ΟΡΧΙΔΕΕΣ, ΑΝΕΜΩΝΕΣ, ΚΡΙΝΑΚΙΑ. ΗΡΘΕ ΠΑΛΙ Η ΑΝΟΙΞΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
Ήρθε πάλι η ΑΝΟΙΞΗ
ήλθαν τα λουλούδια
Πράσινη η γη φορεί και παντού χαράς χοροί
 και χαράς τραγούδια......

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ,  ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ,  Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ.

Στην  εποχή της αθωότητας των παιδικών μας   χρόνων, στο χωριό μου Βαλύρα Μεσσηνίας , κυριαρχούσε σε όλες τις δραστηριότητες του χωριού μας ,το στοιχείο της συνύπαρξης και αλληλεγγύης, στην καθημερινοτητά μας. Οι εικόνες αυτές βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μας τις οποίες και έχουμε συγκρατήσει. Είναι φωτινές, γλυκές, ζωντανές και ανεξίτηλες.

Όταν δημιουργούμε ζούμε διπλά. Όταν δημιουργούμε δίνουμε μορφή στη μοίρα μας.

Η δημιουργία είναι η δεξαμενή που μας  τροφοδοτεί να νιώθουμε όμορφα μέσα στην καθημερινότητά μας. Ο πίνακας της ζωής μας. η προσπάθεια να μην αλλοιώσω τον χαρακτήρα μου και την ψυχή μου στο ταξίδι της ζωής μου, και να παραμείνω ένα συνετό, ταπεινό άτομο.

Δημιουργώ για μένα σημαίνει θυμάμαι. Το παρελθόν δεν είναι μια τελειωμένη υπόθεση, είναι εξίσου πραγματικό με το παρόν.

Επιστρέφοντας από Αθήνα στο χωριό μου η άνοιξη σε μαγεύει. Πήγα στο μεγαλείο της φύσης και το μεγαλείο του Θεού.Μάζεψα τα 2 είδη ορχιδέας, ανεμώνες και κρινάκια. Στόλισα με ομορφιές ,χρώματα και αρώματα το ποτήρι ,απολαμβάνοντας, αυτά που δεν μπορείς να απολαύσεις μέσα στην Αθήνα. Εντόπισα και ένα κτήμα αράντιστο από φυτοφάρμακα γεμάτο καυκαυλήθρες και αγριόχορτα, που θα πάω να μαζέψω συνδυάζοντας γυμναστική ,υγιεινή διατροφή ,ζώντας το μεγαλείο της φύσης.

Αυτές είναι απλές χαρές χωρίς κόστος και ταλαιπωρία.

Οι άνθρωποι δυστυχώς έχασαν την πυξίδα τους ανάμεσα στα μπετόν, στους στενούς δρόμους ,στον θόρυβο, στην πλεονεξία τους για την ύλη, γεμάτοι αλαζονεία και εκδικητικότητα. Έπαψαν να κοιτάζουν ψηλά στον ουρανό να φαντάζονται το σύμπαν και να σκέφτονται ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν είμαστε και ότι η μόνη έννοια που μπορεί να σε κρατήσει όρθιο σε οποιαδήποτε δυσκολία και αν περνάς είναι μόνον η αληθινή ΑΓΑΠΗ, η ΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ και η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ.

 Οι άνθρωποι δεν επιθυμούν απλώς να ζήσουν. Έχουν το δικαίωμα να ονειρεύονται και να πιστεύουν σε έναν καλλίτερο κόσμο Θέλουν να απαλλαγούν από τα δεσμά του θανάτου και της φθοράς, από τα δεσμά της φύσης που τον περιορίζουν. Θέλουν να ζήσουν σε έναν καλλίτερο κόσμο, ή έστω διαφορετικό από εκείνον που τους έχει δοθεί. Να έχουν συνείδηση πως εκείνο που πιστεύουν και επιθυμούν δεν είναι λιγότερο αληθινό από αυτό που βιώνουν καθημερινά. Αυτό το δικαίωμα να οραματίζονται ή ακόμη να αναζητούν την αλήθεια με άλλους τρόπους, όπως μέσα από την πίστη και την έννοια της αγάπης, που υπερβαίνει τα όρια της λογικής τάξης, δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε. Με την επιστήμη προσπαθούν  να αποκαλύψουν τα μυστικά της φύσης και να την υποτάξουν, ενώ με την τέχνη φτιάχνουν ένα κόσμο καλλίτερο και αλλιώτικο από εκείνον που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις τους. Μέσα τους σιγοκαίει η σπίθα της αιωνιότητας, η αρχοντιά που τους ωθούν σε επιθυμίες και πράξεις πέρα από την πραγματικότητα, και καμιά φορά πέρα από τη λογική..