Αθήνα 17η
Νοεμβρίου 2018
ΕΙΣ ΜΝΗΝΗ των Μιχάλη Γουνελά και Κυριάκου Σταμέλου
Υπό
τον απόλυτο σεβασμό στην υπέρτατη αξία του ανθρώπου, έχουμε ιερή υποχρέωση και ύψιστο καθήκον προς την
νεολαία του σήμερα και του αύριο που
αγωνίζεται διεκδικώντας
την πραγμάτωση των ονείρων τους στον μολυσμένο κόσμο της
Νέας Τάξης και της Παγκοσμιοποίησης των ιμπεριαλιστών, τον κόσμο του σκληρού ανταγωνισμού, του
εγωκεντρισμού της ανασφάλειας και της αβεβαιότητα,
τον κόσμο όπου επιλεκτικά εφαρμόζεται το Διεθνές Δίκαιο, τον κόσμο των
φανατισμών και των συγκρούσεων, τον κόσμο όπου διευρύνονται οι
κοινωνικοοικονομικές ανισότητες, όπου δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα περιθώριο,
να επικρατήσουν αγοραίες αξίες στη ζωή των ανθρώπων, να εμφυσήσουμε
αισιοδοξία και νέα αυτοπεποίθηση για το μέλλον.
Σήμερα, έχουμε περισσότερο από ποτέ το χρέος να εμπνεύσουμε στον ανθό του
Έθνους μας το αγωνιστικό σθένος, το πιστεύω και την ανιδιοτέλεια για την συλλογική πρόοδο και την
κοινωνική δικαιοσύνη και να τον προφυλάξουμε από εξουσίες που θέλουν να τον
ποδηγετήσουν υπό των νέων μορφών κυριαρχίας, που επιδιώκουν να
προωθήσουν οι σκοτεινές και ανεξέλεγκτες δυνάμεις του
Διεθνούς Σιωνισμού.
Έπειτα από 45 χρόνια ψεύδους των «ελεύθερα αγωνιζομένων Ελλήνων του Πολυτεχνείου», που τόσο πεισματικά συντήρησε το μεταπολιτευτικό σύστημα και
επισημοποίησαν οι μυθολογίες της
αριστεράς και οι πολιτικοί μεταπράτες του ΠΑΣΟΚ, γιά να δικαιολογούν την ύπαρξή
τους, να δημιουργούν κομματικές στρατιές και να εξαπατούν τον Ελληνικό Λαό, εμείς ΩΦΕΙΛΟΥΜΕ να σταθούμε απέναντι
στην ύβρη της παραχάραξης της ιστορίας,
της ηττοπάθειας και της δυστυχίας. Θα
σταθούμε απέναντι, στην Δημοκρατία της μάζας, της αγοράς, του ανταγωνισμού και
του κέρδους, που θέλουν τα δίκτυα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και
οικονομικοπολιτικής διαπλοκής να εγκαθιδρύσουν. Αυτή η κατ’ επίφαση Δημοκρατία
εμάς, δεν μας εμπνέει τον σεβασμό και
την εμπιστοσύνη!!!
Τα
45 χρόνια των πολιτικών δυνάμεων, της καταραμένης Μεταπολίτευσης, απογράφουν
αναμφισβήτητα το σύνολο των πράξεων και των παραλείψεών της που οδήγησαν το
Έθνος των Ελλήνων στα τάρταρα. Άξιος ο
μισθός τους!!!
Γνωρίζουμε όλοι ότι οι μηχανισμοί της βίας και της
συνωμοσίας, των μυστικών υπηρεσιών της διεθνούς επέμβασης, προσπάθησαν να αιματοκυλίσουν την Ελλάδα
και να επιβάλουν το καθεστώς της αρεσκείας τους, όπως γνωρίζουμε ότι αυτοί οι
αργυρώνητοι που σταβλίζονται στην Βουλή προωθούν ιδιωτικά κέντρα
εξουσίας, μέσα επιβολής και συγκροτήματα διαπλοκής, που παρεμβαίνουν,
εξαγοράζουν, ελέγχουν, διαμορφώνουν συνειδήσεις, αποκτούν συλλογικά αγαθά,
δημόσιους τομείς και επιβάλλουν πολιτικές επιλογές που υπονομεύουν την
Πατρίδα οδηγώντας τον Ελληνισμό στον αφανισμό.
Σήμερα, όλοι
γνωρίζουν ποιές είναι οι συντριπτικές επιπτώσεις για την χώρα, ποιές είναι οι
εξουθενωτικές πολιτισμικές, πνευματικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες για
την Ελλάδα, από την επιβολή παρωχημένων ιδεολογημάτων που προκειμένου να
κυβερνούν αυτόν τον τόπο, σπέρνουν το
δηλητήριο στο κορμί αυτής της χώρας.
Ως
γνωστόν η έκρηξη των «Ελεύθερων
Πολιορκημένων του Πολυτεχνείου» πυροδοτήθηκε σε συγκεκριμένη στιγμή για να
επιτελέσει συγκεκριμένο σκοπό. Η ιστορία και οι μετέπειτα εξελίξεις απέδειξαν
πλέον τον ρόλο της και τον προορισμό της, αφού ακόμη την βαραίνει το εθνικό
δράμα της Μεγαλονήσου.
Στο αποτυπωμένο υβριστικό «ΕΝΤΟ ΠΟΛΙΝΤΕΚΝΙΟ» που υψώνουν οι λαθραίοι εισβολείς στον ιερό χώρο
του πνεύματος και του φωτός, λοιδορείται ο πολιτισμός μας, η ιερότητα της
παιδείας μας, υποβαθμίζεται η Πανεπιστημιακή κοινότητα και ο Ελληνικός
Λαός. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της έρπουσας υπονόμευσης της
Δημοκρατίας που ευαγγελίζονται οι
οδαλίσκες του πνευματικού σκότους.
Ας σταθεί επιτέλους αυτή η θλιβερή επέτειος του
Πολυτεχνείου, το σημείο της Ιστορίας, που οι υγιείς δυνάμεις της Πατρίδος θα
απαιτήσουν να σταματήσει το ιοβόλο παραμύθι της ηθικής δολοφονίας του Έθνους
μας.
Η ιστορία, ως συνήθως, γράφεται από τους νικητές.
Αυτή την φορά όμως οι πρωταγωνιστές της 17ης
Νοεμβρίου 1973 ξεπέρασαν τους υποβολείς της και πριν φύγουν για το μεγάλο
τους ταξίδι, μετά από 45 χρόνια, κατάφεραν να ομιλήσουν δημόσια στον Ελληνικό
Λαό διαλύοντας το ψέμα του Πολυτεχνείου αφήνοντας έκθετους όλους τους
«αντιστασιακούς Δημοκράτες» που κατάφεραν
καλλιεργώντας το, να δρέψουν τους καρπούς της
καπηλείας τους ή της εξαγοράς τους, να αναδειχθούν στην κοινωνία
και πολύ περισσότερο στον πολιτικό στίβο, ρευστοποιώντας την ψυχή της ιστορίας
και της πολιτικής στα ανταλλακτήρια της οικονομικής και πολιτικής
εξουσίας ευτελίζοντας έτσι κάθε μορφή αγώνα, με αποτέλεσμα η Ελλάδα
σήμερα να λιμνάζει στην διάχυτη πολιτική ανυποληψία των αετονύχηδων και των
αρπακτικών που αφυδατώνουν, αποδυναμώνουν, αλλοιώνουν, θεσμούς, δικαιώματα και
αξίες και τα μόνα δικαιώματα που αυθαδιάζουν ελεύθερα να είναι δυστυχώς τα
δικαιώματα αλλαγής φύλου, οι διεμφυλικές καταστάσεις, οι ομόφυλοι γάμοι και τα
λοιπά δικαιώματα που είναι απόλυτα συμβατά με την καταιγιστική επέλαση της Νέας
Εποχής και άλματα πιο γρήγορα από την φθορά, να επιφέρουν ετσιθελικά τον
εξανδραποδισμό κάθε αξίας της ανθρώπινης υπόστασης.
Ας αναφερθούμε όμως, σπερματικά, στις συνθήκες που
επέβαλαν το καθεστώς της 21ης
Απριλίου 1967 και ας είμαστε ειλικρινείς:
Η πολιτική τότε
κατάσταση στην Ελλάδα ήταν εκτός ελέγχου. Η δολοφονία του Λαμπράκη, το σαθρό πολιτικό
σύστημα του «πόσα πήρες, πόσα πήρες»,
των εντός του άντρου της ακολασίας καρεκλοπολέμων των «εθνοπατέρων», ο κίνδυνος
της επαπειλούμενης ένοπλης επικράτησης των Κομμουνιστών και η αδυναμία
σχηματισμού κυβέρνησης οδήγησε μοιραίως στην επέμβαση μερίδος των στρατιωτικών
δυνάμεων της χώρας με αποτέλεσμα την 25η
Απριλίου 1967 οι ΗΠΑ να κηρύξουν
εμπάργκο κατά του καθεστώτος.
Οι ΗΠΑ, μην ξεχνάμε, ότι επιθυμούσαν διακαώς την
δημιουργία βάσεως στην Κύπρο για την οποία ο Μακάριος ήταν αντίθετος, λόγω των
σχέσεων του με την Ρωσία, όπως αντίθετος ήταν και για οποιαδήποτε σκέψη Ένωσης
της Κύπρου με την Ελλάδα.
Ο Γεώργιος
Παπαδόπουλος το έτος 1973 προέβη
σε ανεξαρτητοποίηση της Χώρας από το άρμα των ΗΠΑ, με την άρνηση της προμήθειας
παλαιού πολεμικού υλικού, την απομάκρυνση 20 αμερικανών στρατιωτικών από
την Ελλάδα, την ανάθεση εξόρυξης πετρελαίου στη Θάσο σε μη αμερικανική
εταιρία και την διαπραγμάτευσή του με ρήτρα την δραχμή, αρνήθηκε την εκ μέρους
των ΗΠΑ χρησιμοποίηση των αεροπορικών και ναυτικών βάσεων κατά την διάρκεια του
αραβοϊσραηλινού πολέμου και δρομολόγησε το φιλόδοξο σχέδιο εκδημοκρατισμού της
Χώρας υπό του Σπύρου Μαρκεζίνη.
Την 16η
Ιανουαρίου 1973 εκ μέρους του «κομμουνιστή» Μίκη Θεοδωράκη, κατά προτροπή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προτάθηκε η «λύση Καραμανλή», που είχε αποφασιστεί στις μυστικές συναντήσεις
του, από το ΚιουπΚιόϊ (Πρώτη) των
Σερρών, Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Μουσταφά Μπιουλέντ
Ετζεβίτ και τον Χένρυ Άλφρεντ Κίσινγκερ
στην Γαλλία, με σκοπό τον διαμελισμό
της Κύπρου, την επιστροφή του «εθνοσωτήρα»
Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εξουσία και την εγκαθίδρυση του εξαμβλώματος της Καραμανλικής «Δημοκρατίας» του «Ανήκομεν εις την Δύσιν»,
ένα καθεστώς καλυμμένου φασισμού με κοινοβουλευτικό μανδύα. Τα βήματα για τον
διαμελισμό της Κύπρου απαιτούσαν ανατροπή του Μακάριου και της κυβέρνησης Παπαδόπουλου
και η αντικατάστασή του από τον ανεγκέφαλο Ταξίαρχο Ιωαννίδη.
Για την ανατροπή του Παπαδόπουλου οργανώθηκε από την Μοσάντ και άλλες μυστικές
Υπηρεσίες, με την στήριξη του Γιάγκου
Πεσμαζόγλου, μέλους της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και την συμβολή Εβραϊκής
καταγωγής φοιτητών {Δαμανάκη κ.λ.π}, υπό την καθοδήγηση {Ταγματάρχη της Μοσάντ
που παρίστανε τον Δημοσιογράφο} μεθοδεύτηκε η «αυθόρμητη εξέγερση του Πολυτεχνείου».
«Την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν την ήθελε κανείς. Και δεν την «προετοίμασε» κανείς
από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Η ίδια η Αριστερά που βροντοφώναζε και
υπερηφανευόταν για τη συμμετοχή της και για τον… «καθοδηγητικό της ρόλο», εκ των υστέρων, στη διάρκεια της εξέγερσης την
είδε με επιφυλακτικότητα και καχυποψία. Κάποιοι μάλιστα ζήτησαν από τους
φοιτητές να βγουν έξω και αμέσως μετά καταδίκασαν την εξέγερση ως έργο «300 προβοκατόρων»…
Στις 17 Νοεμβρίου οι δημιουργοί της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου σε συνεργασία με πράκτορες ανέλαβαν να προωθήσουν
κόσμο μέσα στο Πολυτεχνείο, τα δε λεωφορεία είχαν τέρμα στο Πολυτεχνείο,
εκεί όπου είχε παραγραμματισθεί να γίνει το μακελειό. Ταυτόχρονα ξένοι
πράκτορες-ελεύθεροι σκοπευτές, με στολές της Ελληνικής αστυνομίας και του
στρατού, διεσπάρησαν γύρω από το
Πολυτεχνείο και πυροβολούσαν αδιακρίτως.
ΠΩΣ ΑΠΟΣΟΒΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΕΚΕΛΕΙΟ:ΜΙΧΑΛΗΣ
ΓΟΥΝΕΛΑΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ
Αξίζει να γυρισθεί ταινία αυτό που συνέβη με
τους δύο υπέροχους ανθρώπους, που κυριολεκτικά αποσόβησαν το μεγάλο μακελειό
μέσα στο Πολυτεχνείο, καθώς επίσης και για την αλληλοεκτίμηση και μετέπειτα
φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ τους μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Η συνέντευξη που παραχώρησαν, χωρίς φόβο και
πάθος, ως κατάθεση ψυχής, επιβεβαίωσαν όσα οι συντάκτες του παρόντος γνώριζαν,
ο δε σχεδόν ταυτόχρονος θάνατος που επιφύλαξε η ειμαρμένη στους δύο αντιπάλους
ήταν ένα μήνυμα προς όλους μας ότι πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος.
Το τελευταίο «αντίο» από τον «αντίπαλο» στο
Πολυτεχνείο!
Ο ύστατος
αποχαιρετισμός στον πικραμένο πατριώτη που πρόλαβε να
γκρεμίσει το ψέμα του Πολυτεχνείου.
γκρεμίσει το ψέμα του Πολυτεχνείου.
«Σε κλίμα συντριβής για τους οικείους
του και βαθιάς οδύνης για τους συναδέλφους του από το Στράτευμα, τους γνωστούς
και τους φίλους, τελέστηκε χθες στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου η κηδεία του Μιχάλη Γουνελά, ο οποίος πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου 2017, από επιπλοκές που
προέκυψαν από την αιμορραγία ενός ανευρύσματος. Ο Μιχάλης Γουνελάς ήταν ο επικεφαλής των αρμάτων μάχης που
περικύκλωσαν το κτίριο του Πολυτεχνείου τη νύχτα της 17ης Νοεμβρίου 1973. Ο εκδημήσας ήταν επίσης ένας από
τους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων που συκοφαντήθηκαν όσο λίγοι, επειδή
απλώς έκανε το καθήκον του, υπάκουσε στις εντολές των ανωτέρων του και με το
άρμα απεγκλώβισε τους φοιτητές που ήθελαν να εξέλθουν από τον χώρο του
ιδρύματος.
Ήταν εκατοντάδες εκείνοι
που πήγαν να πουν το τελευταίο «αντίο» στον «ευγενή, ανεξίκακο, φιλομαθή και
φλογερό πατριώτη» αξιωματικό, ο οποίος αποτάχθηκε με τον βαθμό του
στρατιώτη και πέρασε 14 μήνες από τη ζωή του στη φυλακή για τα γεγονότα του
Πολυτεχνείου. Μεταξύ των πολλών που πήγαν να αποχαιρετήσουν τον Μιχάλη Γουνελά ήταν και ο καλός φίλος
του Κυριάκος Σταμέλος. Ο κύριος Σταμέλος
ήταν μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών του Πολυτεχνείου, μαζί
με τον οποίο ο Μιχάλης Γουνελάς είχε
παραχωρήσει την παρακάτω
συνέντευξη ανατρέποντας με ακλόνητα στοιχεία και επιχειρήματα τους
κατεστημένους μύθους που δημιούργησαν (μετά τα γεγονότα, φυσικά) όσοι
καπηλεύτηκαν τη φοιτητική εξέγερση του 1973».
ΔΕΙΤΕ ΤΟ Α' ΜΕΡΟΣ της ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ:
ΔΕΙΤΕ ΤΟ Β΄ΜΕΡΟΣ της
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ:
Στους επικήδειους λόγους αλλά και
καθ' όλη τη διάρκεια της τελετής, οι φίλοι και συγγενείς δεν έπαψαν να
αναφέρουν το θέμα της πικρίας που είχε ο Μιχάλης
Γουνελάς για τις άδικες διώξεις και την κατασυκοφάντηση που υπέστη για τα
γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973, αλλά και την αποκατάσταση
της αλήθειας διά της δημοσιοποίησης της συνέντευξης που παραχώρησε στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία» μαζί με τον Κυριάκο Σταμέλο.
Αμηχανία από όσους
έχουν καπηλευτεί το Πολυτεχνείο μετά τη συνέντευξη-ντοκουμέντο δύο
βασικών πρωταγωνιστών: «Σάλος έχει προκληθεί από τη
συνέντευξη-ντοκουμέντο που ανατρέπει τα δεδομένα για την εξέγερση του
Πολυτεχνείου, την οποία
παραχώρησαν στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία» ο Κυριάκος Σταμέλος, αριστερός και
μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών, και ο Μιχάλης Γουνελάς,
επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν το κτίριο.»
Το μείζον (κατά την
εφημερίδα) που προκύπτει από τη συνέντευξη είναι ότι «αν δεν γινόταν το Πολυτεχνείο, δεν θα χάναμε την Κύπρο», ενώ οι
δύο άνθρωποι, αυτόπτες μάρτυρες και πρωταγωνιστές ταυτόχρονα των εξελίξεων,
καταρρίπτουν τα επιχειρήματα όσων θέλησαν να καπηλευτούν την εξέγερση. Από τη
συνέντευξη-ντοκουμέντο των δύο πρωταγωνιστών στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία» και στον κύριο Παναγιώτη
Λιάκο με τίτλο: «Υπήρξε συμφωνία για
να μπει το τανκς στο Πολυτεχνείο», υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις και οι
αποκαλύψεις προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση σε όλους τους χώρους, κυρίως της
Κεντροδεξιάς.
Ο χώρος της Αριστεράς
ωστόσο κράτησε σιγήν ιχθύος, σιώπησε περιέργως, παρότι ο Κυριάκος Σταμέλος ήταν
ένα πρόσωπο που προέρχεται από τον χώρο αυτόν και είναι αναγνωρισμένη η δράση
του κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
«Ποιος μπορεί να αρνηθεί
ότι, αν δεν είχαν γίνει τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, πιθανότατα δεν θα είχαμε
χάσει την Κύπρο; Δηλαδή, δεν ήταν στις προθέσεις βεβαίως των επαναστατημένων να
χαθεί η Κύπρος, αλλά υπήρξε τέτοια ροή στην εκμετάλλευση διότι εμείς δεν ρίξαμε
τον Παπαδόπουλο. Φέραμε τον Ιωαννίδη, πάντως. Και ο Ιωαννίδης δεν έπεσε μόνος
του, έπεσε λόγω των γεγονότων της Κύπρου. Άρα, λοιπόν, ένα αυθόρμητο κίνημα
μετετράπη σε έναν μοχλό εναντίον της πατρίδος» επισήμανε ο Κυριάκος Σταμέλος και ξεκαθάρισε: «Δεν έχω καμία διάθεση αποδόμησης της εξέγερσης, απλά θέλω να πω την
αλήθεια».
Τόσο ο Κυριάκος Σταμέλος όσο και ο Μιχάλης Γουνελάς, οι δύο «αντίπαλοι» στην εξέγερση του
Πολυτεχνείου που συναντήθηκαν στα γραφεία της «Κυριακάτικης Δημοκρατίας» έπειτα από 44
ολόκληρα χρόνια, καταρρίπτουν πολλούς μύθους, αποκαλύπτουν συνταρακτικές
αλήθειες και, την ίδια στιγμή, με τα λεγόμενά τους για εκείνη τη βραδιά,
καταδεικνύουν ότι από ένα σημείο και έπειτα οι εξελίξεις ήταν προϊόν
σκηνοθεσίας.
Όπως λέει ο Κυριάκος Σταμέλος, «κάποιοι από μας δεν
θέλανε να ανοίξει η πόρτα, θέλαμε να επιτεθεί το τανκς, θέλαμε σύγκρουση», με
τον Μιχάλη Γουνελά να τονίζει ότι οι
στρατιώτες είχαν βάλει στα πρόσωπά τους πετσέτες για τα δακρυγόνα και να
διαψεύδει ότι στον χώρο του Πολυτεχνείου υπήρχαν ελεύθεροι σκοπευτές του
Στρατού. Τελειώνοντας το άρθρο του ο
Παναγιώτης Λιάκου λέει ρητά ότι «Διαψεύδουν επίσης ότι υπήρχε
νεκρός εντός του χώρου του Πολυτεχνείου».
Χρειάζεται θάρρος και
περίσσευμα ψυχής για να αποδεχθείς ότι τόσα
χρόνια ήσουν το θύμα της ραδιουργίας όσων ωφελήθηκαν από το ψέμα. Όσον αφορά
τον αριθμό των νεκρών ομιλούν 1ον Αποτελέσματα
της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και
2ον Ο ενεργήσας την προκαταρκτική εξέταση, αείμνηστος
Εισαγγελεύς Πρωτοδικών ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΒΑΣ
ο οποίος στο από 14ης Οκτωβρίου 1974
βούλευμα Παραπομπής αναφέρει 24 νεκρούς κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Γιά εμάς, παραμένει
βεβαίως πάντοτε το ερώτημα: Τι έγιναν τα
πτώματα των νεκρών για τους οποίους ομιλούν οι διάφοροι ΔΗΘΕΝ ερευνητές του
θέματος; Γιατί οι οικείοι των εξακολουθητικώς σιωπούν;»
Οφείλονται ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στην εφημερίδα Δημοκρατία που, στους ζοφερούς αυτούς καιρούς, είχε την τόλμη, 44 χρόνια μετά να δώσει βήμα και φωνή
στον Κυριάκο Σταμέλο και στον Μιχάλη
Γουνελά, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΠΩΘΗΚΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!! Ο Κυριάκος Σταμέλος δεν
καταδέχτηκε να εξαργυρώσει την ιστορία του σε θώκους και αξιώματα και αυτό
πόνεσε πολύ τους αριστερούς με τις δεξιές τσέπες.»
Κυριάκο
και Μιχάλη καλό σας ταξίδι.
Αυτή την ημέρα της γελοιοποίησης του Πολυτεχνείου το μόνο που μπορούμε να απαιτήσουμε
από τους ΔΗΘΕΝ πατριωτισμός και η σωφροσύνη σας, χάρις της
οποίας δεν θρηνήσαμε θύματα και δεν αφήσαμε τους εχθρούς της Πατρίδος να
σπείρουν ζιζάνια μεταξύ φοιτητών και στρατού.
Η αποστολή σας ήταν πέραν ως πέρα επιτυχής, οι
επαΐοντες γνωρίζουν την μεγάλη συμβολή σας στις κρίσιμες στιγμές που περνούσε
το Έθνος.
Στρατός και φοιτητές παρά την ξενόφερτη σιωνιστική
προπαγάνδα και τους δούρειους Ίππους, τους πράκτορες που επιδίωκαν την
αιματοχυσία, επέτυχαν να ξεφύγουν από την παγίδα του μακελειού που μας είχαν
ετοιμάσει.
Μετά από κάθε έρευνα προκύπτει ένα συμπέρασμα και μία
πρόταση, η οποία για να υλοποιηθεί απαιτείται ενέργεια. Αυτός είναι ο κύκλος
που πρέπει να ακολουθείται ώστε να μη μένουμε μόνο στις διαπιστώσεις. Κατόπιν
των παραπάνω προτείνεται:
· κάθε 17
Νοέμβρη να γίνεται μνημόσυνο για τους αείμνηστους συμπατριώτες μας που
όπως είπε ο Σταμέλος Κυριάκος «πρώτα είμεθα Πατριώτες και μετά αριστεροί»
όπως είπε ο Σταμέλος Κυριάκος «πρώτα είμεθα Πατριώτες και μετά αριστεροί»
· Το κατόρθωμα του Κυριάκου
και του Μιχάλη πρέπει να γράφεται στα μαθητικά βιβλία ως παράδειγμα φιλοπατρίας
και ενότητας στρατού και φοιτητών.
· Πρέπει να αναρτηθεί μία σεμνή πλάκα στον χώρο του
Πολυτεχνείου με τα ονόματά τους
για να θυμίζει στις επόμενες γενεές ότι δύο νέοι άνθρωποι έδειξαν τον δρόμο της Εθνικής Ενότητας.
για να θυμίζει στις επόμενες γενεές ότι δύο νέοι άνθρωποι έδειξαν τον δρόμο της Εθνικής Ενότητας.
· Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου θα πρέπει να
γίνουν η αιτία ώστε να εξαλειφθεί η κομματοκρατία και η συναλλαγή σε όλο
το εκπαιδευτικό σύστημα, ενώ παράλληλα πρέπει οι φοιτητές να γίνουν μία γροθιά,
ένας ενιαίος ισχυρός φοιτητικός σύλλογος που η ψυχή του να πάλλεται στους
ρυθμούς της Ελλάδος.
· Ποτέ πιά κατάληψη σχολικής αίθουσας, ενέργεια
σκοταδισμού στην χώρα του φωτός. Πότε πια παραβίαση του άβατου των Ναών της
γνώσεως από τους ολετήρες του Έθνους.
· Οι ίδιοι οι φοιτητές πρέπει να αντιληφθούν ότι όλοι
αυτοί που καταλαμβάνουν, καταστρέφουν τον χώρο τους, αδιαφορούν για τις θυσίες
του λαού, των γονέων τους και των ιδίων, προς τέρψη όλων αυτών που
απεργάζονται την υποβάθμιση της γνώσης, της προόδου, της αξιοκρατίας και
της δικαιοσύνης.
· Ο Ελληνικός Λαός δεν έχει την οικονομική δυνατότητα
να αποκαθιστά τις καταστροφές των λοβοτομημένων ανδράποδων. Οι φοιτητές πρέπει
να γνωρίζουν ότι οι καταλήψεις και οι καταστροφές σημαίνουν επίσης και απώλεια
πολύτιμου χρόνου που δυστυχώς στη πρόσκαιρη ζωή μας είναι ελάχιστος και
δεν επανέρχεται.
· Το Έθνος θα αναστηθεί όταν:
o όλοι αγαπήσουμε την Πατρίδα μας και ανεβάσουμε το
επίπεδο της παιδείας και του πολιτισμού μας,
o η Δικαιοσύνη γίνει ανεξάρτητη, και η αξιοκρατία
πρυτανεύει στις αποφάσεις μας,
o οι Ένοπλες Δυνάμεις να αρθούν στο ύψος των
περιστάσεων για να μπορέσουν να εγγυηθούν
την ανεξαρτησία της Πατρίδος μας,
Τέλος είναι υποχρέωση, πρωτίστως της Στρατιωτικής
Δικαιοσύνης, την Πατρίδας μας, των Ενόπλων Δυνάμεων και απαίτηση του πνεύματος
του Μιχάλη Γουνελά, των συμμαθητών
και των φίλων του, να δικαιωθεί ο κατάφορα αδικηθείς Ίλαρχος.
Η πολιτική σκοπιμότητα συνετέλεσε ώστε ο Μιχάλης Γουνελάς να φυλακισθεί άνευ
αιτίας, να υποστεί έκπτωση από τον βαθμό του, γιατί απλώς εξετέλεσε
κατά τον καλύτερο τρόπο την διαταγή των ανωτέρων του που αφορούσε στην εκκένωση
του Πολυτεχνείου χωρίς να υπάρχουν θύματα. Ποιός θα πληρώσει για αυτή την
αδικία; Οι όψιμοι αντιστασιακοί; Οι εύκαμπτοι στρατοδίκες; Ο μεγάλος
αδελφός; Ο Ελληνικός Λαός; Οι Πολιτικοί;
Η ΕΑΑΣ και όλοι οι συμμαθητές, συνάδελφοι του Μιχάλη Γουνελά παρακαλούνται θερμώς
για τις δέουσες ενέργειες, προς αποκατάσταση της τιμής του εκλιπόντος. Την
αποκατάσταση αυτή την οφείλουμε στους λεβέντες του, στη γυναίκα του, στον φίλο
του Σταμέλο Κυριάκο και σε όλους
τους φίλους του, που πάντα ήσαν κοντά του, αλλά κυρίως την χρειαζόμαστε για τις
Ένοπλες Δυνάμεις μας, «τους ένστολους »…όπως σκοπίμως τους αποκαλούν οι
απάτριδες. Η Πατριωτική
Ένωση-Ελληνική Λαϊκή Συσπείρωσις «ΕΛ.ΛΑ.Σ» θα συμβάλει νομικώς,
με όσους επιθυμούν, για την αποκατάσταση του Μιχάλη Γουνελά.
Οι έντιμοι Έλληνες, η πραγματικά πνευματική ηγεσία
του Έθνους, όλοι όσοι αγωνίζονται για τα Εθνικά μας θέματα, παρακαλούνται να
συμβάλουν με κάθε μέσο να επανέλθει η δικαιοσύνη και η αξιοκρατία στη Πατρίδα
μας
Η 24η
Ιουλίου πρέπει να καταργηθεί σαν εορτή της Δημοκρατίας και να γίνει ημέρα
μνήμης και πένθους για τους πεσόντες και αγνοούμενους της προδοσίας της Κύπρου.
Τούτες τις
ώρες επιβάλλεται η περισυλλογή, ο στοχασμός, η αυτογνωσία, η ενίσχυση της
εθνικής μνήμης και της εγρήγορσης, ιδίως όταν το σήμερα βαραίνει το πρόσφατο
τραγικό γεγονός της 28ης
Οκτωβρίου με την δολοφονία του αδελφού μας Κωνσταντίνου Κατσίφα από τα πυρά ενός εγκληματικού καθεστώτος,
αυταρχικού, ενός καθεστώτος βίας και τυραννίας και ό,τι γεγονότα ακολουθούν που
δημιουργούν νέες προκλήσεις, κινδύνους, αγωνίες και φόβους της
επαγρύπνησης και της εθνικής ομοψυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου