ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1900. ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Μαζεύοντας φωτογραφίες από τις διάφορες οικογένειες της Βαλύρας, έφτασε η ώρα να εκδοθεί το  λεύκωμα για να κρατήσουμε ζωντανό το παρελθόν των προγόνων μας, σε όλο το γίγνεσθαι. Το λεύκωμα αυτό θα είναι ασπρόμαυρο και θα δωριθεί σε όλες της οικογένειες της Βαλύρας σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή.
Θα υπολογιστεί προηγουμένως το κόστος της έκδοσης και όσοι επιθυμούν θα καταβάλλουν το αντίστοιχο ποσό, εκτός και βρεθούν χορηγοί ή χορηγός της έκδοσης.

Πάνω από εκατόν  σαράντα χρόνια τώρα, από χέρι σε χέρι, από συρτάρι, σε συρτάρι, και από τόπο σε τόπο, οι τρυφερές αφιερώσεις, πίσω στις φωτογραφίες δεν μπόρεσαν να σταματήσουν κανένα θάνατο. Κι εκείνων που χάριζαν τη φωτογραφία τους κι εκείνων που τις λάβαιναν. Όμως δεν θα πρέπει να μας διαφύγει σε σχέση με αυτά πως η φωτογραφία καθαυτή απαθανατίζει το θάνατο. Επιζεί του θανάτου για να μας θυμίζει το θάνατο. 

Θα έλεγα ότι η πολύ ουσιαστική, πρωτότυπη και επιτυχημένη αυτή προσπάθεια μπορεί να συμπληρωθεί διδακτικά πολύ γόνιμα, αν παρακινήσουμε τους μαθητές μας, αφού μελετήσουν την ιστορία των φωτογραφιών, να ονειρευτούν και να στοχαστούν κιόλας πάνω σ’ αυτές. Πάνω στις γελαστές μορφές, που δεν γελούν πια. Πάνω στις γεμάτες σιγουριά και κατάφαση στη ζωή πόζες των προσώπων, που δεν ποζάρουν πια. Πάνω στους ανθρώπους που υπάρχουν στην πλατεία της φωτογραφίας, χωρίς πια να υπάρχουν στην πλατεία του χωριού. Πάνω στην πλατεία της φωτογραφίας που έγινε η σκιά ή το όνειρο της πλατείας του χωριού. Μήπως περάσουν έτσι οι μαθητές, μέσα από τη δοκιμασία και το μάθημα του χρόνου, σ’ έναν αισιόδοξο ανθρωπισμό: στην απόρριψη της αδικίας, της ιδιοτέλειας, της εγωπάθειας, της ανισότητας ανάμεσα στους ανθρώπους, εν όψει της έσχατης ισότητας και δημοκρατίας της θνητότητάς μας.

       Όμως η διαλεκτική της φωτογραφίας η φωτογραφία ως πηγή ιστορίας και ως ερεθισμός αναπόλησης, είναι αυτό που κυριαρχεί πάντα.  

  Η φωτογραφία πρέπει να επιστρέψει στο πραγματικό καθήκον της, που είναι  να υπηρετεί τις επιστήμες και τις τέχνες.

       ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΓΙΑΝΝΗ ΛΙΝΑΡΔΟΥ-ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΔ ΛΥΡΑΣ

ΟΙ 4 ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΣΙΑΓΚΡΗ

ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΜΑΗ ΣΕΡΜΑΝΗ

ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΑΜΠΟΚΗΣ

ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ η ΓΕΡΟΞΕΝΟΣ

ΓΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΝΤΟΥΡΑΜΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΑΝΤΖΟΥΝΗ-ΜΠΟΒΗ.Η ΠΡΩΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΛΑΤΖΟΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΝΤΟΥΡΑΜΑΚΟΣ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ 3 ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ

ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΛΙΟΝΤΗΡΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΒΑΣΙΛΗ

Η ΠΑΡΕΑ.ΣΤΡΑΤΗΣ, ΜΠΟΥΖΑΛΑΣ,ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ.ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΠΟΥΖΑΛΑΣ

Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΛΙΟΝΤΗΡΗ 1971

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

ΒΑΓΓΕΛΙΩ ΚΑΛΑΜΠΟΚΗ-ΧΡΙΣΤΑΚΗ

ΑΓΛΑΙΑ-ΚΑΛΙΡΡΟΗ ΚΑΡΥΔΗ

ΤΑ 3 ΑΔΕΛΦΙΑ ΛΥΡΑ. ΧΡΙΣΤΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗ

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΛΙΟΝΤΗΡΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΥΡΑΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ