθής από την παιδική του ηλικία, ενώ στην ουσία ήταν μια μαριονέτα στα χέρια του Περδίκκα που ουσιαστικά κυβερνούσε .
Ο Αλέξανδρος Δ” (323 π.Χ. – περίπου 311 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας, γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης, πριγκίπισσας της Βακτριανής. Γεννήθηκε μετά το θάνατο του πατέρα του το 323 π.Χ.] . Τάφος του φαίνετε να βρέθηκε 1979 στις Αιγές
Ο Περδίκκας , ήταν ένας από τους Διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου , προήχθη σε σωματοφύλακα του Αλεξάνδρου μετά τον θάνατο του Ηφαιστίωνα. Σ’ αυτόν παρέδωσε ο Αλέξανδρος το δακτυλίδι του πεθαίνοντας .
Ο Πολυπέρχων ή Πολυσπέρχων (360-303 π.Χ.) Υπήρξε στρατηγός του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Κάσσανδρος ( 358 ή 350 – 297 π.Χ. ) ήταν ένας από τους Επιγόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μια από τις πρωταγωνιστικές φυσιογνωμίες στους πολέμους των Διαδόχων, που βασίλεψε στο χώρο της Μακεδονίας.
Το 310 π.Χ. – 309 π.Χ., ο Κάσσανδρος δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Δ’ και τη μητέρα του, Ρωξάνη, οι οποίοι βρίσκονταν στα χέρια του.
Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής θάφτηκε στην Δημητριάδα της θεσσαλικής Μαγνησίας.
Ο Λυσίμαχος που βασίλεψε αμέσως μετά θάφτηκε στην Χερσόνησο της Θράκης.
Οι Ναυάρχοι Ανδροσθένης, Λαομέδοντας ή ο Νέαρχος , έμπιστοι του Στρατηλάτη … και άλλοι του ίδιου βεληνεκούς ;
Οι Απάντηση είναι ΝΑΙ , τουλάχιστον οι περισσότεροι θα μπορούσαν να ήταν ένοικοι τέτοιου Ταφικού μνημείου ΑΡΑ ΚΑΝΕΙΣ .
Κανείς όμως ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ από τους ανωτέρω ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΙΚΟΣ ΤΑΦΙΚΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ από εκείνων στη Βεργίνα και ειδικότερα ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΤΑΦΟ ΕΚΤΟΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Β.ΑΦΡΙΚΗΣ και τον Μεγαλύτερο που βρέθηκε ποτέ στην Ελλάδα …. στην Αμφίπολη.
« ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ »
Μια Ταφή χαμένη για να ολοκληρωθεί το Φαραωνικό τελετουργικό , ένα μεγαλειώδη Τύμβο στην Αμφίπολη , τον Μεγαλύτερο έως τώρα στην Ελλάδα – μια διετία ( μετά τον ξαφνικό θάνατο του ) όπου τον έλεγχο έχουν έμπιστα ακόμα πρόσωπα και συγγενείς 1ου βαθμού του Μέγα Αλέξανδρου και , τα κύρια οικονομικά συμφέροντα των Μακεδόνων στην περιοχή της Αμφίπολης να « βρίσκονται » σε άμεσο κίνδυνο .
Αλλά και στον ίδιο τον Τύμβο .
Οι Σφίγγες που οι αναπαραστάσεις τους χρησιμοποιούνταν σε ασφαλισμένους χώρους ως σύμβολα προστασίας στον αιγυπτιακό ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό. Τα μυθικά αυτά πλάσματα σιωπηλοί φύλακες στην είσοδο του αγνώστου .
Οι «Καρυάτιδες» που βρέθηκαν στον Τύμβο Καστά , δεν έχουν βρεθεί σε κανέναν άλλον μακεδονικό τάφο. Δεν είναι όμως Καρυάτιδες, αλλά Μαινάδες του Διονύσου» όπως αποκαλύπτονται στα νομίσματα του Παγγαίου, τα οποία απεικονίζουν με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά των ιερειών του Θεού της ελληνικής μυθολογίας που ονομάζονται Κλώδωνες. – νύμφες δλδ που παρουσιάζονται ως συντρόφισσες και συνοδοί του θεού Διονύσου.
Ο Διόνυσος λατρευόταν στο Παγγαίο όρος σαν μια θεία μορφή, φωτεινή σαν τον ήλιο, αλλά και σκοτεινή σαν τον Άδη.
(Η Ολυμπιάδα – νεαρή νύφη – ήταν ιέρεια των Ορφικών Μυστηρίων και μυημένη στη λατρεία τού Διονύσου, με περισσότερο ζήλο από τις άλλες γυναίκες )
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, παρουσία του ψυχοπομπού Ερμή.
…δείχνουν μια « μετάβαση » της ψυχής από τον Κόσμο των ζωντανών στον κόσμο των νεκρών.
Περιγράφουν ΤΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ της «Ταφής » της Ψυχής του Φαραώ Νεκτανεβώ ΙΙ , του Μέγα Αλέξανδρου.
Οι οκτάφυλλοι ρόδακες στο επιστήλιο του πρώτου διαφραγματικού τοίχου, βασιλικό σύμβολο και μάλιστα χρησιμοποιείται ευρέως από την Μακεδονική Δυναστεία … το επιβεβαιώνουν .
Ο πρώτος προορισμός της σωρού του Αλεξάνδρου που ήταν περιοχή της Μακεδονίας σύμφωνα με την πλέον αξιόπιστη από τις πηγές που έχουμε, τον περιηγητή Παυσανία ( που αναφέρετε στις Αιγές ) και η καθυστέρηση της μεταφοράς της , κατά δύο χρόνια , που δείχνει τον απαιτούμενο χρόνο για την κατασκευή του Τύμβου … το επιβεβαιώνουν επίσης .
Η παραπλανητική πράξη του Πτολεμαίου , να αφήσει την άμαξα με μια άλλη μούμια ως μούμια του Αλεξάνδρου για να παραπλανήσει τον Περδίκκα , ΔΕΝ ΑΝΕΣΤΗΛΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΤΑΦΗΣ της Μούμιας που είχε δρομολογηθεί , ( κατ” εμάς ) του ειδώλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στον τόπο που Αγάπησε .
Ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος , βρίσκοντας τα οστά και όχι την μούμια ( που έβαλε ο Πτολεμαίος ) ορθός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είναι εκεί ( στην Βεργίνα ) ο Μ. Αλέξανδρος .
Ορθός μας άφησε να συμπεράνουμε ότι στον Τύμβο Καστά , έγινε η Πρώτη Ταφή του Βασιλεύς των Μακεδόνων, του Ηγεμών της Πανελλήνιας Συμμαχίας , του 13ου θεού κατά τους Ρωμαίους , του Αυτοκράτορα της Ασίας , του Βασιλιά της Ινδίας , του Φαραώ της Αιγύπτου … του πλανητάρχη του τότε κόσμου .
Ίσως η σημαντικότερη , εκείνης της ψυχής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου