Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Η ΒΑΛΥΡΑ ΤΙΜΑ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ'40 ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ.ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ**.
Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41 (στην Ελλάδα αναφέρεται και ως Πόλεμος του '40 ή Έπος του '40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και συνασπισμού Ιταλίας και Αλβανίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου1940 μέχρι τις 31 Μαΐου 1941, όταν και ολοκληρώθηκε η κατάληψη της χώρας από τις Γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες επιτέθηκαν στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1941. Τη στιγμή της γερμανικής εισβολής, ο Ελληνικός στρατός είχε προελάσει στα Αλβανικά εδάφη, ως αποτέλεσμα της μέχρι τότε αποτελεσματικής αντιμετώπισης των Ιταλο-Αλβανικών δυνάμεων. Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η άρνηση της Ελλάδας εορτάζεται στην Επέτειο του Όχι.

Ο πόλεμος αυτός ήταν προϊόν της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία και που άρχισε να εκδηλώνεται με την έναρξη του Β' Π.Π. και ειδικότερα μετά τη συνομολόγηση του Χαλύβδινου Συμφώνου. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιάτελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του δικτάτορα (το γνωστό «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα μέσω των Ελληνο-αλβανικών συνόρων.
Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση. Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου οι Ελληνικές δυνάμεις είχαν προωθηθεί στο ένα τέταρτο σχεδόν του εδάφους της Αλβανίας, καταλαμβάνοντας κατά σειρά τις πόλεις: ΚορυτσάΠόγραδετςΆγιοι ΣαράνταΑργυρόκαστρο και Χειμάρρα. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή βόρεια της Χειμάρρας[4]. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.
Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε την πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.

**.Στο Πολεμικό Μουσείο Καλαμάτας υπάρχει έκθεση με το έπος του '40, από το στρατιωτικό συμπολίτη μας ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟ.


 ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ
 Η ΣΗΜΑΙΟΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΒΑΛΥΡΑ



 Η ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ-ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΒΑΛΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ








 Η ΒΑΛΥΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ



 ΤΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ,ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΗΡΩΟ








 ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΩΝ





 Η ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ-ΧΟΡΟΥΣ










 ΟΙ 4 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ













 ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ. ΛΗΞΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
 ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ









ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 10-11-2018.ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ.















 ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ




1 σχόλιο:

Ευανθία Λεγάκη είπε...

Εάν η ανάρτηση αφορά την Έκθεση της Συλλογής του Γιάννη Ζαφειρόπουλου, θα έπρεπε να περιοριστεί στο έργο το Γιάννη και των συντελεστών και μόνο.
Εδώ βλέπω 4 νέα παιδιά σαν συντελεστές. Ποιά είναι αυτά τα παιδιά ονομαστικά. Με το ζόρι βλέπω να αναφέρεται το όνομα του Γιάννη Ζαφειρόπουλου.
Βλέπω δικό σας υλικό με φωτογραφίες από το στολισμό του χοριού και τη σχολική γιορτή για την 28 Οκτωβρίου.
Να είστε πάντα γερός για να καταγράφετε με λεπτομέρεια και αντικειμενικότητα τα γεγονότα.