Ποια γνώση έχει την πιο μεγάλη αξία.Κατά τη γνώμη μου είναι η γνώση της Τοπικής Ιστορίας και το Γνώθι σ’ αυτόν. Είναι απαραίτητο να αγκαλιάσουμε τις παραδόσεις μας με τους τοπικούς μας θρύλους που στερεώνουν μέσα μας τις ιερές αλυσίδες του αίματος που μας δένουν με τους προγόνους και γεννούν το όραμα και την προοπτική ,για ένα καλλίτερο μέλλον.Πρέπει να γνωρίζουμε την Πολιτιστική-Πολιτισμική κληρονομιά της περιοχής μας (Φυσικό και Ανθρωπογενές Περιβάλλον). Π.Χ. Την Ιστορική Μεσσηνιακή επανάσταση 1834 , την Αρχαία Μεσσήνη, τα Μυστήρια Ανδανίας, το Κάστρο του Μήλα, τη Γέφυρα της Μαυροζούμενας, την Παλουκόραχη Σκάλας, την Πηγάδα του Μελιγαλά τις Τσιμεντένιες Αποθήκες Βότρυς απέναντι από το σιδηροδρομικό σταθμό,τη Δέση, τα Μονοπάτια, τις Βυζαντινές μας εκκλησίες , τις Εθνικές μας Εορτές κ.λ.π.
Να έχουμε αξίες,
οράματα , ιδανικά, θετική ενέργεια-σκέψη, μακριά από κάθε είδους τοξικά και
αυτοκαταστροφικές ενέργειες για να πετύχουμε τους στόχους-σκοπούς στη ζωή μας.
Υπήρχαν –υπάρχουν και θα υπάρχουν δυσκολίες αρκεί να τις διαχειριζόμαστε σωστά.
Θα πρέπει όλοι
να ανακαλύψουμε και ενεργοποιήσουμε τον ήλιο που κρύβεται μέσα μας για να μας
φωτίζει το μυαλό, να μας ζεσταίνει την ψυχή και με την ακτινοβολία που εκπέμπει
να μπορούμε να επικοινωνούμε με τη φύση, το Θεό και τους συνανθρώπους μας με
δημιουργικές δραστηριότητες, αγάπη, αλήθεια και ειλικρίνεια, πλουτίζοντας
συναισθηματικά τη ψυχή μας έτσι ώστε το αγίασμα να εξουδετερώνει πάντοτε τις
οποιεσδήποτε μικρότητες και κακίες, αντιμετωπίζοντας έτσι τις καταστάσεις, με
ηρεμία, διάλογο και κριτική, ώστε να παίρνουμε σωστές αποφάσεις μεταλλάσσοντας
τις ζήλιες σε υγιή συναισθήματα.
Ουσιαστικά συμβαίνει αυτό που έλεγε ο Ιπποκράτης: Οι
άνθρωποι δεν αρρωσταίνουμε. Αυτοκτονούμε και επιλέγουμε τη νόσο από την οποία
θα πεθάνουμε. Ο τρόπος σκέψης μάς τοξινώνει. Οτιδήποτε μας κάνει να μην περνάμε
καλά, είτε αυτό είναι άνθρωπος είτε αντικείμενο είτε κατάσταση, πρέπει να το
κόβουμε με το μαχαίρι. Δεν πρέπει να
είμαστε ανοιχτοί στην κακοποίηση του εαυτού μας από τρίτους, διαφορετικά θα
αρρωστήσουμε. Να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή.
Πηγή ενέργειας είναι ο ίδιος ο εαυτός μας.
ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ ΤΟ1960, ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ,του 1940Μαθητικές Αναμνήσεις,συγκινήσεις και εμπειρίες, την εποχή της αθωότητας των παιδικών μας χρόνων.Οι εικονιζόμενοι πρωταγωνιστές της θεατρικής παράστασης από δεξιά προς τα αριστερά είναι:
- ΜΑΡΘΑ ΣΙΑΓΚΡΗ
- ΚΑΤΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
- ΝΤΙΝΑ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
- ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
- ΤΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
- ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΜΗ
- ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΛΙΟΝΤΗΡΗΣ
- ΒΙΚΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
- ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΛΙΒΙΤΗΣΤΣΙΛΙΒΙΤΗΣ
- ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΧΑΛΙΚΟΥΡΑ
ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ
ΜΠΛΕΚΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΓΙΩΡΗΣ
ΦΕΙΔΑΣ
ΑΡΗΣ
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΚΟΜΕΣΗΣ
ΠΕΤΡΟΣ
ΝΙΚΟΣ
ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΝΙΚΟΣ
ΛΙΟΝΤΗΡΗΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ
ΤΣΙΛΙΚΑΣ
ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΗΛΙΑΣ
ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΗ
ΣΕΙΡΑ
ΛΑΓΙΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΣΚΑΡΜΕΑ
ΣΟΦΙΑ
MANIATH ΣΤΑΥΡΟΥΛA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου