Βίλχελμ Ράιχ – ” Άκου Ανθρωπάκο”

Ρωτάς, ανθρωπάκο, πότε επιτέλους θα έχεις μια καλή, μια εξασφαλισμένη ζωή.
Θα ‘χεις μια καλή, εξασφαλισμένη ζωή όταν το δώρο της ζωής θα σημαίνει για σένα περισσότερα από την εξασφάλιση, ο έρωτας περισσότερα από το χρήμα,
η ελευθερία σου περισσότερα από την κοινή γνώμη-
όταν το αίσθημα που εμπνέει η μουσική του Μπετόβεν ή του Μπαχ γίνει το κυρίαρχο αίσθημα της ζωής σου -το έχεις μέσα σου, ανθρωπάκο, κάπου βαθιά, στα μύχια της ύπαρξής σου.

Όταν το σκεπτικό σου εναρμονιστεί, αντί να συγκρούεται, με τα συναισθήματά σου
όταν μάθεις να αναγνωρίζεις δυο πράγματα στον καιρό τους, τα χαρίσματά σου και το πέρασμα του χρόνου από πάνω σου.
Όταν θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να καθοδηγείται από τις σκέψεις των μεγάλων σοφών κι όχι από τα εγκλήματα των μεγάλων πολεμιστών.
Όταν θα πάψεις να δίνεις περισσότερο βάρος στα πιστοποιητικά γάμου, παρά στον έρωτα μεταξύ του άντρα και της γυναίκας.
Όταν θα μάθεις να αναγνωρίζεις έγκαιρα τα λάθη σου κι όχι κατόπιν εορτής, όπως κάνεις σήμερα.
Όταν θα πληρώνεις τους άντρες και τις γυναίκες που διδάσκουν τα παιδιά σου περισσότερα από όσα δίνεις στους πολιτικούς σου.
Όταν θα σε εμπνέουν οι αλήθειες και οι τυπικότητες θα σε αηδιάζουν
Όταν τα ανθρώπινα πρόσωπα που θα συναντάς στο δρόμο, δε θα είναι τραβηγμένα από τη δυστυχία και τη θλίψη αλλά θα λάμπουν από αίσθημα ελευθερίας, ζωτικότητα κι εσωτερική γαλήνη.

Σε φωνάζουν Ανθρωπάκο, κοινό άνθρωπο..
Σου προσφέρουν το μέλλον σου μα δε ρωτούν για το παρελθόν σου.

Και όμως είσαι κληρονόμος ενός τρομερού παρελθόντος .
Τούτη η κληρονομιά καίει σαν πυρωμένο διαμάντι στη χούφτα σου. Αυτό έχω μόνο να σου πω…”

Βίλχελμ Ράιχ – ” Άκου Ανθρωπάκο”