Πως γίναμε...

Πριν μερικές ημέρες, παρακολουθούσα στην τηλεόραση τις ειδήσεις. Σε κάποια στιγμή έδειξε μια σκηνή από άλλη χώρα που δεν θυμάμαι αλλά και δεν έχει σημασία. Μία κυρία, περπατούσε στον δρόμο, απέναντί της σταμάτησε ένα αυτοκίνητο, πετάχτηκε έξω ένας σωματώδης άνδρας, ληστής και επετέθη άγρια στην κυρία. Εκείνη έντρομη έκανε δυο βήματα πίσω, τράβηξε το πιστόλι που είχε στην μέση της και πυροβόλησε δύο φορές τον άνδρα στην κοιλιά που αμέσως έπεσε κάτω νεκρός. Ήταν όπως είπαν, αστυνομικός η κυρία εκτός υπηρεσίας. Εγώ τελείως αυτόματα αναφώνησα. Καλά του έκανε. Αμέσως άρχισα να προβληματίζομαι, γιατί αντέδρασα έτσι; Το σκεπτόμουν ώρα πολλή, αλλά στο τέλος κατέληξα πάλι, στο καλά του έκανε.

Πριν μερικά χρόνια, τουλάχιστον εγώ δεν θα αντιδρούσα έτσι όπως και πολλοί άλλοι νομίζω. Η μεγάλη και άγρια παραβατικότητα των τελευταίων χρόνων, έχει σωρεύσει μέσα μας μεγάλη αγανάκτηση τόση που μας έχει αλλοτριώσει . Δεν είμαστε εκείνοι που είμαστε πριν μερικά χρόνια. Εμείς οι Έλληνες, δεν είμαστε ρατσιστές, είμαστε λαός φιλόξενος, δεχόμαστε τον ξένο άσχετα με το χρώμα της επιδερμίδας του, άσχετα με την χώρα από την οποία έρχεται. Οι ξένοι σε μία χώρα μπολιάζουν αθέλητα τους ανθρώπους στην νέα τους πατρίδα και το μπόλιασμα είναι ευεργετικό. Αν όμως το μπόλι είναι κακό και άρρωστο, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Δυστυχώς στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια - και με την ανοχή μας βέβαια-, ήρθαν πολλοί παραβάτες του νόμου και της τάξης, δίδαξαν και μερικούς δικούς μας τις νέες ...εξελίξεις στο έγκλημα και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ζούμε πλέον καθημερινά. Διαρρήξεις, ληστείες, φόνοι, βιασμοί, εκβιασμοί. Όπως είπα παραπάνω, δεν έχω πρόβλημα με το χρώμα και την προέλευση του ανθρώπου, έχω όμως σοβαρό πρόβλημα με την παραβατικότητά του. Αν π.χ. ένας Πακιστανός είναι παραβάτης , με αυτόν έχω πρόβλημα, αν ένας Ρομά – Τσιγγάνος είναι παραβάτης , αυτόν δεν τον θέλω, αν όμως όλοι είναι παραβάτες, τότε δεν θέλω κανέναν. Πρέπει εκείνοι που έχουν αναλάβει την ασφάλειά μας να μας την παρέχουν σωστά και αποτελεσματικά, για να μην φτάσουμε εμείς οι Έλληνες να αντιδράσουμε σαν την κυρία που προανέφερα. Ακόμη αναλογίζομαι...πως γίναμε...