Ενας
απίστευτος διάλογος ανάμεσα στο Σωκράτη και τη Διοτίμα για τον “Ερωτα” από το
“Συμπόσιο του Πλάτωνα”.
Μας βοηθα να
γινουμε Ελληνες στο Πνευμα.
Η σωτηρια του
κοσμου περναει απο την εκμαθηση της ελληνικης φιλοσοφιας και το διαβασμα των
σοφων.
Οι “αρχαίοι”
ταπαν όλα. Εμείς μόνο να μαθαίνουμε μπορούμε.
Οι αλήθειες
από τον Πλάτωνα ειναι πολύ συγκεκαλημένες.
Μιλάει
απόκρυφα για τους Αγίους που έχουν Θεικό Έρωτα και για τους άλλους που έχουν
έρωτα κοσμικό για τα υλικά.
Εξαιρετικά
απόκρυφα ομιλεί για την κακή μοίρα που συντηρεί το σώμα
εις τους αιώνες, μέσω της σωματικης γέννησης και των ενστίκτων.
Ο Πλάτωνας και
ο Αριστοτέλης έπρεπε να κρύψουν πολύ καλά τις αλήθειες, να τις ωραιοποίησουν,
ώστε να γίνουν αποδεκτές και να μην προκαλέσουν των θόρυβο των τσακαλιών που
επιτηρούσαν εκείνη την εποχή την Γνώση προς τους ανθρώπους. Φυσικά καμιά Διοτίμα
δεν υπήρχε, αλλά είναι επινοήση του Πλάτωνος για τον διάλογο.
Ομιλεί για την
ασχήμια που δεν επιφέρεται μέσα εις αυτήν γόνος. Ομιλεί φυσικά για τις άσχημες
ηδονές.
Αν κάποιος
είναι καλός προτιμά την ομορφιά της ψυχής και όχι του σώματος (καθαρή ένδειξη
κατά του σώματος και των ηδονών αυτού). Βλέπουμε λοιπόν πόσο κρυφά προωθείται η
αλήθεια. Αν κάποιος δεν είναι πραγματικός μελετητής- ερευνητής του Ερμητισμού,
την βάση της φιλοσοφίας, δεν πρόκειται να καταλάβει τίποτε από όσα
λέγονται.
Είναι εξαίσιο
το πως πλέκει τον Ερωτα με το Θεό, και πόσο ομορφα το εξηγεί.
Το θέμα ειναι
πως ο Θεός, το Εν, το Φως, το Ολον, ΥΠΑΡΧΕΙ και ΕΙΝΑΙ γύρω μας, αρκεί να
μπορέσουμε να το δούμε 'με ότι ειναι ορατό'.
Από το 29 λετπό και μετά έχει ξεφύγει εντελώς και μας
καταδεικνύει ξεκάθαρα την πνευματική πορεία του ανθρώπου προς την Θέωση. Τα
υλικα δεν αξίζουν με τίποτε μπροστα σ’ αυτο που θα δεις
κάποτε. Ομιλεί για την Φύση του Θεού, που είναι τελείως καλή και Αγαθή. που
μπορεί να την συναντήσεις είτε από τα εγκόσμια, είτε μετά του φυσικού θανάτου
του σώματος.
Συνεχίζει και
ομιλεί οτι δεν δύναται να είναι η ομορφια ανακατεμένη με σάρκες
ανθρώπινες. Ομιλεί για την
ψεύτικη φύση του σώματος καθως γερνά και μεταλλάσετε και δεν μένει σταθερό,
καθώς η αλήθεια είναι παντοτε αμετάβλητη.
Ομιλεί για
τους πνευματικούς ανθρώπους, που έχουν Θεικό έρωτα και αφήνουν πίσω τα
υλικά.
Οταν γεννάει ο
νους μέσα στην ψυχή μιλά για Αρετές, καθότι Θεικές.
Οπως έλεγε ο
Ασκληπιός στα ερμητικά, ορισμένοι
άνθρωποι από
γεννησιμιού έχουν θεική φύση για αυτό έχουν πάντοτε αγαθή φύση
Ο Ερωτας είναι
ο δρόμος για την ένωση με το θείο.
Μέσα από την
υψίστη των τεχνών Ερωτική πράξη επερχεται η Γέννηση, η ένωση με το
θείο.
Μας ομιλεί
περί της ομορφιάς του Θεικού στοιχείου που είναι εντός μας και αποτελει τον
αληθινο εαυτό μας.
"Δεν δύναται
να είναι η ομορφια ανακατεμένη με σάρκες ανθρώπινες". Η ανάγκη είναι
ενέργεια της μοίρας (ειμαρμένης) που συντηρεί τα πάθη ως έχουν (ένστικτα,
ηδονες), ώστε να διατηρηθούν τα σώματα και να τρέφονται από
αυτά.
Ο Σωκράτης
είπε ότι από τις αισθήσεις προέρχονται τα ψεύτικα. Και τα ψεύτικα είναι και κακά
και άσχημα. Η αληθινη
ομορφια δεν ειναι στα ωραία χαρακτηριστικά του σώματος, ούτε και το σώμα δύναται
να είναι όμορφο, αφού είναι σώμα, δηλαδή αίσθηση. Η αίσθηση από την φύση της
είναι άσχημη και κακιά. Διότι η κακία και η ασχήμια έχουν κοινή ρίζα
ύπαρξης.
Ο Σωκρατης
ουσιαστικα περιγραφει την πνευματικη Συνειδηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου