17 ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΜΑΡΜΑΡΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

17 ΕΓΓΡΑΦΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ 
ΠΡΩΤΟ- Αίτηση για αναγνώριση αριστείου ανδρείας (1865)

Προς την επί του Αγώνος Σεβ. επιτροπήν Αναφορά

Ιωάννου Μ. Μαρμαρά Κατοίκου Αλητουρίου του Δήμου Οιχαλίας Εν Μελιγαλά τη 24 Ιουνίου 1865 Α' Τμήμα 10ο κεφ.

Αριθ. 18128 Συννημένα υποβάλομεν προς την επί του αγώνος Σεβ. Επιτροπήν αντίγραφα εκ της υπ' Αριθ. 332 ε.ε. εκθέσεως του ειρηνοδίκου Οιχαλίας των εξετασθέν των αποκαλύπτων μαρτύρων περί του ότι ο πατήρ μου Μήτρος Μαρμαράς κατά το έτος 1821 εις διαφόρους μάχας κατά των οθωμανών δια τους προεκτεθέντας λόγους και επειδή δεν αντεμίφθη από την κυβέρνησιν αρκούντος θερμοπαρακαλούμεν την Σεβ. Επιτροπήν ίνα ευαρεστουμένη ενεργήση την παρούσαν μου αναφοράν όπως μοι ανταμίψη περί του τότε αγώνος του πατρός μου. Ευπιθέστατος ο αιτών, Ιω. Μ. Μαρμαράς

  Μήτρος Μαρμαράς

Αλητούριον Οιχαλίας

Αριθ. 18128             Μ Τμήμα[δ] 1 / Θ.1

Μήτρος Μαρμαράς. Δια του κληρονόμου υιού του Ιωάννου περί αμοιβής του αγώνος αυτού

Αίτηση από 24 Ιουνίου 1865 Διευθύνεται προς το [δ] 1 Τμήμα Σ. 225 / αρ. 26 Ο Γραμματεύο Αρ. Μ. 11363 Αριθ. 332

18128

Εν Μελιγαλά σήμερον την εικοστήν τέταρτην Ιουνίου του 1865 έτους ημέραν πέμπτην και ώραν 2 μ. μ εν τω ειρηνοδικιακώ καταστήματι ενώπιον εμού του αναπληρούντος τον περιοδεύοντα ειρηνοδίκην Οιχαλίας Δ. Ν. Παυλακέαν παρέδρου Λ. Φωτοπούλου, παρόντος και του υπογραμματέως Ηρακλέως Ψυχάλου, ενεφανίσθη ο εκ του χωρίου Αλητούργη Ιωάννης Μ. Μαρμαράς και εζήτησε να εξετασθώσιν οι μάρτυρες Ιωάννης Καρακίτος ετών 80 και κάτοικος Κατσαρού και Ασημάκης Παυλόπουλος κάτοικος Γλιάτα ετών 70, περί του ότι ο πατήρ του υποφαινομένου Μήτρος Μαρμαράς ότε κατά το 1821 και εντεύθεν εξερράγη η ελληνική επανάστασις Βαλτετσίου, Τριπόλεως, Αργούς, Κορίνθου και λοιπάς μάχας υπό την οπλαρχηγίαν Παππαφλέσσα, Νικηταρά και Αναγνωσταρά, και προς αμοιβήν των εκδουλεύσεων του έδωσαν προς αυτόν τον βαθμόν του πεντητάρχου και επειδή απόλεσε τα ενδεικτικά του έγγραφα εζήτησε να εξετασθώσιν οι μάρτυρες οίτινες ευρέσθησαν παρόντες και εξετάζονται Ιωάννης Καρακίτος εγενίθη και κατοικεί εις Κατσαρού ετών 80, γεωργός και χριστιανός γνωρίζει τον αιτούντα και συγγένειαν δεν έχει επομένως ορκισθείς επί του ιερού ευαγγελίου κατέθεσεν ότι άμα εξερράγη η κατά το 1821, και εντεύθεν ελληνική επανάστασις κατά των οθωμανών ο πατήρ του αιτούντος Μήτρος Μαρμαράς έλαβε τα όπλα υπό την οπλαρχηγίαν των Παππαφλέσσα, Αναγνωσταρά και Νικηταρά, και επολέμησε εις τα μάχας Βαλτετσίου, Καρυταίνης, Τριπόλεως, Αργούς, Κορίνθου και Μανιακίου και τίποτε άλλο δεν γνωρίζει ούτε γράμματα ως ανεγνώσθη. Προσείχθη και ο έτερος μάρτυς όστις ερωτιθείς είπε ότι ονομάζεται Ασημάκης Παυλόπουλος εγενίθη και κατοικεί εις Γλιάτα ετων 70, γεωργός και χριστιανός, γνωρίζει τον αιτούντα και συγγένειαν δεν έχει, επομένως ορκισθείς επί του ιερού ευαγγελίου κατά το αρθρ. 335 της Πολιτ. Δικονομίας κατέθεσεν όσα και ο ανώτερως μάρτυς. Όθεν συνετάχθη η παρούσα έκθεσις και αναγνωσθείσα υπογράφεται.

Ο πάρεδρος Λ.Φωτόπουλος

Ο υπογραμματεύς Ηρακλής Ψύχαλος

Δια την αντιγραφήν Μεληγαλά αυθημερόν Ο υπογραμματεύς (υπογραφή)
ΔΕΥΤΕΡΟ- Αίτηση για αναγνώριση αριστείου ανδρείας (1865)

Προς την επί του αγώνος Σεβ. Επιτροπήν Αναφορά

Παναγιώτου Μαρμαρά

Κατοίκου Αληρουρίου του Δήμου Οιχαλίας.

Εν Μελιγαλά τη 24 Ιουνίου

1865

Α Τμήμα θ. [κε] / Αριθ. 18129

Επειδή ο πατήρ μου Ιωάννης Μαρμαράς ηγωνίσθην εις διαφόρους μάχας κατά το έτος 1821 κατά των Οθωμανών και εχάσαμεν τα υπό των οπλαρχηγών του ενδεικτικά έγγραφα και περί τούτου εξετάσθεισαν οι Μάρτυρες οίτινες εμφένονται ως καταθέσαντες εις τα συννημένα της παρούσης μου αντίγραφα εκθέσεως των ειρηνοδικαστών Οιχαλίας υπ' Αριθ. 330 θερμοπαρακαλούμεν όθεν την Σεβ. Επιτροπήν, ίνα δια τους προεκτεθέντας λόγους μοι αποδώση τα ανήκοντα του πατρός μου δεικνύμενα.

Ευπιθέστατος Παναγ. Μαρμαράς (Αγράμματος)

Ιωάννης Μαρμαράς

Αριθ. 18129   Μ      Τμήμα [δ]1 / Θ.1 Δ.18129

Ιωάννης Μαρμαράς. Δια του κληρονόμου υιού του Παναγιώτου . Περί αμοιβής του αγώνος αυτού αίτησις από 24 Ιουνίου 1865 διευθύνεται προς το [δ]1 Τμήμα Σ.225 / αρ. 27 ο Γραμματεύς Στρατικάς

Αρ. Μ 11364

Αριθ. 331

18129

Εν Μελιγαλά σήμερον την εικοστήν τετάρτην Ιουνίου του 1865 έτους ημέραν Πέμπτην εν τω ειρηνοδιακιακώ καταστήματι ενώπιον εμού του αναπληρούντος τον περιοδεύοντα ειρηνοδίκην Οιχαλίας ΔημήτριονΝ. Παυλακέαν, Λ. Φωτοπούλου παρόντος και του υπογραμματέως Ηρακλέους Ψυχάλου, ενεφανίσθη ο εκ του χωρίου Αλητούργι Παναγιώτης Μαρμαράς και μας εξέθεσεν ότι άμα εξεράγγη κατά των Οθωμανών πάλι των Ελλήνων κατά το 1821, ο πατήρ του Ιωάννης Μαρμαράς έλαβε τα όπλα και επολέμησε εις διαφόρους μάχας και επειδή απόλεσε τα ενδεικτικά του έγγραφα ητήσατο να εξετασθώσιν οι μάρτυρες Ιωάννης Καρακίτσος και Κωνσταντίνος Κούτρης, οίτινες ευρέσθησαν παρόντες και εξετάζονται ως εξής: Ιωάννης Καρακίτσος εγενίθη και κατοικεί εις Κατσαρού ετών 80, κτηματίας και χριστιανός γνωρίζει τον αιτούντα και συγγένειαν δεν έχει, επομένως ορκισθείς επί του ιερού ευαγγελίου κατά το αρθρ. 335 της Πολιτ. Δικονομίας, ερωτηθείς κατέθεσε ότι, ότε άμα εξερράγη η ελληνική επανάστασις κατά των οθομανών το 1821 και εντεύθεν ο πατήρ του αιτούντος Ιωάννης Μαρμαράς έλαβε τα όπλα υπό την οπλαρχηγίαν των Παππαφλέσσα και Αναγνωσταρά και επολέμησε εις τας μάχας Καρυταίνης , Βαλτετσίου, Αργούς και τίποτε άλλο δεν γνωρίζει, ούτε γράμματα.

Προσείχθη ο έτερος μάρτυς και είπεν ότι ονομάζεται Κωνσταντίνος Κούτρης εγενίθη και κατοικεί εις Μεληγαλά ετών 70, γεωργός και χριστιανός, επομένως ορκισθείς επί του ιερού ευαγγελίου κατά το αρθρ. 335 της Πολιτ. Δικονομίας κατέθεσεν όσα και ο ανωτέρω μάρτυς. Όθεν συνετάχθη η παρούσα έκθεσις και αναγνωσθείσα (λείπει έγγραφο)

ΤΡΙΤΟ- Η συμμετοχή στην επανάσταση του 1821

Απ' τα Μεσσηνιακά του ιστορικού, Μίμη Φερέτου, 1968. Μαρμαράς Δημήτριος ή Μήτρος

Από τη Στενύκλαρο (πρ. Αλειτούργι). Για την συμμετοχή του και τη δράση κατά την

Επανάσταση οι συμπολεμιστές του Ασημ. Παυλόπουλος από την Ηλέκτρα και Ιω.

Καρακίτσος από του Κατσαρού βεβαιώνουν στα 1865 ενόρκως ότι:

Ο Μήτρος Μαρμαράς ως ομαδάρχης επικεφαλής συγχωριανών του και άλλων από

την περιοχή πολέμησε στο Βαλτέτσι, Τρίπολη, Άργος, Δερβενάκια, Κόρινθο ως την

απελευθέρωση.

Ο ίδιος στην αυτοαναφορά του τονίζει ανάμεσα σε άλλα ότι μετά την απελευθέρωση διετέλεσε δημογέροντας, δημοτικός σύμβουλος και στα 1840 ως πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Οιχαλίας συνυπογράφει ψήφισμα υπέρ των Αρισ. Αναγνωσταρά και Γ. Περρωτή (Εφ. Αθ. "Αιών", αρ. φυλ. 173, 23 Ιουνίου 1840, σελ. 4). Αναφέρεται και στο Μητ. Αγων. με αύξ. αρ.7160, όπου σημειώνονται: Μαρμαράς Ιωάννης Πατέρας του προηγούμενου. Σημειώνεται ότι υπηρέτησε ως στρατιώτης και αναφέρεται στο Μητ. Αγων. με αύξ. αρ.7161.

ΤΕΤΑΡΤΟ- Πληροφορίες για την οικογένεια Μαρμαρά κατά τη Μεσοβυζαντινή περίοδο και κατά την τουρκοκρατία.

Απ' την εγκυκλοπαίδεια Πάπυρους Λαρούς Μπριτάνικα.

Μαρμαράς ή Μάρμορας (Βυζ.): όνομα αρχοντικής οικογένειας της Κέρκυρας, που είχε τις ρίζες της στο Βυζάντιο και διακρίθηκε στο δημόσιο βίο του νησιού από τον 11° κυρίως αιώνα. Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Κομνηνός (1118-1143) έδωσεν την κόρην του ως σύζυγο του Γεωργίου Μαρμαρά, ο δε αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός (1143-1180) δώρησε στον εγγονό του Γεώργιο Μαρμαρά τη νήσο Προκόννησο. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, ο αδελφός του προαναφερθέντος Γεωργίου, Ιωάννης Μαρμαράς κατέφυγε στη Πελοπόννησο και υπήρξε γενάρχης μεγάλης οικογένειας, μέλη της οποίας κατέφυγαν πάλι στη Κέρκυρα μετά την κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους. Στις αρχές του 17^ου αιώνα αναγράφονται στη Χρυσή Βίβλο της νήσου με το όνομα Μάρμορας ή Μαρμοράς (1637). Είναι γνωστά τα ονόματα :α) του Αντωνίου, που αιχμαλωτίστηκε κατά την πολιορκία της Κέρκυρας από τους Τούρκους (1567 και πέθανε στην Κωνσταντινούπολη) β) του Ανδρέα, που έγραψε την ιστορία της Κέρκυρας σε οκτώ βιβλία (Βενετία 1672) κ. α
ΠΕΜΠΤΟ- Αναγνώριση προστατευομένου μνημείου οικογένειας Μαρμαρά

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                    ΠΑΤΡΑ.. ..4-8-06...........

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ                                                                               Αρ.Πρωτ.

ΥΠΠΟ/ΥΝΕΜΤΕ.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ                                ΔΕ/Φ06-β/1624π.ε

& ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΟΣ

Ταχ. Δ/νση : Μαιζώνος 17                                           ΠΡΟΣ : Μαρμαρά Αριστομένη

262 23 Πάτρα                                                                 Ταβουλάρη 32

11141 Αθήνα

Πληροφορίες: Α.Αναστασόπουλοο Τηλέφωνο :2610-225147/27210-95786

ΚΟΙΝ. 1. Νομαρχ. Αυτοδ/ση Μεσσηνίας Δ/νση ΠΕ.ΧΩ.ΠΟ.' Πολεοδομία Καλαμάτας 24100 Καλαμάτα

2. Δήμος Μελιγαλά

24002, Μελιγαλάς Μεσσηνίας

3. Δ. Δ Στενυκλάρου

24002, Μελιγαλάς Μεσσηνίας

4. 26^η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Μεθώνης και Κανάρη 24100 Καλαμάτα

5. ΥΠΠΟ-ΥΝΕΜΤΕ ΔΕ Γραφείο Καλαμάτας Κανάρη 101 και Μεθώνης 24100 Καλαμάτα

ΘΕΜΑ: Σχετικά με τον χαρακτηρισμό ή μη ως μνημείου του οικογενειακού Τάφου της οικογένειας Μαρμαρά που βρίσκεται στο Δ.Δ. Στενυκλάρου του Δήμου Μελιγαλά Ν. Μεσσηνίας .

Ύστερα από σχετική αίτηση σας, αρχιτέκτονας της Υπηρεσίας μας πραγματοποίησε αυτοψία στον οικογενειακό Τάφο της οικογένειας Μαρμαρά που βρίσκεται στο Δ.Δ. Στενυκλάρου του Δήμου Μελιγαλά Ν. Μεσσηνίας, στην ανατολική πλευρά του Ι.Ν Αγίου Γεωργίου του οικισμού.

Ο ναός κατασκευάστηκε το έτος 1865, ενώ ο τάφος κατασκευάστηκε το έτος 1878 όπου ενταφιάσθηκε η Θεοδώρα σύζυγος Ιωάννου Μαρμαρά, και στην συνέχεια άλλα μέλη της οικογένειας .

Ο τάφος αποτελείται από σκαλιστή μαρμαρόπετρα ως ταφόπετρα η οποία φέρει στο άνω τμήμα διακόσμηση με σταυρό και στο κάτω τμήμα ανάγλυφο Λύχνο, επίσης υπάρχει εγχάρακτος επιγραφή για τον πρώτο κτήτορα του τάφου,

καθώς και νεότερη επιγραφή με κολλημένο μάρμαρο, τα πλάγια ενώ η βάση του τάφου είναι κατασκευασμένα επίσης από γκρίζες μαρμαρόπετρες .

Γνώμη μας είναι ότι ο τάφος προστατεύεται ήδη από τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/02 ως κατασκευή προγενέστερα των εκατό τελευταίων ετών, στο περιβάλλον του ήδη προστατευόμενου Ι.Ν Αγίου Γεωργίου, όπου παρέλκει η ανάγκη χαρακτηρισμό του ως μεμονωμένου μνημείου.

ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ

Η Προϊστάμενη της Υπηρεσίας Ευγενία Γατοπούλου Αρχιτέκτων -Μηχανικός

ΕΚΤΟ- ΣΤΕΝΥΚΛΑΡΟΣ 1803-1806

Υπό ΟΡΕΣΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΣΤΕΝΥΚΛΑΡΟΥ

Εις τας αρχάς του 19^ου αιώνος ήρχισεν άγριος διωγμός των κλεφτών εις την Πελοπόννησον. Οι Τούρκοι εζήτησαν την βοήθειαν Κοτζαμπάσηδων. Οι Κολοκοτρωναίοι πρωτοκλέφτες του Μωριά ήλθαν σε σύγκρουση με τους προεστούς των Βερβαίνων της Τσακωνιάς. Όσοι από τους προεστούς διέφυγον μετέβησαν εις Τρίπολιν και εζήτησαν βοήθειαν από τους Τούρκους. Με διαταγήν του Μόρα Βαλεσή ωργανώθη ένα καταδιωκτικόν σώμα με επικεφαλής τον Κεχαγιάμπεη με κρεμάλες, παλούκια κ. λ. π.

Ο διωγμός των Κολοκοτρωναίων υπήρξε σκληρός. Εις Αλειτούργι έγινεν μεγάλη μάχη, ενίκησαν οι κλέφτες την τελευταίαν τους νίκην, μετά διεσκορπίθησαν εις ομάδας και ο Ο. Κολοκοτρώνης διέφυγεν εις Επτάνησα. Ο Ο. Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματα του περιγράφει ως εξής το γεγονός : «.. ..Από Σαμπάζικα εκατεβήκαμεν εις το Μοναστήρι της Βελανιδιάς, και εστείλαμεν εις την Καλαμάτα να μας στείλει ψωμί και φουσέκια, και οι Καλαματιανοί εφοβούντο να μας στείλουν. Ημείς εκινήσαμεν τότε να πάγωμεν μέσα εις την Καλαμάτα δια να κτυπήσωμεν τους Τούρκους. Τότε οι προεστοί μας έφερον οι ίδιοι ζαερέ και μπαρουτόβολα και στουρνάρια εις τον Άγιον Ηλία, πλησίον της Βελανιδιάς. Από εκεί ετραβήξαμεν την ημέραν και επήγαμεν εις το Πήδημα, σύνορο Καλαμάτας, και το βράδυ επήγαμε εις του Τζεφερεμίνη. Μία ώρα μακριά από εκεί όπου είμαστε ημείς, εις την Σκάλα, ήλθε ο Κεχαγιάμπεης με 2000 Τούρκους με τα παλούκια. Το βράδυ επήγαμεν εις το Αλιτούργι, και εκεί μας επλάκωσαν Ανδρουσανοί, Λεονταρίται και λοιποί έως 700. Ήλθαν την αυγήν, αρχίσαμε τον πόλεμο, ημείς εβγήκαμε από το χωριό, τους επήραμε κυνηγώντας εώς μίαν ώραν μακριά, τους επήραμεν τέσσερα άτια, πολλοί επνίγηκαν εις το ποταμοί και άλλους εσκοτώσαμε και επήραμε πολλάς ζωοτροφίας και πολεμοφόδια. Ήκουσον τον πόλεμον τα στρατεύματα που ήταν εις την Σκάλα και ήλθαν εις την βοήθειαν των εδικών των. Ημείς οπισωγυρίσαμεν και εκλεισθήκαμεν εις το χωριό Αλιτούργι, και επολεμήσαμεν όλην την ημέραν, και το βράδυ ετραβήξαμεν τα σπαθιά και επήγαμε κατάτης Αρκαδίας τα χωριά. Οι Τούρκοι αφού επήγαν εις το Αλιτούργι, βλέποντες τον τορόν μας, εγύρισαν και ήλθαν από κοντά, γυρεύοντας μας. Ο Κεχαγιάς άρχισε να παλουκώνη τους χριστιανούς (γιατάκηδες) δια να δώση φόβον εις τον κόσμον

Αι δυνάμεις των Κολοκοτρωναίων ανέρχονται εις 120 άνδρας . Το γεγονός

τούτο τοποθετείται μεταξύ των ετών 1803-1806. Αφού οι Κολοκοτρωναίοι εζήτησαν καταφύγιον εις Αλιτούργι -νυν Στενύκλαρον-και διενεκτέρευσον χωρίς να αναφέρεται, στ'απομνημονεύματα, ουδεμία αντίδρασις εκ μέρους των κατοίκων και ο Κεχαγιάς ήρχισε να παλουκώνη τους χριστιανούς γιατάκηδες (τροφοδότας των Κλεφτών), δυνάμεθαν να συμπεράνωμεν την φιλικήν προς τους «Κλέφτες» υποδοχήν των κατοίκων του χωρίου και την κατάλληλον προετοιμασίαν των δια των επερχόμενων αγώνα την ανεξαρτησίας μας.

«Γ. Τερτσέτης-Απομνημονευματογάφος Θ. Κολοκοτρώνη».

ΕΒΔΟΜΟ- Διαθήκη Φωτίου Μαρμαρά 1859 Σκυφιάνικα Γυθείου Αριθμ. 491

Εμφανισθέντες εν Μελιγαλά σήμερον την τρίτην του μηνός Οκτωβρίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού πεντηκοστού εννάτου έτους, ημέραν Σάββατον, και ώραν πέμπτην μετά μεσημβρίαν ενώπιον εμού του συμβολαιογραφούντος ειρηνοδίκου Οιχαλίας Γεωργίου Ιωαννίδου, κατοίκου Τριπόλεως, και εδρεύοντος ενταύθα, οι Παναγιώτης Ιωάννου Μαρμαράς, Ιωάννης, Παναγιώτης και Θεόδωρος υιοί Μήτρου Μαρμαρά, γεωργοί κάτοικοι Αλειτουργίου του δήμου Οιχαλίας των οποίων την ταυτότητα μοί εδήλωσαν οι μάρτυρες της πράξεως Λεωνίδας Λογοθέτης, Δικαστικός υπογραμματεύς και Διονύσιος Αγγελόπουλος, εισηγητής, κάτοικοι ενταύθα μοί πολίται έλληνες ενήλικοι μη υπαγόμενοι εις εξαίρεσιν τινά του νόμου, έμπροσθεν των οποίων μοί είπον να εκθέσω τα ακόλουθα ότι διά τάς οποίας μέλλουν να κινήσουν αγωγάς ενώπιον του δικαστηρίου του εν Σπάρτη πρωτοδικαστού και του ειρηνοδίκου Γυθείου, κατά διαφορές ως κληρονόμοι του αποβιώσαντος αδιαθέτου Φωτίου Μαρμαρά, περί διεκδικήσεως διορίζουν και αποκαθιστούν πληρεξούσιον των τον κύριον Αντώνιον Ι. Γεωργόπουλον, κάτοικον Σκυφιανίκων του Δήμου Μαλευρίου Γυθείου εις όν παρέχουν την άδειαν να κινήση τας απαιτουμένας αγωγάς και απόπειρας προς συμβιβασμόν, να παρασταθή άνευ αυτών ενώπιον του ανωτέρω δικαστηρίου και παντός άλλου ομοίου, να κάμη ανακοπάς, πρέπει αιρετός να παραιτηθή από εκδικαστικά μέτρα ή από της οικονομίας ενός των διαδίκων ή μαρτύρων ή από της όλης διεκδικήσεως να λαμβάνη χρήματα, έγγραφα και άλλα πράγματα, να συμβιβάζεται, να διορίζει διαιτητάς εκτιμητάς πραγματογνώμονας, να επάγη σχέδια και αν επάγη όρκους, να ζητή απογραφάς, να διορίζη και άλλους πληρεξουσίους εφ' όλων των δικαστηρίων του κράτους και τέλος να ενεργή προς καθ' όλας τάς διατάξεις των Άρθρων 92 - 97 της πολιτικής οικονομίας, υποσχώμενοι να παραδεχθούν καθ' ολοκληρίαν τάς πράξεις του. Όθεν κατ' αίτησιν των συνετάχθη το παρόν εις την ενταύθα οικίαν του Δημητρίου Πάνια όπου υπάρχει ειρινοδικιακόν κατάστημα, το συμβολαιογραφικόν γραφείον όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς υπογράφεται παρ' ημών των μαρτύρων και των Ιωάννου, Παναγιώτου και Θεοδώρου Μαρμαρά, αγράμματοι όντως ως ομολόγησεν προηγηθείς να υπογράψη. Υπογραφές

Οι μάρτυρες, ο συμβολαιογράφος ειρηνοδίκης Οιχαλίας

ΟΓΔΟΟ-Συμβόλαιο ενοικίασης υδρόμυλου Γκόβου (1860)

Αριθ. 359

Εμφανισθέντες εν Μελιγαλά σήμερον την δεκάτην πέμπτην Μαΐου του χιλιοστού οκτακοσιοστού, εξηκοστού έτους ημέραν Κυριακήν και ώραν πρώτην μετά μεσημβρίαν, ενώπιον εμού του συμβολαιογραφούντος ειρηνοδίκου Οιχαλίας Γεωργίου Ιωαννίδου κατοίκου Τριπόλεως και εδρεύοντος ενταύθα, οι Ιωάννης Δ.

Τζηρόπουλος, Γεώργιος Καστανάς και Παναγιώτης Ηλορούτζης, γεωργοί κάτοικοι Μήλα της Ιθώμης, Ιωάννης Γεωργόπουλος Μυλωνάς, γεωργός κάτοικος Αλητουργίου της Οιχαλίας, και Νικόλαος Σγουρός Μυλωνάς, κάτοικος Δυρραχίου της Μεγαλουπόλεως, γνωστοί μοι και μη υπαγόμενοι εις εξαίρεσιν τινα του Νόμου, μοί είπον παρόντων και των μαρτύρων Ιωάννου Καμαντζή, Δικαστικού Γραμματέως κατοίκου του Ζευγολατιού, γνωστών μοί πολιτών ελλήνων ενηλίκων και μη υπαγομένων εις εξαίρεσιν τινα του Νόμου, να εκθέσω τα ακόλουθα, οι μεν τρείς πρώτοι ότι έχοντες υπό την κυριότητα των ένα υδρόμυλον κείμενον εις θέσιν Γκόβου, Μήλα, ενοικίασαν αυτόν εις τους δύο τελευταίος δι' ένα από σήμερον έτος, οι δε δύο τελευταίοι ότι καταλαβόντες τον υδρόμυλον αυτόν, υπόσχονται να δώσουν εις τους τρείς πρώτους μέχρι του ερχομένου Νοεμβρίου χιλίας πεντακόσιας αριθμητικώς 1500 οκάδες καρπόν ήτοι αραβόσιτον, σμιγόν καλαμβόκιον, και κριθήν, ή την αξίαν αυτών και εάν απομακρυνθώσι από τον Μύλον αυτόν πρίν του έτους, τα δε έξοδα του αύλακος και του γυρίσματος του Μύλου είναι εις βάρος των ιδιοκτητών όθεν κατ' αίτησιν των συνετάχθη το παρόν εις την ενταύθα οικίαν του Δημήτριου Πάνια όπου υπάρχει το ειρηνοδικιακόν κατάστημα και το συμβολαιογραφικόν μου γραφείον όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς υπογράφεται παρ' ημών των Μαρτύρων και του Ιωάννου Δ. Τζουραπά, των δε λοιπών Συμβαλλομένων αγραμμάτων όντων ως ομολόγησαν.

Υπογραφές

οι μάρτυρες, οι Συμβαλλόμενοι, ο Συμβολ. Ειρηνοδικείου Οιχαλίας

ΕΝΑΤΟ- Συμβόλαιο ενοικίασης υδρόμυλου Καπλάνου (1860)

Αριθ. 376

Εμφανισθέντες εν Μελιγαλά σήμερον την εικοστήν εννάτην Μαΐου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εξηκοστού έτους, ημέραν Κυριακήν, και ώραν τρίτην μετά μεσημβρίαν ενώπιον εμού του συμβολαιογραφούντος ειρηνοδίκου Οιχαλίας Γεωργίου Ιωαννίδου, κατοίκου Τριπόλεως, και εδρεύοντος ενταύθα οι Δημήτριος Πάνιας κτηματίας κάτοικος ενταύθα και Ιωάννης Γεωργόπουλος, μυλωνάς, κάτοικος Αλητουργίου, γνωστοί μοι, και μη υπαγόμενοι εις εξαίρεσιν τινα του νόμου, μοί είπον παρόντων των μαρτύρων Ιωάννου Καμαντζή Δικαστικού Γραμματέως, κατοίκου Τζιπούλας της Οιχαλίας, γνωστών μοι, πολιτών Ελλήνων ενηλίκων και μη υπαγομένων εις εξαίρεσιν τινα του νόμου, να εκθέσω τα ακόλουθα: ο μεν πρώτος ότι έχων υπό την κυριότητα του ένα υδρόμυλον κείμενον εις θέσιν Καπλάνου, όριον Αλητουργίου ενοικίασεν τον ήμισυ εις τον δεύτερον δι' ένα έτος αρχόμενον από της εβδόμης Ιουλίου του ενεστώτος έτους, ο δε δεύτερος ότι, υπόσχεται να δίδη εις τον πρώτον δια την ενοικίασιν του ειρημένου μύλου, μέχρι του Ιουλίου ερχομένου έτους τριακοσίας οκάδας σίτον ή την αξίαν αυτών εκ δραχμών εκατόν πέντε, και δύο χιλιάδες πεντήκοντα πεντήκοντα (2550) οκάδες αραβόσιτον, καλαμβόκιον κριθήν, και σμιγόν ή την αξίαν αυτών, εκ δραχμών εξακοσίων τριάκοντα επτά πεντήκοντα αριθμητικώς 637 και 50. Όθεν κατ' αίτησιν αυτών συνετάχθη το παρόν εις την ενταύθα οικίαν του Δημητρίου Πάνια, όπου υπάρχει ειρηνοδικιακόν κατάστημα, το συμβολαιογραφικόν μου γραφείον όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς υπογράφεται παρ' ημών, των μαρτύρων αγραμμάτων όντων των συμβαλλομένων ως ομολόγησαν.

Υπογραφές

Οι μάρτυρες, ο συμβολαιογράφος.

ΔΕΚΑΤΟ- Αναφορά του Υπουργείου Εσωτερικών (1825)

Υπ. Εσωτερικών Φ.54

Αρ. 491

Παρ.5

Το υπουργείον των εσωτερικών προς τον έπαρχον Αρκαδίας:

Ο Δημήτριος Γιαννόπουλος από χωρίον Αλειτούργι του Λεονταρίου ανέφερεν ενταύθα, ότι κάποιοι Γεώργιος και Δήμος Τασιγιανναίοι ονομαζόμενοι από χωρίον Σουλιμά της επαρχίας ταύτης κατά τον απελθόντα Ιούνιον ληστρικώς ελθόντες εις το χωρίον του τον εγύμνωσαν και του επήραν όσα εις την εσώκλειστην σημείωσην φαίνονται, χωρίς να θελήσουν να τα αποδώσουν, ενώ διετάχθησαν πολλάκις. Όθεν διατάττεσθαι να εξέταση ακριβώς την υπόθεσιν ταύτην, εάν ούτως έχη να υποχρέωση τους ρηθέντας Τασιγιαναίους δια να αποδώσουν τα αρπαχθέντα πράγματα απροφασίστως και χωρίς αργοπορίας, διότι άλλως, αν απειθήσουν, θέλουν υποχρεωθεί να τα αποδώσουν και με ζημίαν των μεγάλην.

17 Φεβρουαρίου                    Ο υπουργός των εσωτερικών

1825                                        Γρηγόριος Διέντης

Ναύπλιον                                Ο γραμματεύς Ναύπλιον

Γ. Γλαράκης

Αίτηση Δημητρίου Γιαννόπουλου προς το έξοχον υπουργείον των εσωτερικών:

Ο υπογεγραμμένος αναφέρομαι προς το έξοχον υπουργείον σας και θερμοπαρακαλώ να δώσει ώτα ακοής εις την δολίαν μου ταύτην αναφοράν. Είναι γνωστόν τοις πάσι ότι οι Αρκάδιοι, Σουλιμαίοι μας εξεγύμνωναν και λεηλάτιζαν το χωρίον μας Αλειτούργι κείμενον εις την επαρχίαν Λεονταρίου καθημερινώς και τέλος πάντων ήλθον μίαν των ημερών του απελθόντος Ιουνίου και το εκατέκαυσαν όλον το χωρίον, μας εξεγύμνωσαν, μας ελεηλάτισαν ώστε όπου και τα ρούχα από την ράχην μας επήραν. Ήδη η επαρχία μας ζητεί το τριτοδέκατον. Ημείς εστερούμεθα τα προς το ζην, διότι τα πρώιμα ως είρηται μας τα εκατέκαυσαν, τα βόδια μας μας τα επήραν και δεν εσπείραμεν. Ήδη εσυνάχθημεν μερικοί και μας ζητούν να δώσωμεν το τριτοδέκατον κατά το προαπελθόντα έτος όπου εδώσαμεν. Παρακαλώ λοιπόν το έξοχον υπουργείον να εκδώσει μίαν διαταγήν εις το έπαρχον Λεονταρίου και προς τους δημοπράττας δια να μας αφήσουν ελεύθερους, να μην μας καταλάβουν καθημερινώς. Μένομεν όλον το ανήκον σέβας. Τη 17 Φεβρουαρίου 1825 Ναύπλιον

Ο ευπειθής δούλος Δημήτριος Γιαννόπουλος από Αλειτούργι

Προς το έξοχον υπουργείον των εσωτερικών:

Αναφέρω δια της παρούσης και θερμοπαρακαλώ να δόσετε ώτα ακοής εις το εξής δίκαιον μου. Ο Γεώργιος και Δήμος Τασιγιανναίοι από χωρίον Σούλιμα τον περασμένον Ιούνιον ληστρικώς ήλθον εις το χωρίον μου και με εγύμνωσαν ως υποσημειούντα τα ληφθέντα. Πολλάκις επροστάχθησαν από τους ανώτερους, αλλά αυτοί απειθούντες έτι μάλλον εξηγρίουντο. Τώρα δε ότε ανέλαμψεν η προς απαντάς ισονομία και το κράτος της Σεβαστής Διοικήσεως παρακαλώ να διαταχθούν δια να μου επιστρέψουν τα πράγματα μου.

1825 Φεβρουαρίου 17 Ναύπλιον

Ο ευπειθέστατος εις τας διαταγάς σας Δημήτριος Γιαννόπουλος από χωρίον

Αλειτούργι της επαρχίας Λεονταρίου.

Ιδού και τα πράγματα μου:

3 υποκάμισα γυναικεία

6 οργυιάς πανί τρούμπλα

3 μπόλκαις γυναικείαις

3 μαντύλια ανδρίκεια

2 ζωνάρια μουκαντέμια

1 κομμάτι μετάξι

1 γελέκι βελούδινο

1 ρούχινο γελέκι

1  αλλαξία ανδρίκεια

2  αλλαξίαις παιδιάτικαις 1 λίτρον κουκούλια

1 σάμια με διακόσια γρόσια

5 ντεστέδες φουσέκια

2 σαγάνια 1 τηγάνι

1  σηδεροστιά

2  σκεπάρνια

2  αξίναις 1 κόσα

3  ασκούς τυρί

4  μπότζαις βούτυρον

6 συνοικία σιτάρι

3 πινάκια καλαμπόκι σπόρον 15 πινάκια καλαμπόκι

1 βόδι

4 μελίσσια 3 τάραις

3 κιουπόπουλα

1 βούτα

3 σπήτια

3 οκάδες κηρίον

!4 γελαδοπέτζι

1γουρνοπέτζι

ΕΝΔΕΚΑΤΟ- Αναφορά 1825

Προς απαντάς τους εγκατοίκους του χωρίου Μπούγα:

Η σεβαστή διοίκησις μανθάνει με θαυμασμό της τα όσα προλαβόντως εκάμετε εχθροπαθώς εναντίον του χωρίου Αλειτούργι, ως λεηλατήσαντες εξ' ολοκλήρου αυτού εγκατοίκους αρπάσαντες και κεραμίδια ακόμη και ξύλα και λοιπά του χωρίου είδη, όθεν και δια του υπουργείου τούτου σας επιτάττει άμα λάβετε την παρούσαν διαταγήν, χωρίς την παραμικράν αργοπορίαν και πρόφασιν να επιστρέψητε όλα οπίσω ανελιπώς τα ηρπάσατε των Αλειτουργιωτών, ότι η σεβαστή διοίκησις δεν δέχεται ποτέ τα παρόμοια πράγματα, εξ εναντίας δε και παρακούσετε θέλει λάβει διασφαλιστικά μέτρα εναντίον σας, στέλλουσα εκτελεστικήν δύναμιν, και θέλει μετανοήσετε ανωφελώς.

Τη 20 Ιανουαρίου 1825 Εν Νησίω (Μεσσήνη)

ΔΩΔΕΚΑΤΟ- Φιλονικία Χαρμαίων και Αλητουργέων (1830)

Αριθ. 245 Ελληνική Πολιτεία

Προς το εκλαμπρότατον Εκτ. Επίτροπον της Πελοποννήσου Ο Διοικητής Ανδρούσης, Εμπλακίων και Μικρομάνης

Απο το επισυναπτόμενον πληροφορείται η Εκτ. Επιτροπεία την φιλονικίαν περί υδάτων των δύο χωρίων Χάρμα των Εμπλακίων και Αλειτούργι Λεονταρίου και την απόφασιν των διαιτητών. Αλλά του χωρίου Αλειτούργι όντος της επαρχίας Λεονταρίου και μη στέρξαντος εις την απόφασιν, ανεφέρθη εις τον Διοικητήν του, όστις και εδιώρισε τον Αναγνώστην Δίκαιον μέλος νέας επιτροπής δια να συννενοηθή μετά του διορισθησομένου εκ μέρους της επαρχίας ταύτης και να αποφασίσωσι περί του μεταξύ των ρηθέντων χωρίων φιλονικουμένου ποτιστικού ύδατος.

Η Διοίκησης παρατηρεί 1^ον ότι ούτε οι νέοι είναι πολλά πιθανόν να μη συμφωνήσωσι, 2^ου ότι ο διαιτητής Λεονταρίου εισέτι δεν εφάνη, 3^ον ότι το πράγμαν αναβολήν δεν επιδέχεται, διότι παρελθόντων ολίγων ημερών θέλει ξηρανθώσι τα γεννήματα των Χαρμαίων και θέλει αφανισθώσιν οι εγκάτοικοι ούτοι χωρίς να ωφεληθώσιν οι έτεροι.

Και επειδή δεν είναι δυνατόν να πεισθώσιν οι Αλειτουργαίοι άνευ εκτελεστικής δυνάμεως, ας ευαρεστηθή η Έκτακτος Επιτροπεία, αν το εγκρίνη, να εξαποστείλη εις την θέσιν εκείνην εναντίον των απειθούντων Αλειτουργαίων μίαν δεκαρχίαν ιππέων και να σταθή άρχις ότου να ποτίσωσι τα χωράφια των οι Χαρμαίοι κατά την απόφασιν των διαιτητών. Επειδή και αφού τους εμπόδικαν το νερόν, ετόλμησεν η Δημογεροντία του Λεονταρίου να γράψη προς την Διοίκησιν απειλητικός λέξεις, ότι δηλαδή οι εγκάτοικοι του Αλειτουργίου θέλει κατενεχθώσιν εναντίον των Χαρμαίων ομόρων τους, εάν τολμήσουν να ποτήσωσι. Εν Καμάρι τη 10 Αυγούστου 1830 ΔΙΟΙΚ ΑΝΔΡ. ΕΜΠΑ. ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΜΑΝΗΣ

(Σφραγίδα)                                                                                Ο Διοικητής

Γ. Κουμουνδουράκης

[Γ.Α.Κ.Εκτελ. Επιτρ. Φάκελ. 91]

Προς τον εκλαμπρότατον Εκτ. Επίτροπον της Πελοποννήσου, κόμητα Α. Μεταξάν. Προς τον Διοικητήν των Επαρχιών Ανδρούσης, Εμπλακίων και Μικρομάνης. Οι υποσημειούμενοι λαβόντες, την από τας 28 του απελθόντος Ιουλίου προς το Διοικητήριον τούτο αναφοράν των κατοίκων του χωρίου Χάρμες εξ επαρχίας Εμπλακίκων, αμέσως μετέβημεν κατά την έννοιαν αυτής εις τον τόπον τον οποίον διέρχεται το διαφιλονικούμενον αυτό ύδωρ, και συνάξαντες, όλους τους προκριτοδημογέροντας των εκεί πλησίον χωρίων, δηλαδή του χωρίου Μήλα, Αλειτουργίου και Χάρμες, και ερωτήσαντες αυτούς περί του πως, κατά τους παρελθόντας χρόνους, έκαμνον την διανομήν του αυτού νερού, οίτινες και απελογήθηκαν, ότι το νερόν εισέρχεται εκ του ποταμού, του καταβαίνοντος εκ των ορίων της Αρκαδίας, και εισερχομένου ελάμβανον αυτό πρώτα οι Μηλαίοι, εις τόπον καλούμενον μύλος του Καπλάνη, και απ'εκεί το επήγαινον εις τον μύλον του

Γκόβου όλον το νερόν και του ποταμού, και του μύλου, και απ' εκείνον τον μύλον το έπερνον οι Χαρμαίοι και επότιζον τα γεννήματα των - οι Αλειτουργαίοι κατά τούτο εναντιούνται απολογούμενοι, ότι το αυτό νερόν, το θέλουν, εάν το πάρουν , από τον μύλον του Καπλάνη και να το υπάγουν εις τα γεννήματα των, όπου απ' εκεί πλέον δεν δύνανται πόπωτε να το πάρουν οι Χαρμαίοι, και χωρίς άλλο πρέπει να ξηρανθούν τα γεννήματα των- η κύρια πρότασις των Κυρίων Αλειτουργαίων είναι όπου ίσως και δικαιολογηθούν, διότι ο μύλος του Γκόβου είναι ερίπειος, και δεν αλέθει και δεν είναι χρεία να υπάγη εκεί, χωρίς να αισθάνονται, ή από κακίαν κινούμενοι, ή από πλεονεξίαν την οποίαν ζημίαν εκ τούτου του ματαίου προβλήματος δύνανται να προξενήσουν εις την Χάρμαν- ημείς λοιπόν, ακούσαντες τας άνω ειρημένας απολογίας των ειρημένων προκριτοδημογερόντων, κάμνοντες και όλας τας ακριβάς μας σκέψεις, παρατηρήσεις και θεωρίας, αποφασίσαμεν, όπου το αυτόν νερόν να εισέρχεται ως ανωτέρω, δηλαδή από του Καπλάνη τον μύλον, και εις του Γκόβου τον μύλον, δια να ωφελεί τότε μεγάλως, και τους χαρμαίους, και τους Αλειτουργαίους, διότι είναι αρκετόν, διορίσαντες κατά τούτον και τον Κύριον Δημογέροντα του τμήματος Μήλα, ίνα διορίσει δυο ανθρώπους ειδήμονας, να φυλάττουν αυτό, δια να αρχίσουν, και οι Χαρμαίοι να ποτίσουν, διότι ως ανωτέρω εξηράνθησαν τα γεννήματα των και τούτο ήθελε μείνη, έως ότου να αναφερθώμεν εις την Διοίκησιν ταύτην- ήδη λοιπόν δια της παρούσης μας, εκθέτομεν υπ' όψιν της όλα τα ειρημένα, και αν η Διοίκησις, αφού κάμη τας παρατηρήσεις της τα ενεκρίνει, προκειμένου να αποφασίση, δια την ειρημένην ωφέλειαν, ή δύο στρατιώτας να φυλάττουν το αυτό νερόν, ή με διαταγή της του ιδίου Δημογέροντα όπου να επαγρυπνεί εις ειρημένην φύλαξιν, διότι ως είδομεν τους Αλειτουργαίους είναι αμετάθετος ο σκοπός των και ειμπορεί να το κόψουν, και τότε χάνονται εξ ολοκλήρου τα γεννήματα των Χαρμαίων, όπου αγκάλα και τώρα όπου θέλει να ποτίσουν οι Χαρμαίοι, πάλι ζημειωμένοι μένουν, και μένωμεν με το ανήκον σέβας .

Τη 7 Αυγούστου: 1830 Καμάρι                                 Οι Δημογέροντες

Αναγνώστης Πουλόπουλος
Ίσον απαράλαχτον τω πρωτοτυπώ                             Σπύρος Φραντζίσκος

Εν Καμάρι τη 8 Αυγούστου 1830

Ο Γραμματεύς του Διοικ. Ανδρούσης κλπ Δημήτριος Τομαράς

ΔΕΚΑΤΟΤΡΙΤΟ- Συμφωνητικόν μεταξύ Αλητουραίων και Μηλέων περί της χρήσεως των υδάτων του ποταμού Ξάστερο (1861)

Αριθ. 1196

Ενώπιον εμού του συμβολαιογραφούντος ειρηνοδίκου Οιχαλίας Παναγιώτου Ιωάννου Μουστοπούλου κατοικοεδρεύοντος ενταύθα ενεφανίσθησαν οι γνωστοί μοι και μη συγγενευόμενοι μετ' εμού Κύριοι Δημήτριος ιερεύς Λούζος εφημέριος, Γεώργιος Τζιβίσης, Φώτιος Μπαλόπουλος, Ιωάννης Παναγιώτου, Φράγκος Κωνσταντίνος, Αθανασίου Φράγκος, Δημήτριος Μπαρκούρας, Αλέξιος Μήτρου Αλεξόπουλος,

Θεόδωρος Γεωργίου Φράγκος, Λάμπρος Γιαννόπουλος, Γεώργιος Δημητρίου Καστανάς γεωργοί κάτοικοι του χωρίου Μήλα της Ιθώμης, Αποστόλης Τζολογιάννης και Κότζιος Αθανασόπουλος γεωργοί κάτοικοι Αλειτουργίου αφ'ενός και αφ'ετέρου οι Κανέλος Αλεβύζος, Παναγιώτης Μαρμαράς, Ιωάννης Μαρμαράς, Νικόλαος Χρηστόπουλος, Παναγιώτης Χρηστόπουλος, Γεώργιος Άτουλας, Κωνσταντής Γιανόπουλος, Δημήτριος Κουσουρής, Φώτος Χρηστόπουλος, Αναστάσιος Μηντζάς, Ιωάννης Μυλωνάς και Λυμπέριος Διπαστιότης γεωργοί κάτοικοι του χωρίου Αλειτούργι της Οιχαλίας και επί την παρουσία των γνωστών μη εχόντων τα νόμιμα προσόντα και μη εξαιρετέων μαρτύρων Κυρίων Διονυσίου Αγγελοπούλου Δικαστικού κλητήρος και Αναγνώστου Δημητριάδου Δικαστικού κλητήρος κατοίκων του μεν ενταύθα του δε εν Κωνσταντίνοις εζήτησαν την σύνταξιν του παρόντος ως το εξής, ότι άπαντες ούτοι ποτίζουσιν κατ' έτος τους από της θέσεως Αναστασία μέχρι της θέσεως εκκλησία γλιάτα και ιδίως μέχρι του ποτιστικού αγρού του Γεωργίου Δημητρίου Καστανά, ορίου του χωρίου Αλειτούργι της Οιχαλίας ενυπάρχοντας αγρούς ως και τους από της θέσεως αυντούλι μέχρι της θέσεως ο Άγιος Αθανάσιος των αυτών ορίων ενυπάρχοντας αγρούς, δια του ύδατος του ποταμού Βαλύρας ή κοινώς επονομαζόμενου Ξάστερον, και επειδή εγενήθησαν φιλονεικίαι εκ μέρους των Συμβαλλομένων περί της σειράς του ποτίσματος ως και περί της ποσότητος του ύδατος, δια ταύτα συνεμβιβάσθησαν οικιοθελώς και απαραβίαστος σήμερον ως εξής: α) ότι άπαντες είναι υπόχρεοι κατά την πρώτην Μάη του εκάστου έτους να κατασκευάζωσιν την θέσιν διάφραγμα του ποταμού και να ανωρρύττωσι τον προς άδρευσιν αύλακα είτε αυτοπροσώπως, είτε δια αντιπροσώπου των. Άλλως ο μη εμφανιζόμενος προς τον Σκοπόν αυτόν είναι υπόχρεος να πληρόνη προς τους λοιπούς δραχμάς διακοσίας λόγω ποινικής ρήτρας και αποζημιώσεως, β) προσδιορίζουσιν ως σειράν του ύδατος αυτού ως εξής: α) θέλουσι λαμβάνει ολόκληρον το ύδωρ αυτού, οι μεν πρώτοι, ήτοι οι Μηλαίοι, ο Αποστόλης Γιαννόπουλος και ο Κωνσταντίνος Αθανασόπουλος επί δέκα ημέρας και νύχτας και β) θέλουσι λαμβάνει αυτό επί ενδέκα ημέρας και νύκτας οι Αλειτουργαίοι και γ) διορίζουσιν επιτροπήν προς τον σκοπόν αυτόν τους ειδικούς παρέδρους των χωρίων Αλειτούργι και Μήλα ως και τους Γεώργιον Άτουλαν και Γεώργιον Δημητρίου Καστανόπολον, έχοντας απαντάς μίαν και μόνην ψήφον έκαστος, εν περιπτώσει δε διαφωνίας θέλει ισχύει η πλειοψηφία, και εν περιπτώσει ισοψηφίας του κατά καιρόν ειρηνοδίκου Οιχαλίας και δ) ο εναντίον της αποφάσεως της ρηθείσης επιτροπής εφαρπάσων το ύδωρ ή άλλως πως διαχειρισθησόμενος αυτό εκ του ότι θέλει υπόκειται εις πολιτικός αποζημιώσεις, θέλει πληρώνει και λόγω ποινικής ρήτρας προς τους λοιπούς Συμβαλλομένους δραχμάς τριακοσίας, άπαντες δε υπόσχονται την πλήρη και ακριβή τήρησιν του παρόντως αποφασίστως. Εις πίστωσιν συνετάχθη το παρόν εν Μελιγαλά εν τη ενταύθα οικία του Γεωργίου Παππούλια ένθα κατ' οίκον ενεργώ και τα Συμβολαιογραφικά μου. Σήμερον την εικοστήν εβδόμην Ιουλίου ημέραν πέμπτην και εν έτει χιλιοστώ οκτακοσιοστώ εξηκοστώ πρώτω όπερ αναγνωσθέν προσηκόντως επηκόω πάντων υπογράφεται των μαρτύρων μόνον, ημών και των Δημητρίου ιερέως Λούζου, Φώτου Μπαλοπούλου, Ιωάννου Παναγιώτου Φράγκου, Κωνσταντίνου Αθανασίου Φράγκου, Αλεξίου Μήτρου Αλεξόπουλου, Γεωργίου Δημητρίου Καστανά και Κανέλου Αλεβίζου, Ιωάννη Μαρμαρά, Κωνσταντίνου Γιαννόπουλου και Δημητρίου Κουσιουρή, ομολογησάντων απάντων των λοιπών Συμβαλλομένων αγνοούντες αγραμμάτων. Υπογραφές. Ο Συμβολαιογράφος ειρηνοδίκης Οιχαλίας (υπογραφή)

Προσετέθη ο αρμόδιος σφραγιδοχάρτης συν άλλα των τριών δραχμών τάξεως Καλάμοις την 28 Ιουλίου 1861 Ο ταμ. Καλαμών

(υπογραφή)

Ανήκει εις το από εικοστής εβδόμης Ιουλίου ενεστώτος έτους και υπ'αριθμόν χίλια εκατόν ενενήντα έξι πληρεξούσιον του ειρηνοδίκου Οιχαλίας ως συμβολαιογράφου. Εν Καλάμοις την 28 Ιουλίου 1861 Ο ταμίας Καλαμών (υπογραφή)

ΔΕΚΑΤΟΤΕΤΑΡΤΟ- Συμφωνητικόν περί κατασκευής υδρόμυλου

(1863)

Αριθ.37 τριακοστός έβδομος

Εν Μελιγαλά ενώπιον εμού του Συμβολαιογράφου Οιχαλίας Ιωάννου Παναγιώτου Μπούτου κατοικοεδρεύοντος ενταύθα, ενεφανίσθησαν αυτοπροσώπως οι γνωστοί μοι και μη συγγενευόμενοι μετ'εμού Κύριοι Ιωάννης Μ. Μαρμαράς κτηματίας, κάτοικος Αλητουργίου αφ' ενός και αφ' ετέρου οι Δημήτριος λούζος ιερεύς, Φώτιος Μπαλόπουλος, Γεώργιος Τσιβήσης, Θεόδωρος Αθ. Φράγκος, Δημήτριος Μπαρκούρας, Γεώργιος Αργυρίου Πιέρος, Λάμπρος Γιαννόπουλος, Σταύρος Δ. Καστανάς , Θεόδωρος Γ. Φρέσκας κάτοικοι Μήλα και Ευστάθιος Ντούλης κάτοικος Αλητουργίου άπαντες γεωργοκτηματίαι, οίτινες επί τη παρουσία των γνωστών μη πολιτών ελλήνων και μη εξαιρετέων Μαρτύρων κυρίων Κωνσταντίνου Δεληγιάννη κατοίκου ενταύθα, και Αθανασίου Μαράκα κατοίκου Ζευγολατείου εζήτησαν την σύνταξιν του παρόντος εκθέσαντος τα εξής: ο πρώτος Ιωάννης Μαρμαράς προτιθέμενος να οικοδομήσει υδρόμυλον εντός του κατά την θέσιν Μοναστηριακό χωράφι της περιφερείας Αλητουργείου ιδιοκτήτου αγρού του προς χρήσιν του οποίου θέλει μεταχειρισθεί το ύδωρ του ποταμού Βαλύρας κατασκευαζόμενης θέσεως κάτωθι του υδρόμυλου Γκόβου εις την πάλαιαν και ήδη υπάρχουσαν θέσιν, δι' ης και δια του εν χρήσει αύλακος μεταχετεύοντος τα ύδατα του αυτού ποταμού και αρδεύονται οι αγροί των δευτέρων και άλλων, συνομολόγησαν αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη τους εξής όρους, ο ειρημένος Ιωάννης Μαρμαράς υποχρεούται να κατασκευάση αντί της κατασκευαζόμενης κατ' έτος θέσεως κατά την ανωτέρων θέσιν Γκόβου μύλον, άλλην λιθόκτιστον με αμμοκονίαν, μπινά προσέτι να ανωρύξη και επισκευάση τον υπάρχοντα αύλακα ασφαλώς από την θέσιν μέχρι της θέσεως εν ή θέλει οικοδομήσει τον υδρόμυλον εις τρόπον του να μην χάνονται ή κατεδαφίζονται τα διοχετευόμενα ύδατα υποχρεούμενος προσέτι να κατασκευάζη ή επισκευάζη την θέσιν και τον αύλακα και εις το μέλλον αν ποτέ καταστραφώσιν οι δεύτεροι δυο συμβαλλόμενοι έχοντες αγρούς εις την κατοχήν των από την θέσιν εν ή θέλει κατασκευσθή και υπάρχει η θέσις μέχρι της θέσεως όπου θέλει οικοδομήσει ο πρώτος υδρόμυλον τους οποίους αρδεύσουσιν όταν τους σπέρνουν από την υπάρχουσαν θέσιν και αύλακα υποχρεούνται δι' όσα ο ανωτέρω Ιωάννης Μαρμαράς θέλει υποστή έξοδα δια την κατασκευήν και επισκευήν της θέσεως και του αύλακος ήδη όταν επιχείρηση το έργον, και εις το μέγιστον όταν τυχόν καταστραφώσι το όλον ή μέρους αυτών να πληρώσωσι προς αυτόν τον Ιωάννην Μαρμαράν δραχμάς δι' έκαστον στρέμμα γης το οποίον διακατέχει έκαστος αυτών της περιφερείας αυτής δραχμάς τρεις, η πληρωμή δε του όλου ποσού όπερ έκαστος είναι υπόχρεος να πλήρωση προς τον αυτόν Μαρμαράν θέλει γίνει εις τρεις ίσας δόσεις ήτοι η μίαν εις την αρχήν, η άλλη εις το μέσον και η τρίτη εις το τέλος του έργου της κατασκευής της θέσεως και του αύλακος, η καταμέτρησις δε των στρεμμάτων επί τη βάση της οποίας θέλει γίνει η πληρωμή δραχμών τριών δι' έκαστον στρέμμα θέλει ενεργηθή από τους Φώτην Μπαλόπουλον και Παναγιώτην Μαρμαράν, η απόφασις των οποίων είναι υποχρεωτική δια τα συμβαλλόμενα μέρη, προσέτι παραχωρούν οι ίδιοι δεύτεροι Συμβαλλόμενοι προς τον Ιωάννην Μαρμαράν το δικαίωμα το οποίον έχουσιν οι αγροί των επί του ύδατος του διοχετευόμενου από την κατασκευασθησσομένην θέσιν και αύλακα κατά το έτος το οποίον δεν τους σπείρουσιν ή σπαρώσι και δεν έχουν ανάγκη αρδεύσεως, μη δυνάμενοι να απαλλοτριώσωσι το δικαίωμα τούτο ούτε αυτοί ούτε οι μετ' αυτών αμέσως ή εμμέσως επί ποινή αποζημιώσεως προς τον Ιωάννην Μαρμαράν, κατά συνέπειαν τούτου παραχωρείται το δικαίωμα εις αυτόν να κινή αγωγάς επί αποζημιώσει καθ' ούτινος ανήκει, συνομολόγησαν επί τέλους αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη ότι οι αγροί, όταν έχουσιν ανάγκην αρδεύσεως οι καλλιεργούμενοι από τους δεύτερους να ποτίζονται ανεμποδίστως και από κοινού παραδέχθησαν τας εκτεθείσας συμφωνίας, εις πιστώσιν τούτων συνετάχθη το παρόν σήμερον την δεκάτην τρίτην Ιανουαρίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εξηκοστού τρίτου έτους ημέραν Κυριακήν εν τη ενταύθα οικία μου εν η κατοίκω και ενεργώ τα συμβολαιογραφικά μου όπερ ανάγνωσθέν ευκρινώς εις επήκοον πάντων υπογράφεται παρά των μαρτύρων των συμβαλλομένων Δημητρίου ιερέως Λούζη Φώτιου Μπαλόπουλου και Ιωάννου Μαρμαρά, και ημών των λοιπών συμβαλλομένων αγραμμάτων κατά την ομολογίαν των.

Υπογραφές

Οι μάρτυρες , οι συμβαλλόμενοι, ο Συμβολαιογράφος Οιχαλίας, ο ταμίας.

ΔΕΚΑΤΟΠΕΜΠΤΟ- Συμφωνητικόν περί ανεγέρσεως οικίας I. Μ.

Μαρμαρά 1866

Αριθ.4220

Ενώπιον εμού του συμβολαιογραφούντος πρώτου ειρηνοδικειακού παρέδρου Δημητρίου Σκλήρη αναπληρούντος τον μη υπάρχοντα συμβολαιογράφον και ειρηνοδίκην Δημ. Ζ. Πολίτην κατοικοεδρεύοντες ενταύθα, ενεφανίσθησαν αυτοπροσώπως οι γνωστοί μοι και μη συγγενευόμενοι μετ'εμού Κύριοι Ιωάννης Μαρμαράς κτηματίας κάτοικος Αλητούργι του δήμου Οιχαλίας αφ'ενός και αφ'ετέρου Ηλίας Ράλης και Παναγιώτης Θανασάκης τέκτονες κάτοικοι Λαγκαδιών του δήμου Τευθίδος, οίτινες επί τη παρουσία των επίσης γνωστών μοι και άσχετης πάσης μετ'εμού και των συμβαλλομένων συγγενείας πολιτών Ελλήνων ενηλίκων Κυρίων Λεωνίδα Φωτοπούλου κατοικοκτηματίου Μελιγαλά και Αναγνώστου Ασημόπουλου κατοικοκτηματίου Νεοχωρίου εζήτησαν την σύνταξιν του παρόντος συμφωνητικού συμβολαίου δι ου εδήλωσαν ότι ο Ιωάννης Μαρμαράς θέλων να ανεγείρει οικίαν εντός του χωρίου Αλητούργι, υπόσχονται οι δυο δεύτεροι να ανεγείρωσιν αυτήν με έναν πάτον, με την παρατήρησιν άμα είναι υπόχρεοι καθ'όσον αφορά το μάκρος, το ύψος και το πλάτος να ακολουθήσωσι την διαταγήν του πρώτου Ιωάννου Μαρμαρά, είναι δε υπόχρεοι προσέτι, να θέσωσιν τόσα παράθυρα και θύρας όσας ο πρώτος θελήση ως και εν Μπούρτζα τα οποία θέλωσιν γίνει κατά την διάθεσιν του Ιωάννου Μαρμαρά ως επίσης θέλωσι θέσει εάν ο Μαρμαράς θελήσει τρύπας και μπογάλια. Συνεφωνήθη προσέτι ότι έκαστος πήχης θέλει πληρωθεί παρά του Ιωάννου Μαρμαρά προς δραχμήν μίαν και δέκα πέντε εκατοστά, ο οποίος θέλει παραχωρήσει προς αυτούς διατροφήν των αραβόσιτον οκάδες ογδοήντα έλαιον οκάδες οκτώ κριθήν οκάδες εκατόν είκοσι ένα σφακτό από τα μεγάλα ήτοι κρέας οκάδες δέκα έξι τυρί οκάδες πέντε οκάδες μπακαλάον και τρία φαρτία οινον. Συνεφωνήθη προσέτι ότι εάν εις εκ των ειρημένων συμβαλλομένων δεν συμορφωθή με το παρόν συμβόλαιον θέλει πληρώνει προς τον έτερον και ποινικήν ρύτραν, δραχμάς χιλίας, υπόσχεται προσέτι ότι ο Ιωάννης Μαρμαράς να πληρώνει προς τας δευτέρας οπόταν λαβώση ανάγκη τα ήμισυ χρήματα της εργασίας των . Εις πιστώσιν τούτων εγένετο το παρόν εν Μελιγαλά σήμερον την εικοστήν έκτην οκτομβρίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εξηκοστού έκτου έτους ημέραν Τετάρτην εν τη οικία μου εν η κάτοικων ενεργώ και τα συμβολαιογραφικά μου όπερ αναγνώσθεν ευκρινώς και μεγαλοφώνως εις επήκοον πάντων υπογράφεται παρ'εμού των μαρτύρων και του ενός των συμβαλλομένων Ιωάννου Μαρμαρά των ετέρων αγραμμάτων κατά την ομολογίαν των. Υπογραφές

Ο Συμβολαιογράφος πάρεδρος Οιχαλίας Θ.Σκληρής

ΔΕΚΑΤΟΕΚΤΟ- Συμφωνητικόν περί διορισμού αγροφύλακος (1873)

Αριθμός 1126

Εν χωρίω Αλιτούργη σήμερον την εννάτην 9 Δεκεμβρίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εβδομηκοστού τρίτου έτους, ημέραν Κυριακήν προ μεσημβρίαν όπισθεν της οικίας του Ιωάννου Αποστολοπούλου εν υπαίθρω ένθα προσεκλήθην την εκτέλεσιν έργου συμβολαιογράφου, ενώπιον εμού του συμβολαιογραφούντος ειρηνοδίκου Οιχαλίας Ιωάννου Κ. Μαρούδα κατοίκου Σπάρτης και εδρεύοντος εις Μελιγαλά επί παρουσία και των κάτωθι προσυπογραφομένων δύο μαρτύρων γνωστών μοι και ασχέτων μετ'εμού συγγενείας ενεφανίσθησαν οι επίσης γνωστοί μοι και τοις μάρτυσι και συγγένεια άσχετοι μη υπαγόμενοι εις ουδεμία του Νόμου αξαίρεσιν κύριοι Ιωάννης Σκληρής ειρηνοδικειακός γραμματεύς κάτοικος μελιγαλά και Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος, Χρόνης Δραγαμάτης, Αλέξης Παχαντζανίτης, Πέτρος Πουλόπουλος, Αντώνης Αθανασόπουλος, Ευστάθιος Πουλόπουλος, Ιωάννης Λυμπεράκης, Φώτης Χριστόπουλος, Δημητράκης Κουσιουρής, Ζιώτης Μαρμαράς, Κοκόλης Αλεβίζος, Γιώργης Παπαδόπουλος, Αντώνης Σερβέτας ή Βλάχος, Κωνσταντίνα χήρα Αναστασίου Προτζά, Κωνσταντίνα χήρα Ιωάννου Σερβέτα ή Βλάχα, Παναγιώτης Χριστόπουλος, Δημήτριος Λυμπεράκης, Ιωάννης Άπ. Τζιολιγίκας, Αριστείδης Άτουλας, Θεοδώρα σύχυγος Ιωάννου Μαρμαρά και Θεοδωρής Παναγιώτη Μαρμαράς κατοικογεωργοί άπαντες Αλιτούργι. Εκτός των γυναικών ουσών άνευ επαγγέλματος και μου είπαν να γράψω τα εξής. Ότι σήμερον συνεφώνησεν η κοινότης του χωρίου Αλητούργι και διορίζουν αγροφύλακας της κτηματικής περιφερείας του χωρίου τούτου και προς τον σκοπόν τούτον εδιώρισαν επιτροπήν τετραμελήν συγκειμένην από τους Ζιώτην Μαρμαράν, Φώτιον Χριστόπουλον, Κοκόλην Αλεβίζο και Κωνσταντίνον Γιαννόπουλον, ήτις επιτροπή έχει το δικαίωμα και την πληρεξουσιότητα εν τη και ως αντιπρόσωπος και πληρεξούσιος της λοιπής κοινότητος να διορίζη κατ'έτος τέσσερας αγροφύλακας ή και τρεις αναλόγως της ανάγκης , την μισθοδοσίαν των οποίων αγροφυλάκων θέλει πληρώνει η επιτροπή αφού είσπραξη από έκαστον μέλος της κοινότητος δύο τοις εκατό κατ'έτος απ'όλα εν γένει τα εισοδήματα της . Η δε πληρωμή των αγροφυλάκων θάλει γίνει άμα τη συγκομιδή εκάστου (αγρόφυλα διαγράφεται μία λέξις) εισοδήματος, εν η δε περιπτώσει κανέν εκ των μελών ήθελε αρνηθή να πλήρωση το δύο τοις εκατό κατά τα συμφωνηθέντα η επιτροπή έχει το δικσίωμα να τον εναγάγη ενώπιον των δικαστηρίων προς πληρωμήν. Ότι οι αγροφύλακες είναι υπόχρεοι να φυλάτωσι όλα εν γένει τα σπαρτά και τας δενδροφυτείας του χωρίου τούτου και να καταγγέλωσι τους ζημιωτάς συντάσσοντες πρωτόκολλον. Και αν εναντία περιπτώσει ήθελεν χαρισθώσι εις τίνα, η επιτροπή έχει το δικαίωμα να αποπέμπει τον αγροφύλακα εκείνον και χάνη την δεδουλευμένην μισθοδοσίαν του. Ότι οι αγροφύλακες είναι υπόχρεοι δια τας υπό ζώων πραττομένας εις δενδροφυτείας και σπαρτά ζημίας, εάν δεν καταδείξουν τους ζημειωτάς . Δια δε τας υπ'ανθρώπων γενομένας καταστροφάς και φθοράς εις δενδροφυτείας και δένδρα είτε δι εμπρησμού είτε δι ενοφθαλμισμού, είτε δια κοπής, είτε οπωσδήποτε ήθελον λάβη χώραν είναι υπόχρεος εις αποζημίωσιν η κοινότης, η δε αποζημίωσις θέλει γίνεσθαι δι'εράνου αφού προηγουμένως εκτιμηθή η ζημία δια πραγματογνωμόνων. Ότι ο έρανος θέλει γίνεσθαι σύμμετρος και εισπράττεσθαι υπό της επιτροπής εντός δύο μηνών, αφού λάβη χώραν η καταστροφή. Και αν τις ήθελε αρνηθή να δώσει τον έρανον του έχει το δικαίωμα η επιτροπή να τον ενάγη ενώπιον του δικαστηρίου προς πληρωμήν. Ότι εν η περιπτώσει η επιτροπή δεν διορίσει αγροφύλακας εγκαίρως και να συμμορφωθή με τη ανωτέρω συμφωνίαν είναι υπεύθυνος προσωπικώς απέναντι της κοινότητος και του Ιωάννου Δεκλήρη εκ Μελιγαλά δια τους τυχόν ζημιωθέντας, των οποίων την ζημίαν δεν εφρόντισε να εκστομίσει και να εξάρη καθώς να είσπραξη δι'ερράνων. Ότι εάν οι αγροφύλακες δεν εκτελέσουν επακριβώς το καθήκον των η επιτροπή έχει το δικαίωμα να τους αποπέμπη ότι αγροφύλακες είναι υπόχρεοι να απομακρύνουν όλα τα ξένα ζώα εκτός του Ιωάννου Δεκλήρη εκ Μελιγαλά, τα ζώα της κοινότητος δύνανται να βόσκουν εκεί όπου δεν είναι σπαρτά και κτήματα. Οι δε αγροφύλακες θέλουν ορκίζεσθαι ενώπιον του ειρηνοδίκου σύμφωνα περί της Αγροφυλακής Νόμον. Η παρούσα συμφωνία θέλει ισχύει δια πέντε ολόκληρα έτη από σήμερον. Ενταύθα γίνεται μνεία ότι ο Κοκόλης Αλεβίζος απεσύρθη. Ταύτα συνομολογησάντων και παραδεξάμενων των συμβαλλομένων μερών το παρόν και αναγνωσθέν ευκρινώς εις επήκοον των συμβαλλομένων και μαρτύρων κυρίων Γεωργίου Κανελλόπουλου κατοικοκτηματίου Μελιγαλά και Πανάγου Παναγιώτου Ζήλου κατοικογεωργού Αλιτούργι μη υπαγομένων εις ουδεμίαν του νόμου εξαίρεσιν και επιβεβαιωθέν υπογράφεται νομίμως παρά των Ιωάννου Δεκλήρη, Δημητρ. Κοσιρά, Κωνσταντίνου Γιαννακοπούλου, Ιωάννου Απ. Τζιολιγίκα των δε λοιπών ομολογησάντων άγνοιαν γραμμάτων.

Οι συμβαλλόμενοι Ιωάννης Δεκλήρης Κ.Π.Γιαννόπουλος Δ. Κοσιράς

Ιωάννης Αποστολόπουλος Θεόδωρος Γ. Κανελόπουλος Πανάγος Ζήλος

Ο Συμβολαιογραφών Ειρηνοδίκης Οιχαλίας I. Μαρούδας

ΔΕΚΑΤΟΕΒΔΟΜΟ- ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ (1815)

Απογραφή του Χατζή Οσουμάν εφέντη, Τριπολιτσιώτη απ' τα Πελοποννησιακά του Τάσου Γριτσόπουλου.

Αλειτούργι, με Ασπρα Σπίτια (χωριό που συνεχωνεύθη με το Αλειτούργι μετεπαναστατικά). Ζευγάρια 32, στρέμματα 3.200, καλλιεργημένα 600, ποτιστικά 300, ακαλλιέργητα 2.300, άχρηστα 200. Ένας πύργος ρείπιος και ένα μαγαζί. Ένας

μύλος εθνικός και έχει εκ της κοελάνης τα έξοδα και είναι ρείπιος. Εις το ίδιο χωρίον αλλονένας μύλος εθνικός ρείπιος. Ελαιώνας ρίζες 38. Μουριές 35, φυτεμένες από τους κατοίκους. Ο αγάς έπαιρνε τρίτο πινάκια 180. Οι σπαήδες εις τον μουκατά Λεονταρίου. Ο δημογέροντας Στάθης Γιαννόπουλος.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να φέρω σε πέρας το παρόν πόνημα.

Με χρόνους πνευματικής προσπάθειας, με ιδιαίτερες δυσκολίες... κατόρθωσα να συγκεντρώσω το ιστορικό, το θρησκευτικό και λαογραφικό υλικό, που αναφέρεται στο χωριό μας, στη Στενύκλαρο, από την αρχαιότατη εποχή μέχρις τη σήμερον. Άγνωστα σημεία της ιστορίας του χωριού τώρα πια φωτίστηκαν. Ευχής έργον θα ήταν κάποια στιγμή να εξερευνηθεί η γύρω απ' τη Στενύκλαρο περιοχή αρχαιολογικά, καθότι είναι βέβαιο ότι θα βρεθούμε μπροστά σε έναν μεγάλο αρχαιολογικό θησαυρό.

Εν κατακλείδι ευελπιστώ το παρόν βιβλίο να αποτελέσει παρακαταθήκη για να είναι οι συγχωριανοί μας, αλλά και όλοι οι Έλληνες δεμένοι με χριστιανική αγάπη μεταξύ τους. Είθε δε τα παιδιά μας και οι απόγονοι μας να έχουν την ίδια αγάπη για τον ευλογημέμενο τόπο μας.

Ο ΠΑΠΑΜΕΝΗΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑ ΣΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ
Επιμέλεια έκδοσης: Μαρμαράς Δημήτρης- Φιλόλογος Συγκέντρωση στοιχείων από Ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά Χρηματοδότηση εντύπου από: Ιερ. Αριστομένη Μαρμαρά - Άγγελο Μαρμαρά -

και Γεώργιο Μαρμαρά.